Στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο, οι Γερμανοί ψηφοφόροι έχουν επανειλημμένα προειδοποιήσει για τις ανεύθυνες δαπάνες των γειτόνων τους. Αλλά τώρα η ήπειρος τους ζητά να γίνουν οι δανειστές της έσχατης καταφυγής. Ο γερμανικός λαός μπορεί να δικαιολογήσει ελάχιστα αυτή την κοινή θυσία. Η κούραση από τις διασώσεις ξεχειλίζει στους δρόμους του Βερολίνου, της Κολωνίας και του Αμβούργου. Δεν είναι περίεργο ότι η κυβέρνηση Μέρκελ έχει χάσει μια σειρά περιφερειακών εκλογών καθώς η κρίση συνεχίζεται.
Τις τελευταίες εβδομάδες, ωστόσο, υπήρξαν ενδείξεις για μια στροφή στην προσέγγιση της Μέρκελ σχετικά με την κρίση. Η καγκελάριος ζήτησε από κατόχους ομολόγων να προχωρήσουν σε «κούρεμα» κατά 50% στο ελληνικό δημόσιο χρέος, κάτι που σημαίνει ότι θα εισπράξουν μόνον το ήμισυ των χρημάτων που επένδυσαν αρχικά. Για πρώτη φορά, η Μέρκελ αναγνώρισε ότι οι επιμέρους κυβερνήσεις δεν ήταν αποκλειστικά υπεύθυνες για τα δημοσιονομικά προβλήματά τους και ότι ο ιδιωτικός τομέας θα πρέπει να επωμιστεί μέρος του κόστους της ανάκαμψης. Στη συνέχεια, νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, έκανε έκκληση για μια ισχυρότερη πολιτική ένωση στην Ευρώπη, λέγοντας ότι η ήπειρος αντιμετωπίζει τις «πιο δύσκολες ώρες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».
Αυτό θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια γερμανική στροφή 180 μοιρών σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης θέτοντας ως βάση την κοινή ευθύνη. Οι ηγέτες της Ευρώπης θα μπορούσαν να πιέσουν τον ιδιωτικό τομέα να συμβάλει περισσότερο στη διάσωση της περιφέρειας και να αντιμετωπίσουν την κρίση ως μια συστημική αποτυχία τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα...
This is a preview of an article available to registered users of ForeignAffairs.com. If you already have an account, log in [1] to continue reading. To create an account, register [2] for access.
Links:
[1] http://www.foreignaffairs.com/user
[2] https://www.foreignaffairs.com/user/register
[3] https://www.foreignaffairs.gr/print/68538