Η κακή συμφωνία της Ευρώπης με την Τουρκία

Αλλά αν οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΕΕ πραγματικά θέλουν να προσφέρουν μια αποτελεσματική απάντηση στην κρίση των προσφύγων και να διατηρηθεί η ελεύθερη κυκλοφορία εντός του χώρου Σένγκεν, θα πρέπει να συγκεντρώσουν σημαντικά τον έλεγχο επί των κοινών εξωτερικών τους συνόρων και επί της πολιτικής ασύλου. Η ΕΕ πρέπει να προχωρήσει με την δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Συνοριακού και Λιμενικού Σώματος, όπως προτείνεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Για να χρηματοδοτήσει ένα πραγματικό Ευρωπαϊκό Συνοριακό και Λιμενικό Σώμα και να τηρήσει την δέσμευσή της για την βελτίωση των ανθρωπιστικών συνθηκών στην Συρία, η ΕΕ θα πρέπει να κινητοποιήσει σημαντικούς πόρους. Μακροπρόθεσμα, οι νέες πηγές εσόδων για την κρίση των προσφύγων δεν μπορούν να προέλθουν από τις εθελοντικές δεσμεύσεις από τα κράτη-μέλη, τα οποία τελικά ίσως να μην καλυφθούν. Μέλη που αποδεικνύονται ανίκανα να ελέγξουν τα εξωτερικά σύνορα της Σένγκεν πρέπει να επιδιώξουν την στήριξη της ΕΕ και, εάν είναι απαραίτητο, προσωρινά να επιτρέψουν στην ΕΕ να περιπολεί στα σύνορα τους. Αν αρνηθούν, δημιουργούν κινδύνους για την ασφάλεια άλλων κράτη, και θα πρέπει να αποπεμφθούν από την ζώνη ελεύθερης κυκλοφορίας Σένγκεν.

Τα κράτη πρέπει επίσης να σέβονται και να εφαρμόζουν τους κοινούς κανόνες ασύλου της ΕΕ. Είναι άδικο και μη βιώσιμο για ορισμένα μέλη της Ένωσης, πάνω απ’ όλα την Γερμανία, να καλωσορίζουν και να υποστηρίζουν τεράστιο αριθμό νόμιμων αιτούντων άσυλο, ενώ άλλες, όπως η Ουγγαρία, να απορρίπτουν σχεδόν όλα τα αιτήματα. Εάν οι κυβερνήσεις αρνούνται να αναλάβουν το δικό τους δίκαιο μερίδιο, τότε, όπως εννόησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή [15] όταν αρχικά πρότεινε το καθεστώς μετεγκατάστασης των προσφύγων, θα πρέπει να αναγκαστούν να πληρώσουν πρόστιμο για να βοηθήσουν στην χρηματοδότηση της φροντίδας των προσφύγων στις χώρες που επωμίζονται το βάρος. Αν αυτές αρνούνται να πληρώσουν το πρόστιμο, τότε και αυτές θα πρέπει να αποπέμπονται από τον χώρο Σένγκεν.

Καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες αμφιταλαντεύονται με ψευτο-λύσεις, όπως η συμφωνία με την Τουρκία, το παράθυρο για την εξεύρεση του σωστού σχεδίου γίνεται στενότερο. Ας ελπίσουμε ότι εξακολουθεί να έχει απομείνει κάτι που να μοιάζει με αλληλεγγύη μέχρι την στιγμή που η Ευρώπη θα αναγνωρίσει την ανεπάρκεια της συμφωνίας και θα πάει πίσω στο σχεδιαστήριο για να βρει μια καλύτερη διευθέτηση, η οποία θα περιλαμβάνει μια κοινή εξωτερική πολιτική συνόρων και ασύλου.

Εν τω μεταξύ, η ΕΕ πρέπει να δράσει γρήγορα για να ανακουφίσει τα δεινά των τριών εκατομμυρίων προσφύγων στην Τουρκία. Η ΕΕ πρέπει να ακολουθήσει την υπάρχουσα δέσμευσή της να παραδώσει 3 δισ. ευρώ ως βοήθεια στους Σύριους πρόσφυγες στην Τουρκία και πρέπει να ασκήσει πίεση στην Άγκυρα να τηρήσει την υπόσχεσή της να ανοίξει την αγορά εργασίας της σε αυτούς. Μέχρι οι πρόσφυγες στην Τουρκία και σε άλλες χώρες της περιοχής να μπορούν να ζουν σε ανεκτές συνθήκες και να ενσωματωθούν κοινωνικά και οικονομικά, θα συνεχίσουν να διακινδυνεύουν τα πάντα για την ελπίδα να φτάσουν στην Ευρώπη.

Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/europe/2016-03-29/europes-lousy-...