Η Ουγγαρία εξήντα χρόνια μετά την Επανάσταση

Σε μια συγκέντρωση μνήμης για την Ουγγρική Επανάσταση στην Βουδαπέστη, τον Οκτώβριο του 2006. KAROLY ARVAI / REUTERS
------------------------------

ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Εξήντα χρόνια πριν, οι Ούγγροι διακινδύνευσαν την ζωή τους για να πιέσουν για ένα ανεξάρτητο δικαστικό σώμα, για την ελευθερία του Τύπου και τον πολιτικό πλουραλισμό. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς αυτό να συμβαίνει σήμερα, όταν το 27% [12] των ψηφοφόρων υποστηρίζει το Fidesz –τοποθετώντας το κόμμα μπροστά από τους ανταγωνιστές του. Η υποστήριξη αυτή δεν είναι αποτέλεσμα της άγνοιας των πολιτών για τις αδίστακτες πρακτικές του κόμματος˙ Μια πρόσφατη δημοσκόπηση [13] από το ουγγρικό γκρουπ Median διαπίστωσε ότι το 66% των Ούγγρων –συμπεριλαμβανομένου του 33% των δηλωμένων υποστηρικτών του Fidesz- πιστεύουν ότι η διαφθορά είναι ένα πρόβλημα στο κυβερνών κόμμα. Ούτε έχουν κάνει να του κοστίσουν πολύ οι αντι-ευρωπαϊκές θέσεις του κόμματος.

Φαίνεται ότι το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η ελκυστικότητα του Fidesz: Είναι η απάθεια. Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που έγινε τον Ιούλιο, το 84% [12] των ανθρώπων που θέλουν το Fidesz μακριά από την εξουσία δεν θα έμπαιναν καν στον κόπο να ψηφίσουν, εάν οι εκλογές διεξάγονταν σήμερα. Με το περιορισμένο περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης στην Ουγγαρία, με μια ευρωπαϊκή κοινότητα ανίκανη να επαναφέρει [14] φιλελεύθερους δικαστές οι οποίοι αδίκως απομακρύνθηκαν από τις θέσεις τους και με ένα πολιτικό κλίμα στο οποίο οι ηγέτες της αντιπολίτευσης στην καλύτερη περίπτωση είναι αποδιοργανωμένοι [15] και στην χειρότερη περίπτωση ευάλωτοι στο να αφομοιώνονται [16], φαίνεται δύσκολο το ουγγρικό εκλογικό σώμα να ξεπεράσει την «δουλικότητα και την απάθεια» που περιέγραψε ο πολιτικός επιστήμονας Gabor Torok [17] ως ένα από τα καθοριστικά χαρακτηριστικά του το 2014.

Η διολίσθηση της Ουγγαρίας στην ανελευθερία θα συνεχιστεί πιθανότατα για το εγγύς μέλλον. Ωστόσο, η Ουγγρική δημοκρατία δεν χρειάζεται να είναι «αναισθητοποιημένη» [18] σε μακροπρόθεσμη βάση, και μια συντονισμένη προσπάθεια από φιλελεύθερους Ούγγρους θα μπορούσε να βοηθήσει να οδηγηθεί η χώρα πίσω προς την Ευρώπη. Τα γεγονότα των τελευταίων ετών προσφέρουν ένα προηγούμενο για την δυνατότητα αυτή: Όταν η κυβέρνηση επέβαλλε έναν φόρο επί των χρηστών του διαδικτύου το 2014, φαινομενικά ως έναν τρόπο για να εξισορροπήσει τον προϋπολογισμό της Ουγγαρίας, οι επικριτές υποστήριξαν ότι θα περιορίσει την ελευθερία του λόγου και οργανώθηκαν σε τόσο μεγάλους αριθμούς που ο Orban αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πρωτοβουλία [19].

Με περίπου δύο χρόνια μέχρι τις επόμενες [προγραμματισμένες] βουλευτικές εκλογές στην Ουγγαρία, οι Ούγγροι που επιδιώκουν να εμποδίσουν μια ακόμη νίκη του Fidesz αντιμετωπίζουν ένα δύσκολο έργο -ένα έργο όλο και πιο σημαντικό υπό το φως του Brexit και της πρόθεσης του Όρμπαν να διοργανώσει εθνικό δημοψήφισμα για την μετανάστευση. Αλλά οι Ούγγροι έχουν επίσης το πλεονέκτημα της εθνικής μνήμης. Ίσως μπορούν να αντλήσουν έμπνευση από την ιστορία για να διακηρύξουν στον υπόλοιπο κόσμο ότι, τώρα όπως πάντοτε, η Ουγγαρία ανήκει στην Ευρώπη.

Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/europe/2016-09-01/hungary-sixty-...