Ο επόμενος Διευθυντής Εθνικών Υπηρεσιών Πληροφοριών | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Ο επόμενος Διευθυντής Εθνικών Υπηρεσιών Πληροφοριών

Μια άχαρη δουλειά γίνεται ακόμη πιο δύσκολη

Έχοντας δημιουργηθεί με νόμο το 2004, ως αντίδραση στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, στην θέση αυτή δόθηκαν μεγάλες ευθύνες για τον συντονισμό και την εναρμόνιση της ευρέως διασπαρμένης κοινότητας πληροφοριών, αλλά όχι μεγάλη εξουσία για να γίνει η δουλειά. Με ελάχιστη ικανότητα να προσλαμβάνει και να απολύει και περιορισμένη εξουσία πάνω στα οικονομικά, η δουλειά θεωρήθηκε τόσο λίγο ελκυστική ώστε ο πρόεδρος Τζωρτζ Μπους έπρεπε να ζητήσει από πολλούς ανθρώπους πριν ο Negroponte συμφωνήσει τελικά να την αναλάβει. Χρόνια αργότερα, ο Leon Panetta, ο πρώτος διευθυντής της CIA του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, απέρριψε επίσης [7] την δουλειά, επιλέγοντας να μείνει στο Langley αντί να δεχτεί αυτό που τεχνικά αποτελεί μια προαγωγή.

Σημειώνεται ότι οι επιτυχίες του DNI τα τελευταία 15 χρόνια προέρχονται περισσότερο από ανεπίσημες διευθετήσεις παρά από τις επίσημες εξουσίες του. Όπως έγραψε κάποτε ο Hayden, που ηγήθηκε της CIA από το 2006 έως το 2009, [8], «ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί η αδελφοκτονία» μεταξύ του DNI και του διευθυντή της CIA «ήταν να μας χωρίζουν σε διαφορετικά υψόμετρα», με τον πρώτο να πετά ψηλότερα να καθορίζει την πολιτική, να προσφέρει γενική κατεύθυνση και να διαχειρίζεται τις συγκρούσεις, και τον δεύτερο να παραμένει πιο κοντά στο έδαφος για να επικεντρώνεται στις επιχειρήσεις και την εκτέλεσή τους.

Σήμερα, το γραφείο του DNI διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην επίλυση προβλημάτων σε ολόκληρη την κοινότητα [των πληροφοριών], τα οποία οι μεμονωμένοι οργανισμοί [πληροφοριών] δεν μπορούν να -ή δεν θα- αντιμετωπίσουν μόνοι τους -για παράδειγμα, στον εκσυγχρονισμό της αρχιτεκτονικής της τεχνολογίας των πληροφοριών. Ο DNI εξελίχθηκε επίσης στο να αναλάβει την ηγεσία στις επικοινωνίες, να δημιουργεί άμυνες για τις υπηρεσίες πληροφοριών από την κριτική, ακόμα και όταν η κριτική αυτή προέρχεται από το Γραφείο Οβάλ. Ο Coats κέρδισε διακομματικό έπαινο γιατί παραστάθηκε στην αποστολή της κοινότητας των μυστικών υπηρεσιών να αποκαλεί τα πράγματα όπως τα βλέπει, αντί να τα απεικονίζει με τον τρόπο του προέδρου.

Επίσης, η προσωπικότητα ήταν ουσιαστική, με τους αποτελεσματικούς DNI να λειτουργούν λιγότερο ως διοικητές που εκδίδουν διαταγές από όσο ως διευκολυντές που φέρνουν τις υπηρεσίες κοντά. Όπως το έθεσε ο Robert Gates [9], ο οποίος ήταν διευθυντής της CIA από το 1991 έως το 1993 και υπουργός Άμυνας από το 2006 έως το 2011, ένας επιτυχημένος DNI πρέπει να έχει μια «εποικοδομητική, θετική χημεία με τους άλλους ηγέτες στην κοινότητα των πληροφοριών» αντί να ενεργεί ως «ισχυρό εκτελεστικό μεγάλο αφεντικό».

Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Αλλά αυτό που χάνουν οι τίτλοι [των ειδήσεων] από την υπόθεση Ratcliffe είναι ότι ο επόμενος DNI αντιμετωπίζει μια ακόμη πιο δύσκολη δουλειά από τους προηγούμενους DNI. Έχοντας περάσει τον Ψυχρό Πόλεμο πολεμώντας κατά της Σοβιετικής Ένωσης και μετά δύο δεκαετίες προσαρμοζόμενες στην τρομοκρατική απειλή, οι υπηρεσίες πληροφοριών πρέπει τώρα να μετασχηματιστούν ξανά. Αυτή την φορά, η κύρια πρόκληση δεν είναι ένα ενιαίο εθνικό κράτος, μια ομάδα, ούτε μια ιδεολογία· είναι η τεχνολογία.

Οι γρήγορες τεχνολογικές εξελίξεις -η επανάσταση των ανοιχτών πηγών που ενεργοποιήθηκε από το Διαδίκτυο, η τεχνητή νοημοσύνη, η κβαντική υπολογιστική, η βιοτεχνολογία, η νανοτεχνολογία και πολλά άλλα- ενισχύουν τους αντιπάλους διαβρώνοντας την πρωτοπορία των Ηνωμένων Πολιτειών στις πληροφορίες, και αυξάνουν ολοένα τις απαιτήσεις από τις υπηρεσίες πληροφοριών να διαχωρίζουν την αλήθεια από την εξαπάτηση και να παρέχουν αξιόπιστες γνώσεις στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων με την «ταχύτητα της σχετικότητας» [στμ: speed of relevance, ένας όρος που εισήγαγε ο πρώην υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Τζιμ Μάττις, εννοώντας προφανώς με την υψηλή ταχύτητα που αρμόζει στα θέματα αυτά]. Όπως γράψαμε ο Morell κι εγώ, η κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών βρίσκεται αντιμέτωπη με μια στιγμή υπολογισμού, όπου πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτές τις ανακαλύψεις αλλιώς κινδυνεύει να μείνει επικίνδυνα πίσω.

Στην πραγματικότητα, η πρώτη καταστροφή αυτής της νέας τεχνολογικής εποχής έχει ήδη συμβεί: Οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών δεν κατάφεραν γρήγορα και πλήρως να κατανοήσουν το μέγεθος της επιχείρησης της Ρωσίας να οπλοποιήσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις προεδρικές εκλογές του 2016, μια επιχείρηση που πιθανώς ξεκίνησε το 2014, ίσως και νωρίτερα. Η ανάμιξη της Ρωσίας στις εκλογές πρέπει να χρησιμεύσει ως κλήση αφύπνισης. Ήδη, οποιοσδήποτε με σύνδεση στο Internet μπορεί να ακολουθήσει τις ταχέως κινούμενες εξελίξεις στο Twitter, να δει δορυφορικές εικόνες από το διάστημα, και ακόμη και να συλλέξει πληροφορίες για τις κινήσεις των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία απλά ελέγχοντας αναρτήσεις στα μέσα [κοινωνικής δικτύωσης]. Τα μυστικά εξακολουθούν να έχουν σημασία, αλλά αυτός είναι ένας εντελώς νέος κόσμος, ένας [κόσμος] στον οποίο ο χώρος των πληροφοριών γίνεται πιο ισορροπημένος -και όχι σε καλή κατεύθυνση.