Παγκοσμιοποίηση και Ανεργία | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Παγκοσμιοποίηση και Ανεργία

Η Σκοτεινή Πλευρά της Ενοποίησης των Αγορών
Περίληψη: 

Η βραδύτητα του ρυθμού αύξησης των θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ ανανεώνει και την απαισιοδοξία για την πορεία της οικονομίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Μάικλ Σπένς, οικονομολόγος βραβευμένος με Νόμπελ, γράφει ότι η ανάπτυξη και η απασχόληση στις ΗΠΑ έχουν αρχίσει να αποκλίνουν, αυξάνοντας τις ανισότητες στα εισοδήματα και μειώνοντας τις ευκαιρίες εργασίας για τους λιγότερο εκπαιδευμένους εργαζόμενους.

Ο MICHAEL SPENCE είναι Διακεκριμένος Επισκέπτης Συνεργάτης στο Council on Foreign Relations και συγγραφέας του βιβλίου The Next Convergence: The Future of Economic Growth in a Multispeed World. Έχει τιμηθεί με το βραβείο Nobel για την Οικονομία το 2001. Το δικό του website είναι www.thenextconvergence.com.

Παγκοσμιοποίηση είναι η διαδικασία με την οποία επιτυγχάνεται η ενοποίηση των αγορών σε διεθνές επίπεδο. Κατά την τελευταία εξηκονταετία η διαδικασία αυτή παρουσίασε σταθερούς ρυθμούς επιτάχυνσης, καθώς οι νέες τεχνολογίες και οι υψηλές επιδόσεις στον τομέα του μάνατζμεντ οδήγησαν σε μείωση του κόστους μεταφορών και συναλλαγών, ενώ παράλληλα μειώθηκαν οι δασμοί και οι τεχνητοί φραγμοί στο διεθνές εμπόριο. Ο αντίκτυπος ήταν καταπληκτικός. Ολοένα και περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες γνώρισαν ρυθμούς συνεχούς ανάπτυξης της τάξεως του 7-10%. Δεκατρείς χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, παρουσίασαν ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης ανώτερο του 7% επί 25 και πλέον έτη. Παρά το γεγονός ότι η εξέλιξη αυτή δεν ήταν εξαρχής σαφής, ο κόσμος τώρα αντιλαμβάνεται ότι έχει ήδη μόλις διέλθει το μέσον μιας εκατονταετούς πορείας, κατά την οποία σημειώθηκε σύγκλιση των επιπέδων εισοδήματος των αναπτυσσομένων χωρών προς εκείνα των ανεπτυγμένων. Στις μέρες μας, αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς η επίδραση των αναδυομένων οικονομιών επί της διεθνούς οικονομίας αλλά και επί των προηγμένων οικονομιών.

Μέχρι πριν από μία δεκαετία, οι επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης στην κατανομή του πλούτου και στις θέσεις εργασίας ήταν ως επί το πλείστον ήπιες. Κατά μέσον όρο, οι προηγμένες οικονομίες παρουσίαζαν έναν αξιοπρεπή ρυθμό ανάπτυξης της τάξεως του 2,5%, ενώ στις περισσότερες από αυτές τις οικονομίες το εύρος και η ποικιλία των επαγγελματικών ευκαιριών στα διάφορα επίπεδα εκπαίδευσης παρουσίαζε αυξητικές τάσεις. Χάρη στην εξωτερική βοήθεια, ακόμη και οι χώρες που είχαν καταστραφεί κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ανέκαμψαν. Καθώς οι αναδυόμενες αγορές συνδέθηκαν με την παγκόσμια οικονομία, τα εισαγόμενα αγαθά έγιναν φθηνότερα, κερδίζοντας καταναλωτές τόσο από τις ανεπτυγμένες όσο και από τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Καθώς, όμως, οι αναπτυσσόμενες χώρες γίνονταν μεγαλύτερες και πλουσιότερες, οι οικονομικές δομές τους μεταβάλλονταν, ανταποκρινόμενες στις δυνάμεις του συγκριτικού πλεονεκτήματος : κινήθηκαν ανοδικά στην αλυσίδα της προστιθέμενης αξίας. Σήμερα, ολοένα και περισσότερο οι αναπτυσσόμενες χώρες παράγουν το είδος εκείνο των υψηλής προστιθέμενης αξίας συστατικών στοιχείων, που πριν από 30 χρόνια αποτελούσαν αποκλειστικό προνόμιο των προηγμένων οικονομιών. Αυτή η άνοδος αποτελεί μια μόνιμη και μη αναστρέψιμη αλλαγή. Με δεδομένο ότι η Κίνα και η Ινδία, οι οποίες μαζί αριθμούν ποσοστό ανώτερο του 40% του παγκόσμιου πληθυσμού, αναρριχώνται με αποφασιστικότητα σε αυτήν την κλίμακα, στο μέλλον οι διαρθρωτικές οικονομικές μεταβολές στις αναδυόμενες χώρες θα επιδράσουν περισσότερο μόνο στον υπόλοιπο κόσμο.

Με τη μετατόπιση ορισμένων κρίκων των διεθνών αλυσίδων προσφοράς, η παγκοσμιοποίηση επέδρασε σχεδόν παντού στην τιμή των αγαθών, στον σχεδιασμό της εργασίας και στους μισθούς. Προκαλεί αλλαγή στη διάρθρωση των προσωπικών οικονομικών, με τρόπο που να επηρεάζει διαφορετικά τις επιμέρους ομάδες εντός των χωρών αυτών. Στις προηγμένες οικονομίες, η παγκοσμιοποίηση γίνεται αιτία αναδιανομής των επαγγελματικών ευκαιριών και των εισοδημάτων.

Κατά το μεγαλύτερο διάστημα της μεταπολεμικής περιόδου, όσοι ασχολήθηκαν με τη χάραξη πολιτικής στις ΗΠΑ, θεωρούσαν ότι η ανάπτυξη και η απασχόληση βαδίζουν χέρι-χέρι. Σε γενικές γραμμές, η απόδοση της αμερικανικής οικονομίας επιβεβαίωσε αυτήν την υπόθεση. Ωστόσο, η σημερινή διαρθρωτική εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομίας και οι επιπτώσεις της στην αμερικανική οικονομία, φανερώνουν ότι, για πρώτη φορά, στις Ηνωμένες Πολιτείες η ανάπτυξη και η απασχόληση αρχίζουν να αποκλίνουν. Οι μεγαλύτερες αναδυόμενες οικονομίες γίνονται πιο ανταγωνιστικές σε περιοχές όπου παραδοσιακά οι ΗΠΑ ήταν κυρίαρχες, όπως για παράδειγμα στον σχεδιασμό και την κατασκευή ημιαγωγών, φαρμακευτικών προϊόντων και υπηρεσιών πληροφορικής τεχνολογίας.

Την ίδια ώρα, πολλές θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ μετατοπίζονται από τους τομείς που αναπτύσσονται περισσότερο και από εκείνους που αναπτύσσονται λιγότερο. Το αποτέλεσμα είναι οι αυξανόμενες ανισότητες στο εισόδημα και την απασχόληση σε ολόκληρο το εύρος της αμερικανικής οικονομίας, με τους υψηλότερης εκπαίδευσης εργαζόμενους να απολαμβάνουν περισσότερων ευκαιριών εύρεσης εργασίας απέναντι σε εκείνους με χαμηλότερη μόρφωση, των οποίων το εισόδημα παραμένει στάσιμο και οι επαγγελματικές προοπτικές τους δείχνουν να μειώνονται. Η αμερικανική κυβέρνηση πρέπει επειγόντως να αναπτύξει μια μακροπρόθεσμη πολιτική αντιμετώπισης αυτών των φαινομένων ανισοκατανομής και των δομικών τους ερεισμάτων και να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη στην οικονομία των ΗΠΑ.

Άνεργος στις ΗΠΑ