Αλβανία, Ελλάδα και Ε.Ε.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι έντονη είναι η ελληνική παρουσία στoν τηλεπικοινωνιακό τομέα (κινητή τηλεφωνία). [6] Αναλυτικά, τον Μάιο του 1996 στην Αλβανία μπήκε για πρώτη φορά η κινητή τηλεφωνία και η πρώτη εταιρεία έφερε ελληνική σφραγίδα. Έκτοτε στην τηλεπικοινωνιακή αγορά της χώρας λειτουργούν τρείς βασικές εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, η AMC, Vodafone Albania και Eagle Mobile, οι δυο πρώτες ελληνικών συμφερόντων και η τρίτη τουρκικών. Το 2009 ανά 100 κατοίκους αντιστοιχούσαν 130 κινητές τηλεφωνικές συσκευές, ενώ το 2010 οι χρήστες κινητής τηλεφωνίας ανέρχονταν σε 4,2 εκατομμύρια. Το συνολικό εισόδημα των τριών εταιρειών ανήρχετο, το 2008 σε 500 εκατομμύρια ευρώ ήτοι 5,76% του συνολικού ΑΕΠ.

Αδρομερώς, η Ελλάδα και η Ιταλία συναγωνίζονται για την πρωτοκαθεδρία εξαγωγών και επενδύσεων στην Αλβανία, με την Ελλάδα να υπερισχύει στις υπηρεσίες και το λιανικό εμπόριο και να υπερέχει εμφανώς στον επενδυτικό τομέα. Όμως, συγκριτικά με το γενικό όγκο εισαγωγών και εξαγωγών, η Ιταλία υπερτερεί εμφανώς σε σχέση με την Ελλάδα:

Ωστόσο, η Ελλάδα προηγείται καθαρά στις άμεσες ξένες επενδύσεις στην Αλβανία:

Στο τέλος του 2010 στην αλβανική οικονομία δραστηριοποιούντο πάνω από 100.000 επιχειρήσεις, εκ των οποίων οι 16.290 ξεκίνησαν την εμπορική τους δραστηριότητα το 2010. Το μεγαλύτερο μέρος των αλβανικών επιχειρήσεων (38,1%) έχει έδρα την ευρύτερη περιφέρεια των Τιράνων, ενώ το 12,15% την περιφέρεια Δυρραχίου, το 9,27% την περιφέρεια Φιέρι και το 8,35% την περιφέρεια της Αυλώνας. Οι πιο συνηθισμένες νομικές μορφές εταιρειών είναι οι ατομικές επιχειρήσεις, οι οποίες συνιστούν το 80% του συνόλου, και οι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης οι οποίες καταλαμβάνουν ποσοστό 17,5%. Οι ανώνυμες εταιρείες αντιπροσωπεύουν μόλις του 0,72% του συνόλου. Το 44,4% των επιχειρήσεων δραστηριοποιείται στον εμπορικό τομέα, το 15,57% στον κλάδο των ξενοδοχείων και της εστίασης, το 10,29% στον τομέα μεταφορών και επικοινωνιών, το 9,9% στη βιομηχανία, το 4,22% στον κατασκευαστικό κλάδο και το 1,69% στον αγροτικό τομέα. Η συντριπτική πλειοψηφία (90,94%) των επιχειρήσεων είναι μικρού μεγέθους και απασχολούν 1-4 εργαζόμενους. Το 4,75% απασχολεί 5-9 εργαζόμενους, ενώ μόλις 0,84% των επιχειρήσεων αριθμούν περισσότερους από 50 εργαζομένους. [7]

Ο κύκλος εργασιών του τομέα λιανικού εμπορίου στην Αλβανία ανέρχεται σε 2 δισεκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων τα 1,2 δισ. επιτυγχάνονται στην ευρύτερη την περιοχή των Τιράνων και του Δυρραχίου.

Σημασία έχει να τονίσουμε ότι οι ελληνικές επενδύσεις στον τραπεζικό τομέα είναι ιδιαίτερα υπολογίσιμες παρότι την τελευταία τετραετία γνωρίζουν αισθητή πτώση. Σημειώνουμε ότι η πρώτη ιδιωτική τράπεζα στην Αλβανία λειτούργησε το 1996 και έφερε και πάλι ελληνική σφραγίδα. Έως το τέλος Σεπτεμβρίου 2011, τέσσερις ελληνικές τράπεζες κατείχαν το 22% του συνολικού τραπεζικού κεφαλαίου της χώρας, ενώ το 2010 αντιστοίχως κατείχαν το 23,1%. Το 2008 κατείχαν το 28% του συνολικού κεφαλαίου, αλλά και πάλι τα ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα παραμένουν υψηλά στην προτίμηση των Αλβανών καταθετών, γεγονός που σχετίζεται και με την παρουσία των Αλβανών μεταναστών που εργάζονται στην Ελλάδα και διευκολύνονται κατά τη μεταφορά των χρημάτων και εμβάσεων (χαμηλότερες προμήθειες). Οι ελληνικές τράπεζες το 2011 κατείχαν το 29% της πιστωτικής αγοράς από το 34,5% που κατείχαν το 2010 και το 41% που κατείχαν το 2008. Κορυφαίοι Αλβανοί οικονομικοί παράγοντες εκτιμούν ότι η πτώση του ρόλου των ελληνικών τραπεζών στον πιστωτικό τομέα συνιστά αρνητική εξέλιξη για την αλβανική εθνική οικονομία, καθώς η τραπεζική δραστηριότητα των εν λόγω τραπεζών κατά την περίοδο 2002-2008 έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας.

Συγκριτικά, τα αυστριακά τραπεζικά κεφάλαια καλύπτουν το 27,6% του συνολικού τραπεζικού κεφαλαίου της χώρας, κατέχοντας έτσι την πρώτη θέση, ακολουθούμενα από τα ελληνικά με ποσοστό 22% και τα τουρκικά με 17,4%, τα οποία όμως σημειώνουν ραγδαία ανοδική τάση, σε αντίθεση με τα μειούμενα ελληνικά.

Τα ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα επένδυσαν στην Αλβανία στις αρχές του 2000, λόγω του παρθένου τραπεζικού τομέα αλλά και της παρουσίας πολλών επιχειρήσεων ελληνικών συμφερόντων. Η οικονομική ύφεση στην Ελλάδα από το 2008 και μετά είχε αρνητικό αντίκτυπο και στις ελληνικές επενδύσεις στην Αλβανία, με κύριο χαρακτηριστικό τα κατακόρυφη μείωση των εισαγωγών της Αλβανίας από την Ελλάδα. Ο τομέας που γνώρισε μεγαλύτερη πτώση είναι αυτός των υγρών καυσίμων αλλά και οι ελληνικές υπεργολαβικές εταιρείες στον τομέα της ένδυσης και υπόδησης, με πολλές εταιρείες στο αλβανικό νότο να κλείνουν η μια πίσω από την άλλη. [8]

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Με την επάνοδό της στην εξουσία (είχε χάσει τις εκλογές το 1997 ύστερα από το σκάνδαλο των παρατραπεζών και των πυραμιδικών σχημάτων), η κυβέρνηση Μπερίσα (2005-2009 πρώτη θητεία, 2009-και εφεξής) κατέβαλε προσπάθειες για την εδραίωση των δημοκρατικών θεσμών στη χώρα και τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, την εύρυθμη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού και την πάταξη της εκτεταμένης διαφθοράς. Ωστόσο, ο κυβερνητικός συνασπισμός, που αποτελείται από κόμματα της δεξιάς, βρέθηκε ενώπιον απρόσμενων δυσκολιών και αντίδρασης από τα αντιπολιτευόμενα κόμματα, καθώς κατηγορήθηκε για εκτεταμένη καλπονοθεία και αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος, με αποκορύφωμα τις διαδηλώσεις στην αλβανική πρωτεύουσα τον Ιανουάριο του 2010, διαδηλώσεις οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο τριών ατόμων από τις δυνάμεις καταστολής του κρατικού μηχανισμού.