Με δανεικό χρόνο… | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Με δανεικό χρόνο…

Κάνοντας παρελθόν την Ημέρα Υπέρβασης της Γης

Η Συρία είναι ένα ακραίο παράδειγμα, αλλά υπάρχουν χιλιάδες άλλα. Μια άλλη διαφαινόμενη σύγκρουση είναι κατά μήκος τού ποταμού Μεκόνγκ μεταξύ της Καμπότζης και του Λάος, όπου ένα τεράστιο φράγμα είναι προγραμματισμένο να ξεκινήσει να κατασκευάζεται φέτος. Το φράγμα έχει ως στόχο να παράξει ενέργεια για εξαγωγή κυρίως στην Ταϊλάνδη και την Καμπότζη [4], αλλά αυτό θα θέσει σε κίνδυνο το απειλούμενο με εξαφάνιση δελφίνι Irrawaddy και τα προς το ζην 60 εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν στην λεκάνη τού Κάτω Μεκόνγκ, οι οποίοι εξαρτώνται από τις εσωχώριες περιοχές αλιείας - από τις πιο παραγωγικές στον κόσμο - για δουλειά. Οι οικονομικές ζημίες θα εμφανιστούν κυρίως στην καμποτζιανή πλευρά τού ποταμού [4], αλλά η Καμπότζη είναι ανίκανη να σταματήσει την κατασκευή [τού φράγματος]. Επειδή ούτε η Καμπότζη, ούτε το Λάος έχουν επικυρώσει την Σύμβαση των Υδάτινων Ροών, η διεθνής κοινότητα μπορεί να κάνει ελάχιστα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, αν και κανείς δεν προσποιείται ότι η Σύμβαση είναι μια οριστική λύση σε όλα τα ζητήματα νερού, ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει να πιέζει όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες να την επικυρώσουν. Θα είναι ένα τεράστιο βήμα προς την εξασφάλιση ισότιμης πρόσβασης σε πολύτιμους πόρους. Και αυτό είναι ένα μοντέλο για το είδος των προληπτικών αμερικανικών πολιτικών που θα χρειαστούν για να εκτονωθούν μελλοντικές συγκρούσεις από ελλείψεις πόρων.

Στο κάτω - κάτω, ακόμα και αν η Ουάσινγκτον δεν ανησυχεί πάρα πολύ για το νερό στην περιοχή τού Μεκόνγκ, υπάρχουν πολλά μέρη στον κόσμο όπου η έλλειψη μπορεί να προκαλέσει πιο άμεση βλάβη στα συμφέροντα των ΗΠΑ. Ένα από τα σαφέστερα παραδείγματα προέρχεται από «κατοχυρώσεις γης», όπου πλούσιοι πολυεθνικοί όμιλοι και κυβερνήσεις μισθώνουν γη σε μακρινά μέρη. Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας Πολιτικής Τροφίμων, από το 2006 ως το 2009, μεταξύ 15 και 20 εκατομμυρίων εκταρίων αφρικανικής γης εξασφαλίστηκαν από εξωτερικούς παράγοντες. Στην Ασία, μεγάλες συμφωνίες μίσθωσης έχουν επιτευχθεί στην Καμπότζη, την Ινδονησία, το Πακιστάν και τις Φιλιππίνες με κυβερνήσεις και επιχειρήσεις από τη Νότια Κορέα, την Ινδία και την Κίνα. Σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή, οποιαδήποτε από αυτές τις συμφωνίες θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα σημείο διαφωνίας σε μια σημαντική αναπτυξιακή περιοχή.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι στην Ινδία, έναν αναδυόμενο οικονομικό γίγαντα και ισχυρό σύμμαχο των ΗΠΑ που συνορεύει με την Κίνα και το Πακιστάν. Στην λίστα των περιβαλλοντικών ελλείψεων της Ινδίας, το νερό βρίσκεται στην κορυφή. Σε μεγάλο βαθμό λόγω της αλλαγής τού κλίματος και της κακοδιαχείρισης του νερού για γεωργική χρήση, η Ινδία αναμένεται να έχει δυσκολίες με το νερό από το 2025 και λειψυδρία από το 2050. Αν μια τέτοια συμφορά πρόκειται να ξεδιπλωθεί στην Ινδία, νοσήματα μπορεί να εξαπλωθούν και συγκρούσεις θα μπορούσαν να ενταθούν. Επιπλέον, η χώρα μπορεί επίσης να μειώσει το τρέχον επίπεδο της εμπλοκής της στην περιοχή, κάτι που θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.

Και ακόμα και στην βόρεια Αμερική, ο Rio Grande που χωρίζει τις Ηνωμένες Πολιτείες από το Μεξικό έχει πραγματικές επιπτώσεις στην εξωτερική πολιτική. Παρά το γεγονός ότι οι διασυνοριακές συμφωνίες έχουν προσαρμοστεί με επιτυχία στις ταχείες αλλαγές στην διαθεσιμότητα των επιφανειακών υδάτων, δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός για να διαχειριστεί την πρωτοφανή μείωση των υπογείων υδάτων που στεγνώνει ταχύτατα τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής. Και στις δύο χώρες, η γεωργική παραγωγικότητα και η παροχή νερού σε επεκτεινόμενες αστικές περιοχές βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο.

Με άλλα λόγια, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να αντέξουν την εκ των υστέρων προσέγγιση στην έλλειψη πόρων. Η χώρα - και όλοι οι άλλοι σε όλο τον κόσμο - εξαρτώνται από το νερό και άλλους πόρους για την τροφή, την υγεία των οικοσυστημάτων καθώς και την πολιτική ασφάλειας. Η Ημέρα Υπέρβασης της Γης δεν παρέχει μόνο μια ανησυχητική ετήσια υπενθύμιση της κατεύθυνσης στην οποία πορευόμαστε όλοι, αλλά και μια ευκαιρία για να γιορτάσουμε τα θετικά βήματα που έχουν γίνει για την αντιστροφή τής τάσης. Τώρα, είναι προς το συμφέρον τής Ουάσινγκτον να ενισχύσει την περιβαλλοντική βιωσιμότητα ως ένα θεμελιώδες δόγμα τής εξωτερικής πολιτικής. Θα δώσει στις Ηνωμένες Πολιτείες μια πλατφόρμα πάνω στην οποία θα οικοδομεί στενότερες σχέσεις με άλλες χώρες, θα βοηθά στην διαφύλαξη των φυσικών πόρων τής γης, και θα υποστηρίζει τις κοινότητες σε όλο τον κόσμο που χρειάζονται βοήθεια για να διασφαλίσουν τα βασικά προς το ζην τους. Με τις Ηνωμένες Πολιτείες να παίρνουν το προβάδισμα, απλά μπορούμε να κάνουμε την Ημέρα Υπέρβασης της Γης ένα πράγμα τού παρελθόντος αντί για βαρόμετρο των μελλοντικών συγκρούσεων και καταστροφών.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/141916/carter-roberts/on-borrowed...