Το ανθρώπινο κόστος του πολέμου | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Το ανθρώπινο κόστος του πολέμου

Και πώς να υπολογιστεί η καταστροφή

Ανάμεσα στα πολλά στοιχεία μιας αξιολόγησης θα είναι μια σειρά από μεταπολεμικές έρευνες που θα κρίνουν τις αντιλήψεις του πληγέντος πληθυσμού για το τι συνέβη κατά την διάρκεια του πολέμου και γιατί -για παράδειγμα, πώς μια σύγκρουση επηρεάζει τον βιοπορισμό, καθώς και την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, την ασφαλή στέγαση, και το καθαρό νερό και την υγιεινή. Εκτός από τα στοιχεία για τους θανάτους και τους τραυματισμούς, αυτή η ματιά στην μεταπολεμική ποιότητα ζωής θα παράσχει ένα χρήσιμο μέτρο των τοπικών αισθημάτων, ειδικά αν η εθνική κυβέρνηση μπορεί να μην είναι σε θέση να το πράξει ή να μην θέλει να μοιραστεί τις πληροφορίες αυτές δημοσίως.

Οι έρευνες θα πρέπει, φυσικά, να συμπληρωθούν με την μελέτη των εμπειρικών επιπτώσεων του πολέμου στις υποδομές, την κοινωνία και την οικονομία στο σύνολό τους: Κατεστραμμένα συστήματα νερού, μείωση του αριθμού των μαθητών, αύξηση της ανεργίας, αριθμός των λειτουργούντων νοσοκομείων, αριθμός γάμων, ποσοστό γονιμότητας και εσωτερική μετανάστευση, για να αναφέρουμε μερικά. Θα πρέπει επίσης να μετρηθούν κάποιοι πολιτικοί δείκτες˙ για παράδειγμα, η ελευθερία του Τύπου και η κατάσταση των μειονοτήτων, τα οποία έχουν ήδη αναφερθεί από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, θα πρέπει να ενταχθούν στην συνολική αξιολόγηση.

Ένας οργανισμός όπως το Αμερικανικό Γραφείο Κυβερνητικών Υπολογισμών θα μπορούσε να πρωτοστατήσει στην διενέργεια αυτών των εκτιμήσεων. Θα χρειαζόταν η βοήθεια επί τόπου Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και ακαδημαϊκοί ειδικοί, καθώς και ο συντονισμός των προσπαθειών με άλλες ομοσπονδιακές Υπηρεσίες, ξένες κυβερνήσεις και διεθνείς Οργανισμούς. Η εκτίμηση, η οποία θα πρέπει να υποβληθεί σε έλεγχο από μια επιτροπή αναθεώρησης αποτελούμενη από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, θα πρέπει να γίνεται κατά τα τελικά στάδια ενός πολέμου ή, καλύτερα, το συντομότερο μετά την λήξη του.

13102015-3.jpg

Ένας Αμερικανός στρατιώτης προστατεύει τον εαυτό του από την ώθηση του στροφείου ενός ελικοπτέρου Blackhawk που τον άφησε για μια αποστολή με την αφγανική αστυνομία, στο Αφγανιστάν, στις 20 Δεκέμβρη του 2014. LUCAS JACKSON / REUTERS
-----------------------

Το Ιράκ είναι ένα βασικό παράδειγμα για το πώς η αξιολόγηση των επιπτώσεων θα μπορούσε να βοηθήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να εκτιμήσουν καλύτερα την στρατηγική τους ως προς τις ένοπλες συγκρούσεις. Αν και υπήρχαν μια σειρά από δημοσκοπήσεις που μετρούσαν την στάση των Ιρακινών απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά την διάρκεια του πολέμου 2003-2011, ο στρατός δεν έκανε καλή χρήση τους. Αυτές οι έρευνες, μαζί με τις έρευνες θνησιμότητας, θα μπορούσαν να έχουν κρούσει τον κώδωνα για την σημασία της καταστροφικής βίας στην χώρα και να γίνουν η βάση για την λήψη σημαντικών αποφάσεων πολιτικής [1] -για παράδειγμα, να προτιμάται η προστασία των αμάχων, κάτι που οι Συμβάσεις της Γενεύης, δηλαδή οι διεθνείς συνθήκες που περιγράφουν τους ανθρωπιστικούς κανόνες κατά την διάρκεια του πολέμου, υποχρεώνουν να κάνει μια κατοχική δύναμη.

Κατά την διάρκεια της σύγκρουσης, οι Ιρακινοί κατηγορούσαν συνεχώς τις Ηνωμένες Πολιτείες για το χάος. Κατά την διάρκεια της χειρότερης βίας, περίπου το 80% των Ιρακινών αισθάνονταν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ακόμα και καθώς ο πόλεμος είχε υποχωρήσει τον Αύγουστο του 2008, όπως αποκάλυψε μια εκτεταμένη έρευνα που διεξήχθη από το ABC News και άλλους, οι Ιρακινοί ήταν αντίθετοι με την παρουσία των ΗΠΑ, και το 70% κατήγγειλαν τον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών στην χώρα τους ως «πολύ κακό». Περίπου το 55% των Ιρακινών έκριναν ότι η ασφάλεια ήταν χειρότερη από ό, τι πριν από τον πόλεμο, και ένα παρόμοιο ποσοστό ενέκρινε επιθέσεις κατά των υπό αμερικανική ηγεσία συμμαχικών δυνάμεων. Πιο πρόσφατα, την άνοιξη του 2014, το 73% των Ιρακινών έβλεπαν τις Ηνωμένες Πολιτείες ως μια πηγή αστάθειας στο Ιράκ.

Αυτές οι βαθιές δυσαρέσκειες έχουν σχέση, φυσικά, με την φοβερή καταστροφή που έκανε την χώρα «ερείπια που καπνίζουν», για να δανειστώ μια φράση από τον ιστορικό Juan Cole. Όπως προσδιόρισαν οι μελετητές Joseph Stiglitz και Linda Bilmes, το οικονομικό κόστος για το Ιράκ ανέρχεται σε τρισεκατομμύρια δολάρια [2]. Είναι αυτή η καταστροφή που, σε συνδυασμό με την κακή, σεχταριστική θολή διακυβέρνηση, οδήγησε εν μέρει στην άνοδο του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους (επίσης γνωστού ως ISIS). Η αξιολόγηση των επιπτώσεων των συγκρούσεων θα μπορούσε να γεμίσει αυτό το κενό πληροφόρησης, παρέχοντας στοιχεία για μια σειρά από δείκτες όπως η ζημιά της σύγκρουσης στην τοπική οικονομία, στον κοινωνικό ιστό και την τοπική πολιτική από την γειτονιά μέχρι ολόκληρο το κράτος. Η ενεργητική παρακολούθηση, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας σε νοικοκυριά, βοηθά να τεκμηριωθεί το πώς η καθημερινή ζωή έχει μεταβληθεί από τον πόλεμο και, όταν πολλαπλασιάζεται επί εκατομμύρια, πώς επηρεάζει μια ολόκληρη χώρα και μπορεί να οδηγήσει σε δυσαρέσκειες που τροφοδοτούν τον εξτρεμισμό.

Παρά το γεγονός ότι οι πολιτικοί ίσως να αποφύγουν την εκτίμηση των επιπτώσεων διότι θα μπορούσε να προκαλέσει κατηγορίες και κριτική, δεν είναι αυτός ο σκοπός της. Ο σκοπός είναι να οδηγήσει το έθνος και τους νομοθέτες να εξετάσουν με αυστηρότητα το ανθρώπινο κόστος του πολέμου. Ήδη, είναι πολύ εύκολο για τις Ηνωμένες Πολιτείες να βάλουν στην άκρη τα αποτρόπαια αποτελέσματα της σύγκρουσης και, αντ’ αυτού, να ανανεώσουν τις ελπίδες για μια γρήγορη νίκη. Αλλά με τις σωστές πληροφορίες, η Ουάσιγκτον μπορεί επιτέλους να αρχίσει να προσεγγίζει τον πόλεμο σαν το ολέθριο και σοβαρότατο πράγμα που είναι -και να θυμάται ότι οι συνέπειές του, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, δεν τελειώνουν απλά με την κατάπαυση του πυρός.

Copyright © 2015 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.