Η Αμερική χρειάζεται περισσότερο από ποτέ μια σύνοδο κορυφής για την δημοκρατία | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η Αμερική χρειάζεται περισσότερο από ποτέ μια σύνοδο κορυφής για την δημοκρατία

Πώς θα μπορέσει να ενώσει ξανά τον ελεύθερο κόσμο

Η άμυνα απέναντι στον αυταρχισμό πρέπει επίσης να είναι το επίκεντρο της συνόδου κορυφής, αλλά απαιτείται κάποια προσοχή εδώ: οι αναφορές στον αυταρχισμό μπορεί να θεωρηθούν ως κώδικας «εναρμόνισης εναντίον της Κίνας και της Ρωσίας» και να εκτρέψουν ή να ψυχράνουν κάποιες άλλες δημοκρατίες που διαφορετικά θα συμμετείχαν ενεργά. Θα ήταν πρόβλημα εάν οι αυταρχικές χώρες θεωρούσαν την σύνοδο κορυφής ως προσπάθεια των Ηνωμένων Πολιτειών να σφυρηλατήσουν έναν δημοκρατικό συνασπισμό με στόχο την αλλαγή καθεστώτος στις αυταρχικές χώρες. Η κυβέρνηση του Μπάιντεν μπορεί να ελαχιστοποιήσει αυτόν τον κίνδυνο διατυπώνοντας τους στόχους της ευρύτερα: να αποτρέψει την πολιτική παρέμβαση από αυταρχικούς παράγοντες στις υπάρχουσες δημοκρατίες και να υποστηρίξει τις καθολικές δημοκρατικές αξίες και φιλοδοξίες των ανθρώπων όπου κι αν αυτοί ζουν.

Ο στόχος του Μπάιντεν για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα πρέπει να οδηγήσει σε μια συμφωνία από ένα ευρύ φάσμα δυνητικών εταίρων και θα βοηθήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιβεβαιώσουν την δέσμευσή τους στις καθολικές αξίες μετά από τέσσερα χρόνια επιλεκτικής υπεράσπισης ορισμένων δικαιωμάτων, όπως η θρησκευτική ελευθερία. Ωστόσο, η ατζέντα για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι τεράστια και το να εστιαστεί η συζήτηση, ίσως με την προηγούμενη συμφωνία σε ορισμένα βασικά δικαιώματα που πρέπει να τονιστούν, θα είναι κρίσιμο. Οι ελευθερίες της έκφρασης και του συνέρχεσθαι ειρηνικά φαίνονται σαν φυσικοί υποψήφιοι για να συμπεριληφθούν, δεδομένων των επιθέσεων εναντίον τους σε τόσα πολλά μέρη.

Ένα επιπλέον στοιχείο της ατζέντας που είναι αμφοτέρως επίκαιρο και πιθανό να συγκεντρώσει ευρεία υποστήριξη, είναι η δημοκρατική συμπερίληψη. Οι προσπάθειες για την δημιουργία πιο αντιπροσωπευτικών θεσμών και για τον τερματισμό της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής περιθωριοποίησης ορισμένων πληθυσμών, συνεχίζουν να αποτελούν πρόκληση εξίσου σε νέες και σε καθιερωμένες δημοκρατίες. Αυτός είναι ένας τομέας όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες, χάρη στη μακρά ιστορία αποκλεισμών τους, μπορούν να ηγηθούν με ταπεινότητα.

Αυτό που διασχίζει όλα τούτα τα ζητήματα είναι ο μετασχηματισμός που κατεργάζονται οι ψηφιακές τεχνολογίες. Παρόλο που η ίδια η τεχνολογία είναι πολιτικά ουδέτερη, έχει επιτρέψει σοβαρές απειλές για την δημοκρατία σε πολλές χώρες, ενώ παράλληλα δημιουργεί τεράστιες ευκαιρίες για συμμετοχή των πολιτών, και για διαφανή, ανταποκρινόμενη διακυβέρνηση. Η σύνοδος κορυφής πρέπει να παλέψει κατά μέτωπο με το πώς θα προσαρμοστεί η δημοκρατική υπευθυνότητα στην υπεύθυνη ψηφιακή εποχή.

ΜΙΑ ΣΚΗΝΗ ΔΥΟ ΕΠΙΠΕΔΩΝ

Εκτός από την ατζέντα, η διοίκηση του Μπάιντεν πρέπει να καθορίσει τον κατάλληλο κατάλογο προσκλήσεων (αυτός ο αιώνιος πονοκέφαλος του οικοδεσπότη συνόδων κορυφής). Θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα καλέσει ένα μικρότερο, επιλεκτικό σύνολο καθιερωμένων δημοκρατιών που έχουν δεσμευτεί σοβαρά για την αυτο-βελτίωσή τους και που ενεργούν σε ουσιαστικές προκλήσεις ή αν θα ακολουθήσει μια προσέγγιση ευρείας συμπερίληψης και θα περιλάβει χώρες που ισχυρίζονται [ότι έχουν] δημοκρατικές φιλοδοξίες, αλλά στην πράξη παρουσιάζουν ιδιαίτερα ελλείμματα. Ιστορικά, οι πολυμερείς σύνοδοι κορυφής για την δημοκρατία επέλεγαν την ευρύτερη συμπερίληψη -εις βάρος της αξιοπιστίας και της συνοχής.

Δεδομένου αυτού του συμβιβασμού, οι υπεύθυνοι σχεδιασμού της συνόδου κορυφής του Μπάιντεν πρέπει να εξετάσουν ένα κλιμακωτό μοντέλο. Θα μπορούσαν να σχηματίσουν μια μικρή διευθύνουσα επιτροπή (steering committee), τα μέλη της οποίας θα ήταν πλήρεις εταίροι στην διαμόρφωση της ατζέντας και στην κινητοποίηση των δεσμεύσεων από άλλους. Τα μέλη της διευθύνουσας επιτροπής θα επικοινωνούσαν δημοσίως τα σχετικά με την σύνοδο κορυφής προκειμένου να αποφευχθεί η εντύπωση ότι είναι μια στενή προσπάθεια υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Θα διευθύνουν επίσης συζητήσεις για τους κύριους θεματικούς τομείς και θα συμβάλουν στην πρόοδο των δεσμεύσεων της συνόδου κορυφής μέσω θεματικών ομάδων εργασίας που θα συνεχίσουν να συναντιούνται μετά την λήξη της συνόδου. Μπορούν ακόμη και να φιλοξενήσουν εκδηλώσεις παρακολούθησης ή μελλοντικές συνόδους κορυφής. Η διευθύνουσα επιτροπή θα αποτελείται από λίγες χώρες που επιδεικνύουν πάθος και ικανότητα για έναν τέτοιο ρόλο και παρέχουν κάποια γεωγραφική ποικιλομορφία, χωρίς να κυνηγούν τον απατηλό στόχο της τέλειας περιφερειακής εκπροσώπησης.

Η ομάδα του Μπάιντεν θα μπορούσε στην συνέχεια να ακολουθήσει μια μετρίως ευρεία συμπερίληψη για τους συμμετέχοντες στην γενική σύνοδο κορυφής, με κάποιο κατώφλι επιδειχθείσας «θέλησης» για να αξίζουν μια πρόσκληση. Όλες οι συμμετέχουσες χώρες θα πρέπει να υποσχεθούν να αναλάβουν ουσιαστικές δεσμεύσεις προκειμένου να παρευρεθούν και ιδανικά να προβούν σε συγκεκριμένες ενέργειες πριν από την σύνοδο κορυφής. Οι υπεύθυνοι σχεδιασμού της συνόδου θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιούν ορισμένα σαφή και εξωτερικά βασισμένα κριτήρια για να καθορίσουν ποιος είναι μέσα και ποιος είναι έξω, αντλώντας από αξιόπιστους ανεξάρτητους δείκτες της πίστης των χωρών στις δημοκρατικές αξίες και πρακτικές -γνωρίζοντας, φυσικά, ότι η στάση των Ηνωμένων Πολιτειών σε αυτές της κατατάξεις τα τελευταία χρόνια έχει πέσει σημαντικά