Η θεωρία του εκβιασμού σε αμφισβητούμενες εκλογές

Θα μπορούσε κανείς να αναμένει ότι αυτά τα ευρήματα θα έχουν μεγαλύτερη συνάφεια με τις αδύναμες ή τις πρόσφατα καθιερωμένες δημοκρατίες, όπου οι κανόνες που ωθούν τους ηττημένους να δεχτούν ευγενικά την ήττα δεν είναι βαθιά ριζωμένοι. Αλλά αυτό δεν ισχύει. Ακόμη και οι καθιερωμένες δημοκρατίες με μακροχρόνιες παραδόσεις είναι ευάλωτες σε εκλογικές διαμάχες όταν οι προεδρικές εκλογές είναι με μικρή διαφορά, όταν υπάρχουν τουλάχιστον κάποιες παρατυπίες, ή όταν το ηττημένο κόμμα πρόκειται επίσης να ηττηθεί στο κοινοβούλιο.

Αυτό το εύρημα πρέπει να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση για τους Αμερικανούς που πιστεύουν ότι η μακρά παράδοση της χώρας τους σε ειρηνικές, δημοκρατικές μεταβιβάσεις εξουσίας θα αποτρέψει τον Τραμπ από το να απορρίψει τα εκλογικά αποτελέσματα που δεν τον ευνοούν. Αντίθετα, το σκηνικό έχει στηθεί για την στρατηγική εκλογικού εκβιασμού. Όχι μόνο οι εκλογές είναι πιθανό να καταλήξουν [να κριθούν] σε μερικές επαμφοτερίζουσες πολιτείες, αλλά ο Τραμπ έχει ήδη εκμεταλλευθεί το θέμα της επιστολικής ψήφου, ισχυριζόμενος χωρίς αποδείξεις ότι υπάρχουν «προβλήματα και αποκλίσεις» με αυτήν τη μέθοδο ψηφοφορίας. Επιπλέον, το κόμμα του προέδρου είναι πιθανό να παραμείνει στη μειοψηφία στην Βουλή των Αντιπροσώπων και θα μπορούσε ακόμη και να χάσει τον έλεγχο της Γερουσίας. Και τα δύο [νομοθετικά] σώματα χρησιμοποιούν εκλογικά συστήματα σχετικής πλειοψηφίας. Με άλλα λόγια, υπάρχει λόγος να φοβόμαστε ότι ο πρόεδρος ή τα μέλη του κόμματός του ενδέχεται να κρατήσουν ως όμηρο την πολιτική σταθερότητα της χώρας σε μια προσπάθεια εξαγωγής παραχωρήσεων από τους Δημοκρατικούς.

Τι θα μπορούσε να αποσπάσει ο Τραμπ από τους αντιπάλους του μέσω ενός τέτοιου κόλπου; Στο κάτω-κάτω, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να διορίζει συμμάχους του Τραμπ στο υπουργικό του συμβούλιο. Μια πιθανότητα θα ήταν η δέσμευση των Δημοκρατών να αποφύγουν να γεμίσουν [με Δημοκρατικούς] το Ανώτατο Δικαστήριο ως απάντηση στον βιαστικό διορισμό της δικαστού Amy Coney Barrett. Μια τέτοια παραχώρηση θα διατηρούσε ένα σημαντικό μέρος της κληρονομιάς του Τραμπ και θα διασφάλιζε ότι το δικαστήριο θα παραμείνει ιδεολογικά συντηρητικό για τα επόμενα χρόνια. Οι Ρεπουμπλικάνοι θα μπορούσαν επίσης να επιδιώξουν να «κλειδώσουν» κάποιον αριθμό ρυθμιστικών ή πολιτικών αλλαγών από την εποχή του Trump. Ακόμα κι αν το πρωταρχικό κίνητρο του προέδρου να απορρίψει μια ήττα στις εκλογές είναι να διατηρήσει την εικόνα του ως νικητή, αυτοί που είναι γύρω του θα μπορούσαν να βοηθήσουν και να υποκινήσουν την κατάργηση των δημοκρατικών κανόνων από αυτόν προκειμένου να προωθήσουν τους στόχους τους ή τους σκοπούς του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μια μακρά παράδοση ειρηνικών και δημοκρατικών μεταβιβάσεων εξουσίας, αλλά δεν είναι απαλλαγμένες από τον εκλογικό εκβιασμό. Εάν ο Τραμπ χάσει, μπορεί να επιλέξει το ίδιο ιδιοτελές σενάριο που ακολούθησε το 21% των χαμένων προεδρικών υποψηφίων τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες -θυσιάζοντας την πολιτική σταθερότητα της χώρας για το δικό του πολιτικό όφελος.

Copyright © 2020 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/indonesia/2020-11-03/blackmail-t...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.cambridge.org/us/academic/subjects/politics-international-re...
[2] https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0192512102023001006
[3] https://www.journals.uchicago.edu/doi/abs/10.1086/705599?af=R&mobileUi=0

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition