Μετά τη σφαγή στη Νορβηγία, θα μπορούσε η Ευρώπη να αλλάξει σχετικά με τη μετανάστευση;
Anna-Katarina Gravgaard και Hakon MosbechΠαρότι η Tina Jensen και η Nadine Hammad διέκοπταν συνεχώς η μία την άλλη, συμφωνούσαν σε ένα πράγμα: Ήθελαν μια νέα κυβέρνηση. Οι δύο γυναίκες μιλούσαν την περασμένη Τρίτη έξω από το σχολείο Blagard στην Κοπεγχάγη [1], όπου είχαν πάει αμφότερες για να ψηφίσουν στις εθνικές εκλογές της Δανίας. Με μια πρώτη ματιά το σχολείο όπου τα παιδιά και των δύο φοιτούν διαφέρει ελάχιστα από οποιοδήποτε άλλο σχολείο στη Δανία: Κόκκινοι τούβλινοι τοίχοι και μια σημαία της Δανίας να ανεμίζει. Όμως το Blagard ξεχωρίζει, καθώς διατηρεί ένα από τα υψηλότερα ποσοστά μαθητών που προέρχονται από μετανάστευση –περίπου 70%- σε ολόκληρη την Κοπεγχάγη.
Και η Jensen, μια 52χρονη δασκάλα και η Hammad, μια 35χρονη φοιτήτρια που φοράει μαντήλα (καθώς ανήκει στην μουσουλμανική μειονότητα της Δανίας που αριθμεί το 4% του πληθυσμού), δήλωσαν ότι θα ψηφίσουν την Συμμαχία Κόκκινων – Πράσινων, μια συμμαχία στην άκρα αριστερά του πολιτικού φάσματος της δανέζικης πολιτικής. Η ψήφος τους θα ήταν μια ψήφος διαμαρτυρίας εναντίον του Λαϊκού Κόμματος της Δανίας (DPP) του Pia Kjaersgaard, του αντι-μεταναστευτικού σχηματισμού που συμμετέχει εδώ και πολύ καιρό στον κεντροδεξιό συνασπισμό που κυβερνά της Δανία. «Θέλουμε οι ψήφοι μας να κάνουν μια πραγματική διαφορά στο θέμα της μετανάστευσης» είπε η Hammad. Η Jensen συμφώνησε. Και όπως οι ψήφοι καταμετρήθηκαν εκείνο το βράδυ, οι επιθυμίες των δύο γυναικών εκπληρώθηκαν....
This is a preview of an article available to registered users of ForeignAffairs.com. If you already have an account, log in [1] to continue reading. To create an account, register [2] for access.
Links:
[1] http://www.foreignaffairs.com/user
[2] https://www.foreignaffairs.com/user/register