Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα

Συγκεκριμένες δράσεις προκειμένου να μπει η χώρα στην πορεία της ανασυγκρότησης και της ανάπτυξης προτείνει από τις σελίδες του τεύχους Ιουλίου του Foreign Affars, ο πρόεδρος του ΔΣ της Eurobank, πρώην υπουργός Οικονομίας και πρώην διοικητής των τραπεζών Εθνικής και Ελλάδος, Ευθύμιος (Τίμος) Ν. Χριστοδούλου. Ο κ. Χριστοδούλου αξιολογεί την σημερινή οικονομικο-πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και παρουσιάζει τις δυο βασικές κατευθύνσεις στις οποίες πρέπει να κινηθεί η χώρα προκειμένου να ανακάμψει σχετικά γρήγορα. Πρώτον, θα πρέπει να εγκαταλειφθεί η όποια επιδίωξη για άμεση επαναδιαπραγμάτευση επί του μνημονίου. Ο διεθνής παράγοντας δεν ξεχνά τις συμπεφωνημένες δεσμεύσεις ούτε εντυπωσιάζεται από κινήσεις του τύπου «όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί στις Βρυξέλλες». Δεύτερον, θα πρέπει να αναληφθούν άμεσες αναπτυξιακές δράσεις στους τομείς που είναι πρόσφοροι για την Ελλάδα: τουρισμός, ναυτιλία, ενέργεια.

Ο κ. Χριστοδούλου θεωρεί ότι η νομισματική ένωση όπως πραγματοποιήθηκε αποτέλεσε ένα λάθος, κυρίως γιατί ήταν πρωθύστερη, «βλέπει» όμως ότι η Ευρώπη θα προχωρήσει προς ένα φεντεραλιστικό μοντέλο, δηλαδή στην περαιτέρω ενοποίησή της.

Ο Ιωάννης Χ. Βούλγαρης, ομότιμος καθηγητής Νομικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, γράφει για τους βέλτιστους τρόπους ενσωμάτωσης των μεταναστών στις τοπικές κοινωνίες, ιδίως δε στην ελληνική. Όπως σημειώνει ο καθηγητής, το νομικό πλαίσιο στη χώρα μας είναι πλήρες τόσο σε ό,τι αφορά στην κάλυψη των μεταναστών από το κράτος όσο και σχετικά με τις υποχρεώσεις που έχουν οι μετανάστες απέναντι στην χώρα υποδοχής.

Ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νέστωρ Κουράκης, μεταφέρει στη σύγχρονη εποχή τις ιδέες του αείμνηστου διανοούμενου και πολιτικού Παναγιώτη Κανελλόπουλου σχετικά με την σχέση της (πολιτικής) βίας με την Δημοκρατία. Για τον Κανελλόπουλο η βία είναι αντίθετη της ελευθερίας. όμως, μπορούσε πολύ καλά να διακρίνει το πότε η βία από την πλευρά του κράτους ήταν απαραίτητη, όταν δηλαδή η αυθαιρεσία ορισμένων κοινωνικών ομάδων υπονόμευε την ελευθερία ολόκληρης της κοινωνίας (π.χ. καταλήψεις Σχολών).

Οι καθηγητές των στρατιωτικών σχολών Ικάρων και Ναυτικών Δοκίμων, Πέτρος Ν. Κωτσιόπουλος (Κοσμήτορας) και Ηλίας Αρ. Υφαντής (τ. Κοσμήτορας) αντίστοιχα, παρουσιάζουν τα προβλήματα του εκπαιδευτικού έργου στις στρατιωτικές σχολές αλλά και τα αναπάντεχα επιτεύγματα που κατορθώνει το εκεί εκπαιδευτικό προσωπικό. Οι υποδομές είναι ελλιπείς όπως και ο αριθμός του εκπαιδευτικού προσωπικού. Κι όμως, τα ερευνητικά προγράμματα εξακολουθούν να σημειώνουν επιτυχίες στον διεθνή ακαδημαϊκό στίβο.

Ο συγκοινωνιολόγος, καθηγητής στο ΕΜΠ Δημήτριος Α. Τσαμπούλας περιγράφει τις ευκαιρίες που υπάρχουν για την χώρα μας στον ευρωπαϊκό αλλά και στον διεθνή χάρτη των Μεταφορικών Δικτύων και πώς η Ελλάδα τις… χάνει σταθερά.

Το φλέγον -και για την ελληνική ναυτιλία- ζήτημα της θαλάσσιας πειρατείας, τις ευρωπαϊκές προσπάθειες για την καταπολέμησή του και την φθίνουσα συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτές αναλύει ο ευρωβουλευτής και εισηγητής για το θέμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Γεώργιος Σ. Κουμουτσάκος. Το ζήτημα περιπλέκεται καθώς κεφάλαια από την πειρατεία ενδεχομένως χρηματοδοτούν την διεθνή τρομοκρατία…
Για την διεθνή θέση του Αζερμπαϊτζάν και τις σχέσεις της χώρας με τα άλλα κράτη της περιοχής γράφει ο πρέσβης στην Αθήνα Ραχμάν Μουσταφάγιεφ, ο οποίος τονίζει τον ρόλο κλειδί της χώρας για τα ενεργειακά σχέδια της Ευρώπης αλλά και υπογραμμίζει τις ανοιχτές πληγές του Αζερμπαϊτζάν σχετικά με το υπό αρμενική κατοχή Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Για την σε πήλινα πόδια ανάπτυξη στην Ινδία γράφει ο συγγραφέας Basharat Peer ο οποίος επισημαίνει ότι ο νεποτισμός και η διαφθορά δυναμιτίζουν την δημοκρατία στη χώρα αλλά και την διατηρησιμότητα των ρυθμών ανάπτυξης.

Τα σημαντικά οικονομικά προβλήματα που βλέπει μπροστά της η Βραζιλία αναλύει ο Ruchir Sharma, στέλεχος της Morgan Stanley. Η Βραζιλία έχτισε την ανάκαμψή της πάνω στην άνοδο των τιμών των εμπορευμάτων (μέταλλα, πετρέλαιο, σιτηρά κ.λπ.) και περιόρισε τους αναπτυξιακούς ρυθμούς χρηματοδοτώντας το κοινωνικό κράτος. Τώρα που οι τιμές των εμπορευμάτων πέφτουν πρέπει να βρεθεί μια καινούργια συνταγή.

O Jeremy Adelman, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, με αφορμή δύο βιβλία για την κατάσταση της Αμερικής την εποχή της ανακάλυψής της από τον Κολόμβο, δίνει μια νέα οπτική ματιά στην παγκοσμιοποίηση. Η θεωρία ότι οι ιθαγενείς Αμερικανοί ήταν τεχνολογικά υποανάπτυκτοι αποδεικνύεται λανθασμένη. Η παγκοσμιοποίηση ξεκίνησε με την ανταλλαγή των τεχνολογιών της εποχής.

Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας των ΗΠΑ, Steven Philip Kramer, παρουσιάζει τις λύσεις που μπορούν να επακολουθήσουν οι κοινωνίες που μαστίζονται από υπογεννητικότητα. Οι επενδύσεις στον τομέα αυτό πρέπει να είναι μακροπρόθεσμες, τονίζει, ενώ τοποθετεί την απάντηση στο πρόβλημα στην ενίσχυση του κράτους πρόνοιας που έχει δεχτεί πολλά πλήγματα στον ανεπτυγμένο κόσμο τα τελευταία χρόνια.

Ο Thomas J.Bollyky, στέλεχος στο συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων των ΗΠΑ και ειδικός για θέματα Υγείας, ρίχνει φως στο ζήτημα της διαχείρισης των κονδυλίων για την παγκόσμια υγεία, που κατευθύνονται στις μολυσματικές ασθένειες και όχι στις «μη μεταδιδόμενες» που αφαιρούν την ζωή από πολλαπλάσιο αριθμό ανθρώπων. Η διαφορά στην χρηματοδότηση είναι τεράστια όπως αντιστρόφων ανάλογος είναι και ο αριθμός των ζωών που χάνεται. Όμως, οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες αλλά και οι εταιρείες καπνού και τροφίμων και ποτών δεν έχουν κανένα συμφέρον να αλλάξει η κατάσταση.

Τέλος ο Jacques E.C. Hymans, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, δείχνει το πώς η γραφειοκρατία μπορεί να καταστρέψει ένα πρόγραμμα ανάπτυξης πυρηνικών όπλων και πώς το Ιράν και η Βόρεια Κορέα μάλλον δεν θα καταφέρουν ποτέ να αποκτήσουν την βόμβα.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr