Η μακριά σκιά της Xinjiang | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η μακριά σκιά της Xinjiang

Ο θυμός μεγαλώνει στις μουσουλμανικές χώρες για τη μεταχείριση των Ουιγούρων από την Κίνα
Περίληψη: 

Δημοσιογράφοι, ερευνητές και πρόσφυγες σκιαγραφούν μια απαίσια εικόνα μαζικών παρακολουθήσεων, αυθαίρετων συλλήψεων, καταναγκαστικής εργασίας, εκτεταμένων στρατοπέδων κράτησης, βασανιστηρίων και δολοφονιών Ουιγούρων από τις κινεζικές Αρχές.

Ο NITHIN COCA είναι ανεξάρτητος δημοσιογράφος που καλύπτει πολιτικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα σε ολόκληρη την Ασία.

Εδώ και χρόνια, έχουν συσσωρευτεί στοιχεία σχετικά με τις φρικαλεότητες της Κίνας εναντίον μειονοτικών ομάδων στην Xinjiang, την βορειοδυτική επαρχία που φιλοξενεί τους περισσότερους Μουσουλμάνους Ουιγούρους. Δημοσιογράφοι, ερευνητές και πρόσφυγες σκιαγραφούν μια απαίσια εικόνα μαζικών παρακολουθήσεων, αυθαίρετων συλλήψεων, καταναγκαστικής εργασίας, εκτεταμένων στρατοπέδων κράτησης, βασανιστηρίων και δολοφονιών. Η κινεζική κυβέρνηση όχι μόνο ενεπλάκη σε πολιτική και πολιτιστική καταστολή, αλλά έχει στοχοποιήσει συγκεκριμένα τη μουσουλμανική πίστη: κατέστρεψε τζαμιά, κατέσχεσε [1] Κοράνια [2], απαγόρευσε τις δίαιτες halal και τη νηστεία κατά την διάρκεια του ιερού μήνα του Ραμαζανιού.

14092020-1.jpg

Διαδηλωτές σε πορεία υπέρ των Ουιγούρων της Κίνας στην Κωνσταντινούπολη, στην Τουρκία, τον Δεκέμβριο του 2019. Umit Bektas / Reuters
-------------------------------------------------------

Ωστόσο, οι χώρες και οι οντότητες που επικρίνουν τακτικά το Ισραήλ, τη Μιανμάρ, τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλα έθνη για τις ενέργειές τους εναντίον των Μουσουλμάνων έχουν σιωπήσει σχετικά με τη μεταχείριση της Κίνας εναντίον των Ουιγούρων. Οι κυβερνήσεις των μουσουλμανικής πλειοψηφίας κρατών, Μουσουλμάνοι θρησκευτικοί ηγέτες και διεθνείς οργανισμοί όπως ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας, έχουν αποφύγει να επικρίνουν τη μακρά σειρά των καταχρήσεων στην Σινγιάνγκ. Ορισμένοι έχουν αποδεχτεί κινεζικά κονδύλια για την υποστήριξη έργων υποδομής και μέχρι που έχουν υπογράψει επιστολές που υποστηρίζουν την συμπεριφορά της Κίνας στην Xinjiang.

Ωστόσο, οι ομάδες της κοινωνίας των πολιτών στις μουσουλμανικής πλειοψηφίας χώρες αισθάνονται όλο και πιο άβολα με την στάση των κυβερνήσεών τους. Ακτιβιστές οργανώνουν μποϊκοτάζ, διαμαρτυρίες, και εκστρατείες στα μέσα ενημέρωσης σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν την προσοχή στην κατάσταση των Ουιγούρων. Οι προσπάθειές τους αλλάζουν σιγά-σιγά την συμπεριφορά των κυβερνήσεών τους: οι κινεζικές επενδύσεις και η πολιτική επιρροή ενδέχεται να εμποδίζουν πολλούς ηγέτες από το να ασκούν ανοιχτή κριτική στην Κίνα, αλλά πρόσωπα της αντιπολίτευσης και αξιωματούχοι σε χαμηλότερα επίπεδα της διακυβέρνησης έχουν αρχίσει να μιλούν ως αντίδραση στην πίεση από την βάση.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΥΙΓΟΥΡΟΥΣ

Η αυξανόμενη οικονομική ισχύς της Κίνας έχει αγοράσει την σιωπή από πολλές πλευρές. Πολλές μουσουλμανικής πλειοψηφίας χώρες στην Κεντρική Ασία, τη Νοτιοανατολική Ασία και τη Μέση Ανατολή έχουν εγγραφεί στο έργο υποδομών και επενδύσεων του Πεκίνου, γνωστό ως «Belt and Road Initiative» (BRI) [3]. Ορισμένες από αυτές τις χώρες θεωρούν τώρα την Κίνα ως τον μεγαλύτερο ή δεύτερο μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο τους, και φοβούνται ότι θα χάσουν την πρόσβαση στην κινεζική πρωτεύουσα και στην κινεζική αγορά εάν υιοθετήσουν ειλικρινείς θέσεις για την Xinjiang. Επιπλέον, αυτές οι κυβερνήσεις μπορεί να αισθάνονται μακρινές από τα δεινά μιας κοινότητας που κάποτε ζούσε στην καρδιά των μεγαλύτερων εμπορικών οδών της Ασίας, αλλά τώρα βρίσκεται μακριά από τα πολιτικά, θρησκευτικά και οικονομικά κέντρα του μουσουλμανικού κόσμου. Οι Παλαιστίνιοι, σε αντιδιαστολή, ζουν δίπλα σε μερικούς από τους πιο ιερούς τόπους του Ισλάμ και ποτέ δεν έπαψαν να αποτελούν κεντρικό μέλημα των περιφερειακών κυβερνήσεων.

Ακτιβιστές -ειδικά στις μεγάλες μουσουλμανικής πλειοψηφίας χώρες που επιτρέπουν το περισσότερο περιθώριο για τα μέσα ενημέρωσης και την κοινωνία των πολιτών- πιέζουν τις κυβερνήσεις τους να καταστήσουν τους Ουιγούρους προτεραιότητα. Στη Μαλαισία, ο Ahmad Farouk Musa, διευθυντής του Islamic Renaissance Front, μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης που ευαισθητοποιεί για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται τόσο από όσο και εναντίον των Μουσουλμάνων, διοργανώνει εκδηλώσεις, απαντά στην κινεζική προπαγάνδα στα μέσα ενημέρωσης, και προσπαθεί να ωθήσει τη νέα κυβέρνηση να μιλήσει για τους Ουιγούρους. Χάρη εν μέρει στην αυξανόμενη επιρροή της και στην αποτελεσματικότητα των εκστρατειών της, η Μαλαισία άντεξε στις κινεζικές απαιτήσεις και αρνήθηκε να απελάσει τους αιτούντες άσυλο Ουιγούρους το 2019. Ο Αχμάντ επικρότησε την απόφαση της κυβέρνησής του. «Καταφέραμε να πούμε ότι δεν υπήρχε έγκυρος λόγος για να απελάσουμε τους αιτούντες άσυλο πίσω στην Κίνα, γιατί αν τους στέλναμε στην Κίνα, τους στέλναμε στην αγχόνη», μου είπε ο Αχμάντ. «Αυτό έδωσε στους Μουσουλμάνους και τους Μαλαισιανούς μια ηθική ώθηση».

Στην Ινδονησία, ο Azzam M. Izzulhaq, ένας κοινωνικός επιχειρηματίας και ιδρυτής ενός μικρού μη κερδοσκοπικού ιδρύματος, έκανε το γενναίο βήμα να ταξιδέψει στην Xinjiang το 2018, τεκμηρίωσε αυτό που είδε, και διοργανώνει εκδηλώσεις σε όλη την χώρα για να ενημερώσει τους συμπατριώτες του για τις ενέργειες της Κίνας στην επαρχία. Έχει δημιουργήσει ένα ευρύ κοινό άνω των 100.000 ανθρώπων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εμφανίστηκε στα εθνικά μέσα ενημέρωσης και άρχισε να καλεί άμεσα τους πολιτικούς -συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Joko Widodo- να μιλήσουν ενάντια στην κινεζική κακομεταχείριση.

Και στην Τουρκία, ο Kadir Akinci, ένας επιχειρηματίας που διευθύνει μια εταιρεία μηχανημάτων, έχει εγγράψει επιτυχώς δεκάδες τοπικές εταιρείες για μποϊκοτάζ των κινεζικών προϊόντων σε αλληλεγγύη προς τους Ουιγούρους, με την προσπάθειά του να λαμβάνει μεγάλη προσοχή στα εγχώρια μέσα ενημέρωσης. Η Τουρκία έχει τη μεγαλύτερη κοινότητα των Ουιγούρων εμιγκρέδων, που εκτιμάται σε 50.000 άτομα [4], και φιλοξενεί το Παγκόσμιο Συνέδριο των Ουιγούρων, τον οργανισμό-ομπρέλα για ομάδες Ουιγούρων εκτός της Κίνας.