Η διχασμένη Κένυα

Η αλ Σαμπάαμπ απολαμβάνει την κάθε στιγμή. Μια διαιρεμένη Κένυα είναι ιδανική για την μαχητική ομάδα. Με την κενυατική πολιτική ελίτ να καταναλώνεται από εσωτερικές διαμάχες, και με τις δυνάμεις ασφαλείας απασχολημένες στην διατήρηση της ειρήνης (ή στην επιλογή πλευράς), τα ήδη πορώδη σύνορα μεταξύ Κένυας και Σομαλίας θα διαλυθούν, δίνοντας στους μαχητές τής αλ Σαμπάαμπ ελεύθερη κυριαρχία καθώς ενισχύουν τις βάσεις τους και αυξάνουν τις προσπάθειες στρατολόγησης στην Κένυα.

Μήνες προσπαθειών προπαγάνδας, στις οποίες η αλ Σαμπάαμπ απειλούσε την Κένυα με αυξανόμενες επιθέσεις εάν δεν αποσυρθεί από την Σομαλία και καλούσε τους Μουσουλμάνους στην Κένυα να ξεσηκωθούν εναντίον τής κυβέρνησης [3], έχουν επίσης αποδώσει. Η δυνατότητα μιας απόσυρσης της Κένυας, θεωρούμενη εξαιρετικά απίθανη πριν από λίγο καιρό, έχει παρεισφρήσει στην κυρίαρχη πολιτική και στην συνείδηση της Κένυας. Η αλ Σαμπάαμπ έχει ουσιαστικά εξισώσει την απόσυρση με μια παύση των επιθέσεών της κατά της Κένυας, και ένας αυξανόμενος αριθμός Κενυατών φαίνεται να ευνοεί την υποτιθέμενη ευκαιρία.

Μια κενυατική αποχώρηση από την Σομαλία θα φέρει ένα τεράστιο πλήγμα στην Αποστολή τής Αφρικανικής Ένωσης στην Σομαλία (African Union Mission in Somalia, AMISOM). Όχι μόνο μια τέτοια κίνηση συνεπάγεται την αποχώρηση σχεδόν του 20% των στρατιωτών τού συνασπισμού από την Σομαλία, αλλά θα θεσπίσει επίσης ένα επικίνδυνο προηγούμενο για άλλες χώρες, όπως το Τζιμπουτί [11] και η Ουγκάντα [12], που αντιμετωπίζουν παρόμοια αντίποινα από την αλ Σαμπάαμπ. Στο κάτω-κάτω, αν Κένυα αποχωρήσει από την Σομαλία και η αλ Σαμπάαμπ τιμήσει την υπόσχεσή της να σταματήσει τις επιθέσεις σε κενυάτικο εδάφος, η οργάνωση σίγουρα θα εντείνει τις επιχειρήσεις της σε άλλες περιοχές.

Δεδομένου ότι η αλ Σαμπάαμπ έχει εργαστεί για χρόνια για να δημιουργήσει μια μόνιμη παρουσία στην Κένυα [4], η απόσυρση της Κένυας από την Σομαλία απλώς θα απαντήσει στις κλιμακούμενες επιθέσεις, και όχι στο αυξανόμενο εγχώριο πρόβλημα της ριζοσπαστικοποίησης της χώρας. Και λαμβάνοντας υπόψη την φύση τής οργάνωσης, κανείς δεν θα πρέπει να περιμένει από την αλ Σαμπάαμπ να τιμήσει την συναλλαγή ούτως ή άλλως. Μια εξασθενημένη συμμαχία θα σημάνει επίσης καταδίκη για την -εν τη γενέσει της- κυβέρνηση της Σομαλίας, η οποία εξακολουθεί να αντιμετωπίζει μια αφοσιωμένη εχθρική αλ Σαμπάαμπ και μια αύξηση στις φυλετικές συγκρούσεις που υπενθυμίζουν τον εικοσαετή της εμφύλιο πόλεμο.

Η Κένυα έκανε ένα θαρραλέο βήμα το 2011 με την ανάπτυξη στρατευμάτων στην Σομαλία, σε μια προσπάθεια να απαλλάξει το Κέρας τής Αφρικής από την απειλή τής αλ Σαμπάαμπ, και για αρκετά χρόνια η μαχητική ομάδα ήταν γονατισμένη. Αλλά η πρόσφατη στροφή των γεγονότων μέσα στην Κένυα απειλεί να αποδυναμώσει γρήγορα τα κέρδη αυτά. Αν ο Kenyatta και ο Οντίνγκα δεν είναι σε θέση να επιλύσουν τις διαφορές τους χωρίς αντιπαράθεση και βία, θα παρασύρουν την χώρα σε μια ανανεωμένη εθνοτική σύγκρουση και πολιτική αναταραχή, καθιστώντας την αλ Σαμπάαμπ τον μοναδικό νικητή, και θέτοντας τις βάσεις για τις νίκες της σε όλη την περιοχή.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/141626/paul-hidalgo/kenya-divided