Τα απεγνωσμένα μέτρα της Ρωσίας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Τα απεγνωσμένα μέτρα της Ρωσίας

Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να είναι επιφυλακτικές με την Μόσχα στην Συρία

Ωστόσο, πριν οι Ηνωμένες Πολιτείες δώσουν δωρεάν στον Πούτιν όλα όσα θέλει, θα πρέπει να εξετάσουν το κόστος και τα οφέλη της προσχώρησής τους σε αυτό το συγκεκριμένο τέχνασμα. Μια συνάντηση δεν θα πρέπει να είναι ανέξοδη για τον Πούτιν. Στην πραγματικότητα, η Δύση θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την απόγνωσή του ως περιουσιακό στοιχείο.

Ειδικότερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να απαιτήσουν παραχωρήσεις στην Ουκρανία ως αντάλλαγμα για την δημόσια αναγνώρισή τους στον Πούτιν.

Κατά την διάρκεια της «επανεκκίνησης» [των σχέσεων με την Ρωσία], η κυβέρνηση Ομπάμα έκανε το λάθος να ανταλλάξει παραχωρήσεις στην Ευρώπη (όπως η ακύρωση της αντιπυραυλικής ασπίδας) για την βοήθεια της Ρωσίας στην Μέση Ανατολή. Εκείνη την εποχή, η Μέση Ανατολή θεωρήθηκε ως πιο σημαντική στρατηγική προτεραιότητα για τις Ηνωμένες Πολιτείες, επειδή εκεί ήταν μεγαλύτερες οι εκκλήσεις για στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ. Ωστόσο, η στρατηγική των ΗΠΑ και οι στόχους τους ήταν ασαφείς, και είναι αμφίβολο το τι βοήθεια μπορεί να παράσχει πραγματικά η Ρωσία εκεί, που να είναι καθοριστικής αξίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η λεγόμενη βοήθεια της Ρωσίας στην Μέση Ανατολή αποτελείται κυρίως από το να πείθει ή να βοηθά τις Ηνωμένες Πολιτείες να κάνουν πράγματα που ωφελούν την Ρωσία και τον πυρήνα των συμμάχων τους στην περιοχή, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες πληρώνουν τα έξοδα. Στο Ιράν, η Ρωσία είχε ένα έντονο ενδιαφέρον να ενεργεί ως μεσίτης, εμποδίζοντας το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, και πουλώντας στο Ιράν πυρηνικούς αντιδραστήρες και όπλα. Η Ρωσία αποκόμισε άμεσα οφέλη, και οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέβαλλαν το κόστος για να φέρουν το Ιράν στο τραπέζι [των συνομιλιών]. Η προσφερόμενη βοήθεια της Μόσχας στην Συρία εξαρτάται από την προσχώρηση της Ουάσιγκτον στην στήριξη του καθεστώτος Άσαντ, ενώ η Ρωσία συνεχίζει να ξεφεύγει δωρεάν με τις αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ εναντίον του Ισλαμικού Κράτους (που ονομάζεται επίσης και ISIS).

24092015-3.jpg

Εργαζόμενοι ξεφορτώνουν ανθρωπιστική βοήθεια που αποστέλλεται από την Ρωσία προς την συριακή κυβέρνηση στο αεροδρόμιο της Δαμασκού, σε αυτή την φωτογραφία που διανεμήθηκε από το εθνικό πρακτορείο ειδήσεων SANA της Συρίας, στις 19 Ιανουαρίου 2014. REUTERS
--------------------------------

Η Ρωσία δεν έχει την ισχύ για να επιφέρει ένα ευτυχισμένο τέλος στην ιστορία της Συρίας. Η Συρία είναι μια καταστροφή. Καμία λύση δεν είναι καλή˙ υπάρχουν μόνο μερικές που είναι χειρότερες από τις άλλες. Η Ρωσία μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσει κάπως στην αποτροπή της πλήρους ανάληψης του ελέγχου από το ISIS, αλλά το έχει ήδη κάνει αυτό -χωρίς να θέσει τέρμα στην μάχη. Μπορεί να ενισχύσει την κυβέρνηση Άσαντ, αλλά αυτό είναι μια μικτή ευλογία. Μπορεί να αποτρέψει τα ρωσικά στρατεύματα από το να χτυπήσουν υποστηριζόμενους από τις ΗΠΑ αντάρτες, αλλά και οι δύο πλευρές έχουν συμφέρον από το γεγονός αυτό, χωρίς συναντήσεις υψηλού επιπέδου. Η υπόσχεση του Πούτιν στην Συρία είναι ψεύτικη. Η τελευταία τολμηρή και απατηλή πρωτοβουλία του φαίνεται να συντηρεί την ελπίδα, αλλά μόνο και μόνο επειδή η κατάσταση είναι τόσο απελπιστική.

Αντίθετα, οι Δυτικοί στόχοι στην Ευρώπη είναι αρκετά σαφείς και επιτεύξιμοι, και, τελικά, είναι πιο σημαντικοί. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε κρίση οικονομική και στρατηγική. Η μεταναστευτική κρίση έχει βάλει ένα προσωρινό τέλος στα ελεύθερα ταξίδια στο εσωτερικό της Ευρώπης. Η ελληνική κρίση έχει πλήξει την ενότητα της ευρωζώνης. Η ολοκλήρωση στην ήπειρο απειλείται από ένα πιθανό Brexit. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν έντονο ενδιαφέρον για την πρόληψη της διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο αγώνας για την Ουκρανία είναι, από πολλές απόψεις, μια μάχη για την Ευρωπαϊκή Ένωση: Να προστατέψει το δικαίωμα των κρατών να ενταχθούν στην Ένωση και στην αποστολή της Ένωσης για την εξάπλωση της ειρήνης μέσω του εμπορίου και της ενσωμάτωσης. Τελικά, η μάχη για την Ουκρανία είναι επίσης σχετικά με την ενσωμάτωση και της Ρωσίας στις ευρωπαϊκές οικονομικές δομές και τις δομές ασφαλείας.

Ως προϋπόθεση για να έρθουν στο τραπέζι για την Συρία και να αντιμετωπίσουν τον Πούτιν ως τον παγκόσμιο ηγέτη που απεγνωσμένα θέλει να είναι, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ζητήσουν παραχωρήσεις στην Ουκρανία. Δηλαδή, η Ρωσία πρέπει να αναγνωρίσει το δικαίωμα της Ουκρανίας να ελέγχει τα σύνορά της στα ανατολικά, θα πρέπει να αποσύρει ρωσικό στρατό και εξοπλισμό, και πρέπει να πιέσει τους ηγέτες των ξεσηκωμένων δημοκρατιών να παραδώσουν την εξουσία πίσω στο Κίεβο με αντάλλαγμα αμνηστία και μια συμφωνία καταμερισμού της εξουσίας, ίσως με πρότυπο την συμφωνία της Βόρειας Ιρλανδίας. Θα είναι πιο εύκολο για τον Πούτιν να αποκλιμακώσει στην Ουκρανία -κάτι που πρέπει να κάνει, που είναι επίσης προς το συμφέρον του- αφότου φωτογραφηθεί καθήμενος σε ένα τραπέζι με τους Δυτικούς ηγέτες και ανταλλάσσοντας χειραψίες μαζί τους. Αλλά η υπόσχεση πρέπει να έχει εξασφαλιστεί από πριν.

Copyright © 2015 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/syria/2015-09-20/russias-despera...