Ο κόσμος ακόμα χρειάζεται μια ενωμένη Δύση
Παρ’ όλο που φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη έχουν απομακρυνθεί, πολλοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και στις δύο ηπείρους εκτιμούν την διατλαντική σχέση και επιθυμούν να την αναζωογονήσουν.
Ο DAVID MCKEAN είναι ανώτερος συνεργάτης στο German Marshall Fund. Υπηρέτησε ως Διευθυντής Πολιτικού Σχεδιασμού για τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, και ως πρέσβυς των ΗΠΑ στο Λουξεμβούργο.
Ο BART M. J. SZEWCZYK είναι αναπληρωτής καθηγητής στις Sciences Po στο Παρίσι και εξωτερικός ανώτερος συνεργάτης στο German Marshall Fund. Υπηρέτησε προηγουμένως στο Policy Planning Staff στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Είναι οι συν-συγγραφείς του επικείμενου βιβλίου με τίτλο Partners of First Resort: America, Europe and the Future of the West.
Η διατλαντική συμμαχία [12] πρέπει να αναζωογονηθεί. Όμως, οι σύγχρονες απαιτήσεις για την εταιρική σχέση ξεπερνούν το ισχύον πλαίσιο και απαιτούν νέες δομές. Για αυτόν τον λόγο, οι Δυτικοί ηγέτες πρέπει να καταρτίσουν μια έκδοση της Ατλαντικής Χάρτας για τον 21ο αιώνα –ας την ονομάσουμε Διατλαντική Συμφωνία Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης (Transatlantic Strategic Partnership Agreement, TSPA). Η Ατλαντική Χάρτα ξεδίπλωσε ένα όραμα που καθιέρωσε θεσμούς όπως τα Ηνωμένα Έθνη, το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ομοίως, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη πρέπει τώρα να ενημερώσουν το όραμά τους και να δημιουργήσουν νέους θεσμούς για να ανταποκριθούν στη νέα εποχή.
Μεταξύ αυτών των θεσμικών οργάνων θα ήταν ένα Διατλαντικό Συμβούλιο (Transatlantic Council), το οποίο θα διευκόλυνε την διακυβερνητική συνεργασία σε επίπεδο αρχηγών κρατών, υπουργών και στελεχών. Το συμβούλιο θα μπορούσε να καθιερώσει δομημένες συνομιλίες για τομείς κοινού ενδιαφέροντος, όπως συγκεκριμένες περιοχές [του κόσμου] ή η δημόσια υγεία. Το συμβούλιο θα μπορούσε να ασκεί περαιτέρω εποπτεία στις συνόδους κορυφής μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης. Αυτές θα μπορούσαν να βρίσκονται ένα επίπεδο πάνω από τις συνόδους κορυφής του ΝΑΤΟ: την πρώτη ημέρα, οι ηγέτες των ΗΠΑ και της Ευρώπης θα επικεντρωθούν στην αποστολή του ΝΑΤΟ για την συλλογική άμυνα, και την δεύτερη ημέρα, οι ηγέτες από τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ θα μπορούσαν να συζητούν για ευρύτερες διατλαντικές ανησυχίες εξωτερικής πολιτικής. Για να αντιμετωπίσει μελλοντικές κρίσεις, το συμβούλιο θα μπορούσε να χαράξει κοινές πολιτικές, για παράδειγμα, για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ή για να βοηθήσει στην αξιολόγηση των παγκόσμιων τάσεων. Υπό την αιγίδα του ή εκείνη της TSPA, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα μπορούσαν να συντονίσουν στρατηγικές σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος, όπως η Κίνα, η Ρωσία, η ανάπτυξη ή ο κυβερνοχώρος.
Τελικά, οι νέοι θεσμοί μπορούν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση του συνεργατικού ήθους που κάποτε χαρακτήριζε την διατλαντική σχέση. Κάποτε, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη βασίζονταν ο ένας στον άλλο σχεδόν ενστικτωδώς. Τώρα, πρέπει να εργαστούν για να αποκαταστήσουν αυτήν τη μηχανική μνήμη. Όχι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη, αλλά και η ευρύτερη φιλελεύθερη τάξη χρειάζονται μια ανανέωση της διατλαντικής εταιρικής σχέσης.
Copyright © 2020 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2020-09-17/world-s...