Οι επιλογές της Βόρειας Κορέας

Ακόμα πιο επικίνδυνη είναι η πιθανότητα ένας απελπισμένος νεότερος Kim να επιστρέψει στην πρακτική της έκδηλης διάδοσης των πυρηνικών με την πάροδο του χρόνου. Θα ήταν ένας τρόπος να υποχρεώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε παροχή βοήθειας και σιωπηρά ή ρητά να αναγνωρίσουν τα πυρηνικά όπλα της Βόρειας Κορέας με αντάλλαγμα μια Βόρεια Κορέα που θα δεσμεύεται να μην διαδώσει τα πυρηνικά της στο εξωτερικό. Το 2003, η Πιονγκγιάνγκ απείλησε να «μεταφέρει την πυρηνική αποτρεπτική της ισχύ» στο εξωτερικό εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν κάνουν παραχωρήσεις που απαιτούνται από τη Βόρεια Κορέα, όπως ο τερματισμός των κυρώσεων και η άρση της αμερικανικής ομπρέλας πυρηνικής προστασίας πάνω από τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία κατέστρεψε ένα συριακό συγκρότημα πυρηνικού αντιδραστήρα που είχε κατασκευαστεί με τη βοήθεια μηχανικών της Βόρειας Κορέας. Η Βόρεια Κορέα δεν τιμωρήθηκε καθόλου για το ρόλο της στην ανάπτυξη του αντιδραστήρα της Συρίας και σήμερα συνεργάζεται με τη Μιανμάρ (που ονομάζεται επίσης Μπούρμα ή Βιρμανία) για να χτίσει ένα ύποπτο δίκτυο υπόγειων σηράγγων.

Φυσικά, υπάρχει ένα σενάριο καταστροφής: η διαδοχή από τον Κιμ Γιονγκ Ουν παραπαίει, το καθεστώς διαλύεται και ο κόσμος αντιμετωπίζει μια κρίση ασφάλειας στην Ασία. Όταν ο Κιμ Ιλ Σουνγκ πέθανε ξαφνικά το 1994, οι Ηνωμένες Πολιτείες και τη Νότια Κορέα προετοιμάστηκαν πυρετωδώς για αστάθεια, εμφύλιο πόλεμο ή κατάρρευση του καθεστώτος στο Βορρά. Τότε, τα σχέδια αυτά αποδείχθηκαν περιττά. Παρ' όλα αυτά, η Ουάσιγκτον, η Σεούλ και το Τόκιο έχουν έκτοτε εμπλακεί σε τέτοιους σχεδιασμούς έκτακτης ανάγκης από τότε και με ανανεωμένη θέρμη καθώς τα σχέδια διαδοχής στη Βόρεια Κορέα άρχισαν να γίνονται σοβαρά τα τελευταία χρόνια.

Η καλύτερη όλων των πιθανών καταλήξεων αυτής της ιστορίας θα είναι το καθεστώς της Βόρειας Κορέας να αρχίσει να παραπαίει, αλλά η μετάβαση σε αυτό το σημείο θα ήταν η πιο επικίνδυνη. Στην επιθανάτια αγωνία του, το καθεστώς θα μπορούσε να μπει σε σύγκρουση με την Ιαπωνία ή τη Νότια Κορέα και την Κίνα. Θα μπορούσε να χάσει τον έλεγχο των πυρηνικών υλικών της χώρας και των χημικών και βιολογικών αποθεμάτων. Και κανείς δεν ξέρει ποιανού την πλευρά θα πάρει ο στρατός του 1,1 εκατομμυρίων ανδρών της Βόρειας Κορέας.

Ο Kim Jong Il εξέπληξε πολλούς παρατηρητές, με την παραμονή του στην εξουσία μετά το θάνατο του πατέρα του. Ο Kim Jong Un μπορεί να κάνει το ίδιο, αλλά οι πιθανότητές του είναι μικρότερες από του πατέρα του. Μετά από μια περίοδο πένθους και εσωστρέφειας, η ανάγκη να προωθηθεί το πυρηνικό πρόγραμμα το 2012 θα δοκιμάσει το νεαρό Κιμ και την ικανότητά του να ισορροπεί τις έντονες πιέσεις που αναπόφευκτα θα αντιμετωπίσει από το στρατό της Βόρειας Κορέας και τη διεθνή κοινότητα. Με το θάνατο του Kim Jong Il, υπάρχει στον αέρα τόσο μια ελπίδα για τα 23 εκατομμύρια βορειοκορεατών που υποφέρουν όσο και μια ξεχωριστή ένταση.

Πρωτότυπο: http://www.foreignaffairs.com/articles/136965/michael-j-green/pyongyangs...

Copyright © 2002-2010 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.