Το μυστικό για μια ασφαλή επανεκκίνηση | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Το μυστικό για μια ασφαλή επανεκκίνηση

Γιατί ο τερματισμός του lockdown φαίνεται τόσο διαφορετικός ανά τον κόσμο
Περίληψη: 

Μεγάλο μέρος του κόσμου έχει πλέον ξεκινήσει την διαδικασία επανέναρξης, παρόλο που η εξάπλωση της νόσου συνεχίζει να επιταχύνεται σε πολλά μέρη. Αυτή η νέα φάση της αντίδρασης στην πανδημία είναι επικίνδυνη, αλλά ίσως να ήταν αναπόφευκτη. Οι αυστηροί περιορισμοί στην ζωή των ανθρώπων δεν μπορούν να διατηρηθούν για πάντα.

Ο JOSH MICHAUD είναι αναπληρωτής διευθυντής για την Παγκόσμια Πολιτική Υγείας στο Kaiser Family Foundation και επίκουρος λέκτορας στην Σχολή Προωθημένων Διεθνών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins.
Η JEN KATES είναι ανώτερη αντιπρόεδρος και διευθύντρια της Παγκόσμιας Πολιτικής Υγείας & HIV στο Kaiser Family Foundation και επίκουρη λέκτορας στην Σχολή Προωθημένων Διεθνών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins.

Τους τελευταίους μήνες, μεγάλο μέρος του κόσμου ζούσε κάτω από άνευ προηγουμένου περιορισμούς, εντολές κοινωνικής αποστασιοποίησης και άλλα έκτακτα μέτρα λόγω δημόσιας υγείας. Τουλάχιστον 137 χώρες επέβαλαν μερικό ή ολικό lockdown για να επιβραδύνουν την εξάπλωση του νέου κορωνοϊού. 141 χώρες περιόρισαν τα εσωτερικά ταξίδια και 169 έκλεισαν τουλάχιστον κάποια από τα σχολεία τους. Με πολλούς τρόπους, αυτά τα μέτρα είχαν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, βοηθώντας στον περιορισμό της μετάδοσης και στη μείωση της πίεσης στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Αν και περισσότεροι από οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι έχουν βρεθεί θετικοί στην COVID-19, την ασθένεια που προκαλείται από τον ιό, και πάνω από 400.000 έχουν πεθάνει, οι αριθμοί αυτοί θα ήταν πιθανώς πολύ υψηλότεροι εάν οι χώρες δεν είχαν ενεργήσει όπως ενήργησαν.

Ωστόσο, μεγάλο μέρος του κόσμου έχει πλέον ξεκινήσει την διαδικασία επανέναρξης, παρόλο που η εξάπλωση της νόσου συνεχίζει να επιταχύνεται σε πολλά μέρη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέγραψαν το μεγαλύτερο σύνολο νέων μολύνσεων ενός μιας ημέρας την προηγούμενη εβδομάδα, ακόμη και όταν πολλά κράτη προχωρούν με σχέδια για να ανοίξουν ξανά τις οικονομίες τους.

29062020-1.jpg

Άνθρωποι απολαμβάνουν τον ήλιο στην παραλία Margate στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Ιούνιο του 2020. Andrew Couldridge / Reuters
------------------------------------------------------------------

Αυτή η νέα φάση της αντίδρασης στην πανδημία είναι επικίνδυνη, αλλά ίσως να ήταν αναπόφευκτη. Οι αυστηροί περιορισμοί στην ζωή των ανθρώπων δεν μπορούν να διατηρηθούν για πάντα. Σκοπός τους ήταν να «ισοπεδώσουν την καμπύλη» -δηλαδή, να αποφύγουν έναν συνωστισμό ασθενών που θα κατακλύζουν τα νοσοκομεία και να δοθεί στις κυβερνήσεις χρόνος να ενισχύσουν τα συστήματα δημόσιας υγείας τους. Όπου, όμως, έχουν επιτευχθεί αυτοί οι στόχοι, καθίσταται δύσκολο να δικαιολογηθεί το οδυνηρό οικονομικό και κοινωνικό κόστος των εκτεταμένων lockdown. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που τόσοι πολλοί βιώνουν «κόπωση καραντίνας». [1].

Για μερικούς ανθρώπους, ιδίως σε χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα, η επιστροφή στην δουλειά είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Για άλλους, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, το ζήτημα έχει πάρει μια κομματική διάσταση, με τους Ρεπουμπλικάνους να είναι πιο πιθανό να αντιταχθούν στους περιορισμούς που σχετίζονται με τον κορωνοϊό από όσο οι Δημοκρατικοί. Την εικόνα περιπλέκουν περαιτέρω οι διαμαρτυρίες που ξέσπασαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε πολλές άλλες χώρες μετά τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ. Το πρώτο κύμα της πανδημίας δεν έχει τελειώσει (και ένα δεύτερο κύμα θα μπορούσε να είναι στον ορίζοντα), αλλά η εποχή του lockdown πλησιάζει στο τέλος της -τουλάχιστον για την ώρα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε χώρα βρίσκεται τώρα στην ίδια τροχιά, ή ότι όλες οι στρατηγικές ανοίγματος είναι ίσες. Χώρες που προχώρησαν προσεκτικά, διατηρώντας το lockdown μέχρις ότου τα κρούσματά τους ήταν εν πολλοίς υπό έλεγχο και τα συστήματα υγείας τους ήταν έτοιμα να χειριστούν νέα κρούσματα, τα έχουν πάει καλύτερα από εκείνες που άνοιξαν γρήγορα και πρόωρα. Παρομοίως, εκείνες που ακολούθησαν προσεκτικές -και αναστρέψιμες- σταδιακές διαδικασίες, ενώ επικοινωνούσαν αποτελεσματικά με τον πληθυσμό τους, είχαν μεγαλύτερη επιτυχία διαχειριζόμενες αναπόφευκτες εκπλήξεις από εκείνες που γύρισαν τον διακόπτη «on» με μιας. Με άλλα λόγια, το πότε και πώς της επανεκκίνησης έχει αποδειχθεί πάρα πολύ σημαντικό.

ΣΥΓΧΡΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΩΣΤΑ

Η τάση για άνοιγμα υπάρχει μόλις έναν μήνα, αλλά ήδη είναι σαφές ότι οι χώρες που περίμεναν την σωστή στιγμή για να μειώσουν τους περιορισμούς είναι σε καλύτερη κατάσταση από εκείνες που κινήθηκαν να ανοίξουν ξανά παρά την συνεχιζόμενη μετάδοση στην κοινότητα και τα κενά στην υγειονομική ικανότητα. Ακριβώς όπως τα μέρη που ενήργησαν γρήγορα [2] για την εφαρμογή lockdown ήταν καλύτερα από εκείνα που έσερναν τα πόδια τους [3], εκείνα που περίμεναν μια χαλάρωση στη μετάδοση ώστε να αρχίσουν να ανοίγουν ξανά, ξεπέρασαν εκείνα που δεν το έκαναν. Η Αυστραλία, η Γερμανία, το Χονγκ Κονγκ, η Νέα Ζηλανδία και η Νορβηγία διατηρούσαν όλες lockdown ή τις αυστηρές οδηγίες κοινωνικής αποστασιοποίησης έως ότου οι αριθμοί των νέων κρουσμάτων είχαν φτάσει σε ένα επίπεδο όπου ο κίνδυνος επανεμφάνισης ήταν σχετικά χαμηλός. Με τα ποσοστά μετάδοσης να έχουν μειωθεί, αυτές οι χώρες μπόρεσαν να αρχίσουν να ανοίγουν ξανά τα σχολεία και τις επιχειρήσεις και να επιτρέπουν στους ανθρώπους να ξαναρχίσουν την κοινωνική τους ζωή, χωρίς υψηλό κίνδυνο να ξεφύγει από τον έλεγχο η επιδημία.

Τα μέρη που έχουν προχωρήσει με το να ανοίξουν ξανά παρά τη συνεχιζόμενη μετάδοση στην κοινότητα, τον αυξανόμενο αριθμό κρουσμάτων ή άλλες μετρήσεις επιδημικής ανάπτυξης βρίσκονται σε μια πολύ πιο ανησυχητική πορεία. Στην Βραζιλία [4], για παράδειγμα, αρκετές μεγάλες πόλεις άρχισαν να ανοίγουν ξανά αυτόν τον μήνα, ακόμη και όταν τα κρούσματα κορωνοϊού, οι νοσηλείες και οι θάνατοι φαίνεται να κορυφώνονται. Ως αποτέλεσμα, η Βραζιλία έχει ξεπεράσει τους 50.000 θανάτους και βρίσκεται σε καλό δρόμο για να γίνει η χώρα που θα έχει πληγεί περισσότερο. Έχει κάποιο ανταγωνισμό για αυτήν την διάκριση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν αρχίσει να αίρουν περιορισμούς στις επιχειρήσεις και άλλους, παρόλο που τα κρούσματα αυξάνονται σε περισσότερες από τις μισές πολιτείες. Ενώ μερικές πολιτείες έχουν σταματήσει να ανοίγουν ξανά [5] αφότου βίωσαν αιχμές σε νέες μολύνσεις και νοσηλείες, άλλες έχουν προχωρήσει παρά τα ανησυχητικά σημάδια.