Οι εθνικιστές της πΓΔΜ θα φέρουν την χώρα στην καταστροφή;

Αλλά ο ίδιος ο Γκρουέφσκι είχε ανεχθεί την ίδια πλατφόρμα στην απεγνωσμένη προσπάθειά του να σχηματίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία με αλβανικά κόμματα που, νωρίτερα, τον είχαν απαρνηθεί. Είχε μοιραστεί την εξουσία με την αλβανική Δημοκρατική Ένωση για την Ενσωμάτωση (Democratic Union for Integration, DUI) από το 2008 και ο Αλβανός νέος πρόεδρος της βουλής υπήρξε κάποτε υπουργός Άμυνας στην κυβέρνησή του. Στην πραγματικότητα, ο Γκρουέφσκι ισχυρίστηκε αυτόν τον αλβανικό αλυτρωτισμό μόνο αφού το DUI αρνήθηκε να του προσφέρει στήριξη για να σχηματίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και, αντίθετα, αποφάσισε να στηρίξει την αντιπολίτευση. Για να καλύψει την απόφασή του να αλλάξει γνώμη και να δώσει στον Zaev την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης (μια κίνηση που έγινε υπό άμεση πίεση από την ΕΕ και τις Ηνωμένες Πολιτείες), ο Ivanov επέμεινε [9] ότι ο Zaev δεσμεύθηκε να εγγυηθεί την εδαφική ακεραιότητα της πΓΔΜ.

Η κρίση δεν θα τελειώσει τώρα που ο Zaev ανέλαβε καθήκοντα. Θα εισέλθει απλώς σε μια νέα φάση. Ο Γκρουέφσκι και το VMRO-DPMNE θα συνεχίσουν τις προσπάθειές τους να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση και να αναγκάσουν την διεξαγωγή νέων εκλογών προκειμένου να αποφύγουν την φυλάκισή τους. Για άλλη μια φορά, εξωτερικοί παράγοντες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η ΕΕ και η Ρωσία θα έχουν μια κρίσιμη, ακόμη και αποφασιστική, επιρροή στην μικροσκοπική χώρα, η οποία έχει μόλις δύο εκατομμύρια κατοίκους και δεν είναι μεγαλύτερη από την πολιτεία του Βερμόντ.

Δυστυχώς, η πΓΔΜ έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον των Ρεπουμπλικάνων στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, παρακινούμενοι από την ανησυχία τους για το φιλανθρωπικό έργο του επενδυτή George Soros. Αρκετοί Ρεπουμπλικανοί, μέλη της Βουλής και της Γερουσίας, συμπεριλαμβανομένου του γερουσιαστή Mike Lee της Γιούτα, ζήτησαν από τον υπουργό Εξωτερικών, Rex Tillerson [10], να διερευνήσει «πόσα χρήματα χρησιμοποιούνται … από την USAID για να υποστηρίξουν κεντροαριστερές πολιτικές ομάδες και να προωθήσουν κεντροαριστερές πολιτικές σε κυρίαρχα έθνη» μέσα από το έργο του Σόρος και του φιλο-δημοκρατικού ιδρύματός του Open Society Foundation. Η USAID και το Open Society Foundation βοήθησαν γενναιόδωρα και διαφανώς τις δημοκρατικές διαδικασίες στην πΓΔΜ και την περιοχή τα τελευταία 25 χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης σχεδίων στα Υπουργεία του Γκρουέφσκι. Σύμφωνα με τον διευθυντή του Open Society for Europe, Goran Buldioski, οι ψευδείς ισχυρισμοί έγιναν για πρώτη φορά [11] «σε ένα φυλλάδιο που διανεμήθηκε στο Κογκρέσο από μια σκοπιανή ομάδα, την Stop Operation Soros, η οποία δημιουργήθηκε από τον Cvetin Chilimanov, τον επικεφαλής του ειδησεογραφικού πρακτορείου της χώρας και πρώην υπάλληλο του γραφείου του Προέδρου» και έγιναν άκριτα δεκτοί από τους γερουσιαστές του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Ταυτόχρονα, η Ρωσία και οι αυταρχικοί όπως ο Γκρουέφσκι και ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, Βίκτορ Όρμπαν [12], έχουν χαρακτηρίσει το Soros και την Open Society ως «απειλή για την εθνική ασφάλεια» [13], υποστηρίζοντας ότι ο δισεκατομμυριούχος στηρίζει οργανώσεις και ομάδες με αποκλειστικό σκοπό να υπονομεύσουν την κυριαρχία των χωρών αυτών. Σε μια περιοχή όπου εξακολουθεί να κυριαρχεί η ηθική εξουσία των ΗΠΑ, η προώθηση αυτής της θεωρίας συνωμοσίας από την Ουάσινγκτον είναι μια ηθική προαγωγή όχι μόνο για τους Γκρουέφσκι και Ορμπάν, αλλά και για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Παρότι μοιράζεται την ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία και το κυριλλικό αλφάβητο με την πΓΔΜ, η Ρωσία παραδοσιακά είχε δώσει αμελητέα προσοχή στην χώρα, ειδικά σε σύγκριση με τον μεγαλύτερο γείτονά της, την Σερβία. Όλα αυτά άλλαξαν μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου των υποκλαπεισών συνομιλιών το 2015 και όταν η κυβέρνηση του Γκρουέφσκι αντιμετώπισε την ενδεχόμενη πτώση της. Η Ρωσία θεώρησε [14] την κυβέρνηση σύμμαχο στα σχέδια περί των αγωγών της στην περιοχή, τα οποία βρήκαν αντίσταση από την ΕΕ. Τα τελευταία χρόνια, το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας άρχισε να εκδίδει τακτικές δηλώσεις [15] προς υποστήριξη του Γκρουέφσκι και πρόσφατα αύξησε σημαντικά το προσωπικό του στην πρεσβεία του στα Σκόπια. Ο υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, επιτέθηκε επανειλημμένα στην Δύση για παρεμβάσεις κατά του Γκρουέφσκι [16] και το Υπουργείο Εξωτερικών ισχυρίστηκε μέχρι ότι η Δύση παρεμβαίνει στις υποθέσεις της πΓΔΜ προκειμένου να πραγματοποιήσει το σχέδιό της για μια «μεγαλύτερη Αλβανία» [17].

Οι συνέπειες αυτής της διαμάχης ξεπερνούν την πΓΔΜ. Διακυβεύεται η όλη προσπάθεια της Δύσης να ενθαρρύνει τις δημοκρατικές αξίες και να σταθεροποιήσει τις νεοσύστατες δημοκρατικές κυβερνήσεις στα Βαλκάνια ως προπύργιο κατά των περαιτέρω εκδηλώσεων ενδοεθνικής βίας. Ήδη, χάρη στις εθνικιστικές εκκλήσεις του VMRO-DPMNE, αυξάνονται οι εντάσεις μεταξύ της πλειοψηφίας των Σκοπιανών και της αλβανικής μειονότητας. Οι εθνοτικοί Αλβανοί, μαζί με τον Σόρος, έχει δηλωθεί ότι είναι μαζί με εκείνους που θέλουν να «απειλήσουν την ύπαρξη της χώρας» [18].