Η Αρκούδα δεν θα δαγκώσει | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η Αρκούδα δεν θα δαγκώσει

Γιατί η Ρωσία δεν θα εισβάλλει στην Ουκρανία

Υπάρχει κι ένας άλλος λόγος για να αποφύγει η Ρωσία την εισβολή: Τα ηγετικά στελέχη των αξιωματούχων και αξιωματικών τού ουκρανικού στρατού, συμπεριλαμβανομένου του αναπληρωτή υπουργού Άμυνας, Volodymyr Zamana, έχουν καταδείξει μια φιλο-δυτική νοοτροπία, και θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο για τις ρωσικές δυνάμεις να προσπαθήσουν να τους υποτάξουν. Εκατοντάδες Ουκρανών στρατιωτών έχουν συνεργαστεί στενά με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ σε δύσκολες και επικίνδυνες ξένες επιχειρήσεις στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη, το Κοσσυφοπέδιο, το Αφγανιστάν και το Ιράκ, έχοντας πια γίνει «σύντροφοι στα όπλα» με τους Δυτικούς ομολόγους τους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εκπαιδεύσει περισσότερους από 500 Ουκρανούς αξιωματικούς σε αμερικανικό έδαφος μέσω του Προγράμματος Διεθνούς Στρατιωτικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, παρέχοντας περαιτέρω ευκαιρίες για την ανάπτυξη φιλο-δυτικών ιδεών.

Ωστόσο, υπάρχει ένα σενάριο που θα μπορούσε να πείσει την Ρωσία να αναλάβει δράση: η σημαντική βία εναντίον τού ρωσικού πληθυσμού τής Κριμαίας. Απειλές κατά των Ρώσων θα έχουν απήχηση στην Ρωσία. Σε απάντηση, η Ρωσία θα μπορούσε να προσφέρει ένοπλη «ειρηνευτική» βοήθεια στους πολιορκούμενους ομογενείς της, περίπου όπως έκανε στην Υπερδνειστερία τής Μολδαβίας την δεκαετία τού 1990. Τις τελευταίες ημέρες, Ρώσου εθνικιστές, Ουκρανοί εθνικιστές και η επανακάμψασα μειονότητα Τατάρων, όλοι συσπειρώθηκαν στην Κριμαία. Μέχρι στιγμής, οι διαμαρτυρίες έχουν παραμείνει σχετικά ειρηνικές, αν και κάποιοι ξυλοδαρμοί έχουν ξεσπάσει μεταξύ διαδηλωτών αντίθετων πεποιθήσεων στο κτίριο του κοινοβουλίου τής Κριμαίας, στη Σιμφερούπολη, στην οποία έχουν κάνει έκτοτε κατοχή οι φιλορώσοι μασκοφόροι. Αν οι αντι-ρωσικές διαδηλώσεις γίνονταν πραγματικά βίαιες - για παράδειγμα αν εμπλακούν ένοπλες υπερεθνικιστές περιθωριακές ομάδες παρόμοιες με αυτές που δραστηριοποιήθηκαν στο Κίεβο την περασμένη εβδομάδα - τότε η Ρωσία θα μπορούσε να στείλει μικρά αποσπάσματα από την ρωσική βάση τής Σεβαστούπολης για να προστατεύσουν τους ντόπιους.

Αν και οι ουκρανικές δυνάμεις θα μπορούσαν θεωρητικά να τους καταπολεμήσουν, η απόφαση να το πράξουν θα ήταν δύσκολη, δεδομένης της πλειοψηφίας τού πληθυσμού τής Κριμαίας, της πιθανότητας έκρηξης βίας μεταξύ οποιουδήποτε Ρώσου παρεμβαίνοντα και Τατάρων που επέστρεψαν στην Κριμαία, και της επιτακτικής ανάγκης να προληφθούν πυρκαγιές σε άλλες υπερευαίσθητες περιοχές τής Ουκρανίας. Επιπλέον, οι πολιτικοί ηγέτες των ΗΠΑ και της Ευρώπης έχουν προειδοποιήσει εναντίον μιας ρωσικής στρατιωτικής επέμβασης, αλλά δεν είναι σαφές τι θα κάνουν για να την σταματήσουν. Είναι αδιανόητο ότι το κουρασμένο από τον πόλεμο και επιβαρυμένο από την λιτότητα ΝΑΤΟ θα στείλει δυνάμεις σε έναν ουκρανικό εμφύλιο πόλεμο για να πολεμήσει την Ρωσία. Η Δύση θα μπορούσε να εφαρμόσει κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αλλά δεν είναι σαφές τι θα συνεπάγονται ή πώς θα μπορούσαν να λειτουργήσουν. Στο κάτω-κάτω, η Ευρώπη και η Ρωσία είναι αλληλοεξαρτώμενες από τους κοινούς τους αγωγούς φυσικού αερίου.

Μπορεί να είναι δελεαστικό να πιστεύουμε ότι η Κριμαία θα μπορούσε να διαχωριστεί και να προσαρτηθεί στην Ρωσία, με αποτέλεσμα τον τερματισμό τής κρίσης. Αλλά, περίπου το 40% της Κριμαίας δεν είναι ρωσικής εθνικότητας, και μια σημαντική μειονότητα είναι βαθιά αντι-ρωσική. Περαιτέρω, εάν ξεκινούσε η διαδικασία ενός αναγκαστικού διαχωρισμού, δεν είναι σαφές το πού θα τελείωνε, δεδομένης της διαίρεσης της Ουκρανίας σε φιλοδυτικές και φιλο-ρωσικές ομάδες που δεν ταιριάζουν ακριβώς με τα σύνορα των επαρχιών.

Τι σημαίνουν αυτά για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους; Το πιο σημαντικό είναι ότι η Δύση θα πρέπει να κάνει ό, τι μπορεί για να στηρίξει το ήθος τής μη βίας στην Ουκρανία, με ιδιαίτερη έμφαση στην Κριμαία. Οι διπλωμάτες και οι σύμβουλοι θα πρέπει να βάλουν όλες τις δυνάμεις τους στην εκπαίδευση ομάδων της κοινωνίας των πολιτών της Ουκρανίας σχετικά με τους τρόπους αποτελεσματικής ειρηνικής δραστηριότητας διαμαρτυρίας, όπως έκαναν στην Γεωργία κατά την διάρκεια της Επανάστασης των Ρόδων. Θα πρέπει επίσης να ενθαρρύνουν την ουκρανική αστυνομία να αποτρέψει τους υπερεθνικιστές Ουκρανούς από το να μπουν στην Κριμαία.

Η Ουκρανία έχει μια φοβερή ιστορία βίας, συμπεριλαμβανομένων μεγάλης κλίμακας εθνοκαθάρσεων τόσο υπό την Σοβιετική Ένωση όσο και υπό τη ναζιστική κυριαρχία. Θα ήταν τραγικό αν η ίδια ιστορία επαναληφθεί και τώρα. Η βία των αντι-ρωσικών διαδηλώσεων στην Κριμαία θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η θρυαλλίδα.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/140980/kimberly-marten/crimean-pu...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr