Η εμμονή της Κίνας με την κυριαρχία | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η εμμονή της Κίνας με την κυριαρχία

Η ανάγκη του Πεκίνου για προβολή ισχύος εξηγεί την συνοριακή σύγκρουση με την Ινδία

Συνοριακές αντιπαραθέσεις με την Ινδία σημειώθηκαν το 2013, το 2014 και περιφήμως στο [πεδίο] Doklam το 2017. Τότε, η Ινδία μετακίνησε στρατεύματα πέρα από ένα διεθνές όριο για να εμποδίσει την Κίνα από το να κατασκευάσει έναν δρόμο σε έδαφος που ήταν υπό τον κινεζικό έλεγχο, αλλά διεκδικούσε και ο σύμμαχος της Ινδίας, το Μπουτάν. Αυτό το μέτρο προκάλεσε μια αντιπαράθεση που διήρκεσε πάνω από 70 ημέρες. Οι ενέργειες της Ινδίας εξέπληξαν την Κίνα, ειδικά επειδή η Ινδία δεν είχε καμία αξίωση για την περιοχή όπου ανέπτυξε στρατεύματα.

Παρά την προσωρινή αποκλιμάκωση των εντάσεων στα σύνορα μετά την Σύνοδο Κορυφής της Wuhan στις αρχές του 2018, η Κίνα φαίνεται να παρακολουθεί στενά τις δραστηριότητες της Ινδίας σε αμφισβητούμενες περιοχές. Η Κίνα δεν θέλει να εκπλαγεί ξανά. Ίσως γι' αυτόν τον λόγο, οι καταγεγραμμένες περιπτώσεις κινεζικών «παραβάσεων» σε ό, τι βλέπει η Ινδία ως LAC έφτασαν στο υψηλότερο επίπεδο εντός μιας δεκαετίας το 2019, υποδηλώνοντας πολύ μεγαλύτερη παρακολούθηση από την Κίνα στα διαμφισβητούμενα σύνορα. Με το να περιπολεί μέχρι τα όρια της LAC όπως εκείνη την κατανοεί, η Κίνα θα μπορούσε πιο εύκολα να παρατηρήσει και να αποτρέψει την ινδική δραστηριότητα σε αυτούς τους τομείς.

Το Πεκίνο ανησυχεί επίσης για ορισμένες αλλαγές στην εσωτερική πολιτική της Ινδίας. Τον Αύγουστο του 2019, το ινδικό κοινοβούλιο κατάργησε το άρθρο 370 [4] του συντάγματος της χώρας, το οποίο είχε εγγυηθεί την αυτονομία του βόρειου κρατιδίου Τζαμού και Κασμίρ. Εκπληρώνοντας μια δέσμευση [της προεκλογικής] εκστρατείας, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Νάρεντρα Μόντι έσπασε το κράτος σε δύο ομοσπονδιακά διοικούμενες ενωσιακές περιοχές (union territory, δηλαδή ομοσπονδιακά εδάφη που διοικούνται απ’ ευθείας από την πρωτεύουσα) που θα κυβερνηθούν απευθείας από το Νέο Δελχί. Ένα από αυτά τα νέα εδάφη, η Ladakh, περιλαμβάνει ονομαστικά τόσο την ελεγχόμενη από την Κίνα Aksai Chin όσο και ορισμένες περιοχές του Κασμίρ που διοικούνται από το Πακιστάν. Σε παρατηρήσεις στο κοινοβούλιο τον Αύγουστο του 2019, ο Ινδός υπουργός Εσωτερικών, Amit Shah, χαρακτήρισε το Aksai Chin ως «κατεχόμενο» [5] και τόνισε ότι «θα θυσιάσουμε την ζωή μας για αυτό».

30062020-2.jpg

Ινδοί στρατιώτες στην βάση τους, κάτω από έναν παγετώνα στο Κασμίρ, τον Οκτώβριο του 2003. Pawel Kopczynski / Reuters
----------------------------------------------------------------

Η Κίνα πιθανότατα είδε τα μέτρα της κυβέρνησης Modi ως μεταβολή του status quo κατά μήκος των συνόρων και ως μια ένδειξη μεγαλύτερης ινδικής αποφασιστικότητας να ασκήσει πίεση για τις διεκδικήσεις της στις διαφωνίες με την Κίνα. Σε μια κλειστή συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών τον Αύγουστο, ο Κινέζος εκπρόσωπος σημείωσε ότι η δημιουργία της Ladakh ως μιας ενωσιακής επικράτειας αμφισβήτησε την κυριαρχία της Κίνας [6] και «παραβίασε διμερείς συμφωνίες για την διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην παραμεθόρια περιοχή». Τον Οκτώβριο, το κινεζικό Υπουργείο Εξωτερικών τόνισε και πάλι ότι «τοποθετώντας μέρος της κινεζικής επικράτειας υπό ινδική διοίκηση», η Ινδία βλάπτει τα «κυριαρχικά δικαιώματα και συμφέροντα» της Κίνας. [7].

Η δημιουργία της Ladakh ως ενωσιακής επικράτειας έθεσε τις συνεχείς προσπάθειες της Ινδίας για βελτίωση των στρατιωτικών υποδομών της κατά μήκος της LAC υπό πιο σκληρό φως. Επίσης το 2019, η Ινδία ολοκλήρωσε την κατασκευή ενός νέου στρατηγικού δρόμου στη Ladakh, που ονομάζεται δρόμος DS-DBO, ο οποίος συνδέει βασικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις κοντά στα σύνορα και βελτίωσε τις στρατιωτικές και υλικοτεχνικές δυνατότητες της Ινδίας. Ένα ευρύτερο δίκτυο ινδικών μεθοριακών δρόμων έχει προγραμματιστεί να ολοκληρωθεί έως το 2022 ως μέρος μιας προσπάθειας να ταιριάξει με τις υποδομές που έχει κατασκευάσει η Κίνα στην πλευρά της τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Παρόλο που η Κίνα έχει δεσπόζουσα θέση στα σύνορα μετά από τον πόλεμο του 1962 μεταξύ των δύο χωρών, παραμένει ευαίσθητη στις προσπάθειες της Ινδίας να βελτιώσει την θέση της, ακόμη περισσότερο τώρα υπό τον Xi. Η κατασκευή ενός δρόμου τροφοδοσίας από την Ινδία στην κοιλάδα Galwan, ο οποίος εκτείνεται από τον δρόμο DS-DBO προς τα θεωρούμενα ως σύνορα, βοήθησε στην πρόκληση της αντιπαράθεσης που ξεκίνησε τον Μάιο. Η Κίνα πιθανότατα θεώρησε αυτήν την κίνηση ως πιθανό κίνδυνο, βλέποντας την κοιλάδα Galwan ως την πίσω πόρτα στο Aksai Chin. Ανταποκρινόμενη σε αυτήν την απειλή, η Κίνα μετακίνησε τις δυνάμεις της πέρα από το δικό της τέλος του δρόμου για να εμποδίσει την Ινδία να μετακινηθεί πιο μακριά στην κοιλάδα. Η Κίνα πιθανότατα ήθελε επίσης να δημιουργήσει μια θέση για να παρατηρήσει ευκολότερα τις ινδικές δυνάμεις κατά μήκος των νέων δρόμων.

Αυτές οι ενέργειες οδήγησαν στην σύγκρουση στις 15 Ιουνίου, όταν αποσπάσματα Κινέζων και Ινδών στρατιωτών συγκρούστηκαν για την προωθημένη τοποθεσία μιας κινεζικής θέσης. Η επιθετική στάση της Κίνας εξηγείται σε μεγάλο βαθμό από την ευαισθησία της στην θεληματικότητα των ινδικών στρατευμάτων κατά μήκος των συνόρων.

ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ