Τα γυναικεία κόμματα κερδίζουν την αλλαγή, αν όχι τις ψήφους

Ωστόσο, η περίπτωση της Βόρειας Ιρλανδίας ίσως να είναι η πιο χαρακτηριστική, καθώς δείχνει πόσα πολλά μπορούν να επιτύχουν τα γυναικεία κόμματα ακόμη και όταν η εκλογική τους πορεία είναι μέτρια. Στην δεκαετία του 1990, οι γυναίκες αποτελούσαν μόνο το 12% των τοπικών συμβουλίων στην Βόρεια Ιρλανδία, και καμία γυναίκα από την Βόρειο Ιρλανδία δεν υπηρέτησε στο Βρετανικό Κοινοβούλιο ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από το 1972. Οι ειρηνευτικές συνομιλίες [10] μεταξύ πολιτικών κομμάτων που εκπροσωπούσαν διαφορετικές πλευρές στην σύγκρουση είχαν προγραμματιστεί να πραγματοποιηθούν χωρίς γυναίκες στο τραπέζι. Τα κυριότερα πολιτικά κόμματα της Βόρειας Ιρλανδίας εν πολλοίς αγνόησαν τα συμφέροντα των γυναικών. Έτσι, οι γυναίκες σχημάτισαν το δικό τους κόμμα το 1996. Αυτό το κόμμα, ο Συνασπισμός των Γυναικών της Βόρειας Ιρλανδίας [11], εξέλεξε δύο γυναίκες στο Φόρουμ της Βόρειας Ιρλανδίας, από το οποίο ορίζονταν οι συμμετέχοντες στις ειρηνευτικές συνομιλίες, και εξασφάλισε ότι θα εγγραφούν εγγυήσεις για την ισότητα των φύλων στην Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής του 1998.

Η ίδια η ύπαρξη του Συνασπισμού των Γυναικών [11] σηματοδότησε ότι τα κυριότερα πολιτικά κόμματα της Βόρειας Ιρλανδίας δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν επαρκώς τις ανησυχίες των γυναικών ψηφοφόρων και, τελικά, η εμφάνισή του ώθησε τα κυρίαρχα κόμματα να αλλάξουν. Προκειμένου να μην θεωρηθεί ότι παραμελούν τις γυναίκες, τα κόμματα αναβάθμισαν τις γυναίκες στις τάξεις τους και όρισαν περισσότερες υποψήφιες γυναίκες. Οι γυναίκες υποψήφιες για το βρετανικό κοινοβούλιο από την Βόρειο Ιρλανδία αυξήθηκαν από 6% το 1993 σε 16% το 1997 και ο ρυθμός επιτυχίας τους στις εκλογές βελτιώθηκε από 59% σε 87%.

Τα καθιερωμένα κόμματα στην Βόρεια Ιρλανδία άρχισαν να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στα θέματα των γυναικών. Πέντε από αυτά εξέδωσαν πλατφόρμες το 1997 που αγκάλιασαν τις προτεραιότητες που είχε αναπτύξει ο Συνασπισμός, όπως η διάθεση δημόσιων πόρων για την φροντίδα των παιδιών, η αναγνώριση των δικαιωμάτων των παιδιών, και ο διορισμός περισσότερων γυναικών σε δημόσιους φορείς. Τρία από τα τέσσερα μεγαλύτερα κόμματα εξέδωσαν αργότερα ξεχωριστά έγγραφα πολιτικής για τις γυναίκες. Παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν υπερέβη το 2% στις εκλογές, ο Συνασπισμός των Γυναικών επηρέασε βαθιά την εκπροσώπηση των γυναικών και, το 2006, με την ατζέντα του να έχει συμπεριληφθεί σε μεγάλο βαθμό από εκείνες των πιο καθιερωμένων κομμάτων, αυτοδιαλύθηκε.

Τα κόμματα των γυναικών σε χώρες όπως η Λιθουανία, η Ρωσία, το Ισραήλ [12] και η Ελβετία [8] ακολούθησαν παρόμοιες τροχιές με εκείνες της Συμμαχίας Γυναικών της Βόρειας Ιρλανδίας –με χαμηλά εκλογικά ποσοστά, αλλά σε γενικές γραμμές επηρεάζοντας τις εθνικές πολιτικές. Το γυναικείο κόμμα της Σουηδίας, επίσης, ήταν ισχυρότερο από το εκλογικό βάρος του στις εθνικές πολιτικές. Τον Ιούνιο του 2014, η Σουηδική Φεμινιστική Πρωτοβουλία [13], F!, κέρδισε μια έδρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και φαινόταν έτοιμη να κερδίσει άλλη μια στο σουηδικό κοινοβούλιο τον Σεπτέμβριο. Τα άλλα κόμματα αντέδρασαν ενσωματώνοντας φεμινιστικά θέματα στις πλατφόρμες τους για τις εκλογές εκείνες, ώστε να μην φαίνονται ξεπερασμένα. Σύντομα, κάθε κομματική πλατφόρμα ανέφερε κατά μέσο όρο δέκα από τα χαρακτηριστικά θέματα της Φεμινιστικής Πρωτοβουλίας -όπως οι διακρίσεις, η ισότητα των αμοιβών, η άνιση επιβάρυνση της εγχώριας εργασίας, η σεξουαλική και οικογενειακή βία, και η προστασία του περιβάλλοντος- μια αύξηση από έναν μέσο όρο έξι θεμάτων στις προηγούμενες εκλογές.

Μια διαμαρτυρία του F! στην Visby, στην Σουηδία, τον Ιούλιο του 2010. Scanpix / Reuters
----------------------------------------------------------

Τα κόμματα της Σουηδίας προσέφεραν λύσεις συνεπείς ως προς τις ιδεολογικές τους θέσεις: Εκείνα στην δεξιά έδιναν έμφαση στις ατομικές ευκαιρίες και τις επιλογές, ενώ τα αριστερά επικεντρώνονταν στην οικοδόμηση δημόσιων προγραμμάτων. Αλλά μια σαφής συναίνεση προέκυψε για το ότι η ανισότητα των φύλων άξιζε προσοχή, σε μεγάλο βαθμό επειδή το F! είχε προειδοποιήσει τα καθιερωμένα κόμματα [14] ότι έπρεπε να ασχοληθούν με το ζήτημα ή να ρισκάρουν να χάσουν έδρες. Με τον τρόπο αυτό, τα κόμματα των γυναικών από την Ισλανδία μέχρι το Ισραήλ έχουν πραγματοποιήσει αλλαγές πολύ πέρα από τις μεμονωμένες εκλογικές τους επιδόσεις.

ΟΙ ΑΝΤΑΜΟΙΒΕΣ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ

Παρά τους πολύ μικρούς τους κύκλους ζωής τους, τα κόμματα των γυναικών όχι μόνο έχουν δημιουργήσει μεγαλύτερη πολιτική δέσμευση για την αντιμετώπιση των θεμάτων που αφορούν τις γυναίκες, αλλά έχουν επίσης ενισχύσει τον αριθμό των γυναικών που υπηρετούν στα κοινοβούλια των χωρών όπου [αυτά τα κόμματα] αναδύονται.

Η εκπροσώπηση των γυναικών στα κοινοβούλια έχει τις δικές της ανταμοιβές. Όταν οι γυναίκες συμμετέχουν σε μια ειρηνευτική διαδικασία, η συμφωνία που παράγεται είναι πιο πιθανό να είναι σταθερή. Όπου υπηρετούν περισσότερες γυναίκες στο νομοθετικό σώμα, η αντίδραση στις διεθνείς κρίσεις τείνει να είναι λιγότερο βίαιη [15], η κυβέρνηση λιγότερο διεφθαρμένη [16], και περισσότερα προγράμματα προωθούν την κοινωνική και παιδική ευημερία [17], αντιμετωπίζουν την βία κατά των γυναικών [18], και ενθαρρύνουν την συμμετοχή του εργατικού δυναμικού [19].

Όποιες κι αν είναι οι επιδόσεις των γυναικείων κομμάτων στις εκλογές, δεν απέτυχαν. Με το να διαμορφώνουν τις εθνικές πολιτικές ατζέντες και με το να ασκούν πιέσεις στα εδραιωμένα κόμματα για να γίνουν πιο συμπεριληπτικά, δεν έχουν προσφέρει μόνο στις γυναίκες, αλλά βελτίωσαν την διακυβέρνηση για όλους.

Copyright © 2020 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.