Η άνοδος και η πτώση του HOMO ECONOMICUS | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η άνοδος και η πτώση του HOMO ECONOMICUS

Ο μύθος του ορθολογικού ανθρώπου και η χαοτική πραγματικότητα

Τι πήγε στραβά στην παγκόσμια οικονομία τα τελευταία 5 χρόνια; Γιατί η οικονομική επιστήμη απέτυχε να αντιληφθεί την επερχόμενη τραγωδία;

Ξεκινώντας με μια χρήσιμη αναδρομή στις διάφορες οικονομικές θεωρίες, το βιβλίο αυτό [1] αντιπαραθέτει τις ακλόνητες πεποιθήσεις της οικονομικής επιστήμης με τη σημερινή πολυσύνθετη και χαοτική πραγματικότητα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.

Παράλληλα, παρουσιάζει ευρήματα επιστημών όπως η Νευροεπιστήμη, η Ανθρωπολογία, η Κοινωνιολογία, κ.α, τα οποία ανατρέπουν την εξιδανικευμένη εικόνα που έχουμε για τις δυνατότητες και τις γνώσεις μας ως άτομα και ως κοινωνία, και εξηγεί με απλό και κατανοητό τρόπο γιατί η τυφλή, σχεδόν θρησκευτική, πίστη των ορθόδοξων οικονομικών στην απόλυτη ορθολογικότητα του ατόμου και στην υπεροχή της ελεύθερης αγοράς απομάκρυναν βαθμιαία τα οικονομικά από την πραγματικότητα της καθημερινότητας και τη σημερινή κοινωνία.

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ

Ανατρέχοντας στην οικονομική ιστορία βλέπουμε ότι η πραγματικότητα δεν κουράζεται να διαψεύδει τις κατά καιρούς κυρίαρχες θεωρίες και βεβαιότητες των ειδικών για τις δυνατότητες και την κατάσταση των οικονομιών.

Αργά ή γρήγορα οι κοινωνίες παγιδεύονται σε επώδυνες κρίσεις. Τι φταίει; Για ποιο λόγο οι οικονομίες πλήττονται συστηματικά από κρίσεις; Ποιες είναι οι ρίζες και οι αιτίες της αστάθειας; Που οφείλονται τα κύματα αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας που οδηγούν στα άκρα τις κοινωνίες; Και, γιατί η Οικονομική Επιστήμη αποτυγχάνει να οδηγήσει τις οικονομίες, μέσα από τα προηγμένα εργαλεία πλοήγησης που έχει αναπτύξει, σε μια περισσότερο ομαλή και ελεγχόμενη πορεία αποφεύγοντας τις υπερβολές;

Η οικονομική θεωρία δεν έχει να πει πολλά για τις κρίσεις: θεωρεί ότι κάθε κρίση είναι μοναδική και ξεχωριστή και κατά συνέπεια δεν μπορούν να μελετηθούν ενιαία. Οι λίγες σημαντικές προσπάθειες μελέτης και κατανόησης των ευρύτερων αιτιών των κρίσεων, όπως αυτή του Hyman Minsky, περιθωριοποιήθηκαν και εν πολλοίς αγνοήθηκαν από τον κορμό της οικονομικής επιστήμης. Σύμφωνα με την θεωρία οι οικονομίες, σε γενικές γραμμές, λειτουργούν όπως ένα καλορυθμισμένο ρολόι και δεδομένης της ορθολογικότητας των οικονομικών δρώντων οι κρίσεις δεν αποτελούν παρά μικρής κλίμακας επεισόδια. Αρρυθμίες που γρήγορα ξεπερνιούνται. Ωστόσο, αν όλα λειτουργούν σαν καλορυθμισμένο ρολόι και οι άνθρωποι μαθαίνουν από τα λάθη τους, γιατί οι κρίσεις εμφανίζονται με τέτοια συχνότητα και ένταση; Η εμπειρία δείχνει ότι, αντίθετα με όσα υποστηρίζει η θεωρία, οι κρίσεις εμφανίζουν κοινά χαρακτηριστικά τα οποία λίγο πολύ επαναλαμβάνονται σε κάθε κρίση ανεξαρτήτως εποχής και ιδεολογίας.

Οι κρίσεις, από το 1600 με την Τουλιπομανία μέχρι τις μέρες μας, ακολουθούν μια εκπληκτικά παρόμοια πορεία. Το ίδιο μοτίβο. Επιστέγασμα της επαναλαμβανόμενης αυτής διαδρομής αποτελεί η κρίση του 2007: η γέννηση, η εξέλιξη και το τέλος της δεν διαφέρει ιδιαίτερα από προηγούμενες. Το μοτίβο εμφανίστηκε για άλλη μια φορά: οι άνθρωποι ακολούθησαν το ίδιο μονοπάτι και επανέλαβαν τα ίδια λάθη με ακλόνητη βεβαιότητα ότι «αυτή τη φορά είναι διαφορετικά».

Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η Οικονομική Επιστήμη, όπως είναι δομημένη σήμερα, αδυνατεί να παρακολουθήσει την χαοτική εξελικτική πραγματικότητα του κόσμου όπως διαμορφώνεται μέσα από την πολυσύνθετη ψυχοσύνθεση και συμπεριφορά του ανθρώπου, την πολυπλοκότητα των κοινωνικών σχέσεων, την τύχη και σειρά άλλων αδιόρατων παραγόντων. Η αδυναμία αυτή είναι αναπόδραστο αποτέλεσμα της εξαιρετικά άστοχης επιλογής των πρώτων οικονομολόγων να καθιερώσουν τα Οικονομικά ως μια θετική επιστήμη, η ακρίβεια και η αντικειμενικότητα της οποίας να είναι πέραν κάθε αμφισβήτησης. Για να επιτευχθεί ο φιλόδοξος αυτός στόχος οι θεωρητικοί επαναδιατύπωσαν τα Οικονομικά, μέσω της εκτεταμένης χρήσης των μαθηματικών, στο πρότυπο της Νευτώνειας Φυσικής. Όμως, η μαθηματική απεικόνιση της συμπεριφοράς του ανθρώπου, των κοινωνιών και της οικονομίας δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί παρά μόνο μέσω εκτεταμένων απλοποιήσεων και γενικεύσεων. Όλα όσα δεν μπορούσαν να «χωρέσουν» σε μαθηματικές εξισώσεις (ελεύθερη επιλογή, συναισθήματα, πάθη, κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις, δικαιοσύνη κ.α.) αφαιρέθηκαν. Έτσι, τα Οικονομικά δημιούργησαν ένα παράλληλο σύμπαν που δεν αποτελεί παρά θολή αντανάκλαση της πραγματικότητας. Εν τέλει, τα Οικονομικά κατόρθωσαν να επιβληθούν ως μια θετική επιστήμη, ισάξια της Φυσικής και της Βιολογίας, καταβάλλοντας ωστόσο δυσβάσταχτο τίμημα: την αποκοπή τους από την πραγματικότητα και τον κόσμο της δράσης.

Στο οικονομικό ακαδημαϊκό σύμπαν βασιλεύει η απόλυτη ορθολογικότητα, o homo economicus, και η αποτελεσματικότητα των ελεύθερων αγορών. Όμως, πόσο ορθολογικοί είμαστε στην πράξη; Εκατοντάδες πειράματα που έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες για την ιχνηλάτηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς, έχουν δείξει ότι η καθημερινή μας συμπεριφορά όχι μόνο δεν πλησιάζει την έννοια της ορθολογικότητας –που αποτελούν τα θεμέλια των Οικονομικών- αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία ανθρώπινη πτυχή που να μένει ανέγγιχτη από το κοινωνικό περιβάλλον, ψευδαισθήσεις, πλάνες, μεροληψίες και άλλα παιχνίδια του νου και των αισθήσεων.

Ας δούμε μερικά. Ο αμερικανός ψυχολόγος Solomon Asch εξέτασε την ασφυκτική πίεση που ασκεί η κοινωνία στην ατομική κρίση. Ο Asch εξέταζε ομάδες εννέα ατόμων, εκ των οποίων οι οχτώ ήταν συνεργάτες του και το ένα ήταν το πραγματικά υπό εξέταση άτομο. Στη συνέχεια ζητούσε από όλη την ομάδα να απαντήσει σε μια σειρά από δώδεκα ερωτήσεις, ενώ το υπό εξέταση άτομο άκουγε τις περισσότερες από τις απαντήσεις των άλλων πριν απαντήσει και αυτό ενώπιον της ομάδας. Οι σωστές απαντήσεις ήταν προφανείς, αλλά οι συνεργάτες του Asch έδιναν σκόπιμα λανθασμένες απαντήσεις στις εφτά από τις δώδεκα ερωτήσεις. Αντιμέτωπα με μια ομάδα ανθρώπων που έδινε ομόφωνα άλλες απαντήσεις περίπου το 1/3 των ανυποψίαστων ατόμων που εξετάστηκαν έδιναν επίσης λάθος απάντηση προκειμένου να μην έρθουν σε αντίθεση με την ομάδα. Σημειώνεται ότι η οικονομική θεωρία υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει κοινωνία και σχέσεις μεταξύ ατόμων αλλά μόνο σχέση μεταξύ ατόμου και αγαθού.

Σε πείραμα των Tversky και Kahneman, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να υπολογίσουν το ποσοστό των κρατών του ΟΗΕ που είναι Αφρικανικές χώρες. Ωστόσο, πριν επιλέξουν τους ζητήθηκε να γυρίσουν ένα τροχό της τύχης (όμοιο με αυτό που χρησιμοποιούν σε τηλεπαιχνίδια) με αριθμούς από το 1 μέχρι το 100. Όπως έδειξε το πείραμα αν ο τροχός της τύχης σταματούσε σε μικρό αριθμό οι συμμετέχοντες είχαν την τάση να εκτιμούν επίσης μικρό αριθμό αφρικανικών κρατών – μελών του ΟΗΕ ενώ αντίθετα αν ο τροχός σταματούσε σε μεγάλο αριθμό έδιναν κατά πολύ μεγαλύτερο αριθμό κρατών. Όταν καλούμαστε να εκτιμήσουμε ένα μέγεθος που δεν ξέρουμε έχουμε την τάση να επηρεαζόμαστε ακόμα και από τυχαία γεγονότα.

Όπως προκύπτει από την εμπειρία τα σφάλματα, οι αστοχίες και οι κακοί υπολογισμοί είναι ο κανόνας, όχι η τελειότητα. Ο homo sapiens, δεν είναι μια ψυχρή αριθμομηχανή υπολογισμού της ικανοποίησης που αντλεί από κάθε επιμέρους δράση, αλλά, πολλά περισσότερα. Είναι πλάσμα πολυσύνθετων ψυχικών και νοητικών διεργασιών και διαθέσεων που η δυναμική αλληλεπίδραση με το κοινωνικό δίκτυο και το περιβάλλον οδηγεί στις πιο απρόβλεπτες αντιδράσεις και συμπεριφορές.

Ο homo sapiens, δηλαδή όλοι εμείς, παραμένει ένα αινιγματικό πλάσμα: οι αισθήσεις, η γλώσσα, η λειτουργία της μνήμης και της αντίληψης, η σκέψη, ο τρόπος λήψης αποφάσεων, η νοημοσύνη και ο συναισθηματικός κόσμος αποτελούν πολύπλοκες λειτουργικές δομές τις οποίες κατανοούμε σε περιορισμένο βαθμό.

Όλα αυτά τα άβολα ευρήματα επιστημών όπως η βιολογία, η κοινωνιολογία, η ανθρωπολογία, η νευρωεπιστήμη, η ψυχολογία κ.α. η Οικονομική Επιστήμη επιλέγει να τα αγνοεί και να τα θεωρεί εκτός θέματος, επιμένοντας σε μια ακραία απλοποιημένη προσέγγιση της ανθρώπινης φύσης και στην πεποίθηση της απόλυτης υπεροχής της ελεύθερης αγοράς.

Οπότε, τι πρέπει να περιμένουμε από το μέλλον; Η γνώση ως θεμελιώδης αξία είναι εκείνη που μπορεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να προστατεύσει τον άνθρωπο από τα τυχαία δεινά της ζωής του. Και το βιβλίο «Η άνοδος και η πτώση του Homo Economicus» αποτελεί μια καλή γνωστική βάση για την οικονομία όπως έχει εξελιχθεί μέχρι σήμερα.

[1] http://homoeconomicusanodosptosi.wordpress.com/

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr