Τα προβλήματα της επαναφοράς των κυρώσεων κατά του Ιράν

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, φαίνεται να βρίσκεται στα πρόθυρα να αποσύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες από το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (Joint Comprehensive Plan of Action, JCPOA), την πυρηνική συμφωνία-ορόσημο το 2015 [1] με το Ιράν. Αντιμετωπίζει μια προθεσμία της 12ης Μαΐου για την ανανέωση των βασικών αμερικανικών κυρώσεων στο Ιράν, και παρά τις πιέσεις του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν [2] και της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, ο Trump φαίνεται ότι θα προχωρήσει στην απειλή του Ιανουαρίου, να σταματήσει να συγκρατείται από το να εφαρμόσει κυρώσεις και να καταργήσει την συμφωνία.

Οι επικριτές της συμφωνίας JCPOA μέσα και έξω από την διοίκηση συμπεραίνουν ότι η απλή πράξη που επιτρέπει την παραίτηση από τις κυρώσεις των ΗΠΑ θα έχει ως αποτέλεσμα να χωλαίνει η οικονομική πίεση στο Ιράν. Αυτή η πίεση, υποστηρίζουν, θα δώσει στην Ουάσιγκτον την δυνατότητα να επαναδιαπραγματευτεί τα όρια της συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και να πιέσει την Τεχεράνη για να περιορίσει την υποστήριξή της στην συριακή Χεζμπολάχ και άλλες κακόβουλες δραστηριότητες σε όλη τη Μέση Ανατολή.

Εθνικές σημαίες του Ιράν σε μια πλατεία της Τεχεράνης, μια ημέρα πριν από την επέτειο της Ισλαμικής Επανάστασης, τον Φεβρουάριο του 2012. MORTEZA NIKOUBAZI / REUTERS
---------------------------------------------------------------------------

Ωστόσο, η πραγματικότητα του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν οι κυρώσεις [3] είναι πολύ πιο περίπλοκη. Χρειάστηκαν σχεδόν μια δεκαετία οι συνδυασμένες προσπάθειες του Κογκρέσου και δύο προέδρων των ΗΠΑ –του Τζορτζ Μπους και του Μπαράκ Ομπάμα- για να σακατέψουν την οικονομία του Ιράν. Η ανασύσταση της οικονομικής πίεσης μετά την έξοδο της Ουάσινγκτον από το JCPOA θα ήταν μια ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση, δεδομένης της διεθνούς αντίθεσης στην απόσυρση των ΗΠΑ και της περιορισμένης διεθνούς υποστήριξης για ανανεωμένες κυρώσεις. Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι μια κατάσταση win-win για το Ιράν, όπου και θα απελευθερωθεί από τους περιορισμούς του JCPOA για την πυρηνική του δραστηριότητα και θα είναι σε θέση να διατηρήσει τουλάχιστον ένα μέρος της ανακούφισης από τις κυρώσεις για τις οποίες μπήκε σε διαπραγμάτευση.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΧΑΟΣ;

Ο Trump θα αντιμετωπίσει τεράστιες προκλήσεις μετά την αποχώρησή του από το JCPOA. Η πρώτη θα ήταν να καθιερώσει μια νομική δομή για την αποκατάσταση των κυρώσεων κατά του Ιράν. Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες στο Ιράν πριν από το JCPOA ήταν ένα από τα πιο περίπλοκα θέματα στην ιστορία των ΗΠΑ, και περιλάμβαναν πολλαπλούς νόμους, περίπου δώδεκα εκτελεστικές [προεδρικές] εντολές, και εκατοντάδες σελίδες ομοσπονδιακών κανονισμών. Κατά την εφαρμογή του JCPOA, η κυβέρνηση Obama ξανάγραψε ομοσπονδιακούς κανονισμούς, διέγραψε περισσότερους από 400 Ιρανούς αξιωματούχους, εταιρείες και κυβερνητικές οντότητες από καταλόγους αμερικανικής στόχευσης κυρώσεων και δημοσίευσε δεκάδες σελίδες λεπτομερούς καθοδήγησης που εξηγούσαν το JCPOA σε ξένες κυβερνήσεις και στον ιδιωτικό τομέα.

Παρόλο που το να επιτραπεί στις παρεκκλίσεις [από τις κυρώσεις] να πάψουν να ισχύουν θα έφερνε ορισμένες νομικές κυρώσεις των ΗΠΑ και πάλι σε εφαρμογή, το να γίνει αυτό χωρίς να τροποποιηθούν οι κανονισμοί των ΗΠΑ ώστε να αντικατοπτρίζουν τις ανανεωμένες κυρώσεις και χωρίς να δημοσιευτούν λεπτομερείς οδηγίες εφαρμογής, θα ήταν μια συνταγή για χάος. Οι μεγάλες, εξελιγμένες πολυεθνικές τράπεζες και οι επιχειρήσεις που έχουν σημαντικές δραστηριότητες στις ΗΠΑ (και φοβούνται τις ρυθμιστικές Αρχές των ΗΠΑ) ενδέχεται να επιλέξουν οικειοθελώς να συμμορφωθούν με τις ανανεωμένες κυρώσεις. Πολλές μικρότερες επιχειρήσεις, καθώς και εκείνες με λιγότερη άμεση έκθεση στις Ηνωμένες Πολιτείες, απλώς θα συνεχίσουν να δουλεύουν με το Ιράν, ελλείψει συγκεκριμένης κατεύθυνσης και πίεσης για να σταματήσουν να το κάνουν. Το γεγονός ότι λήγουν μόνο ορισμένες παρεκκλίσεις κυρώσεων στις 12 Μαΐου, συμπεριλαμβανομένης της άρσης των κρίσιμων κυρώσεων στην Κεντρική Τράπεζα του Ιράν, ενώ άλλες δεν πρόκειται να λήξουν παρά μέχρι τις αρχές Ιουλίου, θα προκαλέσει περαιτέρω σύγχυση.

Η διοίκηση Trump θα αντιμετωπίσει μια εξίσου σημαντική ρυθμιστική πρόκληση για να καθορίσει αν και πώς θα αναβιώσει στοχευμένες κυρώσεις στους Ιρανούς αξιωματούχους, τις επιχειρήσεις και τα Υπουργεία [του Ιράν] που καταργήθηκαν από τους καταλόγους κυρώσεων των ΗΠΑ στο πλαίσιο του JCPOA. Αυτές περιλαμβάνουν τις περισσότερες μεγάλες τράπεζες και εταιρείες ενέργειας του Ιράν, καθώς και πλήθος λιγότερο γνωστών επιχειρήσεων. Οι στοχευμένες κυρώσεις απομόνωσαν τις εταιρείες αυτές από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και από το παγκόσμιο εμπόριο και, λόγω του ρόλου που διαδραματίζουν αυτές οι εταιρείες στην διασύνδεση του Ιράν με τον κόσμο, αποτελούσαν έναν κρίσιμο πυλώνα της αμερικανικής και διεθνούς πίεσης στην Τεχεράνη. Μια σοβαρή εκστρατεία για την εκ νέου επιβολή οικονομικής πίεσης στο Ιράν θα πρέπει να περιλαμβάνει ανανεωμένες κυρώσεις σε πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις.

Οι διοικήσεις του Μπους και του Ομπάμα αρχικά επέβαλαν κυρώσεις σε πολλές από αυτές τις στοχευμένες εταιρείες, με βάση το ότι συνδέονταν με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν ή παρείχαν οικονομική υποστήριξη στις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν. Ωστόσο, όπως αναγνωρίζουν μέχρι και οι αξιωματούχοι της διοίκησης της Trump, το Ιράν έχει συμμορφωθεί με τις πυρηνικές υποχρεώσεις του JCPOA από τις αρχές του 2016, καθιστώντας απίθανο ότι η Ουάσινγκτον θα μπορούσε να αποδείξει ότι κάποια από τις επιχειρήσεις που αφαιρέθηκαν από τους καταλόγους κυρώσεων των ΗΠΑ συμμετείχαν πρόσφατα στις ιρανικές πυρηνικές δραστηριότητες. Αντ’ αυτού, ο Trump θα πρέπει να προσδιορίσει μια νέα νομική βάση για τον ορισμό των επιχειρήσεων στις οποίες θέλει να επιβάλλει κυρώσεις. Παρόλο που το Υπουργείο Οικονομικών έχει ευρεία διακριτική ευχέρεια να επιβάλει κυρώσεις και είναι πιθανό να βρει μια νομική βάση για να το πράξει, η διαδικασία θα είναι ένα έργο εντάσεως εργασίας και χρόνου.

Το τελικό ρυθμιστικό εμπόδιο που θα αντιμετωπίσει ο Trump στο να επιβάλλει κυρώσεις στο Ιράν είναι να εξασφαλίσει ότι οι ανανεωμένες κυρώσεις δεν αποκόπτουν την πρόσβαση του Ιράν στον τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό και τις υπηρεσίες που βοηθούν τους Ιρανούς πολίτες να επικοινωνούν και θέτουν υπόλογη την κυβέρνησή τους.

Μετά τις λαϊκές διαδηλώσεις στο Ιράν στα τέλη του 2017, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Στίβεν Μνούτσιν, επανεπιβεβαίωσε ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες δεσμεύονται να δώσουν δύναμη στους Ιρανούς να εμπλακούν με τον κόσμο, να εκφραστούν, και να καταστήσουν το ιρανικό καθεστώς υπεύθυνο για τις πράξεις του». Το Υπουργείο Οικονομικών επανέλαβε την υποστήριξή του για τις άδειες που εκδόθηκαν το 2014 και οι οποίες εξουσιοδοτούν τις αμερικανικές και ξένες εταιρείες να παρέχουν smartphone, tablet, λογισμικό επικοινωνιών και υπηρεσίες Διαδικτύου στο Ιράν. Παρόλο που η απόσυρση από το JCPOA δεν θα άφηνε αυτές τις άδειες σε νομικό κενό, θα καθιστούσε πολύ πιο δύσκολο για τις εταιρείες πληροφορικής να πωλούν προϊόντα και υπηρεσίες στο Ιράν χωρίς επιθετικές κανονιστικές και πολιτικές προσπάθειες της διοίκησης.

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ ΕΜΠΟΔΙΑ

Αυτές οι νομικές και κανονιστικές προκλήσεις, αν και σημαντικές, ωχριούν σε σύγκριση με τις διπλωματικές προκλήσεις που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ο Trump προκειμένου να πείσει τις ξένες κυβερνήσεις και εταιρείες να μειώσουν πραγματικά τις δραστηριότητές τους με την Τεχεράνη. Μεταξύ 2006 και 2015, οι κυβερνήσεις Μπους και Ομπάμα συμμετείχαν σε μια πολύπλοκη πολυμερή διπλωματική εκστρατεία για να πείσουν ξένες κυβερνήσεις και εταιρείες να συμπαραταχθούν με τις Ηνωμένες Πολιτείες στο να επιβάλλουν κυρώσεις στο Ιράν. Δεκάδες χώρες σε όλο τον κόσμο θέσπισαν τις δικές τους κυρώσεις, ενισχύοντας την πίεση των ΗΠΑ με το να περιορίσουν τις δουλειές που θα μπορούσαν να κάνουν οι εταιρείες και οι πολίτες τους στο Ιράν. Ακόμη και σε περιπτώσεις όπου οι κυβερνήσεις δεν θέσπισαν επίσημα τις δικές τους κυρώσεις, οι ξένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ήταν συχνά πρόθυμοι να πιέσουν διακριτικά τις επιχειρήσεις των χωρών τους για να συμμορφωθούν με τις κυρώσεις των ΗΠΑ επειδή μοιράζονταν την ανησυχία της κυβέρνησης των ΗΠΑ για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Η διοίκηση του Trump δεν θα βρει παρόμοιο πνεύμα συνεργασίας από κυβερνήσεις που αποξενώνονται λόγω της απόσυρσης των ΗΠΑ από το JCPOA.

Ίσως η μεγαλύτερη διπλωματική πρόκληση που θα αντιμετώπιζε ο Trump στην αποκατάσταση των κυρώσεων κατά του Ιράν, είναι να πείσει τους αγοραστές ιρανικού πετρελαίου να μειώσουν τις αγορές τους. Μεταξύ 2012 και 2013, η κυβέρνηση Ομπάμα έπεισε τους αγοραστές να μειώσουν τις εισαγωγές ιρανικού αργού κατά περίπου 50%, τραυματίζοντας δραματικά τα έσοδα της ιρανικής κυβέρνησης. Η Ευρώπη ουσιαστικά εξάλειψε τις εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου, ενώ άλλοι σημαντικοί αγοραστές όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, μείωσαν τις αγορές τους κατά εκατοντάδες χιλιάδες βαρέλια την ημέρα. Οι χώρες που συνέχισαν να εισάγουν πετρέλαιο συμφώνησαν να διατηρήσουν τις πληρωμές σε λογαριασμούς μεσεγγύησης, περιορίζοντας την πρόσβαση του Ιράν στα έσοδα από τις εναπομείνασες πωλήσεις πετρελαίου του.

Δεδομένου ότι οι κυρώσεις ανεστάλησαν στις αρχές του 2016, όμως, οι εξαγωγές πετρελαίου του Ιράν ανέκαμψαν, φθάνοντας τα περίπου δύο εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως το 2017. Η Κίνα και η Ινδία είναι οι μεγαλύτεροι εισαγωγείς, με τη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία και αρκετά ευρωπαϊκά κράτη να αγοράζουν επίσης σημαντικές ποσότητες ιρανικού αργού πετρελαίου. Η Κίνα φαίνεται εξαιρετικά απίθανο να μειώσει τις αγορές του ιρανικού αργού, δεδομένων των αυξημένων εντάσεων μεταξύ του Πεκίνου και της Ουάσινγκτον όσον αφορά διμερή εμπορικά και επενδυτικά ζητήματα.

Ο Trump θα αντιμετωπίσει επίσης σημαντικά διπλωματικά εμπόδια στην Ευρώπη, όπου το εμπόριο με το Ιράν έχει αυξηθεί από την έναρξη ισχύος του JCPOA. Από το 2015 έως το 2017, οι ευρωπαϊκές εισαγωγές από το Ιράν αυξήθηκαν κατά περίπου 800% [4] (κυρίως λόγω της ανανέωσης των ευρωπαϊκών εισαγωγών ιρανικού πετρελαίου), ενώ οι ευρωπαϊκές εξαγωγές προς το Ιράν αυξήθηκαν κατά περισσότερο από τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ (5 δισ. δολάρια) ετησίως κατά την ίδια περίοδο. Μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες επανέλαβαν επίσης επενδύσεις στο Ιράν: Η γαλλική Total, για παράδειγμα, ανακοίνωσε σχέδια για να επενδύσει 1 δισεκατομμύριο δολάρια [5] σε ένα από τα μεγαλύτερα υπεράκτια κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν. Αν και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις γενικώς υποστήριζαν τις κυρώσεις κατά του Ιράν μεταξύ 2010 και 2016, οι κυβερνήσεις θα αντισταθούν σήμερα στις πιέσεις για να περιορίσουν τις εισαγωγές πετρελαίου και το εμπόριο με το Ιράν, δεδομένου του θυμού για το ότι ο Trump αποσύρεται από το JCPOA και των συνεχιζόμενων εντάσεων μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ σχετικά με την εμπορική πολιτική. Μια αποφασιστική Ευρώπη θα μπορούσε να λάβει μέτρα για να υπονομεύσει τον αντίκτυπο των όποιων μονομερών κυρώσεων των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως με την δρομολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών που σχετίζονται με το Ιράν μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Η άσκηση οικονομικής πίεσης στο Ιράν θα απαιτήσει επίσης διπλωματία με δύο χώρες που ήδη προκαλούν σημαντικές προκλήσεις για τις Ηνωμένες Πολιτείες: Την Ρωσία και την Τουρκία. Η κυβέρνηση Trump θα πρέπει να πείσει την Ρωσία να σταματήσει τα ανακοινωμένα σχέδιά της να επενδύσει δυνητικά δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια [6] στον τομέα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου του Ιράν, παρά τις αυξημένες εντάσεις μεταξύ Ουάσινγκτον και Μόσχας. Εν τω μεταξύ, η Τουρκία χρησίμευσε ως κόμβος για την αποφυγή των κυρώσεων κατά του Ιράν πριν από το JCPOA, διευκολύνοντας το λαθρεμπόριο ιρανικού χρυσού αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων και την αποφυγή χρηματοοικονομικών κυρώσεων μεταξύ 2012 και 2014. Οι τεταμένες σχέσεις της Ουάσινγκτον με την Άγκυρα καθιστούν ιδιαιτέρως ασαφές το αν η Τουρκία θα συνεργαστεί με την ανανεωμένη πίεση των ΗΠΑ στο Ιράν.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, περπατά από την αίθουσα υποδοχής διπλωματών αφού μίλησε για την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, στον Λευκό Οίκο, στην Ουάσινγκτον, τον Οκτώβριο του 2017. KEVIN LAMARQUE / REUTERS
-------------------------------------------------------------

Τέλος, αν ο Τραμπ αποσυρθεί από το JCPOA, θα δυσκολευτεί να πείσει άλλες χώρες να μειώσουν τους εμπορικούς δεσμούς τους με την Τεχεράνη, ελλείψει οποιασδήποτε διεθνούς νομικής βάσης για κάτι τέτοιο. Αν και οι κυρώσεις των ΗΠΑ κατά του Ιράν ήταν πάντα ισχυρότερες από τις κυρώσεις των Ηνωμένων Εθνών, οι τελευταίες δημιούργησαν ένα σημαντικό διεθνές πλαίσιο το οποίο θα μπορούσαν να επεκτείνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες. Οι περισσότερες από αυτές τις κυρώσεις καταργήθηκαν με το ψήφισμα UN Security Council Resolution 2231 (2015) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο ενέκρινε το JCPOA. Ως αυστηρά νομικό θέμα, ο μηχανισμός «αναστροφής» στο ψήφισμα UNSCR 2231 θα επιτρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες να απαιτήσουν μονομερώς την αποκατάσταση των κυρώσεων του ΟΗΕ στο Ιράν, βάσει του διεθνούς δικαίου. Ωστόσο, δεδομένου ότι το πυρηνικό παρατηρητήριο του ΟΗΕ επιβεβαίωσε επανειλημμένα ότι το Ιράν συμμορφώνεται με τους πυρηνικούς όρους του JCPOA, η Ουάσιγκτον δεν θα βρει πολιτική στήριξη για τον σκοπό αυτό, και τα διπλωματικά κόστη της μονομερούς επανενεργοποίησης των κυρώσεων από τον ΟΗΕ πιθανότατα θα ξεπεράσουν τα όποια οφέλη.

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ

Οι νομικές και διπλωματικές προκλήσεις που θα αντιμετώπιζε ο Trump στην αποκατάσταση των κυρώσεων καθιστούν δύσκολο να δούμε πώς θα μπορούσε να ξαναχτίσει αποτελεσματική διεθνή οικονομική πίεση στο Ιράν. Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν πολλά βήματα που θα μπορούσε να λάβει η διοίκηση για να διευκολύνει την διαδικασία.

Κατ’ αρχάς, αν ο Τραμπ αποσυρθεί από το JCPOA, θα πρέπει παρά ταύτα να σηματοδοτήσει ότι παραμένει ανοικτός σε διαπραγματεύσεις με το Ιράν. Οι πιθανότητες των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ιράν και των άλλων χωρών που συμμετέχουν στο JCPOA να φτάσουν σε μια νέα συμφωνία μετά την απόσυρση των ΗΠΑ φαίνεται απομακρυσμένες, αλλά ο Trump δεν θα πρέπει να βγάλει τις διαπραγματεύσεις από το τραπέζι.

Δεύτερον, αν η διοίκηση του Trump είναι σοβαρή σχετικά με το να επιβάλει εκ νέου κυρώσεις στο Ιράν, θα πρέπει να δημοσιεύσει λεπτομερείς νέους κανονισμούς, «συχνές ερωτήσεις και απαντήσεις» (FAQs), και άλλες ερμηνευτικές οδηγίες μόλις καταργηθούν οι πρώτες παρεκκλίσεις. Τέτοιοι κανονισμοί και οδηγίες θα πρέπει να καθορίσουν τις συγκεκριμένες κυρώσεις που σκοπεύει να αναζωογονήσει η διοίκηση, ένα λεπτομερές χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή τους, και απαντήσεις σε πλήθος συναφών ζητημάτων που θα έχουν οι κυβερνήσεις και ο ιδιωτικός τομέας.

Τέλος, ο Trump θα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι η διοίκησή του θα δώσει στις επιχειρήσεις σημαντικό χρόνο για να τερματίσουν τις τρέχουσες επιχειρήσεις τους στο Ιράν πριν αντιμετωπίσουν κυρώσεις. Οι δεσμεύσεις των ΗΠΑ στο πλαίσιο του JCPOA περιελάμβαναν μια δέσμευση στο να δοθεί στις εταιρείες η δυνατότητα να αποχωρήσουν από το Ιράν αν το JCPOA κατέρρεε, και ο Trump θα πρέπει να τιμήσει αυτή την δέσμευση για να ελαχιστοποιήσει το χάος στην αγορά και να μειώσει τις διεθνείς αντιδράσεις στις ανανεωμένες κυρώσεις των ΗΠΑ. Ο Λευκός Οίκος θα πρέπει να αντιμετωπίσει τα ειδικά προβλήματα των κυρώσεων με ευέλικτο τρόπο καθώς θα προκύπτουν, περίπου όπως επιδίωξε να αντιμετωπίσει τις ακούσιες συνέπειες των πρόσφατων κυρώσεων των ΗΠΑ έναντι της Ρωσίας. Ο Trump θα πρέπει επίσης να εξετάσει μια σταδιακή επανεφαρμογή των κυρώσεων, παρέχοντας στις εταιρείες πρόσθετο χρόνο για να προσαρμοστούν.

Ακόμα και η λήψη όλων αυτών των βημάτων, όμως, δεν θα αλλάξει το γεγονός ότι η αποχώρηση από το JCPOA θα ήταν ένα στρατηγικό λάθος για την Ουάσινγκτον. Θα επέτρεπε στο Ιράν να επαναλάβει το πυρηνικό του πρόγραμμα και θα αύξανε τον κίνδυνο μιας μελλοντικής στρατιωτικής σύγκρουσης με την Τεχεράνη. Και κατά πάσα πιθανότητα ούτε καν δεν θα επιβάλλει πλήρως το είδος της οικονομικής πίεσης που ανάγκασε το Ιράν να συμφωνήσει με το JCPOA. Το αποτέλεσμα θα αποτελούσε σημαντική οπισθοδρόμηση για τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/iran/2018-05-04/challenge-reinst...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/iran/2018-03-13/how-save-iran-nu...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/france/2018-04-19/can-france-be-...
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/north-korea/2018-01-30/how-succe...
[4] http://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2006/september/tradoc_113392.pdf
[5] https://www.nytimes.com/2017/07/02/world/middleeast/iran-gas-field-total...
[6] https://www.ft.com/content/141e6662-bf11-11e7-9836-b25f8adaa111

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition