Το χάσμα των γενεών στην Ευρώπη
Για να αποφευχθεί η κατάρρευση των συνταξιοδοτικών συστημάτων, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει να επιτύχουν μια ισορροπία μεταξύ τριών συχνά ασύμβατων αρχών: Οικονομική βιωσιμότητα, αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών, και δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών.
Ο EDOARDO CAMPANELLA είναι οικονομολόγος για την ευρωζώνη στην UniCredit Bank και στην λίστα για το βραβείο συγγραφέων Bracken Bower Prize του 2015, που δίνεται από τους Financial Times και την McKinsey. Οι απόψεις που παρατίθενται εδώ είναι προσωπικές.
Τέλος, προκειμένου να είναι δυνατή οποιαδήποτε από αυτές τις μεταρρυθμίσεις, θα πρέπει να μετριαστεί η πολιτική εξουσία της παλαιότερης γενιάς. Τα προτεινόμενα μέτρα περιλαμβάνουν μείωση του ορίου ηλικίας ψήφου στα 16, καθορισμό της ελάχιστης ηλικίας υποψηφιότητας στα 18, και ένα ανώτατο όριο υποψηφιότητας στην ηλικία των 65. Για να αυξήσουν τα χαμηλά ποσοστά συμμετοχής των νέων ψηφοφόρων, οι κυβερνήσεις πρέπει να επενδύσουν σε προγράμματα εκπαίδευσης των ψηφοφόρων μέσω των σχολείων και με εκστρατείες στα μέσα ενημέρωσης. Και τα δημοψηφίσματα για καθοριστικά εθνικά θέματα όπως η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να απαιτούν ενισχυμένη πλειοψηφία, ιδίως σε χώρες όπου οι ηλικιωμένοι αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος.
Η Ευρώπη χρειάζεται κάποιον φρέσκο τρόπο σκέψης για την αντιμετώπιση των οικονομικών και πολιτικών δαπανών που συνδέονται με την γήρανση του πληθυσμού της. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να επιλέξουν τις λύσεις που προωθούν την συνεργασία μεταξύ των γενεών και να αποφύγουν τους κοντόφθαλμους εκλογικούς πειρασμούς. Μόνο τότε θα μπορέσουν να λύσουν το τρίλημμα συνταξιοδότησης.
Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/europe/2016-07-06/europes-genera...