Secure ConnectionΔραπετεύοντας από τους Ταλιμπάν στο Πακιστάν
Οι άλλοι πρόσφυγες στην Ελλάδα
Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα
Η έλλειψη γνώσης του Δυτικού κόσμου για την εσωτερική πολιτική του Πακιστάν και τις πολλές μορφές παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συμβαίνουν στο εσωτερικό της χώρας σημαίνει ότι δεν κερδίζει συχνά την διεθνή προσοχή, οδηγώντας σε απόρριψη των αιτημάτων ασύλου.
Η SAIMA HASSAN είναι ανεξάρτητη φωτορεπόρτερ. Εργάζεται επίσης με τις ΜΚΟ που επικεντρώνονται στις γυναίκες και τα παιδιά που έχουν πληγεί από την φυλετική βία στο Πακιστάν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράκ και την Τανζανία. Τώρα βρίσκεται στην Ελλάδα εργαζόμενη με πρόσφυγες που ζητούν άσυλο στην Ευρώπη. Ακολουθήστε την στο Instagram και το Twitter @clicksandcauses.
Όπως και οι Σύριοι, ο δρόμος των Πακιστανών προς την Ελλάδα, ο οποίος πέρασε από το Ιράν και την Τουρκία, ήταν επικίνδυνος. Στο Ιράν, υπήρχαν νάρκες που είχαν τοποθετηθεί κοντά στα σύνορα από τον στρατό για να αποτρέψουν παράνομες εισόδους. «Αν είχαμε κάνει μόλις ένα βήμα προς τα αριστερά στο μονοπάτι, θα είχαμε ανατιναχθεί», λέει η Asma, αναθυμούμενη τα πτώματα, μερικά από αυτά μωρών, που είχαν θαφτεί στην άμμο που περιβάλλει τα σκονισμένα βουνά. Οι λαθρέμποροι τους ξυλοκοπούσαν συνεχώς με ραβδιά για να βεβαιωθούν ότι περπατούσαν σε μια ευθεία γραμμή. Σχεδόν δεν κοιμήθηκε για μια ολόκληρη εβδομάδα, κατά την οποία είτε πεζοπορούσε είτε ήταν στριμωγμένη σε ένα αυτοκίνητο. Από «θαύμα Θεού», είπε η Asma, η Inayah παρέμεινε κοιμισμένη τις νύχτες. Δεν μπορούσαν να διακινδυνεύσουν το να κλαίει, γιατί θα μπορούσε να έχει ειδοποιήσει τις ιρανικές Αρχές, που περιπολούσαν τα σύνορα. Θυμάται μια φορά όταν πεζοπορούσαν -σε εκείνο το σημείο δεν ήξερε αν ήταν στο Ιράν ή στην Τουρκία- και οι αστυνομικοί άρχισαν να πυροβολούν εναντίον τους από απόσταση. Οι λαθρέμποροι τους έκαναν όλους να πέσουν στο έδαφος και να προσποιηθούν ότι ήταν νεκροί. Σε αυτήν την περίπτωση, η αστυνομία τους άφησε ήσυχους και δεν υπήρχαν θάνατοι ή συλλήψεις.
Τρεις Πακιστανοί παράνομοι μετανάστες σε αστυνομικό σταθμό στην Ελλάδα. REUTERS
----------------------------------------
Όταν ήρθε η ώρα να ταξιδέψει από την Τουρκία στην Ελλάδα, οι λαθρέμποροι τοποθέτησαν τα 32 άτομα, στα οποία περιλαμβάνονταν έξι έως οκτώ παιδιά, σε μια λέμβο που ήταν χωρητικότητας οκτώ ατόμων. Είχε μια τρύπα, οπότε όλοι απαίτησαν ένα νέο σκάφος. Αλλά το επόμενο είχε πέντε τρύπες, κάτι που ανακάλυψαν μόνο όταν το νερό άρχισε να μπαίνει μέσα στο πλεούμενο. «Οι προσευχές και η πίστη στον Θεό με κατέλαβαν», μου είπε η Asma. Η Inayah έγινε τριών ετών την ημέρα που έφτασαν σε ένα από τα ελληνικά νησιά, που δεν ήθελε να αναφέρουμε για λόγους ασφαλείας, Όμως, από την ημέρα της άφιξής της, η Asma υποφέρει από μετα-τραυματικό στρες. Δεν ήταν σε θέση να ελέγξει την ουροδόχο κύστη της, το πώς το σώμα της τρέμει όταν αισθάνεται επικείμενη αναταραχή. Έχει αρχίσει να ξεχνά απλά πράγματα, όπως το πού ακούμπησε το μπουκάλι της Inayah και που άφησε τα παπούτσια της την τελευταία φορά που τα έβγαλε. Ένας γιατρός του στρατοπέδου τής διέγνωσε σοβαρή κατάθλιψη και ζήτησε από την UNHCR να την μετακινήσουν σε ένα στρατόπεδο που προορίζεται για οικογένειες -έναν «παράδεισο» σε σύγκριση με εκείνο που πέρασε τις πρώτες δύο νύχτες.
Η Asma ήταν σε ένα από αυτά τα στρατόπεδα όταν την επισκέφθηκα τον Ιούνιο του 2016. Είχε πάει εκεί ήδη πριν περίπου δύο μήνες. Θα μπορούσε να πληρώσει λαθρεμπόρους για να ταξιδέψει πιο βαθιά στην Ευρώπη, αλλά αυτή η σκέψη την τρομάζει. Τώρα περιμένει για να λάβει νόμιμα έγγραφα από την Ελλάδα πριν προχωρήσει, αλλά οι ελληνικές Αρχές είναι συγκλονισμένες με την εισροή [μεταναστών]. Η ανεπάρκεια του προσωπικού σημαίνει ότι οι πρόσφυγες πρέπει να περιμένουν μέχρι έξι μήνες για να λάβουν την άδεια μόνο για να περάσουν από τα πολλά νησιά, όπου αποβιβάστηκαν, στην Αθήνα. Και ακόμη και μετά την αναμονή, η μοίρα των περισσοτέρων είναι γνωστή. Μερικοί Σύριοι που δραπέτευσαν από το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) αποστέλλονται πίσω και έτσι φοβάται για τους Πακιστανούς, τους οποίους αισθάνεται ότι οι Έλληνες δεν θεωρούν προτεραιότητα.
Από τους 163.000 πρόσφυγες που έφτασαν στην Ελλάδα από τον Ιανουάριο έως και τον Ιούνιο του 2016, πάνω από 7.000 είναι Πακιστανοί. Αλλά το Πακιστάν δεν θεωρείται μια χώρα που βρίσκεται σε αναταραχή και οι πολίτες του θεωρούνται συνήθως ως οικονομικοί μετανάστες που εκμεταλλεύονται την σημερινή κρίση. Αν και αυτό ισχύει και για αρκετούς Πακιστανούς, υπάρχουν και εκείνοι όπως η Asma που φοβούνται πραγματικά για την ζωή τους και των οποίων οι περιπτώσεις και οι ιστορίες χάνονται στον σωρό. Εκτός από τα λύτρα που οι Ταλιμπάν συχνά αναγκάζουν τους Πακιστανούς να πληρώσουν, η οργάνωση έχει επιβάλει τον νόμο της σαρία στην περιοχή, αναγκάζοντας τις γυναίκες να καλύπτονται από το κεφάλι μέχρι τα πόδια, και απαγορεύουν τα σπορ, την μουσική και τις ταινίες. Οι άνδρες πρέπει να έχουν γενειάδες και οι ποινές για τα εγκλήματα περιλαμβάνουν τον λιθοβολισμό και το μαστίγωμα.
Έπειτα, υπάρχουν και εκείνοι που δραπετεύουν από ένα διαφορετικό είδος θρησκευτικών διώξεων. Δεν θεωρούνται Μουσουλμάνοι επειδή ανήκουν σε μια από τις θρησκείες της μειοψηφίας, όπως οι Σιίτες και οι Ahmedis. Μερικοί Πακιστανοί αιτούντες άσυλο και δραπετεύουν από πολιτικές διώξεις από το Κίνημα Muttahida Qaumi, μια πολιτική ομάδα που εδρεύει στο Καράτσι και έχει συνδεθεί με εγκληματικές δραστηριότητες και του οποίου η μαχητική πτέρυγα χρησιμοποιεί βία εναντίον όσων του αντιστέκονται. Τέλος, υπάρχουν και εκείνοι που δραπετεύουν από την καταναγκαστική εργασία στον τομέα της γεωργίας και τις βιομηχανίες για τούβλα από κλιβάνους. Έχουν αναγκαστεί να εργάζονται κάτω από απάνθρωπες και απαράδεκτες συνθήκες και με χαμηλές αμοιβές. Συχνά, οι ιδιοκτήτες αγροκτημάτων και κλιβάνων βασανίζουν και κακομεταχειρίζονται σωματικά τους εργαζομένους τους, απειλούν και απαγάγουν τις οικογένειές τους, και βιάζουν και κακοποιούν τις γυναίκες υπαλλήλους. Η αστυνομία, η οποία συχνά υποπίπτει σε δωροδοκίες, δεν αναλαμβάνει δράση κατά των πλούσιων ιδιοκτητών γης.