Τι σημαίνει για την Ιαπωνία μια σύνοδος κορυφής ΗΠΑ-Βόρειας Κορέας

Όταν στις 8 Μαρτίου κυκλοφόρησε η είδηση ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, συμφώνησε να συναντηθεί με τον αρχηγό της Βόρειας Κορέας, Kim Jong Un [1], ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Shinzo Abe, είχε πολλούς λόγους να ανησυχεί. Η Ιαπωνία [2], φυσικά, θα ήταν ικανοποιημένη εάν η συνάντηση Trump-Kim έθετε την Πιονγκγιάνγκ σε πορεία προς μια επαληθεύσιμη και μη αναστρέψιμη αποπυρηνικοποίηση, αλλά οι Ιάπωνες ηγέτες ήταν ανήσυχοι από καιρό, και θα συνεχίσουν να ανησυχούν, για το οπλοστάσιο των βορειοκορεατικών πυραύλων που θα μπορούσαν να τους φτάσουν. Από την οπτική του Τόκιο, το πρόβλημα στην Κορεατική Χερσόνησο δεν είναι απλώς ότι οι πυρηνικές και οι πυραυλικές ικανότητες της Πιονγκγιάνγκ αυξάνονται˙ είναι επίσης ότι ο Kim επιθυμεί προδήλως να επιδείξει αυτές τις δυνατότητες, και να το πράξει σε βάρος της ιαπωνικής ασφάλειας. Η Βόρεια Κορέα έχει την φήμη ότι δεν τηρεί τις συμφωνίες, και σήμερα έχει ένα θανατηφόρο στρατιωτικό οπλοστάσιο για να το δείξει. Έτσι, ακόμα και αν ο Trump και ο Kim συζητήσουν μια συμφωνία, ο Abe δεν έχει κανέναν λόγο να πιστεύει ότι ο Kim θα εγκαταλείψει τις ικανότητές του σε πυρηνικά και πυραύλους, δεδομένου του πόσο σκληρά έχει εργαστεί για να τις αναπτύξει μέχρι τώρα. Είναι αναμενόμενο ότι η Ιαπωνία θα είναι πολύ επιφυλακτική και θα απαιτήσει αξιόπιστες αποδείξεις για τις προθέσεις του Κιμ. Όπως και οι εμπειρογνώμονες των ΗΠΑ και της Νότιας Κορέας, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής του Τόκιο έχουν λίγους λόγους για να εμπιστεύονται την ταχεία μεταστροφή του Κιμ.

Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Mike Pence, και ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Shinzo Abe, σε κοινή ανακοίνωση στην επίσημη κατοικία του Abe στο Τόκιο, τον Φεβρουάριο του 2018. KIYOSHI OTA / REUTERS
----------------------------------------------------------------------------------------

ΣΤΟΧΟΣ ΙΑΠΩΝΙΑ

Η Ιαπωνία αισθάνθηκε την ορμή των εντατικών δοκιμών πυραύλων του Κιμ για περισσότερο από ένα χρόνο. Από τις 11 επιτυχημένες εκτοξεύσεις πυραύλων της Βόρειας Κορέας το 2017, πέντε έπεσαν σε απόσταση 200 ναυτικών μιλίων από τα ιαπωνικά νησιά. Στα τέλη Αυγούστου, ο Κιμ εκτόξευσε τον πρώτο από τους δύο βαλλιστικούς πυραύλους μέσης εμβέλειας που ισχυρίστηκε ότι θα μπορούσαν τελικά να φτάσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τον Σεπτέμβριο προχώρησε περισσότερο και διενήργησε πυρηνικό τεστ, επιδιώκοντας και πάλι να αποδείξει ότι η Βόρεια Κορέα έφθασε ακριβώς στον στόχο της για ένα πυρηνικό όπλο -μια αρκετά σοβαρή απειλή ώστε να αποσυνδέσει την Σεούλ και το Τόκιο από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Ιαπωνία ανησυχεί πολύ για το πρόγραμμα πυραύλων της Βόρειας Κορέας. Το 1998, η πρώτη εκτόξευση ενός βορειοκορεατικού πυραύλου μέσου βεληνεκούς πάνω από την ιαπωνική επικράτεια προειδοποίησε την κοινότητα ασφάλειας της Ιαπωνίας για την ευαλωτότητά της. Το Τόκιο αγωνίστηκε να συμβαδίσει με τους πολλαπλασιαζόμενους πυραύλους της Βόρειας Κορέας. Νέοι δορυφόροι κατασκευάστηκαν για να εξασφαλίσουν δυνατότητες έγκαιρης προειδοποίησης και, το 2002, ο πρωθυπουργός Junichiro Koizumi επισκέφθηκε την Πιονγκγιάνγκ για να συναντηθεί με τον πατέρα του Kim, Kim Jong Il, σε μια προσπάθεια να μειώσει τις εντάσεις. Οι δύο ηγέτες εξέδωσαν την Δήλωση της Πιονγκγιάνγκ Ιαπωνίας-Βόρειας Κορέας (Japan–North Korea Pyongyang Declaration ), η οποία περιελάμβανε μια υπόσχεση ότι η Βόρεια Κορέα θα έθετε μορατόριουμ [στμ: δηλαδή προσωρινή αναστολή ενεργειών] στην δοκιμή πυραύλων -μια υπόσχεση που σύντομα αθέτησε η Πιονγκγιάνγκ, εκτοξεύοντας μια ομοβροντία πυραύλων τον Ιούλιο του 2006.

Ο σημερινός ηγέτης της Βόρειας Κορέας μόνο κλιμάκωσε την κατάσταση από τότε που ανέλαβε την εξουσία. Κατά την διάρκεια της 17ετούς διακυβέρνησης του Kim Jong Il, η Βόρεια Κορέα διεξήγαγε 46 δοκιμές πυραύλων˙ από τότε που ο Kim Jong Un ήρθε στην εξουσία το 2012, διεξήγαγε 99 [4]. Σήμερα, η Πιονγκγιάνγκ έχει μεγαλύτερο οπλοστάσιο πυραύλων ικανό να φθάσει στην Ιαπωνία, από όσο πριν από μια δεκαετία. Όχι μόνο αυτό, οι πύραυλοι αυτοί αναπτύσσονται σε κινητούς εκτοξευτήρες, καθιστώντας πιο δύσκολη την ανίχνευση μιας επικείμενης επίθεσης πυραύλων.

Ως απάντηση σε αυτή τη νέα απειλή, η Ιαπωνία έχει αρχίσει να επενδύει περισσότερο στην άμυνα έναντι βαλλιστικών πυραύλων. Ο προϋπολογισμός για το 2017 έδωσε 67,9 δισεκατομμύρια γιεν (περίπου 600 εκατομμύρια δολάρια) για την πυραυλική άμυνα, συμπεριλαμβανομένων συστημάτων μεγάλου υψόμετρου για τους καταστροφείς AEGIS που είναι εγκατεστημένοι σε πλοία, και τους -βασισμένους στην ξηρά- αναχαιτιστές πυραύλων (missile interceptors) PAC-III. Από το 2016 μέχρι σήμερα, όλα αυτά είναι σε υψηλό επίπεδο συναγερμού. Πέρυσι, ο Abe διέταξε μια νέα προσπάθεια κινητοποίησης και άμυνας των πολιτών. Όταν, στις 29 Αυγούστου, ένας πύραυλος της Βόρειας Κορέας πέταξε πάνω από το Χοκάιντο, το σύστημα ειδοποίησης «J» της Ιαπωνίας προειδοποίησε τους πολίτες εκεί να καλυφθούν. Από τότε, οι επιχειρήσεις, τα σχολεία και οι δήμοι σε εθνικό επίπεδο έχουν αρχίσει να εξετάζουν το πώς να αναζητούν καταφύγιο σε περίπτωση επίθεσης της Βόρειας Κορέας. Στο νέο πενταετές αμυντικό σχέδιο της Ιαπωνίας που θα ανακοινωθεί αργότερα φέτος, αναμένεται πρόσθετη χρηματοδότηση για ένα χερσαίο σύστημα για την ενίσχυση της απάντησης σε βαλλιστικούς πυραύλους.

ΟΙ ΔΕΣΜΟΙ ΤΗΣ ΠΙΟΝΓΚΓΙΑΝΓΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ ΜΕ ΤΟ ΤΟΚΙΟ