Πώς ο Trump χειραγωγεί την συζήτηση για τη μετανάστευση | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Πώς ο Trump χειραγωγεί την συζήτηση για τη μετανάστευση

Η χρήση και η κατάχρηση της παραπληροφόρησης

Η ψυχολογική χειραγώγηση είναι μια τεχνική επιρροής που έχει σχεδιαστεί για να αλλάζει την συμπεριφορά ή τις πεποιθήσεις του στοχευόμενου κοινού μέσω της διάσπασης της προσοχής, της εξαπάτησης και της διαστρέβλωσης. Μια εντυπωσιακά αποτελεσματική παραλλαγή βασίζεται στην στρατηγική ανάπτυξη και εκμετάλλευση φημών, θεωριών συνωμοσίας, ψεύτικων ειδήσεων και άλλων μορφών αυτού που ονομάζω «extra-factual information» [1] -ένας όρος που περιλαμβάνει όχι μόνο ψευδή ή παραπλανητικά στοιχεία, αλλά και μη επαληθευμένες δηλώσεις και άλλες πηγές μη πραγματικών γνώσεων, όπως η λογοτεχνία και η «κοινή λογική»- προκειμένου να ενισχυθούν οι φόβοι που έχουν λίγη ή καθόλου βάση στην αντικειμενική πραγματικότητα, αλλά αντηχούν τρομακτικά αληθινά στα στοχευόμενα κοινά.

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ [2], έχει αποδείξει ότι είναι αριστοτεχνικός χειριστής μιας τέτοιου είδους χειραγώγησης, ειδικά όταν πρόκειται για το θέμα της μετανάστευσης και της πολιτικής για τους πρόσφυγες. Ο Trump χρησιμοποίησε συστηματικά την απόσπαση της προσοχής και την επανάληψη παραπλανητικών πληροφοριών για να συνδυάσει τα πραγματικά προβλήματα της μεταναστευτικής πολιτικής με ψευδή (αν και ψυχολογικά ικανοποιητικά) προβλήματα, κάτι που του επέτρεψε να κανονικοποιήσει προηγουμένως περιθωριακές λύσεις, συμπεριλαμβανομένων των γνωστών προτάσεών του για την κατασκευή συνοριακού τείχους με το Μεξικό και να απαγορεύσει σε Μουσουλμάνους να εισέρχονται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Με τον τρόπο αυτό, ο Trump μετασχημάτισε το νόημα του κεντρικού πολιτικού διαλόγου, καταστρέφοντας την ικανότητα των δημοσιογράφων, των πολιτικών και των πολιτών να αποτιμήσουν αποτελεσματικά τους ισχυρισμούς του, και με τον τρόπο αυτό άλλαξε θεμελιωδώς το περιθώριο της πολιτικής διαπραγμάτευσης.

06072018-1.jpg

Ο Τραμπ σε δείπνο προς τιμήν στρατιωτικών στο White Sulphur Springs, στην Δυτική Βιρτζίνια, τον Ιούλιο του 2014. LEAH MILLIS / REUTERS
---------------------------------------------------------------------------------

Η καταπολέμηση της επιδέξιας χρήσης εξαπάτησης και παραπληροφόρησης του Trump, θα απαιτήσει κάτι περισσότερο από τον έλεγχο των πραγματικών δεδομένων -παρότι οι αφηγήσεις που προωθεί συχνά περιέχουν ψέματα, είναι επιτυχείς επειδή δίνουν την αίσθηση της αλήθειας και έχουν σκοπό να αντιμετωπίσουν τις πραγματικές ανησυχίες πολλών Αμερικανών ψηφοφόρων. Αυτό που χρειάζονται όσοι επιδιώκουν να αντιταχθούν στις μεταναστευτικές πολιτικές του Trump είναι μια δική τους συναρπαστική αφήγηση, η οποία θα παίρνει σοβαρά υπόψη της τις ανησυχίες των ψηφοφόρων, καθορίζοντας τα προβλήματα με υπευθυνότητα [3] και προσφέροντας κατανοητές και εφικτές λύσεις. Δυστυχώς, όποια και αν είναι η μορφή και το περιεχόμενο αυτής της αφήγησης, οι αλλαγές που έφερε ο Trump στον δημόσιο διάλογο και στην πολιτική σφαίρα των Ηνωμένων Πολιτειών μπορεί να αποδειχθούν πιο δύσκολο να ανατραπούν από όσο χρειάστηκε για να εφαρμοστούν.

ΛΑΜΠΕΡΑ, ΓΥΑΛΙΣΤΕΡΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ

Παρόλο που υπάρχουν μυριάδες [4] από παλιά [5] μέθοδοι ψυχολογικής χειραγώγησης, ο Trump χρησιμοποίησε τέσσερις με μεγάλη επίδραση προκειμένου να διαμορφώσει τις δημόσιες αντιλήψεις για τη μετανάστευση, εκ των οποίων όλες περιλαμβάνουν την ανάπτυξη εξωπραγματικής πληροφόρησης: Απόσπαση της προσοχής, συνδυασμό απειλών, κανονικοποίηση και επανάληψη.

Η πρώτη από αυτές τις μεθόδους αποσκοπεί να κάνει ακριβώς αυτό που υποδηλώνει το όνομά της: Ενθαρρύνει το κοινό να εκτρέψει την ενέργεια και τους πόρους μακριά από τα θέματα που ο χειραγωγός βρίσκει πολιτικά ανησυχητικά και προς τα γνωστικά ισοδύναμα αυτού για τα οποία η Ρεπουμπλικανή πρώην προεδρική υποψήφια του πρώτου γύρου, Carly Fiorina , αναφέρθηκε [6], ως «λαμπερά, γυαλιστερά αντικείμενα» -διχαστικά, συχνά συμβολικά θέματα που μονοπωλούν την προσοχή και παραγκωνίζουν πιο περίπλοκες και πραγματικές συζητήσεις.

Σύμφωνα με ένα άρθρο της 1ης Ιουνίου [7] στην εφημερίδα The Washington Post, ο Trump είχε κατά μέσο όρο πάνω από 6,5 ψευδείς ή παραπλανητικές δηλώσεις την ημέρα κατά τις πρώτες 497 μέρες του στον Λευκό Οίκο. Όχι μόνο η εν λόγω δυναμική οδήγησε τους δημοσιογράφους να αφιερώνουν χρόνο και κείμενα στην διασταύρωση ανοησιών αντί να εστιάζουν σε επακόλουθα ζητήματα πολιτικής, αλλά έκανε την προκύπτουσα κάλυψη [από τα ΜΜΕ] να υποδηλώνει αβεβαιότητα σχετικά με τα πεπραγμένα γεγονότα, ενώ δεν έπρεπε να υπάρχει καθόλου.

Παρότι ο Trump χρησιμοποίησε αυτή τη μέθοδο σε όλα, από την διπλωματία μέχρι την αλλαγή του κλίματος, οι δηλώσεις του σχετικά με τη μετανάστευση ήταν ιδιαίτερα διαβόητες. Έχει σταθερά παρερμηνεύσει (ή απλά απέτυχε να κατανοήσει) τη «λαχειοφόρο βίζα ποικιλομορφίας» (diversity visa lottery) [8] την οποία επιθυμεί να καταργήσει και κατ’ επανάληψη ισχυρίστηκε ότι κομμάτια του συνοριακού φράκτη [9] που βρίσκονται υπό κατασκευή σε τμήματα των συνόρων ΗΠΑ-Μεξικού -τοπικά έργα υποδομής εν εξελίξει ήδη από την προηγούμενη κυβέρνηση- αποτελούν μέρος του δικού του από καιρό υπεσχημένου συνοριακού τείχους. Ένα από τα αγαπημένα του κόλπα [10] ήταν να κατηγορήσει εξέχοντες Δημοκρατικούς, μεταξύ των οποίων και η εκπρόσωπος Νάνσι Πελόζι και η γερουσιαστής Καμάλα Χάρις, ότι υποστήριξαν την βίαιη σαλβαδοριανή συμμορία MS-13 -ένας παράλογος ισχυρισμός που παρά ταύτα είναι αποτελεσματικός στο να αποσπά την προσοχή από τις τραχιές και αμφιλεγόμενες μεταναστευτικές πολιτικές επιβολής.

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΑΠΕΙΛΩΝ

Ο Trump έχει επίσης αποδειχθεί επιτυχής στο να μετασχηματίσει τις ασαφείς πηγές ανησυχίας σε εγγενείς και υπαρξιακά επικίνδυνες, αν και μη επαληθεύσιμες, απειλές για την προσωπική ή την εθνική ασφάλεια, μέσα από μια διαδικασία που ονομάζω «συσχέτιση απειλών» (threat conflation). Ο συνδυασμός απειλών είναι μια ακραία εκδήλωση του πιο γνωστού του ξαδέλφου, του «πληθωρισμού απειλών», με τον οποίο μια πραγματική αλλά διαχειρίσιμη δυνητική απειλή μεγεθύνεται σε κρίση μέσω της υπερβολής ή της παρουσίασης των γεγονότων με τον πιο ανησυχητικό τρόπο. Η συσχέτιση των απειλών αυξάνει τα στοιχήματα -με την χρήση εξωπραγματικής πληροφόρησης για το θόλωμα των ορίων μεταξύ ευρέως διαδεδομένων πηγών ανησυχίας, οι δυναμικοί δρώντες μπορούν να κινητοποιήσουν υποστήριξη για πολιτικές που οι βασιζόμενες σε γεγονότα εκκλήσεις (ακόμα και φουσκωμένες) αποτυγχάνουν να συγκεντρώσουν. Η συσχέτιση απειλών είναι μια παραλλαγή σε ένα άλλο δοκιμασμένο και πετυχημένο εργαλείο προπαγάνδας: Δημιούργησε ένα πρόβλημα και στην συνέχεια πρόσφερε μια λύση γι’ αυτό. Αυτό το «κόλπο δελεασμού» [στμ: bait and switch, η εμπορική πρακτική του δελεασμού με προϊόν σε χαμηλή τιμή προκειμένου να αγοραστεί κι ένα άλλο σε υψηλότερη τιμή] ταυτόχρονα επιτρέπει στους χειραγωγούς να επιτύχουν τους προϋπάρχοντες πολιτικούς τους στόχους και να μοιάζουν με ήρωες επειδή υποσχέθηκαν να εξοντώσουν φαινομενικά σημαντικές -αλλά στην πραγματικότητα απατηλές- απειλές.

Παραδείγματα που ο Τραμπ χρησιμοποιεί την συσχέτιση απειλών για να διαστρεβλώσει την συζήτηση για τη μετανάστευση είναι δυστυχώς εύκολο να εντοπιστούν. Έχει επιδιώξει να αξιοποιήσει μερικές φορές αρκετά κατανοητές ανησυχίες σχετικά με τις επιπτώσεις και το κόστος της παράνομης μετανάστευσης και των μαζικών προσφυγικών ροών και στην συνέχεια κεντά, εξωραΐζει και να διαστρεβλώνει τα γεγονότα για να υπονοήσει ότι αυτές οι διασυνοριακές κινήσεις δημιουργούν υπαρξιακές απειλές για την χώρα όταν η πλειονότης των διαθέσιμων στοιχείων [11] δείχνει διαφορετικά.

06072018-2.jpg

Ένας άνδρας κρατά πλακάτ σε μια διαδήλωση έξω από τον Λευκό Οίκο, τον Ιούνιο του 2018. JOSHUA ROBERTS / REUTERS
--------------------------------------------------------

Διαβοήτως, ο Trump πρότεινε σε μια ομιλία της [προεκλογικής] εκστρατείας του [12] τον Ιούνιο του 2015 ότι το Μεξικό στέλνει «βιαστές» που φέρνουν «έγκλημα» και «ναρκωτικά» στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρά τις εκτεταμένες αναφορές περί του αντιθέτου τα τελευταία χρόνια, σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι [13] η μετανάστευση αυξάνει τα ποσοστά εγκληματικότητας, παρόλο που οι μετανάστες διαπράττουν εγκληματικότητα [14] σε χαμηλότερα ποσοστά από τον ιθαγενή πληθυσμό. Ο Trump και οι αξιωματούχοι του έχουν επίσης προειδοποιήσει επανειλημμένα [15] ότι οι τρομοκράτες διεισδύουν στις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω του προγράμματος για τους πρόσφυγες, παρά το γεγονός ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις από τους πρόσφυγες είναι σχεδόν ανύπαρκτες [16]. Αυτή η συσχέτιση των απειλών της εθνικής ασφάλειας με την πολιτική για τους πρόσφυγες μπορεί επίσης να εξηγήσει γιατί η δημόσια υποστήριξη προς το να δέχονται οι Ηνωμένες Πολιτείες πρόσφυγες [17] μειώνεται, ιδίως μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων.

Η συσχέτιση μπορεί επίσης να εξηγήσει γιατί, παρά μια σημαντική αύξηση τα τελευταία χρόνια σε αναφορές που έχουν σχεδιαστεί για να διορθώσουν τα δεδομένα σε θέματα που συνδέονται με το μεταναστευτικό, το 93% των Ρεπουμπλικανών, το 78% των Ανεξάρτητων και το 62% των Δημοκρατικών εξακολουθούν να θεωρούν τους «μεγάλους αριθμούς μεταναστών και προσφύγων που έρχονται στις Ηνωμένες Πολιτείες» ως «κρίσιμη» ή «σημαντική» απειλή για την χώρα [18]. (Δεν αποτελεί έκπληξη ότι μεταξύ των βασικών υποστηρικτών του Trump, αυτοί οι αριθμοί είναι ακόμα υψηλότεροι).

Η συσχέτιση απειλών τροφοδοτεί άμεσα την τρίτη μέθοδο χειραγώγησης, η οποία είναι η κανονικοποίηση παλαιών μη φυσιολογικών ιδεών. Σε κάθε δεδομένη στιγμή, υπάρχει ένα εύρος ιδεών και πιθανών πολιτικών που μπορεί να προτείνει ένας πολιτικός χωρίς να θεωρηθεί υπερβολικά ακραίος για να αποκτήσει δημόσιο αξίωμα. Το εύρος αυτό αναφέρεται ως «παράθυρο Overton» από τον Joseph Overton, τον ειδικό των δημοσίων σχέσεων που ανέπτυξε την έννοια αυτή. Οι ιδέες που δεν εμπίπτουν στο υπάρχον παράθυρο Overton συνήθως απορρίπτονται χωρίς μεγάλη συζήτηση.

Ωστόσο, τα παράθυρα Overton δεν είναι σταθερά -το εύρος των αποδεκτών ιδεών μπορεί να μεταβληθεί με την πάροδο του χρόνου. Η δημόσια συζήτηση για περιθωριακές ιδέες και πολιτικές μπορεί να κάνει άλλες ιδέες -ακόμα κι εκείνες που θα θεωρούνταν ακραίες σε σχέση με το status quo- να φαίνονται συγκριτικά ως μετριοπαθείς. Με το να εισάγει την συσχέτιση απειλών στις πολιτικές συζητήσεις και με το να προωθεί σκοπίμως τις ακραίες λύσεις γι' αυτές, ο Trump έκανε μια ποικιλία ελαφρώς λιγότερο περιθωριακών ιδεών να μοιάζει με αποδεκτός συμβιβασμός, κανονικοποιώντας έτσι πολιτικές απαντήσεις που προηγουμένως δεν αναφέρονταν καν.

Στον τομέα της μεταναστευτικής πολιτικής και της πολιτικής για τους πρόσφυγες, είναι εύκολο να εντοπιστούν παραδείγματα όπου ο Trump μετατοπίζει το παράθυρο Overton, έτσι ώστε πολιτικές που θεωρούνταν πρόσφατα αδιανόητες -και μάλιστα για γέλια- να είναι πλέον κύριες. Η αρχική επιθυμία του Trump να εμποδίσει τους Μουσουλμάνους να ταξιδεύουν στις Ηνωμένες Πολιτείες βοήθησε τις μεταγενέστερες επαναλήψεις του στην απαγόρευση ταξιδιών, συμπεριλαμβανομένης αυτής που πρόσφατα εγκρίθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο [19], να φαίνονται σε πολλούς ως συγκριτικά συγκρατημένες. Η πολιτική του για τον διαχωρισμό των παιδιών των χωρίς χαρτιά μεταναστών από τους γονείς τους στα σύνορα, από την οποία έχει πλέον υποχωρήσει, άνοιξε τον δρόμο για την απεριόριστη οικογενειακή κράτηση [20]. Και οι Δημοκρατικοί πρότειναν να παράσχουν χρηματοδότηση [21] για ένα πολύ δαπανηρό συνοριακό τείχος -ένα τείχος που είναι απίθανο να κάνει τις Ηνωμένες Πολιτείες ασφαλέστερες ή να αποτρέψει μη εγκεκριμένες εισόδους [22]- σε αντάλλαγμα για την στήριξη της νομοθεσίας για την προστασία των λεγόμενων Ονειροπόλων (Dreamers).

Τα αποτελέσματα αυτής της μετατόπισης στο παράθυρο Overton είναι απίθανο να σταματήσουν εδώ. Όπως έδειξε η προηγούμενη έρευνά μου [23], η αδιαλλαξία και η ξενοφοβία συχνά δημιουργούν περισσότερα από αυτά, γεγονός που με την σειρά του τείνει να οδηγήσει σε μια περαιτέρω αυστηροποίηση της μεταναστευτικής πολιτικής και μια σκλήρυνση στάσης και στο κλείσιμο των συνόρων για τους πρόσφυγες. Τέτοιοι φαύλοι κύκλοι, εξάλλου, δύσκολα περιορίζονται στην σφαίρα της μετανάστευσης.

ΕΠΑΝΕΛΑΒΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ

Η τελική μέθοδος χειραγώγησης του Trump, η επανάληψη, είναι αναμφισβήτητα η πιο ύπουλη. Η επανειλημμένη έκθεση σε ένα κομμάτι παραπληροφόρησης αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα ότι με την πάροδο του χρόνου οι άνθρωποι θα πιστέψουν ότι είναι αλήθεια, ακόμη και αν το κατάλαβαν ότι ήταν αμφίβολη όταν την αντιμετώπισαν για πρώτη φορά. Αυτό είναι γνωστό ως το «εικονικό φαινόμενο της αλήθειας» (illusory truth effect) [24]. Όταν τα άτομα εκτιμούν την αλήθεια, βασίζονται σε δύο πράγματα: Εάν η πληροφορία συμπορεύεται με την δική τους προηγούμενη κατανόηση και αν φαίνεται οικεία. Δυστυχώς, η εξοικείωση μπορεί να ξεγελάσει την λογική, οπότε το να ακούει κανείς κάτι επανειλημμένα, αυξάνει την αντιληπτή αλήθεια.

Στην έρευνά μου [25] σχετικά με τις μη επαληθευμένες πληροφορίες σε εμπόλεμες ζώνες , για παράδειγμα, διαπιστώσαμε ότι το να έχει ακούσει μια φήμη από πριν, κάνει ένα άτομο μεταξύ δύο και 8,5 φορές πιο πιθανό να την πιστέψει. Για να χειροτερέψουν τα πράγματα, το απατηλό αποτέλεσμα είναι πιο ισχυρό όταν οι άνθρωποι είναι κουρασμένοι ή αποσπασμένοι από άλλες πληροφορίες. Έτσι, ακόμη και ανάμεσα στα πιο δύσπιστα ακροατήρια, οι χιλιάδες ομιλίες του Trump, οι προεκλογικές συγκεντρώσεις και τα tweets με εξωπραγματικές πληροφορίες -καθώς και όλα τα μέσα ενημέρωσης σχετικά με αυτούς τους ισχυρισμούς, είτε υποστηρικτικά είτε επιφυλακτικά- πιθανότατα έχουν κάποιο αντίκτυπο.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η Washington Post είχε υπολογίσει πάνω από 6,5 ψευδείς ή παραπλανητικές δηλώσεις ημερησίως, συμπεριλαμβανομένων «τουλάχιστον 122 ισχυρισμών που ο πρόεδρος έχει επαναλάβει τουλάχιστον τρεις φορές, μερικούς με εκπληκτική συχνότητα», πολλοί εκ των οποίων σχετίζονταν με τη μετανάστευση. Οι New York Times ανέφεραν ότι σε μια συγκέντρωση της 27ης Ιουνίου στο Fargo της Βόρειας Ντακότα, ο Trump επανέλαβε [26] «πολλούς ισχυρισμούς που οι [Times] έχουν προηγουμένως αποκαλύψει», συμπεριλαμβανομένων ότι οι Δημοκρατικοί «θέλουν ανοικτά σύνορα και εγκληματικότητα»˙ ότι η Pelosi «θέλει να προστατεύσει» την [συμμορία] MS-13˙ ότι η κυβέρνησή του έχει απελάσει «χιλιάδες» μέλη της MS-13˙ και ότι έχει ήδη «ξεκινήσει» την οικοδόμηση ενός συνοριακού τοίχου.

06072018-3.jpg

Διαδηλωτές έξω από ένα γραφείο της ICE στη Νέα Υόρκη, τον Ιούνιο του 2018. BRENDAN MCDERMID / REUTERS.
------------------------------------------------------------------------

Ο πρόεδρος δεν έχει υποστεί αρκετό πολιτικό κόστος για αυτόν τον εκπληκτικά μεγάλο αριθμό ψευδών δηλώσεων, τουλάχιστον ως τώρα. Αν και εκλαμβάνεται ευνοϊκά από μόλις το 10% των Δημοκρατικών, μια πρόσφατη δημοσκόπηση [27] δείχνει ότι το 90% των Ρεπουμπλικάνων δίνει στον Trump ευνοϊκή βαθμολογία και η βαθμολόγησή του μεταξύ των Ανεξάρτητων έχει βελτιωθεί επίσης. Σημειώστε, επιπλέον, ότι αυτή η δημοσκόπηση έγινε μετά το ξέσπασμα μιας δημόσιας κατακραυγής σχετικά με την πολιτική του Trump περί οικογενειακού διαχωρισμού.

Αν και είναι πολύ δύσκολο να διακρίνουμε τον ακριβή ρόλο που έπαιξε η επανάληψη, αυτό που γνωρίζουμε για το φαινόμενο της απατηλής αλήθειας υποδηλώνει ότι λέγοντας τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά πιθανώς έπεισε ορισμένους ψηφοφόρους ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν σημαντικές απειλές για την ασφάλεια στα νότια σύνορά τους. Για παράδειγμα, σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις [28], το 49% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων τάχθηκαν υπέρ της απόφασης του Trump να στείλει στρατιώτες της Εθνικής Φρουράς στα σύνορα μεταξύ ΗΠΑ και Μεξικού (έναντι 42% που δήλωσαν αντίθετοι) και το 41% είπε ότι το να χτιστεί ένα τείχος θα έπρεπε να είναι είτε «κορυφαία» είτε «σημαντική» προτεραιότητα, έναντι μόνο 38% που αντιτάχθηκαν στο τείχος.

ΑΝΤΙΔΡΩΝΤΑΣ

Υπάρχει ένα δίδαγμα σε όλα αυτά για τους αντιπάλους του Trump: Το να έχεις μια καλή ιστορία να μοιραστείς είναι πιο ισχυρό από το να έχεις απλά τα γεγονότα με την πλευρά σου. Εκείνοι που είναι δυσαρεστημένοι με την τρέχουσα κατάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται μια καλύτερη ιστορία. Η ιστορία αυτή δεν χρειάζεται να είναι αναληθής, αλλά πρέπει να περιέχει μερικά από τα ίδια στοιχεία που κάνουν τα αισθήματα περί της αλήθειας του Trump τόσο συναρπαστικά -δηλαδή, πρέπει να αγγίζει τις ανησυχίες και τους φόβους του κοινού και όχι απλά να τα απορρίπτει ως ψευδή και αβάσιμα. Πρέπει να προσφέρει συγκεκριμένες και κατανοητές λύσεις.

Πάνω απ’ όλα, μια συναρπαστική εναλλακτική στην αφήγηση του Trump πρέπει να μιλά στην συλλογική ταυτότητα των Αμερικανών και να τονίζει ότι αυτά που μοιράζονται οι Αμερικανοί -ανεξαρτήτως πολιτικής προτίμησης, εθνοτικής ή φυλετικής προέλευσης ή κοινωνικοοικονομικής κατάστασης- προσφέρουν έναν καλύτερο δρόμο προς τα εμπρός από την επικράτηση του φυλετισμού που προκαλεί φόβο και απειλεί τις αμερικανικές αξίες και τους θεσμούς. Απούσης μιας πιο συναρπαστικής και ενωτικής αφήγησης, θα πρέπει να περιμένουμε περισσότερη πόλωση, φόβο και δυσπιστία απέναντι στους «άλλους», μετανάστες και πολίτες. Αυτό δεν είναι ένα εναλλακτικό δεδομένο αλλά μια άβολη αλήθεια.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Source URL: https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2018-07-05/how-tru...

Links
[1] http://emerald.tufts.edu/alumni/magazine/spring2017/features/faking-news...
[2] https://www.foreignaffairs.com/topics/trump-administration
[3] https://www.oecd.org/migration/OECD%20Migration%20Policy%20Debates%20Num...
[4] https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2565892
[5] http://www.freewebs.com/thebewilderedherd/Lasswell%20Theory%20of%20Propa...
[6] https://www.nytimes.com/2015/09/06/magazine/the-politics-of-distraction....
[7] https://www.washingtonpost.com/news/fact-checker/wp/2018/06/01/president...
[8] https://www.washingtonpost.com/news/fact-checker/wp/2018/02/26/president...
[9] https://www.washingtonpost.com/news/fact-checker/wp/2018/04/05/president...
[10] http://www.politifact.com/california/statements/2018/jul/03/donald-trump...
[11] http://www.politifact.com/california/statements/2017/aug/03/antonio-vill...
[12] https://www.washingtonpost.com/news/post-politics/wp/2015/06/16/full-tex...
[13] https://news.gallup.com/poll/1660/immigration.aspx
[14] https://www.washingtonpost.com/news/wonk/wp/2018/06/19/two-charts-demoli...
[15] https://www.justice.gov/opa/pr/doj-dhs-report-three-out-four-individuals...
[16] https://www.cato.org/publications/policy-analysis/terrorism-immigration-...
[17] https://www.usatoday.com/story/news/nation/2018/05/24/fewer-americans-be...
[18] https://www.thechicagocouncil.org/sites/default/files/report_ccs2017-imm...
[19] https://www.nytimes.com/2018/06/26/us/politics/supreme-court-trump-trave...
[20] https://www.npr.org/2018/06/29/624789871/president-trumps-new-plan-isnt-...
[21] https://www.theatlantic.com/politics/archive/2018/01/democrats-schumer-t...
[22] https://www.migrationpolicy.org/article/borders-and-walls-do-barriers-de...
[23] http://www.cornellpress.cornell.edu/book/?GCOI=80140100627270
[24] https://www.apa.org/pubs/journals/features/xge-0000098.pdf
[25] https://academic.oup.com/isq/article-abstract/61/3/660/4557058
[26] https://www.nytimes.com/2018/06/28/us/politics/fact-check-trump-north-da...
[27] https://news.gallup.com/poll/235751/trump-job-approval-tying-personal-be...
[28] https://www.politico.com/f/?id=00000162-b16e-d2e5-ade3-f17e749a0002

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition