Ευκολότερη απ’ όσο φαίνεται η περικοπή των αμυντικών δαπανών των ΗΠΑ

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Υπουργός Άμυνας Λέον Πανέτα ανακοίνωσε σχέδιο για την περικοπή εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων από τον αμυντικό προϋπολογισμό. Πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι έχουν αντιδράσει με αποκαλυπτικές προειδοποιήσεις, καταδεικνύοντας τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχουν τέτοιου είδους περικοπές. Ισχυρίζονται ότι χωρίς κατάλληλους πόρους οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα είναι σε θέση να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους σε όλο τον κόσμο.

Ωστόσο, το Πεντάγωνο δεν έχει πρόβλημα πόρων. Όπως συμφωνούν ακόμη και οι ισχυρότεροι υποστηρικτές του Πενταγώνου, έχει πρόβλημα διαχείρισης. Ο Norbert Ryan, πρόεδρος της Στρατιωτικής Ένωσης Αξιωματικών, το συνόψισε καλά σε μια πρόσφατη δημοσίευσή του στην εφημερίδα Washington Times: «σχεδόν κάθε εβδομάδα βλέπουμε εκθέσεις κραυγαλέας κακοδιαχείρισης και υπερβάσεις κόστους σε ακριβά προγράμματα, μερικά από τα οποία έχουν κάποια σχέση με τους πολέμους που διεξάγουν σήμερα τα στρατεύματά μας», έγραψε. «Το επίπεδο της κακής διαχείρισης είναι τόσο σοβαρό ώστε τα βιβλία του Πενταγώνου έχουν κριθεί «ανέλεγκτα» και οι επικεφαλής του Πενταγώνου έχουν δηλώσει ότι δεν θα είναι σε θέση να ολοκληρώσουν τη λογιστική τακτοποίηση πριν από το 2017».

Ο γερουσιαστής Τζον Μακέιν (ρεπουμπλικανός από την Αριζόνα), αξιωματικός καριέρας του ναυτικού και ήρωας πολέμου, προχώρησε ακόμη περισσότερο. Σε μια ομιλία στο Σώμα της Γερουσίας την 15η Δεκεμβρίου του 2011, εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση σχεδόν σε κάθε υπό ανάπτυξη οπλικό σύστημα. Αποκάλεσε το πρόγραμμα για το μαχητικό αεροσκάφος F-35 «ένα χάος», κατέδειξε σημαντικά προβλήματα στο εξερευνητικό - πολεμικό όχημα των πεζοναυτών, επέκρινε τα Μελλοντικά Συστήματα Μάχης του Στρατού ως χειρότερα από μια «θεαματική, επαίσχυντη αποτυχία» και δήλωσε ότι το αεροσκάφος F-22 μπορεί να είναι η πλέον «ακριβή επένδυση που σκουριάζει στα υπόστεγα» από καταβολής κόσμου.

Το Πεντάγωνο δεν είχε πάντα τόσο κακή διαχείριση. Είχε λιγότερα προβλήματα όποτε η κυβέρνηση έχει φέρει στο Πεντάγωνο έναν ισχυρό Αναπληρωτή Υπουργό, ως επικεφαλής υπηρεσιακό αξιωματούχο (οι υπουργοί συνήθως είναι πολύ απασχολημένοι για να διαχειριστούν υπηρεσιακά ζητήματα). Για παράδειγμα, ο πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ είχε τον Charles Wilson από την General Motors, ο Ρίτσαρντ Νίξον είχε τον David Packard από την Hewlett-Packard, ο Τζίμι Κάρτερ είχε τον Charles Duncan από την Coca-Cola και ο George H.W. Bush (ο πρεσβύτερος) είχε τον Donald Atwood, επίσης, από την General Motors.

Στις μέρες καθεμίας από αυτές τις κυβερνήσεις, οι αμυντικές δαπάνες μειώθηκαν δραματικά. Ακόμα κι έτσι, η ασφάλεια βελτιώθηκε, χάρη στις αποφάσεις διαχείρισης των Αναπληρωτών Υπουργών. Υπό τον Αϊζενχάουερ, η Πολεμική Αεροπορία αναγκάστηκε να μεταβεί από τη χρήση ακριβών βομβαρδιστικών αεροσκαφών σε λιγότερο δαπανηρούς χερσαίους πυραύλους προκειμένου να αντιμετωπίσει τη σοβιετική πυρηνική απειλή. Κατά την κυβέρνηση Νίξον, το Πεντάγωνο μπόρεσε να μειώσει σημαντικά το μέγεθος του ενεργού στρατιωτικού δυναμικού μεταθέτοντας ορισμένες από τις δραστηριότητές του στους εφέδρους. Επιπλέον, το Πεντάγωνο μείωσε δραστικά το κόστος του εξοπλισμού των μαχητικών αεροσκαφών θεσπίζοντας ένα εξοπλιστικό μίγμα «ακριβού – φθηνού» με βάση το οποίο η Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό αγόρασαν το φθηνότερο F-16 και βομβαρδιστικά F/A-18 ώστε να συμπληρώσουν τους μικρούς στόλους των υψηλότερου κόστους F-14 και F-15. Υπό τον Carter, το Πεντάγωνο ακύρωσε το βομβαρδιστικό αεροπλάνο B-1 της Πολεμικής Αεροπορίας προς όφελος του λιγότερο ακριβού βομβαρδιστικού Β-2 stealth. Στη διάρκεια της κυβέρνησης George H.W. Bush, τα μαχητικά τζετ του Ναυτικού A-12 (η εξέλιξη του F-22) ακυρώθηκαν, όταν οι εταιρείες κατασκευής τους δεν μπόρεσαν να παραμείνουν εντός των ορίων του προϋπολογισμού.

Ωστόσο, ως επί το πλείστον, οι Αναπληρωτές Υπουργοί Άμυνας κατά την τελευταία δεκαετία δεν έχουν την εμπειρία διαχείρισης ή το ανάστημα να κάνουν αποτελεσματικά τη δουλειά τους. Ο Αναπληρωτής Υπουργός Αμυνας του Ντόναλντ Ράμσφελντ, Πολ Γούλφοβιτς, ο Αναπληρωτής του Ρόμπερτ Γκέιτς, Bill Lynn και ο Αναπληρωτής του Πανέτα, Άστον Κάρτερ, ποτέ δεν είχαν διοικήσει ένα μεγάλο οργανισμό ούτε καν υπηρέτησαν στο στρατό.

Το αποτέλεσμα είναι ότι το Πεντάγωνο έχει αφήσει τον κεντρικό αμυντικό του προϋπολογισμό να αυξηθεί σε πραγματικούς όρους για 13 συνεχόμενα χρόνια, μεταξύ 1998 και 2011. Ακόμη και οι μαζικοί εξοπλισμοί της εποχής Ρέιγκαν διήρκεσαν μόλις τέσσερα χρόνια, από το 1981 ως το 1985 και ακολούθησαν 13 χρόνια πραγματικών μειώσεων. Σήμερα, ακόμη και αν ο Πανέτα ανακοινώσει περικοπές στο επίκεντρο των αμυντικών δαπανών κατά 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για την επόμενη δεκαετία, ο προϋπολογισμός για το 2013 θα εξακολουθεί να είναι 472 δισεκατομμύρια - όπως ήταν στην χρήση του 2007. Αυτό το ποσό είναι πάνω από μέσο ετήσιο αμυντικό προϋπολογισμό των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και θα εξακολουθεί να είναι μεγαλύτερο από τις συνολικές αμυντικές δαπάνες των παρακάτω 17 χωρών.

Καθώς οι πόλεμοι στο Ιράκ και το Αφγανιστάν συνεχίζονταν, το Πεντάγωνο κάλυψε τις βασικές του δαπάνες. Κατά την τελευταία δεκαετία, οι αξιωματούχοι του Πενταγώνου πλήρωναν για βασικό εξοπλισμό, όπως το F-22 Raptor και συστήματα πυραυλικής άμυνας, τα οποία δεν είχαν καμία σχέση με τις συνεχιζόμενες μάχες, από τον πολεμικό συμπληρωματικό προϋπολογισμό. Με αυτόν τον τρόπο μπόρεσαν να καλύψουν το κλιμακούμενο κόστος των διαφόρων συστημάτων και το έκαναν να φαίνεται ως σαν το τμήμα των επενδύσεων του αμυντικού προϋπολογισμού να μην αυξάνεται πάρα πολύ γρήγορα. Ένας ισχυρός Αναπληρωτής Υπουργός θα ήταν αναγκασμένος να κάνει αντικαταστάσεις επί των συστημάτων υψηλής απόδοσης, όπως το F-22 με το λιγότερο ικανό F-35.