Μεταξύ σφύρας και άκμονος | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Μεταξύ σφύρας και άκμονος

Η επισφαλής θέση τής εξωτερικής πολιτικής τού Αζερμπαϊτζάν

Η Μόσχα, όπως και η Τεχεράνη, είναι απίθανο να παραμείνει παθητική, καθώς το Αζερμπαϊτζάν κινείται πιο κοντά προς την Δύση. Στην πραγματικότητα, η Ρωσία έχει την δυνατότητα να βλάψει ουσιαστικά το Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, μια περιοχή γης έντονα διαμφισβητούμενη από το Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία. Η Ρωσία, η οποία υποστηρίζει την Αρμενία, διατηρεί ήδη 4.000 στρατιώτες κοντά στην περιοχή, και τόσο η Ρωσία όσο και η Αρμενία είναι μέλη τού Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (Collective Security Treaty Organization, CSTO), μια στρατιωτική συμμαχία που θεωρεί ότι η επίθεση σε ένα από τα μέλη της είναι επίθεση εναντίον όλων. Δεδομένου ότι το Αζερμπαϊτζάν δεν είναι μέλος τής συμμαχίας, η Ρωσία - αν προκληθεί - θα μπορούσε να υποδαυλίσει την σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ ως πρόσχημα για να επέμβει στρατιωτικά για λογαριασμό τής Αρμενίας. Στην πραγματικότητα, σε μια συνέντευξή του 2013 στην ρωσική στρατιωτική εφημερίδα Krasnaya Zvezda [2], ο διοικητής τής 102ης στρατιωτικής βάσης τής Ρωσίας στην Αρμενία, δήλωσε ότι αν το Αζερμπαϊτζάν ασκήσει βία στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η βάση του θα μπορούσε να «ενταχθεί στην ένοπλη σύγκρουση, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις τής Ρωσικής Ομοσπονδίας στο πλαίσιο του CSTO». Μια ρωσική παρέμβαση θα τρόμαζε και θα έδιωχνε τους περιφερειακούς επενδυτές, επιφέροντας έτσι ένα μεγάλο πλήγμα στην ζωογόνο δύναμη της οικονομίας τού Αζερμπαϊτζάν: Τον ενεργειακό τομέα του.

Υπό το φως των βεβαρυμμένων σχέσεων του Αζερμπαϊτζάν με την Ρωσία και το Ιράν, η χώρα μπορεί να μην έχει καμία άλλη επιλογή από το να περιορίσει την υποστήριξη προς την Δύση, ώστε να κατευνάσει τους γείτονές της. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι πρέπει να εγκαταλείψει την Δύση εντελώς. Αντ’ αυτού, το Αζερμπαϊτζάν πρέπει να ακολουθήσει μια επιδέξια πράξη εξισορρόπησης: Την ενίσχυση των Δυτικών δεσμών σε τομείς όπου είναι πρακτικό και μη αμφιλεγόμενο να το πράξει, όπως στην εκπαίδευση, την κλιματική αλλαγή, την επανεγκατάσταση προσφύγων, καθώς και τις διεθνείς ειρηνευτικές προσπάθειες, παράλληλα βεβαιώνοντας το Ιράν και την Ρωσία ότι τα συμφέροντά τους δεν θα επηρεαστούν αρνητικά. Φυσικά, αυτή η ακροβασία είναι πιο εύκολη στα λόγια παρά στην πράξη. Στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα το πόσο σοβαρά το Αζερμπαϊτζάν επιχειρεί να χαράξει αυτή την «μέση οδό», οι εχθρικοί γείτονές του κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχίσουν να το αντιμετωπίζουν με καχυποψία.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/141993/james-yan/a-rock-and-a-har...

Συνδέσεις:
[1] http://www.nytimes.com/2012/05/23/world/middleeast/after-protests-iran-r...
[2] http://asbarez.com/115675/russian-troops-in-gyumri-will-retaliate-if-aze...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr