Η Ευρώπη στο ψηφιακό στόχαστρο της Ρωσίας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η Ευρώπη στο ψηφιακό στόχαστρο της Ρωσίας

Τι θα βρουν μπροστά τους η Γαλλία και την Γερμανία και πώς να το αντιμετωπίσουν

Τις τελευταίες εβδομάδες, πολιτικοί και στελέχη των υπηρεσιών πληροφοριών στην Γαλλία και την Γερμανία έχουν εντείνει τις προειδοποιήσεις τους για ρωσική παρέμβαση στις εθνικές εκλογές που αμφότερες οι χώρες θα πραγματοποιήσουν την επόμενη χρονιά. Στα τέλη Νοεμβρίου, ο Bruno Kahl, ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Γερμανίας, είπε στην εφημερίδα Süddeutsche Zeitung [3] ότι η Γερμανία είχε «αποδεικτικά στοιχεία ότι οι κυβερνοεπιθέσεις που λαμβάνουν χώρα δεν έχουν άλλο σκοπό από το να προξενήσουν πολιτική αβεβαιότητα». Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ [4 ] έχει εκφράσει [5] παρόμοιες ανησυχίες, υπονοώντας ότι η Μόσχα ενδέχεται να επιχειρήσει να επηρεάσει τις βουλευτικές εκλογές της Γερμανίας, που έχουν προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο του 2017. Οι Γάλλοι πολιτικοί ήταν πιο επιφυλακτικοί σχετικά με τις συγκεκριμένες απειλές για τις προεδρικές εκλογές της χώρας τους, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν τον Απρίλιο και τον Μάιο. Αλλά ο Guillaume Poupard, ο γενικός διευθυντής της γαλλικής Εθνικής Υπηρεσίας για την Ασφάλεια των Πληροφοριακών Συστημάτων, έχει δηλώσει ότι το Παρίσι επίσης ανησυχεί για την προοπτική ξένων παρεμβάσεων. Οι Δυτικές δημοκρατίες αντιμετωπίζουν «την ανάπτυξη της ψηφιακής απειλής [6] για πολιτικούς σκοπούς και για αποσταθεροποίηση», είπε στην εφημερίδα Le Monde στις αρχές Δεκεμβρίου.

Ούτε η Γαλλία [7] ούτε η Γερμανία, όμως, είναι έτοιμες να ασχοληθούν με τέτοιου είδους επιθέσεις. Τα θεσμικά τους όργανα δεν έχουν τα εφόδια για την πρόληψη ψηφιακών παραβάσεων, και οι πολιτικοί τους και οι πολίτες τους είναι ανέτοιμοι να χειριστούν τις επιπτώσεις από αυτές.

Για να κατανοήσουν καλύτερα την απειλή που αντιμετωπίζουν, οι ηγέτες των δύο χωρών καλά θα κάνουν να μάθουν από την πιο θρασεία υπό ρωσική ηγεσία επιχείρηση επιρροής [8] μέχρι σήμερα: Την διαρροή πληροφοριών που έχουν υποκλαπεί από τους servers της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών (Democratic National Committee, DNC) και του ιδιωτικού λογαριασμού e-mail του John Podesta, του επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον. Μια προσεκτική ματιά σε αυτό το επεισόδιο και τα επακόλουθά του, αποδεικνύει την σημασία της ενίσχυσης των κυβερνο-αμυνών (cyberdefenses) των δημοκρατικών θεσμών, της οικοδόμησης μιας πολιτικής συναίνεσης για να καταδικαστούν οι επιθέσεις, και να κατονομαστούν δημοσίως -και να τιμωρηθούν- οι δράστες.

20122016-1.jpg

Επισκέπτες περιδιαβαίνουν τις εγκαταστάσεις της γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών στο Βερολίνο, τον Αύγουστο του 2016. STEFANIE LOOS / REUTERS
---------------------------------------------------

ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ

Η χρήση επιβαρυντικών στοιχείων [9] για να δυσφημιστούν δημοσίως οι αντίπαλοι είναι ευρέως διαδεδομένη, αλλά οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες έχουν μια ιδιαίτερα ισχυρή τάση προς αυτή την τακτική. Κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η πρακτική ήταν αρκετά κοινή ώστε ο ρωσικός όρος kompromat (ένας συνδυασμός των ρωσικών λέξεων για το «εκθέτω» και το «υλικό») εισήλθε στην Δυτική καθομιλουμένη.

Οι σημερινές ψηφιακές επικοινωνίες προσφέρουν σε εκείνους που επιδιώκουν να συγκεντρώσουν και να αξιοποιήσουν την kompromat, τεράστια πλεονεκτήματα σε σχέση με τους ομολόγους τους της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Τώρα είναι πιο εύκολο από ό, τι ήταν κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα να αποκτήσουν γρήγορα τεράστιες ποσότητες ευαίσθητων πληροφοριών, εν μέρει επειδή τα ψηφιακά δίκτυα των βασικών θεσμικών οργάνων είναι δύσκολο να ασφαλιστούν. Η πλήρης διαφύλαξη μιας πλατφόρμας που χρησιμοποιείται από εκατοντάδες ή χιλιάδες ανθρώπους, όπως αυτή ενός πολιτικού κόμματος, είναι σχεδόν αδύνατη. Και μόλις οι επιτιθέμενοι έχουν πρόσβαση σε ευαίσθητες πληροφορίες, μπορούν εύκολα να τις δημοσιοποιήσουν, μερικές φορές σε τροποποιημένη μορφή, στο κοινό. Δείτε την ταχύτητα με την οποία το DNC και τα υποκλαπέντα emails του Podesta μετακινήθηκαν από το WikiLeaks και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε κρατικά χρηματοδοτούμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης όπως το RT, ακροδεξιές ιστοσελίδες όπως το Breitbart, και δημοφιλή μέσα ενημέρωσης. Όλοι αυτοί οι παράγοντες καθιστούν το έργο των χάκερ δύσκολο να αντιμετωπιστεί, πόσω μάλλον να περιοριστεί.

Οι επιχειρήσεις kompromat δεν επιδιώκουν πάντα να προωθήσουν συγκεκριμένους υποψηφίους, ακόμη και αν οι παρεμβάσεις της Ρωσίας στις εκλογές των ΗΠΑ στόχευαν σαφώς να ανυψώσουν τον Ντόναλντ Τραμπ [10]. (Οι Γάλλοι αξιωματούχοι θα πρέπει να αναμένουν παρόμοιες κινήσεις για την στήριξη της ηγέτιδας του Εθνικού Μετώπου, Marine Le Pen [11], κατά τους επόμενους μήνες.) Ο στόχος είναι συνήθως ευρύτερος: Να διαβρωθούν οι δημοκρατικοί κανόνες και θεσμοί με το να δυσφημιστεί η εκλογική διαδικασία και να αμαυρωθεί η φήμη των δημοκρατικών κυβερνήσεων προκειμένου να καθοριστεί ένα είδος ηθικής ισοδυναμίας μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης. Από την πλευρά του Κρεμλίνου, οι επιθέσεις στους δημοκρατικούς πολιτικούς θεσμούς είναι μια μορφή εκδίκησης για αυτό που αντιλαμβάνεται ως μακροχρόνιες προσπάθειες της Δύσης να πολιορκήσει και να υπονομεύσει την Ρωσία -πιο πρόσφατα, η διαρροή των «εγγράφων του Παναμά» (Panama Papers) [12], τα οποία τόνιζαν την παρεοκρατία στον εσωτερικό κύκλο του προέδρου της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, και την οποία [διαρροή] οι ρωσικές Αρχές αποδίδουν στην Ουάσιγκτον, και τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που αναστάτωσαν πόλεις της Ρωσίας μετά τις εκλογές της χώρας το 2011. Ο Πούτιν κατηγόρησε την Χίλαρι Κλίντον [13], τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, για υποκίνηση αυτών των διαμαρτυριών.

ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ, ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ

Όπως έχει σημειώσει ο Thomas Rid, ένας κορυφαίος αναλυτής επιχειρήσεων των μυστικών υπηρεσιών, [14], η προσπάθεια της Ρωσίας να υπονομεύσει τις εκλογές των ΗΠΑ ήταν «καινοτόμος, τολμηρή, έξυπνη, οικονομικά αποδοτική, επαγγελματική (σε μεγάλο βαθμό), [και] πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί». Ωστόσο, ο βαθμός στον οποίο οι θεσμοί των ΗΠΑ είχαν τυφλωθεί από την επίθεση, παραμένει εκπληκτικός.

Δεδομένης της εμπειρίας της Κλίντον με αντιπαραθέσεις σχετικά με την ασφάλεια του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, οι ψηφιακές επικοινωνίες της εκστρατείας της θα έπρεπε να ήταν απόλυτη εξασφαλισμένες. Αντ’ αυτού, ένας από τους διαχειριστές του δικτύου της εκστρατείας της ίδιας της Κλίντον θεώρησε [15] ως αποδεκτή -προφανώς ως αποτέλεσμα ενός τυπογραφικού λάθους- μια επίθεση υποκλοπής που μπορεί να επέτρεψε στους Ρώσους χάκερ να μπουν στον λογαριασμό του Podesta. Η DNC προφανώς [16] ούτε χρησιμοποιούσε λογισμικό ασφάλειας αιχμής, ούτε είχε έναν προϋπολογισμό αρκετά μεγάλο για να προσλάβει το εξειδικευμένο προσωπικό που απαιτείται για την προστασία των δικτύων της. Οι αξιωματούχοι της DNC δεν είχαν καν απαντήσει στα μηνύματα που οι αξιωματούχοι των υπηρεσιών πληροφοριών άφηναν στους τηλεφωνητές τους τις εβδομάδες μετά τις πρώτες προειδοποιήσεις μιας πιθανής επίθεσης.

Ακόμη πιο εκπληκτική ήταν η εμφανής έλλειψη προετοιμασίας της κυβέρνησης των ΗΠΑ για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Μόλις η κυβέρνηση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα [17] αντελήφθη την έκταση της επίθεσης, έσπευσε για να αναπτύξει μια συνεκτική απάντηση. Το FBI ήταν προφανώς σε επίγνωση των αρχικών εισβολών στα συστήματα της DNC στα τέλη του 2015, και η εταιρεία ασφαλείας Crowdstrike δημοσίευσε μια έκθεση [18] που συνέδεε την υποκλοπή με την ρωσική κυβέρνηση τον Ιούνιο του 2016. Αλλά ακόμα και τότε, χρειάστηκε στην κυβέρνηση Ομπάμα [19 ] το διάστημα μέχρι τον Οκτώβριο για να κάνει το ίδιο, και άλλαξε πλεύση μόνο υπό την έντονη πίεση του Κογκρέσου. Για να κάνει τα πράγματα χειρότερα, η κυβέρνηση ανακοίνωσε [20] την εμπλοκή της Ρωσίας ένα βράδυ Παρασκευής, καθώς η προσοχή του κοινού εστιαζόταν στον τυφώνα Μάθιου, και απέτυχε να παρουσιάσει στο κοινό όλα τα μέτρα που θα λάμβανε για να τιμωρήσει τους εισβολείς ή τους χρηματοδότες τους.

Η απροθυμία της κυβέρνησης μπορεί να προήλθε από έναν κατανοητό φόβο να μην εμφανιστεί κομματικοποιημένη, αλλά υπό το φως των σοβαρών προκλήσεων για την ασφάλεια των ΗΠΑ που τέθηκαν από τις ενέργειες της Ρωσίας, ήταν λάθος κίνηση. Ο Λευκός Οίκος θα έπρεπε να εμπλέξει δημόσια την Ρωσία αμέσως αφότου τα στοιχεία ήταν διαθέσιμα το καλοκαίρι. Θα έπρεπε να περιγράψει σαφείς πολιτικές συνέπειες για τη Μόσχα. Και, μαζί με την DNC, θα έπρεπε να είχε κάνει περισσότερα για να δημιουργήσει μια διακομματική συναίνεση γύρω από την καταδίκη των πράξεων της Ρωσίας -πριν από την 8η Νοεμβρίου.

ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ DNC

Καθώς πλησιάζουν οι δικές τους εκλογές, οι Γάλλοι και οι Γερμανοί πολιτικοί πρέπει να διδαχθούν από την πρόσφατη εμπειρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Υπάρχουν μια σειρά από μέτρα που το Βερολίνο και το Παρίσι μπορούν να πάρουν για την προστασία των θεσμών τους και για να αποθαρρύνουν την Ρωσία από το να διεξαγάγει τα ίδια είδη δράσεων στην Ευρώπη όπως έκανε στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Και οι δύο χώρες θα πρέπει να σκληρύνουν τις κυβερνο-άμυνες των βασικών δημοκρατικών θεσμών, όπως τα πολιτικά κόμματα, τα κοινοβούλια σε ομοσπονδιακό και πολιτειακό επίπεδο, και οι κυβερνητικές υπηρεσίες. Οι οργανισμοί αυτοί αποτελούν τους πυλώνες των δημοκρατικών κοινωνιών και θα πρέπει να λαμβάνουν το υψηλότερο επίπεδο της κρατικής προστασίας˙ τούτη την στιγμή, αυτό δεν συμβαίνει γενικά. Η ΕΕ έχει ήδη ορίσει τα κοινοβούλια και τα κυβερνητικά όργανα ως υποδομές ζωτικής σημασίας [21], ή ως συστήματα που είναι «απαραίτητα για την διατήρηση των ζωτικών λειτουργιών της κοινωνίας», και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους να τα προστατεύσουν. Οι υπηρεσίες πληροφοριών και ασφαλείας, όπως η γερμανική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Ασφάλεια των Πληροφοριών, θα πρέπει να αναλάβει έναν βαθύτερο ρόλο βοηθώντας τα πολιτικά κόμματα στην πρόληψη και την αντίδραση σε [κυβερνο]επιθέσεις. Γενικότερα, τα κράτη θα πρέπει να πάρουν τις παραβιάσεις των πολιτικών θεσμών τόσο σοβαρά όπως θα έκαναν για παραβιάσεις στα τηλεπικοινωνιακά ή τα ενεργειακά δίκτυα, αν όχι περισσότερο.

Στην συνέχεια, οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να ταξινομήσουν τις εκλογικές διαδικασίες με τις οποίες τα ψηφοδέλτια θα ορίζονται και θα λογίζονται ως υποδομές ζωτικής σημασίας, και έτσι θα τυγχάνουν, επίσης, υψηλότερου βαθμού κυβερνητικής προστασίας. Τα κράτη θα πρέπει να απαγορεύσουν την χρήση ηλεκτρονικών μηχανών ψηφοφορίας, χρησιμοποιώντας ψηφοδέλτια από χαρτί αντί για αυτές. Η Ευρώπη, στις συνομιλίες της με την Κίνα και την Ρωσία [22] σχετικά με τους κανόνες ασφάλειας στον κυβερνοχώρο, πρέπει να καταστήσει σαφές ότι οι εκλογικές διαδικασίες (συμπεριλαμβανομένων των μητρώων των ψηφοφόρων) θα πρέπει να είναι εκτός ορίων για τις κυβερνο-επιθέσεις, και να δώσουν το μήνυμα ότι παρεμβολές σε αυτές στο μέλλον θα οδηγήσουν σε σοβαρές συνέπειες.

Τόσο η Γαλλία όσο και η Γερμανία θα πρέπει να δώσουν κίνητρα στα πολιτικά κόμματα για να βελτιώσουν την ψηφιακή τους ασφάλεια. Οι φόβοι των κομμάτων για δημόσιες διαρροές πιθανότατα τα έχουν ήδη κάνει πιο επιφυλακτικά, αλλά το Βερολίνο και το Παρίσι θα πρέπει επίσης να προσφέρουν τις υπηρεσίες των κρατικών οργανισμών πληροφοριών στα ενδιαφερόμενα κόμματα και στα κορυφαία μέλη του προσωπικού τους. Εάν ορισμένα κόμματα, ειδικά από την αντιπολίτευση, δεν είναι διατεθειμένα να δώσουν στους υπαλλήλους πρόσβαση στους servers τους, η κυβέρνηση θα πρέπει να προσφερθεί να πληρώσει για να προσλάβουν ιδιωτικές εταιρείες ασφάλειας. Η Γαλλία και η Γερμανία θα πρέπει επίσης να συνεργαστούν με τους συμμάχους και ιδιωτικές επιχειρήσεις για να βελτιώσουν την ικανότητά τους να εντοπίζουν την προέλευση των επιθέσεων [23].

20122016-2.jpg

Ένας αστυνομικός στέκεται φρουρός μπροστά από τα γραφεία του TV5Monde, ενός γαλλικού τηλεοπτικού σταθμού που έγινε στόχος κυβερνο-επίθεσης, στο Παρίσι, τον Απρίλιο του 2015. BENOIT TESSIER / REUTERS
-------------------------------------------------------------

ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΟΣΧΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ

Οι προφυλάξεις αυτές θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην διασφάλιση των εκλογών στο μέλλον, όμως μπορεί να κάνουν λίγα για να προστατεύσουν τις ψηφοφορίες της επόμενης χρονιάς. Οι υποστηριζόμενοι από την Ρωσία χάκερ διείσδυσαν με επιτυχία [24] στους servers του γερμανικού κοινοβουλίου πριν από έναν χρόνο. Οι Γάλλοι και Γερμανοί αξιωματούχοι θα πρέπει να υποθέσουν ότι οι hackers έχουν χτυπήσει τα συστήματα των πολιτικών κομμάτων και έχουν κοσκινίσει τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των δυνητικών υποψηφίων και των συνεργατών τους.

Αυτό κάνει την προετοιμασία για τις πολιτικές συνέπειες των μελλοντικών διαρροών ακόμη πιο σημαντική. Στην Γερμανία, η Μέρκελ ορθώς μίλησε σχετικά με δυνητική εκλογική παρέμβαση, βοηθώντας να προετοιμαστούν οι Γερμανοί για το σοκ των μελλοντικών διαρροών. Οι Γάλλοι πολιτικοί ηγέτες θα πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμά της. Δεδομένου ότι η ρωσική εμπλοκή στις εκλογικές πολιτικές της Γαλλίας [25] είναι ήδη καθιερωμένη, οι Γάλλοι αξιωματούχοι μπορεί να μπουν στον πειρασμό να παραβλέψουν τις νέες απειλές που προέρχονται από την ψηφιακή kompromat. Αλλά αυτό θα ήταν λάθος, δεδομένου μάλιστα ότι θα είναι πιο δύσκολο για τα κόμματα να σταθούν ενωμένα απέναντι σε τέτοιες ενέργειες, ανεξάρτητα από το ποιους θα επηρεάζουν, μόλις οι εκστρατείες τους θα είναι σε εξέλιξη.

Τόσο στην Γαλλία όσο και στην Γερμανία, τα κόμματα θα πρέπει να υποσχεθούν δημοσίως να μην χρησιμοποιήσουν πληροφορίες που διέρρευσαν για πολιτικό κέρδος. Κόμματα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να τους ακολουθήσουν: Μια ενωμένη ευρωπαϊκή προσπάθεια θα χρησιμεύσει ως ένα ισχυρότερο αποτρεπτικό. Εάν ορισμένα κόμματα, όπως το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο ή το «Εναλλακτική για την Γερμανία», επιλέξουν να μην δεσμευτούν σε ένα τέτοιο σύμφωνο, άλλα κόμματα θα πρέπει να δεσμευθούν ούτως ή άλλως, και θα πρέπει να φέρουν σε δημόσιες συζητήσεις την άρνηση των ομολόγων τους να κάνουν το ίδιο.

Αυτό δεν θα είναι αρκετό, ωστόσο, δεδομένου ότι κλεμμένες πληροφορίες θα εξαπλωθούν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ανεξάρτητα από το πώς θα το χειριστούν τα κόμματα. Το να μποϊκοτάρουν τις αναφορές σχετικά με πληροφορίες που διέρρευσαν δεν αποτελεί λογική επιλογή, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο θα άφηνε την κάλυψη στα περιθωριακά μέσα μαζικής ενημέρωσης και θα αποτελούσε μια ανησυχητική μορφή αυτο-λογοκρισίας. Αλλά οι εκδότες θα πρέπει να αντιμετωπίζουν πιο κριτικά τις πληροφορίες που παρέχονται από δρώντες όπως το WikiLeaks, δουλεύοντας για να ξεκαθαρίσουν, για παράδειγμα, ποια από τα διαρρεύσαντα έγγραφα έχουν αλλοιωθεί. Γενικότερα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα πρέπει να αναπτύξουν κώδικες δεοντολογίας που να διευκρινίζουν το πώς θα πρέπει να χειρίζονται μαζικές δόσεις πληροφοριών που διέρρευσαν.

Τέλος, η Γαλλία και η Γερμανία πρέπει να δείξουν ότι θα υπάρξουν συνέπειες για τα ξένα κράτη που παρεμβαίνουν στις εκλογικές διαδικασίες τους. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα μπορούσαν να απελάσουν Ρώσους διπλωμάτες, για παράδειγμα, ή να συζητήσουν την επιβολή κυρώσεων της ΕΕ στην Ρωσία ή σε Ρώσους αξιωματούχους, ανάλογα με την κλίμακα της παρέμβασης. Η Γαλλία και η Γερμανία θα πρέπει να προσπαθήσουν να πείσουν τα μέλη του ΝΑΤΟ να ορίσουν τις πιο σοβαρές επιθέσεις στις εκλογικές διαδικασίες ως επαρκείς για να προκαλέσουν την εγγύηση περί αμοιβαίας άμυνας της συμμαχίας, και θα πρέπει να περιγράψουν το πώς το ΝΑΤΟ θα ανταποκριθεί σε αυτές τις επιθέσεις εκ των προτέρων. Τα αντίμετρα του ΝΑΤΟ θα πρέπει να εστιάζονται στην επίδειξη στην Ρωσία των επιθετικών ικανοτήτων της συμμαχίας στον κυβερνοχώρο -για παράδειγμα, με το να θέσουν εκτός διαδικτύου τα δίκτυα των χάκερ που ενεπλάκησαν στο παρελθόν σε επιθέσεις. Η επιβολή του εν λόγω κόστους θα βοηθήσει να αποτραπούν μελλοντικές εμπλοκές. Και παρ’όλο που κάτι τέτοιο θα ενείχε τον κίνδυνο να προκληθούν περαιτέρω αντίποινα, θα ήταν καλύτερα από την μη αντίδραση, κάτι που θα άφηνε την πρωτοβουλία για την κλιμάκωση εξ ολοκλήρου στα χέρια της Ρωσίας.

Η Ευρώπη, όμως, δεν θα πρέπει να ανταποκριθεί στις επιχειρήσεις πολιτικής επιρροής με αντίστοιχες [επιχειρήσεις]. Οι πληροφορίες που συγκεντρώνονται από Δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την λήψη αποφάσεων και για να υποστηρίζουν τις ιδιωτικές επικοινωνίες με Ρώσους αξιωματούχους, αλλά η Δύση δεν θα πρέπει να τις διαρρεύσει σε μια προσπάθεια να υπονομεύσει την ρωσική κυβέρνηση. Αυτό, θα χρησίμευε μόνο για να νομιμοποιήσει την τακτική [της kompromat] [26].

Μέχρι στιγμής, η Ρωσία έχει καταφέρει να διενεργεί τις επιχειρήσεις αυτές με μικρό πολιτικό κόστος. Η Μόσχα θα συνεχίσει να το κάνει στην πορεία προς τις γαλλικές και γερμανικές εκλογές [27], και με δεδομένο το πόσο απροετοίμαστες είναι και οι δύο χώρες σε αυτή την πιθανότητα, μάλλον θα επιτύχει. Η Ολλανδία, η οποία θα διεξάγει εκλογές τον Μάρτιο, είναι ένας άλλος πιθανός στόχος, όπως είναι και η Ιταλία, η οποία μπορεί να διεξάγει εκλογές το επόμενο έτος. Η καλύτερη διαχείριση της απειλής των επιχειρήσεων επιρροής και η εξασφάλιση ότι οι επιτιθέμενοι θα πληρώσουν ένα τίμημα για την υλοποίησή τους, θα συμβάλει στην διατήρηση της ακεραιότητας των ευρωπαϊκών δημοκρατιών και θα αποτρέψει παρόμοιες ενέργειες από την Ρωσία και άλλες ανελεύθερες δυνάμεις στο μέλλον.

Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2016-12-16/europe-russias-digita...

Σύνδεσμοι:
[1] https://twitter.com/thorstenbenner
[2] https://twitter.com/mirkohohmann
[3] http://www.sueddeutsche.de/politik/bundestagswahl-bnd-praesident-warnt-v...
[4] http://www.foreignaffairs.gr/articles/70990/thorsten-benner/i-proklisi-t...
[5] http://www.handelsblatt.com/politik/deutschland/bundestagswahl-2017-merk...
[6] http://www.lemonde.fr/acces-restreint/europe/article/2016/12/01/17acddd4...
[7] http://www.foreignaffairs.gr/articles/70705/carlo-invernizzi-accetti-kai...
[8] file:///C:%5CUsers%5Ctbenner%5CAppData%5CLocal%5CMicrosoft%5CWindows%5CI...
[9] http://www.nytimes.com/2016/07/30/world/europe/dnc-hack-russia.html
[10] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2016-11-09/trump-a...
[11] https://www.foreignaffairs.com/interviews/2016-10-17/france-s-next-revol...
[12] https://www.foreignaffairs.com/articles/world/2016-04-22/panama-papers-a...
[13] http://www.nytimes.com/2011/12/09/world/europe/putin-accuses-clinton-of-...
[14] https://twitter.com/RidT/status/790126769370202112
[15] http://edition.cnn.com/2016/10/28/politics/phishing-email-hack-john-pode...
[16] http://www.nytimes.com/2016/12/13/us/politics/russia-hack-election-dnc.h...
[17] https://www.foreignaffairs.com/articles/what-obama-gets-right
[18] https://www.crowdstrike.com/blog/bears-midst-intrusion-democratic-nation...
[19] https://www.washingtonpost.com/world/national-security/us-government-off...
[20] https://www.dhs.gov/news/2016/10/07/joint-statement-department-homeland-...
[21] http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2008:345:0075...
[22] https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2015-12-14/how-china-sees-...
[23] http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/01402390.2014.977382
[24] http://www.reuters.com/article/us-germany-russia-cyber-idUSKCN0Y41FC
[25] http://www.foreignaffairs.gr/articles/71039/david-cadier/i-rosia-kai-i-g...
[26] https://www.ft.com/content/cb0d0469-147f-3d6e-b13a-cc810fc03125
[27] http://www.foreignaffairs.gr/articles/71078/camille-pecastaing/mia-eyrop...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition