Μια προειδοποιητική βολή για τον Βλαντιμίρ Πούτιν

Στην πράξη, τα κόμματα της αντιπολίτευσης που κέρδισαν έδρες δεν κάνουν καθόλου πραγματική αντιπολίτευση. Οποιαδήποτε αληθινή αντιπολιτευτική δύναμη έχει ξεριζωθεί πολύ πριν από τις πρόσφατες εκλογές. Μόνο επτά πολιτικά κόμματα πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις καταχώρισης που ζητά το κράτος. Τα δικαστήρια απλά δεν επιτρέπουν σε άλλα κόμματα που αντιπροσωπεύουν περισσότερο ανεξάρτητες φιλελεύθερες εναλλακτικές λύσεις να εγγραφούν στους σχετικούς καταλόγους. Η ηγεσία ορισμένων από αυτές τις ομάδες - ειδικότερα, ο Boris Nemtsov της Αλληλεγγύης - ηγούνται σήμερα των διαδηλώσεων στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη. Όμως έχουν μικρή πανεθνική υποστήριξη και με δεδομένο το βαθμό του κρατικού ελέγχου στα μέσα ενημέρωσης, η γενναία προσπάθειά τους την προηγούμενη εβδομάδα δεν πρόκειται να επιφέρει μια λαϊκή επανάσταση.

Στο τέλος, ο μεγαλύτερος χαμένος της Κυριακής δεν ήταν ούτε η Ενωμένη Ρωσία ούτε ο Πούτιν, αλλά ο απερχόμενος φίλος του, ο Μεντβέντεφ. Στο συνέδριο του κόμματος Ενωμένη Ρωσία στις 24 Σεπτεμβρίου, ο Μεντβέντεφ αναγόρευσε τον Πούτιν υποψήφιο να αναλάβει και πάλι ως πρόεδρος. Αποδεχόμενος την υποψηφιότητα σε μια καλά χορογραφημένη ανταλλαγή, ο Πούτιν, στη συνέχεια, όρισε ότι ο Μεντβέντεφ θα γίνει πρωθυπουργός αν ο ίδιος κερδίσει την προεδρία τον επόμενο Μάρτιο. Αυτό το «ροκέ» των θέσεων είναι προφανώς η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της ανοχής πολλών Ρώσων για την αυξανόμενη απολυταρχία του Πούτιν. Ο Μεντβέντεφ, τώρα υποψήφιος του κόμματος για την πρωθυπουργία, ήταν το μόνο όνομα που εμφανίστηκε στον εκλογικό κατάλογο της Ενωμένης Ρωσίας στις εκλογές της Δούμα. Η προφανής λογική του Κρεμλίνου ήταν ότι η προσωπική δημοτικότητα του Μεντβέντεφ θα φέρει στο κόμμα μια εύκολη νίκη.

Λαμβανομένων υπόψη των επιπτώσεων στο εσωτερικό της Ρωσίας από την παγκόσμια οικονομική ύφεση, η πτώση του κυβερνώντος κόμματος ήταν κάτι αναπόφευκτο, τουλάχιστον σε σχέση με τα υψηλά της Ενωμένης Ρωσίας το 2007, όταν κέρδισε το 62% των ψήφων. Αλλά λίγοι προέβλεπαν ότι το κόμμα θα λάβει λιγότερο από το 50% των ψήφων. Ως λίγες μέρες πριν τις εκλογές, οι πιο αξιόπιστες ρωσικές εταιρείες δημοσκοπήσεων προέβλεπαν ότι θα λάβει τουλάχιστον 53% με 55%. Το γεγονός ότι οι υποστηρικτές της Ενωμένης Ρωσίας κατέφευγαν σε νοθεία και άλλες λαθροχειρίες για να ενισχύσουν τις ψήφους τους αλλά εξακολούθησαν να πέφτουν κάτω από το 50% είναι πιθανό να επηρεάσει τις πολιτικές προοπτικές του Μεντβέντεφ περισσότερο, δεδομένου ότι ήταν ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου του κόμματος. Προβλέποντας ακριβώς ένα τέτοιο σενάριο, ο Πούτιν στα τέλη της περασμένης εβδομάδας τροποποίησε την προσφορά του για το αξίωμα του πρωθυπουργού στον Μεντβέντεφ, γεγονός που υποδηλώνει ότι η θέση μπορεί να εξαρτάται από την απόδοση της Ενωμένης Ρωσίας στις εκλογές της Δούμα. Ο Μεντβέντεφ είναι τώρα ιδιαίτερα ευάλωτος.

Παρά τη σαφή παραποίηση των εκλογικών αποτελεσμάτων, τις διεθνείς εκφράσεις δυσαρέσκειας για την εκλογική διαδικασία και τις διαδηλώσεις στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη που κάνουν έκκληση για μια «Ρωσία χωρίς Πούτιν», η νέα Δούμα πιθανότατα θα έχει συνέλθει μέχρι το τέλος του μήνα. Οι σε μεγάλο βαθμό επιτυχείς προσπάθειες του Πούτιν για τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης της χώρας και τον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης και του συνέρχεσθαι, ξερίζωσαν εδώ και χρόνια οποιαδήποτε ουσιαστική αντιπολίτευση. Επιπλέον, ο Πούτιν παραμένει προσωπικά δημοφιλής, με αποδοχή στις δημοσκοπήσεις ελαφρώς κάτω από το 70%. Και εάν προκύψει η ανάγκη για προβολή ισχύος, ο Πούτιν έχει ήδη δείξει την προθυμία να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις ασφαλείας για να καταστείλει κάθε δραστηριότητα της αντιπολίτευσης. Είναι επίσης έμπειρος στην κινητοποίηση των ελεγχόμενων από το κράτος, μέσων μαζικής ενημέρωσης και των κυβερνητικής προέλευσης ομάδων νέων ώστε να αντιμετωπίσει τις διαδηλώσεις.

Παρόλα αυτά, αν και δεν θα υπάρχει άμεση ριζοσπαστική αλλαγή στην ισορροπία δυνάμεων στη Ρωσία, οι μάζες έχουν εξαπολύσει μια προειδοποιητική βολή στο προεδρικό στοίχημα του Πούτιν. Οι διαδηλώσεις κατά του αποτελέσματος των εκλογών μπορεί να είναι σχετικά μικρές και είναι απίθανο να οδηγήσουν σε μια ουκρανικού στιλ λαϊκή εξέγερση, αλλά αν δεν φανεί ότι ο Πούτιν και ο Μεντβέντεφ αφουγκράζονται τους ψηφοφόρους και είναι έτοιμοι να κάνουν μερικές παραχωρήσεις, μπορεί να χρειαστεί να καταφύγουν στην σποραδική χρήση δύναμης για να διατηρήσουν το καθεστώς στη ζωή.

Πρωτότυπο: http://www.foreignaffairs.com/articles/136723/kathryn-stoner-weiss/a-war...

Copyright © 2002-2010 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Συνδέσεις:
[1] http://www.nytimes.com/2011/12/06/world/europe/united-russias-losses-may...