Κατάσκοποι, ψέματα και αλγόριθμοι

Για τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ, ο 21ος αιώνας άρχισε με ένα σοκ, όταν 19 πράκτορες της Αλ Κάιντα απήγαγαν τέσσερα αεροπλάνα και διέπραξαν την πιο θανατηφόρα επίθεση που σημειώθηκε ποτέ στο έδαφος των ΗΠΑ. Μετά την επίθεση, η κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών κινητοποιήθηκε με έναν πρωταρχικό στόχο: Την αποφυγή μιας άλλης 11ης Σεπτεμβρίου. Η CIA, η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (National Security Agency, NSA) και τα άλλα 15 τμήματα της κοινότητας των Μυστικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ αναδιαρθρώθηκαν, αναμορφώθηκαν και επανεξοπλίστηκαν. Το Κογκρέσο διέθεσε δισεκατομμύρια δολάρια για την στήριξη του μετασχηματισμού.

Σπάζοντας τον κώδικα: Στα κεντρικά της CIA, στο Λάνγκλεϊ της Βιρτζίνια, τον Ιούνιο του 2010. Drew Angerer / THE NEW YORK TIMES / REDUX
----------------------------------------------------------

Η προσπάθεια αυτή απέδωσε. Στις σχεδόν δύο δεκαετίες που οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν επικεντρωθεί στην καταπολέμηση των τρομοκρατών, έχουν ματαιώσει πολλά σχέδια επίθεσης στο έδαφος των ΗΠΑ, εντόπισαν [1] τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, βοήθησαν στην εξάλειψη του χαλιφάτου του Ισλαμικού Κράτους [2] παντού από τις αφγανικές σπηλιές μέχρι τα συγκροτήματα διαμερισμάτων των Βρυξελλών [3]. Αυτή ήταν αναμφισβήτητα μια από τις πιο επιτυχημένες περιόδους της ιστορίας των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών.

Ωστόσο, σήμερα, αντιμετωπίζοντας νέες απειλές που ξεπερνούν την τρομοκρατία, οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ αντικρίζουν έναν άλλο «κόμπο στο χτένι». Από την βιοτεχνολογία και τη νανοτεχνολογία μέχρι την κβαντική υπολογιστική και την τεχνητή νοημοσύνη [4] (Artificial Intelligence, AI), η ταχεία τεχνολογική αλλαγή δίνει στους αντιπάλους των ΗΠΑ νέες δυνατότητες και εξουδετερώνει τα παραδοσιακά πλεονεκτήματα των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών. Η κοινότητα πληροφοριών των ΗΠΑ πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτές τις μετατοπίσεις αλλιώς ρισκάρει να αποτύχει ως η πρώτη γραμμή άμυνας του έθνους.

Αν και οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ έχουν κάνει τα πρώτα βήματα προς την σωστή κατεύθυνση, δεν κινούνται αρκετά γρήγορα. Στην πραγματικότητα, η πρώτη καταστροφή [στον τομέα των] πληροφοριών αυτής της νέας εποχής έχει ήδη έρθει: Η αποτυχία να εντοπιστεί γρήγορα και να κατανοηθεί πλήρως το μέγεθος της χρήσης των κοινωνικών μέσων (social media) από την Ρωσία για να παρέμβει στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016. Αυτή η αποτυχία πρέπει να χρησιμεύσει ως κλήση αφύπνισης. Οι τάσεις που αντικατοπτρίζει εντέλλονται μια συνολική επανεξέταση του τρόπου λειτουργίας της κοινότητας πληροφοριών. Για να φτάσουμε εκεί θα χρειαστεί να κεφαλαιοποιηθούν οι μοναδικές δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών, κάνοντας σκληρές οργανωτικές αλλαγές και επανοικοδομώντας εμπιστοσύνη με τις τεχνολογικές εταιρείες των ΗΠΑ.

ΕΝΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΗΜΑ

Η πολύπλευρη εκστρατεία «ενεργών μέτρων» της Ρωσίας πριν από τις εκλογές του 2016 σχεδιάστηκε για να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη του κοινού στην δημοκρατική διαδικασία των ΗΠΑ, να σπείρει διχόνοιες στην αμερικανική κοινωνία και να ενισχύσει την δημόσια υποστήριξη ενός προεδρικού υποψηφίου έναντι ενός άλλου. Μεγάλο μέρος αυτής της προσπάθειας δεν παρέμεινε απαρατήρητο για πολύ. Σχεδόν αμέσως, οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ παρατήρησαν ρωσικές κυβερνοεπιθέσεις κατά της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών και της [προεκλογικής] εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον, την ανταλλαγή κλεμμένων πληροφοριών με πλατφόρμες όπως το WikiLeaks, και τις προσπάθειες διείσδυσης σε πολιτειακά και τοπικά συστήματα ψηφοφορίας. Καταδεικνύοντας αυτά τα γεγονότα, αξιωματούχοι των υπηρεσιών πληροφοριών προειδοποίησαν τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα πολύ πριν από τις εκλογές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονταν υπό επίθεση.

Ωστόσο, οι υπηρεσίες πληροφοριών δεν αντιλήφθηκαν το σημαντικότερο εργαλείο της Ρωσίας: Την οπλοποίηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μελέτες που ανατέθηκαν από την Επιτροπή Πληροφοριών της Γερουσίας και οι κατηγορίες του ειδικού συμβούλου Robert Mueller [5] περί μιας ρωσικής «φάρμας από τρολ» δείχνουν ότι η επιχείρηση μέσων κοινωνικής δικτύωσης που αποσκοπούσε στην υπονόμευση της εκλογικής διαδικασίας στις ΗΠΑ μπορεί να είχε αρχίσει ήδη από το 2012, και κατά το 2014 ήταν ήδη για τα καλά σε εξέλιξη. Αλλά παρόλο που οι Αμερικανοί αξιωματούχοι των υπηρεσιών πληροφοριών γνώριζαν ότι η Ρωσία είχε χρησιμοποιήσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως μέσο προπαγάνδας εναντίον των πολιτών της και των γειτόνων της, ιδιαίτερα της Ουκρανίας, χρειάστηκαν τουλάχιστον δύο χρόνια για να συνειδητοποιήσουν ότι παρόμοιες προσπάθειες καταβάλλονται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το γεγονός αυτό στέρησε από τον πρόεδρο πολύτιμο χρόνο για να κατανοήσει πλήρως τις προθέσεις της Μόσχας και να αναπτύξει επιλογές πολιτικής πριν καν ξεκινήσουν οι εκλογές.

Τον Οκτώβριο του 2016, έναν μήνα πριν από τις εκλογές, ο James Clapper, ο διευθυντής των εθνικών υπηρεσιών πληροφοριών, και ο Jeh Johnson, ο υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας, έκαναν το ασυνήθιστο βήμα της έκδοσης μιας δημόσιας δήλωσης σχετικά με την παρέμβαση της Ρωσίας στις εκλογές. Ακόμα και τότε, η πλήρης έκταση της ρωσικής προσπάθειας διέφευγε των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών˙ η δήλωση δεν ανέφερε καθόλου τα κοινωνικά μέσα. Ο Τζόνσον δήλωσε αργότερα ότι η επιχείρηση της Ρωσίας στα social media «ήταν κάτι … που μόλις ξεκινούσαμε να βλέπουμε». Ομοίως, ο Clapper έγραψε στα απομνημονεύματά του ότι «το καλοκαίρι του 2015, δεν μας είχε προκύψει ποτέ ως τότε ότι χαμηλόβαθμοι Ρώσοι αξιωματούχοι των υπηρεσιών πληροφοριών θα μπορούσαν να εμφανίζονται ως Αμερικανοί στα κοινωνικά μέσα». Πράγματι, η κοινότητα πληροφοριών δεν κατανόησε το μέγεθος της επίθεσης, η οποία άγγιξε περισσότερους από 120 εκατομμύρια Αμερικανούς πολίτες, μέχρι και αρκετά μετά τις εκλογές. Η Επιτροπή Πληροφοριών της Γερουσίας σημείωσε [6] το 2018 ότι η δική της διακομματική έρευνα «εξέθεσε μια πολύ πιο εκτεταμένη ρωσική προσπάθεια χειραγώγησης των καναλιών των κοινωνικών μέσων για να σπείρει διχόνοια και να παρέμβει στις εκλογές του 2016 και στην αμερικανική κοινωνία» από όση είχε βρει η κοινότητα πληροφοριών των ΗΠΑ ακόμα και τόσο αργά όσο το 2017.

Ο Jeh Johnson ενώπιον της Επιτροπής Δικαιοσύνης της γερουσίας στην Ουάσινγκτον, τον Ιούνιο του 2016. Joshua Roberts/REUTERS
-----------------------------------------------------------

Ήταν για καλό λόγο το ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών δεν είχαν εκπαιδεύσει τα συστήματα συλλογής τους στο περιεχόμενο των κοινωνικών μέσων μέσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά η ρωσική επίθεση στα κοινωνικά μέσα διεξήχθη από Ρώσους υπηκόους που επιχειρούσαν σε ρωσικό έδαφος. Βοηθήθηκαν από αρκετούς Ρώσους μυστικούς πράκτορες που απεστάλησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2014, με σαφή στόχο να μελετήσουν πώς θα καταστήσουν αποτελεσματικότερη την εκστρατεία της Μόσχας στα κοινωνικά μέσα. Το εάν το Κρεμλίνο επηρέασε την ζυγαριά σε μια προεδρική εκλογή με μικρή διαφορά δεν θα γίνει ποτέ γνωστό. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι η κακή χρήση των κοινωνικών μέσων από την Ρωσία δεν εντοπίστηκε επί πολύ καιρό από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ και ότι αυτή η αποτυχία είναι απλώς μια προεπισκόπηση αυτών που επίκεινται αν η κοινότητα πληροφοριών δεν προσαρμοστεί στις σημερινές ταχείες τεχνολογικές προόδους.

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Οι πληροφορίες ήταν πάντα ένα ουσιαστικό κομμάτι των εχθροπραξιών και της πολιτικής τέχνης. «Γνωρίστε τον εχθρό», δίδασκε ο Κινεζικός στρατιωτικός στρατηγιστής Sun-tzu γύρω στο 500 π.Χ. Στο πεδίο της μάχης, η καλή πληροφόρηση βοηθάει στην σωτηρία ζωών και κερδίζει πολέμους εντοπίζοντας τις εχθρικές δυνάμεις, προλαμβάνοντας τις επόμενες κινήσεις τους, και κατανοώντας τις προθέσεις, τα σχέδια και τις ικανότητες του αντιπάλου. Εκτός από το πεδίο της μάχης, οι πληροφορίες βοηθούν τους ηγέτες να λαμβάνουν καλύτερες αποφάσεις προλαμβάνοντας εσφαλμένους υπολογισμούς και παρέχοντας έγκαιρη κατανόηση των απειλών και των ευκαιριών. Για παράδειγμα, το 1962, οι πληροφορίες που συγκέντρωσαν τα κατασκοπευτικά αεροπλάνα U-2 έδωσαν στον πρόεδρο John F. Kennedy τον χρόνο και τα στοιχεία που χρειαζόταν για να αναγκάσει την Σοβιετική Ένωση να απομακρύνει τα πυρηνικά όπλα από την Κούβα χωρίς να προκαλέσει πυρηνικό πόλεμο. Φυσικά, οι πληροφορίες μπορεί επίσης να είναι λανθασμένες -μερικές φορές καταστροφικά, όπως με τις εκτιμήσεις για τα προγράμματα όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν πριν από τον πόλεμο στο Ιράκ. Οι πληροφορίες είναι, από την φύση τους, μια αβέβαιη επιχείρηση που περιλαμβάνει την συναρμογή ψηγμάτων πληροφοριών σχετικά με αντιπάλους που προτίθενται να αρνηθούν και να εξαπατήσουν.

Αλλά η διαχρονική αξία της πληροφόρησης προέρχεται από μια θεμελιώδη πραγματικότητα: Οι ηγέτες της κυβέρνησης λαμβάνουν καλύτερες αποφάσεις όταν έχουν καλύτερη πληροφόρηση. Και οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ έχουν από καιρό την δυνατότητα να παρέχουν καλύτερες πληροφορίες από όσο άλλες πηγές. Χρησιμοποιώντας τόσο ανθρώπινους δρώντες όσο και τεχνικές μεθόδους, συλλέγουν μυστικές πληροφορίες που οι αντίπαλοι των ΗΠΑ προσπαθούν να κρύψουν. Συνδυάζουν αυτά τα μυστικά με δεδομένα από άλλα μέρη της κυβέρνησης και πληροφορίες από ανοιχτές πηγές που συλλέγονται από ειδησεογραφικά δελτία, μη διαβαθμισμένα έγγραφα της ξένης κυβέρνησης και δημόσιες δηλώσεις, για να αναφέρουμε μόνο μερικές πηγές. Προσαρμόζουν την ανάλυσή τους στις συγκεκριμένες ανάγκες των υπευθύνων χάραξης πολιτικής και την προσφέρουν χωρίς γνώμη, κομματικοποίηση ή πολιτική ατζέντα.

Αυτές οι δυνατότητες είναι σε μεγάλη ζήτηση σήμερα. Αλλά οι νέες απειλές και οι νέες τεχνολογίες καθιστούν την συλλογή και ανάλυση πληροφοριών πολύ πιο προκλητική από οποιαδήποτε άλλη στιγμή από την εποχή της αρχής του Ψυχρού Πολέμου. Οι πρόσφατες ετήσιες εκτιμήσεις απειλών από το Γραφείο του Διευθυντή των Εθνικών Πληροφοριών (Office of the Director of National Intelligence) δείχνουν μια ζαλιστική εικόνα των παγκόσμιων κινδύνων: Την αύξηση του ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων, ιδιαίτερα από την Κίνα και την Ρωσία˙ αναπτυσσόμενα πυρηνικά οπλοστάσια στην Βόρεια Κορέα και κατά μήκος των ινδο-πακιστανικών συνόρων˙ μια χαοτική Μέση Ανατολή που εκτρέφει εξτρεμισμό˙ μια διεθνή τάξη που διαβρώνεται˙ και αυταρχικούς να προωθούνται από την Ευρώπη ως την Ασία. Η κλιματική αλλαγή εκτοπίζει χιλιάδες [ανθρώπους], επιδεινώνοντας την υπάρχουσα αστάθεια. Ακόμα και οι εχθροπραξίες δεν είναι αυτό ήταν, με συγκρούσεις «γκρίζας ζώνης» και «μικρούς πράσινους άνδρες» να θολώνουν την γραμμή μεταξύ πολέμου και ειρήνης.

Ταυτόχρονα, οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ αντιμετωπίζουν νέες προκλήσεις που δημιουργούνται από πρωτοποριακές τεχνολογίες. Το 2007, η λέξη «cyber» δεν εμφανίστηκε ούτε μια φορά [7] στην ετήσια αξιολόγηση της απειλής [στον τομέα των] πληροφοριών. Το 2009, θάφτηκε [8] στην σελίδα 38 του εγγράφου των 45 σελίδων, ακριβώς κάτω από ένα τμήμα σχετικά με την διακίνηση ναρκωτικών στην Δυτική Αφρική. Ωστόσο, μέχρι το 2012, μόλις τρία χρόνια αργότερα, ο υπουργός Άμυνας, Leon Panetta, προειδοποίησε ότι ένα «cyber-Pearl Harbour» [9] θα μπορούσε να καταστρέψει την κρίσιμη υποδομή των Ηνωμένων Πολιτειών χωρίς προειδοποίηση. Σήμερα, μια ποικιλία κακοήθων δρώντων διαπράττει εκατομμύρια κυβερνοεπιθέσεις (cyberattacks) σε όλο τον κόσμο κάθε μέρα. Το έγκλημα στον κυβερνοχώρο παράγει τώρα περισσότερα έσοδα από το παγκόσμιο εμπόριο παράνομων ναρκωτικών.

Ο συνδυασμός των νέων τεχνολογιών και ο αυξανόμενος αριθμός, η πολυπλοκότητα, και η ταχύτητα των απειλών σημαίνουν περισσότερους κινδύνους για τις Ηνωμένες Πολιτείες και μεγαλύτερες απαιτήσεις για τις υπηρεσίες πληροφοριών. Δείτε, για παράδειγμα, το αναδυόμενο πεδίο των επιθετικών κυβερνο-επιχειρήσεων των ΗΠΑ. Στον φυσικό κόσμο, πολλοί στρατιωτικοί στόχοι είναι κτίρια που δεν κινούνται, έτσι οι κατάλογοι στόχων και τα επιχειρησιακά σχέδια έχουν διάρκεια ζωής. Οι υπεύθυνοι σχεδιασμού μπορούν να είναι σίγουροι ότι μια βόμβα επαρκούς αποδόσεως θα μετατρέψει σε ερείπια οποιοδήποτε κτίριο στην ακτίνα της έκρηξης, ανεξάρτητα από το πόσα παράθυρα έχει ή αν οι τοίχοι είναι κατασκευασμένοι από σκυρόδεμα ή ξύλο. Δεν είναι έτσι στον κυβερνοχώρο, όπου οι στόχοι είναι μηχανές ή συστήματα που αλλάζουν συνεχώς, σε δευτερόλεπτα. Ακόμη και μικροσκοπικές τροποποιήσεις σε έναν στόχο (όπως η εγκατάσταση ενός απλού patch) μπορούν να καταστήσουν ένα κυβερνο-όπλο (cyberweapon) εντελώς άχρηστο, και το συνεχώς μεταβαλλόμενο τοπίο καθιστά δύσκολη την πρόβλεψη των παράπλευρων ζημιών μιας επίθεσης. Ως αποτέλεσμα, οι λίστες στόχων απαιτούν ενημέρωση σε πραγματικό χρόνο για να παραμείνουν χρήσιμες. Σε αυτόν τον κόσμο, η πληροφόρηση είναι κάτι περισσότερο από ένας απλός συνεισφέρων. Όπως πρόσφατα έγραψε ο Chris Inglis, πρώην αναπληρωτής διευθυντής της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA), η πληροφόρηση είναι «ένα βασικό στήριγμα» [10] για αποτελεσματική δράση.

ΑΝΟΙΧΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ

Οι πρόοδοι στην τεχνολογία τείνουν να είναι ένα δίκοπο μαχαίρι για την πληροφόρηση. Σχεδόν κάθε τεχνολογική εξέλιξη μπορεί να καταστήσει τους αντιπάλους ικανότερους και να υπονομεύσει τις υφιστάμενες άμυνες. Ταυτόχρονα, μπορεί να επιτρέψει στις υπηρεσίες πληροφοριών να κάνουν την δουλειά τους καλύτερα και πιο γρήγορα. Η τεχνητή νοημοσύνη (AI), για παράδειγμα, μπορεί να βελτιώσει την ανάλυση και να καταστήσει τον πόλεμο πληροφοριών των εχθρών σχεδόν αδύνατο να εντοπιστεί. Οι υπηρεσίες εμπορικής κρυπτογράφησης προστατεύουν τις επικοινωνίες των πολιτών και των πολιτικών των ΗΠΑ, αλλά επιτρέπουν επίσης στους τρομοκράτες να συντονίζονται κρυφά. Τεχνολογίες όπως η ΑΙ, η αναγνώριση προσώπου και η βιομετρική μπορούν να βοηθήσουν τις υπηρεσίες να συλλαμβάνουν καταζητούμενους ανθρώπους, αλλά δυσκολεύουν επίσης τις παραδοσιακές μυστικές επιχειρήσεις.

Η έκρηξη των πληροφοριών από ανοιχτές πηγές -το αποτέλεσμα της σύνδεσης ολοένα και πιο έξυπνων συσκευών στο Internet- προσφέρει ίσως το καλύτερο αδιαβάθμητο παράδειγμα των υποσχέσεων και των κινδύνων της νέας τεχνολογίας. Πάνω από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού είναι πλέον συνδεδεμένο online. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, περισσότεροι άνθρωποι θα έχουν κινητά τηλέφωνα από όσους με πρόσβαση σε τρεχούμενο νερό το επόμενο έτος. Αυτή η συνδεσιμότητα μετατρέπει τους φυσιολογικούς πολίτες σε συνειδητοποιημένους ή μη συνειδητοποιημένους συλλέκτες πληροφοριών. Τα κινητά τηλέφωνα μπορούν να βιντεοσκοπούν γεγονότα και ακόμη και να καταγράφουν σεισμικές δραστηριότητες, όπως υπόγειες πυρηνικές δοκιμές, σε πραγματικό χρόνο. Οι κάμερες παρακολούθησης αποτυπώνουν πολλά από αυτά που συμβαίνουν σε πόλεις σε όλο τον κόσμο. Τα κοινωνικά μέσα, οι μηχανές αναζήτησης, και οι ηλεκτρονικές πλατφόρμες λιανικού εμπορίου εκθέτουν πολλές πληροφορίες σχετικά με τους χρήστες. Για τους αναλυτές, αυτός είναι ένας θησαυρός πληροφοριών. Τα μυστικά εξακολουθούν να έχουν σημασία, αλλά οι πληροφορίες από ανοιχτές πηγές γίνονται όλο και πιο πανταχού παρούσες και δυνητικά πολύτιμες -τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στους αντιπάλους τους.

Οι πληροφορίες από ανοιχτές πηγές παρέχουν πρόσβαση μέχρι και σε περιοχές όπου οι μυστικές πηγές το βρίσκουν δύσκολο να διεισδύσουν. Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην ανατολική Ουκρανία [11] το 2014, οι πιο επιτακτικές αποδείξεις προήλθαν από χρονολογημένες φωτογραφίες που είχαν πάρει οι Ρώσοι στρατιώτες και δημοσιεύθηκαν στα κοινωνικά μέσα, δείχνοντας μεταφορείς τανκς και ουκρανικές πινακίδες αυτοκινητοδρόμων στο βάθος. Παρομοίως, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατέγραψαν το πώς το εξελιγμένο ρωσικό σύστημα αεροπορικής άμυνας SA-11 μεταφέρθηκε στην ανατολική Ουκρανία λίγο πριν την κατάρριψη της πτήσης 17 των Μαλαισιανών Αερογραμμών και στην συνέχεια μεταφέρθηκε πίσω στην Ρωσία. Τα κοινωνικά μέσα έγιναν ένας τόσο πολύτιμος πόρος που οι κονσόλες στο υπόγειο κέντρο διοίκησης πυρηνικών της Στρατηγικής Διοίκησης των ΗΠΑ (U.S. Strategic Command) τώρα εμφανίζει το Twitter δίπλα σε γραμμές διαβαθμισμένων πληροφοριών.

Ταυτόχρονα, η εύκολη πρόσβαση στα δεδομένα και τις τεχνολογίες εξισώνει το πεδίο άσκησης [επιχειρήσεων] πληροφοριών εις βάρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Περισσότερες χώρες, συμπεριλαμβανομένων αντιπάλων των ΗΠΑ, όπως το Ιράν και η Βόρεια Κορέα, καθώς και μη κρατικοί φορείς, μπορούν τώρα να συλλέγουν πληροφορίες σε όλο τον κόσμο με μικρό κόστος. Οποιοσδήποτε διαθέτει σύνδεση στο Internet, μπορεί να δει εικόνες στους χάρτες της Google, να παρακολουθεί τα γεγονότα στο Twitter και να ναρκοθετεί το Διαδίκτυο με λογισμικό αναγνώρισης προσώπου. Όταν οι πεζοναύτες (Navy SEALs) των ΗΠΑ επιτέθηκαν στο κτηριακό συγκρότημα του Μπιν Λάντεν στο Πακιστάν το 2011, ο πακιστανός στρατός δεν ανίχνευσε την επιχείρηση -αλλά το έκανε ένας τοπικός σύμβουλος τεχνολογίας πληροφοριών που ονομάζεται Sohaib Athar. Καθώς οι δυνάμεις των ΗΠΑ προσγειώνονταν, ο Athar άρχισε να γράφει στο Twitter [12] ότι ακούει ασυνήθιστους θορύβους. «Ελικόπτερο που αιωρείται πάνω από την Abbottabad στη 1AM (είναι ένα σπάνιο γεγονός)», έγραψε. Ο Athar συνέχισε άθελά του να αναρτά στο Twitter ζωντανά την επιδρομή, ακόμη και αναφέροντας ότι μια έκρηξη τράνταξε τα παράθυρά του. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς το πώς παρόμοια περιστατικά θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο μελλοντικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ.

Ένα αγόρι μπροστά στο κτήριο όπου οι Αμερικανοί πεζοναύτες σκότωσαν τον ηγέτη της Αλ Κάιντα, Osama bin Laden, στην Abbottabad, στο Πακιστάν, τον Μάιο του 2011. Akhtar Somroo / REUTERS
-------------------------------------------------------------------

Οι εμπορικοί δορυφόροι, εν τω μεταξύ, τώρα προσφέρουν χαμηλού κόστους μάτια στον ουρανό για όποιον το θέλει. Μέχρι πριν από περίπου μια δεκαετία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία κυριαρχούσαν στην αγορά του διαστήματος με μια χούφτα μεγάλων δορυφόρων κατασκοπείας που ήταν στο μέγεθος λεωφορείου, κόστιζαν δισεκατομμύρια για να σχεδιαστούν και να εκτοξευθούν, χρησιμοποιούσαν εξαιρετικά προηγμένη τεχνολογία και παρήγαγαν διαβαθμισμένες πληροφορίες. Η Κίνα έχει πλέον ενταχθεί σε αυτήν την ομάδα ελίτ. Ωστόσο, το ραγδαία μειούμενο κόστος της εκτόξευσης, η ενισχυμένη εμπορική οπτική, και η σμίκρυνση συμβάλλουν στην περαιτέρω ανάπτυξη της διαστημικής τεχνολογίας. Τα τελευταία πέντε χρόνια, ο αριθμός των χωρών που κατέχουν και λειτουργούν δορυφόρους έχει διπλασιαστεί και ο ετήσιος αριθμός εκτοξεύσεων αυξήθηκε κατά 400%. Τον Δεκέμβριο του 2018, η αεροδιαστημική εταιρεία SpaceX εκτόξευσε έναν πύραυλο που περιείχε 64 μικρούς δορυφόρους από 17 χώρες. Φτηνοί δορυφόροι, περίπου στο μέγεθος ενός κουτιού παπουτσιών, προσφέρουν εικόνες και αναλύσεις για πελάτες που πληρώνουν, παγκοσμίως. Αν και δεν ταιριάζουν με τις ικανότητες εκείνων της κυβέρνησης των ΗΠΑ, οι δορυφόροι αυτοί βελτιώνονται καθημερινά.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗΣ

Η κοινότητα πληροφοριών των ΗΠΑ πρέπει να διανοηθεί το πώς να αξιοποιήσει την επανάσταση των ανοιχτών πηγών και μια σειρά άλλων τεχνολογιών ταχύτερα και καλύτερα από τους αντιπάλους της Αμερικής. Ταυτόχρονα, πρέπει να εξισορροπήσει αυτή την προσπάθεια με τις συνταγματικές και δεοντολογικές υποχρεώσεις της για την προστασία της ιδιωτικής ζωής και των πολιτικών ελευθεριών.

Αυτό είναι πιο εύκολο να λέγεται παρά να γίνει. Εξετάστε, για μια ακόμη φορά, την περίπτωση των δεδομένων από ανοιχτές πηγές. Κατά τον Μεσαίωνα, όταν το χαρτί ήταν ένα σημάδι πλούτου και τα βιβλία ήταν κλειδωμένα στα μοναστήρια, η γνώση ήταν πολύτιμη και η δημιουργία της ήταν δαπανηρή. Τώρα, η δημιουργία περιεχομένου είναι τόσο φθηνή ώστε, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, ο όγκος των δεδομένων που αποθηκεύονται στη γη διπλασιάζεται κάθε δύο χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι η ανθρωπότητα θα παράγει τόσα στοιχεία τους επόμενους 24 μήνες, όσα έχει παραγάγει σε όλη την ιστορία της μέχρι σήμερα. Οι υπηρεσίες πληροφοριών έπρεπε πάντοτε να βρίσκουν βελόνες στ’ άχυρα. Σήμερα, τα άχυρα αυξάνονται εκθετικά.

Ένας μεγάλος αριθμός εταιρειών του ιδιωτικού τομέα παρέχουν «κοινωνική ακρόαση» (“social listening”) και άλλες λύσεις που εκμεταλλεύονται τις πληροφορίες από ανοιχτές πηγές και είναι σε θέση να τις αξιολογήσουν γρήγορα. Η εταιρεία venture-capital (επιχειρηματικών κεφαλαίων) In-Q-Tel, που είναι συνδεδεμένη με την CIA, έχει τροφοδοτήσει πολλές υποσχόμενες νεοσύστατες (start-ups) τεχνολογικές εταιρείες με αρχικά κεφάλαια. Ωστόσο, το να κάνεις τις τεχνολογικές καινοτομίες να ριζώσουν στο εσωτερικό των υπηρεσιών πληροφοριών έχει αποτελέσει μια πρόκληση, χάρη στους εμπλεκόμενους εργολάβους με τα δικά τους οικονομικά κίνητρα, τα προπαραγγελθέντα και γηρασμένα συστήματα τεχνολογίας πληροφοριών και τις αρτηριοσκληρωτικές, αποφυγής ρίσκου πολιτικές προμηθειών που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο για τις εμπορικές επιχειρήσεις, ιδίως τις start-ups, να συνεργαστούν με την κυβέρνηση.

Η συλλογή και η επεξεργασία όλων των δεδομένων είναι μόνο η μισή μάχη. Οι περισσότερες πληροφορίες δεν χρησιμεύουν παρά μόνο αν οι αναλυτές μπορούν να αξιολογήσουν ποιες πληροφορίες είναι αξιόπιστες και ποιες δεν είναι. Η αξιοπιστία, ήδη μια πρόκληση όσον αφορά τις μυστικές πληροφορίες, είναι ένα ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα στον κόσμο των ανοιχτών πηγών. Οι μπλόγκερ, οι δημοσιογράφοι-πολίτες, και άλλοι πάροχοι περιεχομένου σε απευθείας σύνδεση (online) λειτουργούν με διαφορετικά κίνητρα που θέτουν μια αξία στο να είναι γρήγοροι και προκλητικοί και όχι σωστοί και αυστηροί. Ως αποτέλεσμα, ο κίνδυνος σφάλματος είναι σημαντικός.

Προσθέστε σε αυτό την αυξανόμενη πρόκληση της επικαιρότητας. Στην εποχή της Google, όταν οι πληροφορίες από οποιονδήποτε και για το οτιδήποτε είναι απλώς το πέρασμα μιας ηλεκτρονικής κάρτας από ένα μηχάνημα ή υπόθεση ενός κλικ, το περιεχόμενο από ανοιχτές πηγές αυξάνεται όλο και περισσότερο στα χέρια των υπευθύνων χάραξης πολιτικής χωρίς έλεγχο ή ανάλυση. Αυτό δημιουργεί τον κίνδυνο ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα κάνουν ανώριμες κρίσεις αντί να περιμένουν τους βραδύτερους αναλυτές πληροφοριών που θα εξετάσουν προσεκτικά την αξιοπιστία της πηγής και θα προσφέρουν εναλλακτικές ερμηνείες για τις έκτακτες εξελίξεις. Για να παραμείνουν σχετικοί σε αυτό το περιβάλλον, οι αναλυτές των πληροφοριών είναι υποχρεωμένοι να κινούνται ταχύτερα -μερικές φορές σε βάρος της βαθύτερης έρευνας. Ο ανταγωνισμός με χρήση ανοικτών πηγών μπορεί επίσης να επιδεινώσει τις πιέσεις που ασκούνται στους αναλυτές ώστε να παραγάγουν βραχυπρόθεσμες εκτιμήσεις πληροφοριών παρά μια μακροπρόθεσμη, μακρόπνοη ανάλυση, κάτι που είναι ήδη σε έλλειψη.

Ο διαχωρισμός του αληθινού από το πλαστό θα γίνει πιο δύσκολος. Η τεχνητή νοημοσύνη (AI) προκαλεί μια επανάσταση της απάτης. Η ρωσική παραπληροφόρηση πριν από τις εκλογές του 2016 συγκρίνεται με αυτό που σύντομα θα είναι εφικτό με την βοήθεια των deepfakes [13] -ψηφιακά χειραγωγημένο υλικό ήχου ή βίντεο σχεδιασμένο έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν ρεαλιστικότερο. Ήδη οι εμπορικοί και ακαδημαϊκοί ερευνητές έχουν δημιουργήσει αξιοσημείωτα ρεαλιστικές φωτογραφίες ανύπαρκτων ανθρώπων. Ομάδες του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ και του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον χρησιμοποίησαν η καθεμιά την τεχνολογία AI και lip-synching [στμ: συγχρονισμού κίνησης χειλιών] για να δημιουργήσουν deepfake βίντεο του Μπαράκ Ομπάμα να λέει προτάσεις που ποτέ δεν είπε στην πραγματικότητα. Όπως συμβαίνει και με άλλες τεχνολογίες, η πρόσβαση σε απλοποιημένο deepfake κώδικα εξαπλώνεται γρήγορα. Ορισμένα προγράμματα είναι αρκετά εύκολα ώστε μαθητές λυκείου χωρίς ιστορικό στην επιστήμη των υπολογιστών να τα χρησιμοποιήσουν για να δημιουργήσουν πειστικές πλαστογραφίες. Ακόμα και η υψηλής τεχνολογίας (high-end) υπολογιστική ισχύς που απαιτείται για πιο εξελιγμένα deepfakes μπορεί τώρα να αποκτηθεί με σχετικά χαμηλό κόστος.

Δεν χρειαζόμαστε πολλά για να συνειδητοποιήσουμε την δυνητική ισχύ χειραγώγησης από αυτή την τεχνολογία. Φανταστείτε να παρακολουθείτε ένα φαινομενικά πραγματικό βίντεο που απεικονίζει έναν ξένο ηγέτη να συζητά σχέδια για την κατασκευή ενός μυστικού προγράμματος πυρηνικών όπλων ή έναν υποψήφιο για προεδρία να κακομεταχειρίζεται ένα παιδί λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές. Οι διαψεύσεις τους θα μπορούσαν εύκολα να απορριφθούν, διότι τα αποδεικτικά στοιχεία φαίνονται αδιαμφισβήτητα –στο κάτω-κάτω, το να είναι κάποιος αυτόπτης του δημιουργεί πίστη.

Οι υπηρεσίες πληροφοριών θα αντιμετωπίσουν το Ηράκλειο καθήκον να εκθέσουν τα deepfakes. Και σε αντίθεση με άλλες πλαστογραφίες, όπως είναι οι επεξεργασμένες εικόνες, τα deepfakes είναι μοναδικά δύσκολο να ανιχνευθούν, χάρη σε μια τεχνική AI που εφευρέθηκε από έναν μηχανικό της Google το 2014. Γνωστή ως «παραγωγικά αντιθετικά δίκτυα» (generative adversarial networks), η προσέγγιση βάζει δύο αλγορίθμους υπολογιστών τον έναν εναντίον του άλλου, με τον έναν να παραγάγει εικόνες ενώ ο άλλος επιχειρεί να εντοπίσει απομιμήσεις. Επειδή οι αλγόριθμοι μαθαίνουν ανταγωνιζόμενοι μεταξύ τους, οι όποιοι ανιχνευτές deepfake είναι απίθανο να λειτουργήσουν για πολύ καιρό πριν ξεπεραστούν. Η εξαπάτηση ήταν πάντα μέρος της κατασκοπείας και του πολέμου, αλλά όχι με αυτό το επίπεδο ακρίβειας, έκτασης και ταχύτητας.

ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΩΣΤΑ

Η κοινότητα των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ έχει κάνει ορισμένα σημαντικά βήματα για να προσαρμοστεί σε αυτό το ταχέως μεταβαλλόμενο τεχνολογικό τοπίο. Το 2015 ο διευθυντής της CIA, John Brennan, δημιούργησε μια νέα διεύθυνση επικεντρωμένη στην ψηφιακή καινοτομία και αναθεώρησε την δομή της CIA, εν μέρει για να φέρει τους ψηφιακούς ειδικούς και τους αξιωματικούς πληροφοριών ανοιχτών πηγών πιο κοντά στους παραδοσιακούς συλλέκτες και τους αναλυτές της CIA. Ο Εθνικός Οργανισμός Γεωχωρικών Πληροφοριών (National Geospatial-Intelligence Agency) έχει ξεκινήσει μια πρωτοβουλία AI για την επιτάχυνση και την βελτίωση της ανάλυσης εικόνων. Η CIA, η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA) και άλλοι οργανισμοί έχουν μετακομίσει στο cloud, δημιουργώντας ένα «περιβάλλον συγχώνευσης μεγάλων δεδομένων» (big data) που επιτρέπει στους αναλυτές να εξετάζουν μεγάλες ποσότητες δεδομένων ταχύτερα και αποτελεσματικότερα. Πολλές άλλες βελτιώσεις παραμένουν διαβαθμισμένες.

Αυτές είναι πολλά υποσχόμενες προσπάθειες, αλλά οι μεμονωμένες διορθώσεις δεν αρκούν. Η κοινότητα πληροφοριών χρειάζεται μια ολοκληρωμένη στρατηγική για να ανακτήσει και να διατηρήσει το πλεονέκτημα [της ανάλυσης] των πληροφοριών του έθνους σε μια νέα τεχνολογική εποχή. Η Εθνική Στρατηγική Πληροφοριών (National Intelligence Strategy) του 2019 δεν ανταποκρίνεται σε αυτόν τον στόχο, καθώς απηχεί έναν σαφώς εφησυχαστικό τόνο και περιέχει ασαφείς προτροπές [14] για «αύξηση της ενσωμάτωσης και του συντονισμού», «συνεργασίες με καλύτερη μόχλευση» και «αύξηση της διαφάνειας με παράλληλη προστασία των πληροφοριών εθνικής ασφάλειας». Η καινοτομία έχει υποβιβαστεί σε μόλις μισή σελίδα.

Μια εθνική στρατηγική πληροφοριών για την εποχή της νέας τεχνολογίας πρέπει να ξεκινήσει με τον εντοπισμό των διακριτών δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών και του τρόπου με τον οποίο μπορούν [οι δυνάμεις αυτές] να χρησιμοποιηθούν για την εξασφάλιση μακροπρόθεσμου πλεονεκτήματος. Μεγάλο μέρος της σημερινής συζήτησης για την εξωτερική πολιτική επικεντρώνεται στις αδυναμίες των Ηνωμένων Πολιτειών, ζωγραφίζοντας μια εικόνα ενός έθνους που είναι απομονωμένο, ευάλωτο και ξεπερασμένο από αδίστακτους και αποτελεσματικούς αυταρχικούς. Μια νέα στρατηγική πληροφοριών θα πρέπει να αναστρέψει το σενάριο. Αντί να υποκύπτουν στον φθόνο των αυταρχικών, το σημείο εκκίνησης θα πρέπει να είναι η αναγνώριση αυτών που οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν, τα οποία κανένας από τους ανταγωνιστές τους δεν μπορεί να φτάσει, και πώς αυτές οι δυνατότητες μπορούν να αντισταθμίσουν τις τυχόν ευπάθειες.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεπερνούν τους αντιπάλους τους σε μια σειρά από μέτωπα. Ένα ευρύ φάσμα συμμαχιών -συμπεριλαμβανομένης της συνεργασίας Intelligence Five Eyes με την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Νέα Ζηλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο- επεκτείνει την παγκόσμια εμβέλεια και τις δυνατότητες των Ηνωμένων Πολιτειών. Ένας εθνικά διαφοροποιημένος πληθυσμός προσφέρει φυσικό πλεονέκτημα στην συλλογή ανθρώπινων πληροφοριών σε όλο τον κόσμο. Η ανοιχτή κοινωνία των Ηνωμένων Πολιτειών και οι δημοκρατικές αξίες τους έχουν ενθαρρύνει από καιρό την ελεύθερη ροή ιδεών και έχουν βοηθήσει να πείσουν ξένα έθνη και άτομα να ενταχθούν στην αιτία τους. Και το οικοσύστημα καινοτομίας των Ηνωμένων Πολιτειών εξακολουθεί να χρησιμεύει ως ένα ασυναγώνιστο εκκολαπτήριο πρωτοποριακών τεχνολογιών.

Ωστόσο, η αξιοποίηση αυτών των δυνατοτήτων θα απαιτήσει μια προσπάθεια ευρείας βάσης, σε όλη την έκταση της κοινότητας των υπηρεσιών πληροφοριών, με την συμβολή των εταιρειών τεχνολογίας, της κοινωνίας των πολιτών και του ακαδημαϊκού κόσμου. Μια καλά επιλεγμένη επιτροπή, που θα ιδρυθεί και θα εποπτεύεται από το Κογκρέσο, θα μπορούσε να καθοδηγήσει αυτή την αλλαγή. Είναι αδύνατο να προβλέψουμε ποιες γνώσεις και πρωτοβουλίες θα αποφέρει αυτή η διαδικασία, αλλά είναι ήδη εμφανείς αρκετοί τομείς εστίασης.

Στο οργανωτικό μέτωπο, οι πληροφορίες ανοικτών πηγών αξίζουν την δική τους υπηρεσία. Επί του παρόντος, η συλλογή τους περνάει μέσα από την Open Source Enterprise της CIA, αλλά αυτή η διαμόρφωση μοιάζει σαν να κρατάς της αεροπορία μέσα στον στρατό, παρεμποδίζοντας μια νέα αποστολή θέτοντάς την μέσα σε μια γραφειοκρατία που φυσικά ευνοεί άλλες προτεραιότητες. Τα μυστικά εξακολουθούν να κυριαρχούν στην CIA, υποβιβάζοντας τις πληροφορίες ανοιχτών πηγών σε ένα status δεύτερης κατηγορίας. Οι πληροφορίες ανοιχτών πηγών δεν θα αποκτήσουν ποτέ την προσοχή και την χρηματοδότηση που απαιτείται όσο βρίσκονται εντός της CIA ή οποιουδήποτε άλλου υπάρχοντος οργανισμού.

Το ανθρώπινο κεφάλαιο θα είναι εξίσου σημαντικό. Το σημερινό σύστημα εργασίας στις υπηρεσίες πληροφοριών σχεδιάστηκε για μια διαφορετική εποχή, όταν οι αξιωματούχοι των υπηρεσιών πληροφοριών ξόδευαν ολόκληρη την σταδιοδρομία τους στην κυβέρνηση. Σήμερα, σε ορισμένες υπηρεσίες, πολλοί εργαζόμενοι πρώτης τάξεως αποχωρούν μετά από λίγα μόνο χρόνια, παίρνοντας την τεχνογνωσία και την εκπαίδευσή τους μαζί τους, και δεν επιστρέφουν ποτέ. Πολλοί ακόμα δεν εισέρχονται καν, λόγω μιας αργής και γραφειοκρατικής διαδικασίας προσλήψεων. Η τεχνολογική εξειδίκευση είναι ιδιαίτερα δύσκολο να προσελκυσθεί και να διατηρηθεί. Και οι υπηρεσίες πληροφοριών πρέπει να δημιουργήσουν περισσότερους πρεσβευτές, όχι μόνο στελέχη που περνούν όλη την εργασιακή ζωή τους στην συγκεκριμένη υπηρεσία -φέρνοντας νεαρούς, στο μέσο της καριέρας τους τεχνολόγους μέσα και έξω από την κυβέρνηση για να βελτιώσουν τις σχέσεις, την κατανόηση και την εμπιστοσύνη μεταξύ της βιομηχανίας τεχνολογίας και της κοινότητας πληροφοριών των ΗΠΑ.

Πράγματι, η γεφύρωση του χάσματος μεταξύ της βιομηχανίας της τεχνολογίας και της κοινότητας πληροφοριών είναι μια επιτακτική ανάγκη εθνικής ασφάλειας. Για τις μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας όπως η Apple, το Facebook, η Google και άλλοι, τα προγράμματα επιτήρησης που αποκάλυψε ο πρώην συμβασιούχος Edward Snowden το 2013 δημιούργησαν ένα βαθύ έλλειμμα εμπιστοσύνης. Το Twitter δεν θα συνεργαστεί με τις υπηρεσίες πληροφοριών λόγω ανησυχιών για το πώς θα χρησιμοποιηθούν οι πληροφορίες του. Ένα ανώτερο στέλεχος σε μια μεγάλη εταιρεία τεχνολογίας και ένας πρώην ανώτερος εκτελεστικός διευθυντής σε άλλη κορυφαία εταιρεία τεχνολογίας είπαν σε έναν από τους συγγραφείς [αυτού του δοκιμίου] ότι θεωρούν τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ ως αντιπάλους, όπως και τους Κινέζους κυβερνητικούς πράκτορες, που πρέπει να παραμείνουν εκτός των συστημάτων τους.

Η κοινότητα πληροφοριών, από την πλευρά της, ανησυχεί ολοένα και περισσότερο για την προθυμία των τεχνολογικών εταιρειών των ΗΠΑ να πωλούν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους σε ξένους πελάτες που δεν μοιράζονται τις δημοκρατικές αρχές ή τα εθνικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Google, η οποία διαθέτει μερικές από τις πιο εξελιγμένες δυνατότητες AI στον κόσμο, δήλωσε ότι δεν θα συνεργαστεί με το Πεντάγωνο για οποιαδήποτε έργα AI που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή όπλων, αλλά σκέφτεται να βοηθήσει την κινεζική κυβέρνηση να αναπτύξει μια μηχανή αναζήτησης που λογοκρίνει καλύτερα. Το εξαιρετικά διαλαλημένο ρωσικό σχέδιο βαθιάς εκμάθησης (deep-learning) iPavlov χρησιμοποιεί υλικό από την NVIDIA, μια πρωτοποριακή εταιρία chip που εδρεύει στην Καλιφόρνια. «Τα πουλάμε αυτά σε όλους» [15], δήλωσε πρόσφατα ο αντιπρόεδρος επιχειρηματικής ανάπτυξης της NVIDIA. Η διαχείριση αυτής της σύγκρουσης μεταξύ εμπορικών κινήτρων, ιδιωτικού απορρήτου και εθνικών συμφερόντων απαιτεί καλύτερη σχέση συνεργασίας μεταξύ της κοινότητας πληροφοριών των ΗΠΑ και της Silicon Valley.

ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ

Παρ’ όλα όσα χρειάζεται να αλλάξουν, ακόμα σημαντικότερα είναι αυτά που δεν πρέπει [να αλλάξουν]. Η πρώτη προτεραιότητα οποιασδήποτε προσπάθειας μετασχηματισμού πρέπει να είναι να μην βλαφθεί το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο της κοινότητας πληροφοριών: Η δέσμευσή της στην αντικειμενικότητα, ανεξάρτητα από την πολιτική ή τις πολιτικές συνέπειες. Αυτή η αρχή εξηγεί γιατί γενιές υπευθύνων χάραξης πολιτικής έχουν δείξει εμπιστοσύνη στην δουλειά της κοινότητας των μυστικών υπηρεσιών -όχι εμπιστοσύνη με την έννοια ότι η υπηρεσία [πληροφοριών] είναι πάντα σωστή (δεν είναι) αλλά εμπιστοσύνη με την έννοια ότι δεν υπάρχει κανένα κρυφό κίνητρο, πολιτική ατζέντα ή κομματική άποψη που να την καθοδηγεί.

Αυτή η βασική αρχή δοκιμάζεται από έναν πρόεδρο ο οποίος κατακρίνει δημοσίως τους αξιωματούχους των πληροφοριών και διαφωνεί ανοιχτά με τις εκτιμήσεις των υπηρεσιών τους. Μια τέτοια συμπεριφορά ασκεί πίεση στην κοινότητα πληροφοριών για να πηγαίνει με τις διαθέσεις του προέδρου αντί να πηγαίνει εκεί που την οδηγούν τα στοιχεία. Μέχρι στιγμής, υπό την διεύθυνση του Διευθυντή της Εθνικής [Υπηρεσίας] Πληροφοριών, Dan Coats, η κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών διατηρεί σταθερή την ηθική της. Αλλά οι κίνδυνοι είναι υψηλοί. Η κοινότητα των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ μπορεί να αναπτύξει την καλύτερη στρατηγική για τις πληροφορίες σε μια νέα τεχνολογική εποχή, αλλά εάν χάσει ποτέ την φήμη της για την αντικειμενικότητά της, τον μη κομματισμό και επαγγελματισμό της, θα χάσει την αξία της για το έθνος.

Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2019-04-16/spies-lies-and-algori...

*Το δοκίμιο αυτό δημοσιεύθηκε στο τεύχος αρ. 61 (Δεκέμβριος 2019 -Ιανουάριος 2020) του Foreign Affairs The Hellenic Edition.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/asia/2012-09-19/forgetting-bin-l...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/syria/2018-01-18/how-isis-strate...
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/europe/2018-12-19/why-jihadist-a...
[4] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2018-10-19/can-pen...
[5] https://www.justice.gov/file/1035477/download
[6] https://www.burr.senate.gov/imo/media/doc/SSCI%20ICA%20ASSESSMENT_FINALJ...
[7] https://www.dni.gov/files/documents/Newsroom/Testimonies/20070118_testim...
[8] https://www.dni.gov/files/documents/Newsroom/Testimonies/20090212_testim...
[9] https://www.nytimes.com/2012/10/12/world/panetta-warns-of-dire-threat-of...
[10] https://www.jstor.org/stable/10.7864/j.ctv75d8hb
[11] https://www.foreignaffairs.com/articles/russian-federation/2014-07-17/wa...
[12] https://twitter.com/ReallyVirtual/status/64780730286358528
[13] https://www.foreignaffairs.com/articles/world/2018-12-11/deepfakes-and-n...
[14] http://%E2%80%9Cincrease%20transparency%20while%20protecting%20national%...
[15] https://www.defenseone.com/technology/2017/09/cia-technology-director-ar...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition