Ο αιγυπτιακός στρατός νίκησε πάλι

Εάν η Αδελφότητα στραφεί προς την πολιτική των διαδηλώσεων, άλλωστε, δεν υπάρχει καμία διαβεβαίωση ότι ο στρατός δεν θα αντιδράσει σκληρά και δεν θα φυλακίσει την ηγεσία της. Σε μια κίνηση που ουσιαστικά επανέφερε τις εξουσίες τις οποίες οι νόμοι εκτάκτου ανάγκης είχαν δώσει στον Μουμπάρακ, το Υπουργείο Δικαιοσύνης έδωσε πρόσφατα ευρείες εξουσίες για συλλήψεις στη στρατιωτική αστυνομία της Αιγύπτου και τις μυστικές υπηρεσίες. Οι υπηρεσίες αυτές έχουν την εξουσία να συλλάβουν πολίτες αν κρίνουν ότι οι ενέργειές τους συνιστούν απειλή για την εθνική ασφάλεια, μια εξουσία που θα μπορούσε εύκολα να ερμηνευθεί ως πρόσχημα για την πάταξη των διαδηλώσεων. Ο υπό κρατικό έλεγχο Τύπος, ενδεχομένως προετοιμάζοντας το έδαφος για μια μελλοντική καταστολή, ήδη προβάλλει με πηχυαίους τίτλους ότι η Αδελφότητα έχει ενδεχωμένως επιλέξει να επιστρέψει στο πιο βίαιο παρελθόν της. Η δήλωση του Χαϊράτ αλ Σατέρ, ενός άλλου προεδρικού υποψήφιου της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ο οποίος είχε αποκλειστεί πριν από τις εκλογές, ότι «η επερχόμενη επανάσταση μπορεί να είναι λιγότερο ειρηνική και πιο βίαιη» σίγουρα δεν βοήθησε.

Με απλά λόγια, ο στρατός πιέζει την Αδελφότητα και η Αδελφότητα δεν έχει σαφές αντίβαρο. Οι στρατηγοί πιέζουν για μια επιλογή μεταξύ της νομιμοποίησης της εξουσίας που έχουν αποκτήσει και του να εκτεθούν σε μια πιθανή υπέρβαση εξουσίας που ίσως οδηγήσει σε μια βίαιη καταστολή. Η αρχική απάντηση της Αδελφότητας είναι ότι θα επιδιώξει να απαντήσει και στις δύο επιλογές ταυτόχρονα – θα στείλει τον Μουρσί να αναλάβει την προεδρία και θα αμφισβητήσει την εξουσία του στρατού στα δικαστήρια και στους δρόμους. Αυτή η επί παντός επιστητού προσέγγιση μπορεί να ακούγεται πρακτική, αλλά κρύβει τη βασική πρόκληση. Για να αλλάξει πραγματικά την πολιτική δυναμική στην Αίγυπτο, η Αδελφότητα θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να πείσει τους φιλελεύθερους κοσμικούς (δηλαδή τους μη ισλαμιστές) να κάνουν κοινό μέτωπο για να καταπολεμήσουν την στρατιωτική εξουσία. Οι αξιωματικοί θα διοικούν την Αίγυπτο όσο η δυσπιστία μεταξύ της Αδελφότητας και των κοσμικών ομολόγων της υπονομεύει την κοινή επιθυμία τους για μια μετάβαση από το στρατιωτικό σύστημα που κυριαρχεί στη Δημοκρατία.

Όσον αφορά τη δημοκρατική προοπτική της Αιγύπτου, το γράπωμα του στρατού στην εξουσία, όσο κι αν είναι κραυγαλέο, δυστυχώς, δε φαίνεται να έχει ενώσει τις πολιτικές ομάδες γύρω από την ανάγκη να σώσουν τη χώρα από τον έλεγχό του.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/137745/jeff-martini/the-egyptian-...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr