Πώς η Γερμανία βγήκε κερδισμένη από την κρίση του ευρώ

Επιπροσθέτως, η Γερμανία κατέστη ικανή να χρησιμοποιήσει τη θέση της μέσα στη νομισματική ένωση για να ωθήσει τις εξαγωγές της. Με δεδομένους τους πολύ καλά συντονισμένους θεσμούς συλλογικών διαπραγματεύσεων που διαθέτει, η Γερμανία είχε ήδη σαφές προβάδισμα έναντι των άλλων ευρωπαϊκών κρατών ως προς την περικοπή των μισθών στον τομέα των βιομηχανιών. Αυτή η μορφή εσωτερικής υποτίμησης – κάτι ανάλογο με τη νομισματική υποτίμηση που βασίζεται στη μείωση των μισθών- έδωσε τη δυνατότητα μιας εξαγωγικής έκρηξης κι έκανε τη γερμανική οικονομία περισσότερο ανταγωνιστική από άλλες χώρες της ευρωζώνης. Ένα σχετικά αδύναμο ευρώ συγκριτικά με αυτό που θα ήταν σε καλύτερους οικονομικούς καιρούς –ή με εκείνο που θα ήταν ένα ισχυρό γερμανικό μάρκο- συνέβαλε περαιτέρω στην υποστήριξη των γερμανικών εξαγωγών. Μια άλλη ευλογία για τους Γερμανούς εξαγωγείς ήταν η γερμανικής έμπνευσης Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με δεδομένο το πάθος της για τον χαμηλό πληθωρισμό και τη σταθεροποίηση των τιμών.

Από κοινού, οι προσαρμογές αυτές στις επιχειρήσεις και στις εργασιακές σχέσεις, και η θέση της Γερμανίας στην ευρωζώνη, μαζί με την αυξανόμενη ζήτηση για υψηλής ποιότητας προϊόντα από αναδυόμενες οικονομίες όπως η Κίνα, έχουν βοηθήσει τη Γερμανία να ενισχύσει τις εξαγωγές της και την απασχόληση. Και παρόλο που οι εξαγωγές διολίσθησαν λίγο τον περασμένο χρόνο, οι εταιρίες εξαγωγών έχουν διατηρήσει τη συνολική ανταγωνιστικότητά τους, όπως επιβεβαιώνει μια πρόσφατη μελέτη [2] του World Economic Forum.

Και η Μέρκελ φαίνεται να διαθέτει και άλλους άσους στο μανίκι της. Ο πρώτος είναι η ακούσια και απρόσμενη έκρηξη στην αγορά ακινήτων, που τροφοδοτείται από την τρέχουσα κρίση στην Ευρώπη. Μέχρι τώρα, η αγορά ακινήτων στη Γερμανία δεν προσείλκυε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των επενδυτών, και οι τιμές των ακινήτων είχαν βαλτώσει τις τελευταίες δεκαετίες. Παρά ταύτα, η κρίση χρέους έχει δώσει κίνητρα για επενδύσεις στο γερμανικό real estate, έναν θεωρούμενο «ασφαλή παράδεισο» για επενδύσεις σε καιρούς οικονομικής αβεβαιότητας και χαμηλών επιτοκίων. Οι Γερμανοί εργαζόμενοι μπορεί να είναι περισσότερο πρόθυμοι να αγοράσουν σπίτια εφόσον κράτησαν τις δουλειές τους στη διάρκεια της κρίσης, μάλιστα έλαβαν και μικρές αυξήσεις. Ο ΟΟΣΑ εκτιμά [3] ότι οι τιμές των ακινήτων αυξήθηκαν κατά 5,4% το 2011 – και κατά πολύ περισσότερο στις μεγάλες πόλεις. Η τάση αυτή μεταφέρθηκε και στην πραγματική οικονομία, με ουσιαστικές αυξήσεις [4] στην οικοδομική δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια (4,4% το 2011 και 4,2% το 2012).

Ο δεύτερος άσος της Μέρκελ είναι ότι το status της Γερμανίας ως ασφαλής παράδεισος έχει ενισχύσει την ικανότητα της χώρας να δανείζεται χρήματα με πολύ χαμηλά επιτόκια (κάποτε και με αρνητικά επιτόκια) κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους. Αναζητώντας ασφαλείς επενδύσεις, οι επενδυτές συρρέουν στην αγορά γερμανικών ομολόγων. Σύμφωνα με το «Ινστιτούτο Kiel για την Παγκόσμια Οικονομία», μια γερμανική δεξαμενή σκέψης, η ανοδική αγορά ομολόγων έχει προσφέρει [5] στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση σχεδόν 80 δισ. ευρώ ανάμεσα στο 2009 και το 2013 (εν συγκρίσει με τα επιτόκια προ κρίσης), τα οποία τώρα – μαζί με τα έσοδα από φόρους που έφθασαν σε ύψη ρεκόρ- συμβάλλουν στην εξισορρόπηση του προϋπολογισμού της Γερμανίας και στη σταθεροποίηση του δημόσιου χρέους της.

Επιπλέον, μετά από μια δεκαετία ελλείψεων σε εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό στον τομέα μεταποίησης της χώρας και μιας γηράσκουσας και συρρικνούμενης κοινωνίας που απειλεί το κράτος πρόνοιας, η κρίση χρέους πυροδότησε μια εισροή εξειδικευμένων μεταναστών από χώρες χτυπημένες από την κρίση – ο τρίτος άσος της Μέρκελ. Αυτή η απότομη άνοδος της μετανάστευσης προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη με δεδομένη τη φήμη της Γερμανίας ως μια χώρα που δεν είναι ιδιαίτερα φιλόξενη στους μετανάστες (το οποίο συνόψισε η Μέρκελ στο σχόλιο της το 2010 ότι η πολυπολιτισμικότητα έχει «εντελώς αποτύχει»). Η Γερμανική Υπηρεσία Στατιστικών εκτιμά ότι το 2012 η καθαρή μετανάστευση ήταν κάπου στις 370 χιλιάδες – αριθμό που είχαμε να τον δούμε εδώ και δύο δεκαετίες. Μετά από οκτώ χρόνια που συστελλόταν, ο πληθυσμός της Γερμανίας αυξάνεται.

ΡΙΨΟΚΙΝΔΥΝΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ

Κοντολογίς, για την ώρα, η Γερμανία απολαμβάνει τα αγαθά όλου του κόσμου – έναν ανταγωνιστικό τομέα μεταποίησης και χαμηλή ανεργία, τα χαμηλότερα δυνατά επιτόκια δανεισμού στις αγορές, έναν όπως φαίνεται εξισορροπημένο προϋπολογισμό, μια αγορά ακινήτων σε έκρηξη κι ένα αυξανόμενο εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό – την ώρα που πολλές άλλες αναπτυγμένες οικονομίες υποφέρουν από μειούμενη ανταγωνιστικότητα και παραπαίουσα ανεργία (Γαλλία), υψηλά κόστη δανεισμού (περιφέρεια της ευρωζώνης), αποτυχία στην εκπλήρωση των δημοσιονομικών στόχων (Γαλλία, Ισπανία), μια αγορά εργασίας που δεν μπορεί να ταιριάξει τα προσόντα με τις ανάγκες (ΗΠΑ), και τις συνέπειες της φούσκας ακινήτων (Ιρλανδία, Ισπανία). Με την εκτόξευση των ποσοστών αποδοχής από τους πολίτες, οι προοπτικές φαίνονται καλές για την Μέρκελ στις προσεχείς εκλογές για την Μπούντεσταγκ, έστω κι αν οι σχολιαστές από όλο το πολιτικό φάσμα (και πολλοί πολίτες της Ε.Ε.) επικρίνουν αγρίως την πλατφόρμα της λιτότητάς της, που έχει διατηρήσει την οικονομική επιτυχία της Γερμανίας – όσο κι αν ήταν με απειλητικό τρόπο.