Μια ματιά στο τεύχος Αυγούστου-Σεπτεμβρίου

Κυκλοφορεί ήδη στα κεντρικά περίπτερα της Αθήνας και αύριο σε όλη την Ελλάδα, το τεύχος Αυγούστου-Σεπτεμβρίου τής ελληνικής έκδοσης του Foreign Affairs, με κεντρικό θέμα την επικίνδυνη ανάμιξη του λαϊκισμού στην διαχείριση της κρίσης και στα βήματα προς την ανάπτυξη.

Στο δοκίμιό τους, οι οικονομολόγοι Δημήτρης και Χρήστος Α. Ιωάννου αναλύουν την διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας και καταδεικνύουν τις παρανοήσεις σχετικά με τους όρους «λιτότητα» και «ανάπτυξη», παρανοήσεις που προέρχονται από τον πολιτικό λαϊκισμό. Το μείγμα των οικονομικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα είναι προφανώς λάθος και πρέπει να αλλάξει προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις.

Στο ίδιο θέμα, ο καθηγητής Οικονομικής Επιστήμης και πρώην υπουργός, Γιώργος Αλογοσκούφης, καταγράφει το ιστορικό και τα χαρακτηριστικά των οικονομικών κρίσεων διεθνώς. Στο κείμενό του, που είναι προσαρμογή τού Κεφαλαίου 25 από το πρόσφατο βιβλίο του με τίτλο Διεθνής Οικονομική και Παγκόσμια Οικονομία, ο καθηγητής καταδεικνύει την σχέση των κρίσεων με διεθνή γεγονότα που δεν είναι πάντοτε δυνατόν να προβλεφθούν ή να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά.

Επίσης, ο πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Κωνσταντίνος Β. Κόλλιας περιγράφει το ακανθώδες ζήτημα των «κόκκινων δανείων» αλλά και την λύση που διάλεξε η Σουηδία περίπου 20 χρόνια νωρίτερα όταν αντιμετώπιζε αντίστοιχο πρόβλημα.

Η Αρετή Γεωργιλή, Ιστορικός-Αρχαιολόγος, ιδιοκτήτρια του υβριδικού βιβλιοπωλείου «Free Thinking Zone» γράφει για την δύναμη της πολιτιστικής διπλωματίας, η οποία σαν μέρος τής γενικότερης «έξυπνης διπλωματίας» θα μπορούσε να προσφέρει πολλά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που έχει πλούσιο πολιτιστικό απόθεμα.

Σε ένα αντίστοιχο θέμα, ο Fabrizio Micalizzi, σύμβουλος του προέδρου τής Ελβετικής Επιτροπής για την Επιστροφή των Γλυπτών τού Παρθενώνα, γράφει για το ειδικό πρόβλημα της επιστροφής των Μαρμάρων στην Ελλάδα, για το νομικό υπόβαθρο του ζητήματος αλλά και τις λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν.

Μια ψύχραιμη ματιά στα εκλογικά αποτελέσματα των νομών τής Θράκης στις πρόσφατες ευρωεκλογές προσφέρει ο επίκουρος καθηγητής στο Πάντειο, Άγγελος Μ. Συρίγος. Η επιτυχία τού μειονοτικού κόμματος ΚΙΕΦ αποτελεί πρώτης τάξεως προειδοποιητικό κώδωνα για την Αθήνα, η οποία πλέον μπορεί πιο καθαρά να αποφασίσει τις δράσεις που οφείλει να ξεκινήσει για την ομαλή ενσωμάτωση της μειονότητας.

Ο Χρήστος Ν. Τεάζης, λέκτορας στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας, καταγράφει τον πολιτικό μετασχηματισμό τής Τουρκίας, ιδίως υπό το πρίσμα τής προεδρικής εκλογής στην οποία πιθανότατα θα κυριαρχήσει ο νυν πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Αντίστοιχα, στην Βουλγαρία υπάρχουν επίσης ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις. Στην σχετική ανάλυσή του, ο Teodor Detchev, πρώην υφυπουργός, καταγράφει την εξέλιξη του βουλγαρικού πολιτικού συστήματος, εξηγώντας με τον τρόπο αυτό την σημερινή προβληματική, ενόψει των επερχόμενων εκλογών στην χώρα αυτή.

Τα εργαλεία τής πολιτικής, ιδίως δε της ενεργειακής, έχει χρησιμοποιήσει και το Αζερμπαϊτζάν. Σύμφωνα με τον ενεργειακό αναλυτή Δρα Βασίλη Σιταρά, η χώρα αυτή, χρησιμοποιώντας συνετά τον πλούτο των ενεργειακών κοιτασμάτων της έχει καταφέρει να αποτελεί σημαντικό εταίρο τής Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ χωρίς να έχει χαλάσει τις σχέσεις της με τις γειτονικές χώρες (πλην της Αρμενίας, λόγω της διαμάχης για το Ναγκόρνο Καραμπάχ) αλλά και κυρίως με την Ρωσία.

Σε ένα γενικότερο πλαίσιο των διεθνών δρώμενων, ο Benjamin Miller, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στην Σχολή Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο τής Haifa, γράφει ότι φαίνεται σαν να υπάρχουν ελάχιστα που συνδέουν την πρόσφατη βία στην Ουκρανία με την αποσταθεροποίηση στο Ιράκ. Αλλά και οι δύο συγκρούσεις πηγάζουν από μια κοινή πηγή: Την αναντιστοιχία μεταξύ των κρατικών συνόρων και των εθνικών ταυτοτήτων - μια «ανισορροπία κράτους-προς-έθνος».

Επίσης, οι John Micklethwait και Adrian Wooldridge, δημοσιογράφοι του περιοδικού The Economist, αναλύουν στο δοκίμιό τους ότι οι Δυτικές χώρες έγιναν ισχυρές, εν μέρει χάρη σε τρεις (και μισή) επαναστάσεις στην διακυβέρνηση, που μόχλευσαν την δύναμη της τεχνολογίας και την δύναμη των ιδεών. Τώρα, μια τέταρτη επανάσταση έχει αρχίσει - αλλά δεν είναι ακόμη σαφές ποιες χώρες θα διαμορφώσει και το αν θα αντλήσουν από την φιλελεύθερη δημοκρατία ή τον αυταρχισμό.

Ο καθηγητής Εθνικής Στρατηγικής Ασφαλείας στο Εθνικό Κολέγιο Πολέμου, Michael J. Mazarr, προειδοποιεί ότι τα πρόσφατα γεγονότα στο Ιράκ και την Ουκρανία προμηνύουν μια νέα εποχή για την διεθνή ασφάλεια. Σήμερα, οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι για την ασφάλεια προέρχονται από την οργή των ομάδων που έχει αφήσει πίσω η φιλελεύθερη τάξη.

Τέλος, οι Erica Chenoweth και Maria J. Stephan, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Denver και βασική συνεργάτις Πολιτικής στο U.S. Institute of Peace αντίστοιχα, υποστηρίζουν ότι οι εξεγέρσεις κατά των αυταρχικών καθεστώτων δεν τα καταφέρνουν πάντοτε - αλλά είναι πιο πιθανό να τα καταφέρουν αν υιοθετήσουν μια πολιτική αντίσταση αντί για την βία. Κατά την διάρκεια του περασμένου αιώνα, οι μη βίαιες εκστρατείες είχαν διπλάσιες πιθανότητες να πετύχουν σε σύγκριση με τις βίαιες, και αύξαναν τις πιθανότητες ότι η ανατροπή μιας δικτατορίας θα οδηγήσει στην ειρήνη και την δημοκρατία.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr