Χάνοντας στο Αφγανιστάν

Επί δεκαπέντε χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους στην Διεθνή Δύναμη Βοήθειας για Ασφάλεια (International Security Assistance Force, ISAF) έχουν εξαπολύσει πόλεμο εναντίον των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Και, χρόνο με το χρόνο, οι Ταλιμπάν έχουν απομακρύνει την ήττα. Ένα ζήτημα στην πολιτική των ΗΠΑ υπήρξε η ακλόνητη πίστη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν τελικά να αναγκάσουν [να βγει] ένα αποδεκτό αποτέλεσμα στο Αφγανιστάν. Στις αρχές της σύγκρουσης, η χώρα επεδίωξε την ολοκληρωτική ήττα των Ταλιμπάν. Αργότερα, καθώς η σκοπιμότητα του στόχου αυτού τέθηκε υπό αμφισβήτηση, υιοθέτησε τον πιο μετριοπαθή στόχο να αφήσει το Αφγανιστάν με μια δική του δύναμη ασφαλείας, ικανή να υπερασπίζεται την χώρα εναντίον των Ταλιμπάν. Οι στόχοι μπορεί να έχουν αλλάξει, αλλά οι συνοδευτικές στρατιωτικές αναπτύξεις έχουν αγκυρώσει την δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών στις φιλοδοξίες της. Σύμφωνα με αυτό το μοτίβο, τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, ανακοίνωσε την πιο πρόσφατη αύξηση των στρατευμάτων [1], κάτι που εγγυάται ότι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ θα κληρονομήσει περίπου 10.000 στρατιώτες στο Αφγανιστάν.

Κατά μια ποικιλία δεικτών, η ISAF και η αφγανική κυβέρνηση την οποία υποστηρίζει, χάνουν τον πόλεμο. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε πρόσφατα το Πεντάγωνο σε έναν από τους συγγραφείς [του παρόντος κειμένου], η βία στο Αφγανιστάν μετά από την αύξηση των στρατευμάτων από τον Ομπάμα το 2009 έχει παραμείνει σε επίπεδα που υπερβαίνουν κατά πολύ εκείνα που παρατηρήθηκαν κατά τα πρώτα χρόνια του πολέμου. Εν τω μεταξύ, οι μετρήσεις της δραστηριότητας των ανταρτών, από τις απαγωγές μέχρι τις πωλήσεις όπλων, παρέμειναν σε επίπεδα ίσα ή υψηλότερα από αυτά που παρατηρήθηκαν όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες «πλημμύρισαν» με στρατό την χώρα. Ίσως το πιο ανησυχητικό είναι ότι, από το 2010, οπότε η ISAF άρχισε να παρακολουθεί τα αποτελέσματα μάχης σε σταθερή βάση, ο αριθμός των επιθέσεων ανταρτών που έχουν ως αποτέλεσμα τον θάνατο Αφγανών αστυνομικών και στρατιωτών συνέχισε να ανεβαίνει σταθερά.

Οι τάσεις αυτές θέτουν υπό αμφισβήτηση την λογική της περαιτέρω επέκτασης της παρουσίας των στρατευμάτων των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν. Για χρόνια, τα διαθέσιμα στοιχεία έχουν δείξει ότι μια αποφασιστική νίκη κατά των Ταλιμπάν δεν είναι δυνατή. Εκτός από μια μόνιμη στάθμευση δυνάμεων στο Αφγανιστάν, δεν είναι σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να αποτρέψουν την ενδεχόμενη βίαιη ανάκτηση μεγάλων τμημάτων του εδάφους του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν. Παρά το γεγονός ότι το κόστος που συνδέεται με την πλήρη αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν είναι δυνητικά πολύ υψηλό, μπορεί να είναι αναπόφευκτο. Επιπλέον, υπάρχουν επιπρόσθετα κόστη που συνδέονται με τους υπόλοιπους που εμπλέκονται. Ακόμα και καθώς οι προοπτικές της νίκης στο Αφγανιστάν έχουν εξασθενήσει, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους συνέχισαν να πολεμούν, και φαίνεται ότι η ISAF τώρα αγωνίζεται να αποφύγει την απόλυτη αποτυχία. Ωστόσο, αυτό επίσης είναι σίγουρα μια χαμένη υπόθεση. Είναι καιρός να ασχοληθεί σοβαρά με το ερώτημα κατά πόσον τα οφέλη από την καθυστέρηση της απόσυρσης υπερκαλύπτουν το κόστος ενός τέτοιου εγχειρήματος.

Ένας Αμερικανός στρατιώτης του 2-12 Πεζικού 4BCT-4ID Task Force Mountain Warrior κάνει ένα διάλειμμα στην διάρκεια μιας νυχτερινής αποστολή κοντά στο στρατόπεδο Honaker Miracle στην κοιλάδα Pesh της επαρχίας Κουνάρ στις 12 Αυγούστου του 2009. CARLOS BARRIA / REUTERS
-----------------------------------------------

ΠΑΡΑΛΟΓΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

Η λογική της περαιτέρω αύξησης των στρατευμάτων είναι ενστικτώδης. Τα φαντάσματα του Ιράκ, και η ανάδυση ενός εξτρεμιστικού οιονεί κράτους στον απόηχο της αποχώρησης των ΗΠΑ από την χώρα αυτή, στοιχειώνουν. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύροντο πλήρως από το Αφγανιστάν, οι αφγανικές δυνάμεις θα έμεναν να αποκρούσουν τις προσπάθειες των Ταλιμπάν να καταλάβει έδαφος από την κυβέρνηση. Οι Ταλιμπάν έχουν ήδη δείξει τόσο την επιθυμία όσο και την ικανότητα να πετύχουν ένα τέτοιο κατόρθωμα˙ σε κάθε ετήσια εποχή μαχών, η ομάδα αποσπά τον έλεγχο διαφόρων περιοχών από την ISAF και τις αφγανικές κυβερνητικές δυνάμεις. Η απογοητευτική πραγματικότητα είναι ότι, χωρίς την συνεχή υποστήριξη των ΗΠΑ, είναι σίγουρες σημαντικές αφγανικές απώλειες.

Άλλοι, συμπεριλαμβανομένου του πρώην διοικητή της ISAF και διευθυντή της CIA, Ντέιβιντ Πετρέους, έχουν υποστηρίξει την συνέχιση της παρουσίας στρατευμάτων [2] στην βάση ότι το Αφγανιστάν «είναι ένα μέρος όπου η αλ Κάιντα και το ISIS εξακολουθούν να έχουν μέτρια πατήματα που θα μπορούσαν να επεκταθούν, αν αναπτυχθεί ένα κενό ασφαλείας».

Με μια πιο προσεκτική εξέταση, ωστόσο, η λογική της αύξησης των στρατευμάτων φαίνεται κάπως αδύναμη.

Το Αφγανιστάν είναι ώριμο για επιτυχή ανταρσία. Υπάρχει πολύ μικρή πιθανότητα ότι, με τα σημερινά επίπεδα των στρατευμάτων, κάθε επιπλέον χρόνος που δαπανάται από τις δυνάμεις των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν θα οδηγήσει σε σημαντικές επιτυχίες εναντίον των Ταλιμπάν. Κατά τα τελευταία 15 χρόνια πολέμου στην χώρα, πολλά από τα οποία συμπεριλάμβαναν αριθμούς διεθνών στρατευμάτων που υπερέβαιναν κατά πολύ τον σημερινό, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι διεθνείς εταίροι τους δεν ήταν σε θέση να νικήσουν την οργάνωση. Μια διαρκής εξέγερση είναι σχεδόν σίγουρη εναντίον των εθνικών δυνάμεων του Αφγανιστάν που ενισχύονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους.

Η ακαδημαϊκή έρευνα διαπιστώνει ότι οι συγκρούσεις στις οποίες είναι διαθέσιμη ξένη βοήθεια για τους αντάρτες, τείνουν να είναι πιο σοβαρές και να διαρκούν περισσότερο από ό, τι τα άλλα είδη του εμφυλίου πολέμου. Επιπλέον, το ορεινό ανάγλυφο και η χρηματοδότηση από το λαθρεμπόριο μπορούν να συμβάλουν σημαντικά [3] στην επιμονή της εμφύλιας σύγκρουσης. Στο Αφγανιστάν, η συνεχής υποστήριξη που παρέχεται από την Διεύθυνση Δι-υπηρεσιακών Πληροφοριών του Πακιστάν, το άσυλο που παρέχεται από τα βουνά Hindu Kush, και η χρηματοδότηση από ιδιωτικές δωρεές από «πολίτες από την Σαουδική Αραβία, το Πακιστάν, το Ιράν και ορισμένες χώρες του Περσικού Κόλπου» [4] καθώς και τα έσοδα από το εμπόριο οπίου, δείχνουν ότι οι αντάρτες Ταλιμπάν έχουν πολλά περισσότερα χρόνια αγώνα ακόμα μπροστά τους.

Τα στοιχεία του Υπουργείου Άμυνας από την σύγκρουση στο Αφγανιστάν υποστηρίζουν αυτή την θέση. Παρά τις προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών για την ειρήνευση της χώρας, τα επίπεδα της βίαιης αστάθειας που υπάρχουν σήμερα εκεί υπερβαίνουν κατά πολύ εκείνα που παρατηρήθηκαν κατά τα πρώτα επτά χρόνια της σύγκρουσης. (Τα στοιχεία επισκιάζονται κάπως από την εποχικότητα των μαχών στο Αφγανιστάν, κάτι που ευθύνεται για ένα σημαντικό ποσό της μεταβολής της έντασης των συγκρούσεων. Τα δεδομένα, ως εκ τούτου, παρουσιάζονται τόσο υπό την μορφή ακατέργαστων χρονοσειρών όσο και ως αναλυτική τάση).

Εβδομαδιαία Ανταρτική Βία σε Ολόκληρο το Αφγανιστάν, Ιανουάριος 2002 -Δεκέμβριος 2015. Η διακεκομμένη γραμμή προσεγγίζει την ημερομηνία κατά την οποία ο αριθμός των στρατιωτών των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν έφτασε στο ανώτερο επίπεδο των περίπου 100.000 ατόμων.
----------------------------

Τάση από Εποχικά Αναλυμένες Χρονοσειρές με Χρήση Τοπικής Πολυωνυμικής Παλινδρόμησης της Ανταρτικής Βίας σε ολόκληρο το Αφγανιστάν, Ιανουάριος 2002 - Δεκέμβριος 2015.
--------------------------------

ΜΑΚΡΟΒΙΟ

Εκτός από την αναμενόμενη διάρκεια ζωής των Ταλιμπάν, πιθανώς δεν μπορεί να ματαιωθεί και η συνεχιζόμενη εξάπλωσή τους σε ολόκληρο το Αφγανιστάν. Στα τέλη του 2013, μεγάλο μέρος του κόσμου παρακολουθούσε με δυσπιστία καθώς μαχητές του ISIS (επίσης γνωστού ως Ισλαμικό Κράτος) κατέλαβαν ιρακινές στρατιωτικές μονάδες που είχαν λάβει [5] δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε προγράμματα κατάρτισης και προηγμένα όπλα από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα, το ISIS διεκδικεί μεγάλη μερίδα του εδάφους σε ολόκληρο το Ιράκ και την Συρία (αν και έχει χάσει πρόσφατα τον έλεγχο [6] μέρος των εδαφών του).

Εβδομαδιαία Ανταρτική Βία σε ολόκληρο το Αφγανιστάν Κατά Τύπο Μεγάλης Επίθεσης, Ιανουάριος 2002 - Δεκέμβριος 2015. (DF = άμεσα πυρά˙ IDF = έμμεσα πυρά˙ IED = αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός˙ SAFIRE = πυρά επιφάνειας-αέρος).
---------------------------------

Μετά από αυτά τα γεγονότα στο Ιράκ, το φάσμα των δυνάμεων των Ταλιμπάν να εκτοπίζουν με τον ίδιο τρόπο τους Αφγανούς στρατιώτες διαγράφεται μεγαλύτερο τώρα από ό, τι σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή κατά την διάρκεια της σύγκρουσης. Η συνεχιζόμενη στρατιωτική εμπλοκή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν παρέχει έτσι την ελπίδα ότι οι αφγανικές δυνάμεις μπορεί να διατηρήσουν τον έλεγχο της χώρας τους. Και αν οι Ταλιμπάν μπορεί να αναχαιτιστούν, όπως υποστηρίζουν ο Πετρέους και οι συνάδελφοί του, τότε το ακυβέρνητο έδαφος -ο τύπος που οι ριζοσπαστικές εξτρεμιστικές οργανώσεις θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν προς όφελός τους- θα πρέπει να διατηρείται σε ένα ελάχιστο, μειώνοντας την τρομοκρατική απειλή που αντιμετωπίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Υπάρχει κάποια λογική σε αυτό το τελευταίο επιχείρημα. Οι βίαιες πολιτικές οργανώσεις, πράγματι φαίνεται να αποτελούν μεγαλύτερο κίνδυνο όταν έχουν πρόσβαση σε έδαφος. Όπως εξηγεί ο καθηγητή του Princeton, Jacob Shapiro, στο βιβλίο του The Terrorist’s Dilemma [7], οι οργανώσεις χωρίς έδαφος αντιμετωπίζουν σημαντικά «προβλήματα εντολέα-εντολοδόχου» [στμ: principal-agent problem, όταν ο εντολοδόχος αναγκάζεται να δράσει σε αντίθεση με τις επιθυμίες του εντολέα], ιδιαίτερα με την μορφή περιορισμών στις επικοινωνίες, που εμποδίζουν την αποτελεσματικότητά τους.

Ωστόσο, υπάρχουν δύο προβλήματα με αυτή την γενική γραμμή του επιχειρήματος. Πρώτον, είναι απίθανο η εξάπλωση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν να μπορεί να εκμηδενιστεί. Παρά την τρέχουσα και συνεχιζόμενη παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών στο Αφγανιστάν, οι Ταλιμπάν αμφισβητούν τον έλεγχο [8] ολόκληρων επαρχιών από την αφγανική κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένης της Κανταχάρ και της Ουρουζγκάν. Εν τω μεταξύ, ο Ειδικός Γενικός Επιθεωρητής για την Ανασυγκρότηση του Αφγανιστάν (Special Inspector General for Afghanistan’s Reconstruction) ανέφερε πρόσφατα [9] ότι, από τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, η αφγανική κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο ενός επιπλέον 5% των περιοχών της. Ελέγχει τώρα μόνο το 65,6% των εδαφών. Μια άλλη πηγή εκτιμά ότι το ένα πέμπτο του εδάφους του Αφγανιστάν είναι «ελεγχόμενο ή διεκδικούμενο» από τους Ταλιμπάν [10].

Εβδομαδιαίες Εντοπισμένες Περιπτώσεις «Τρομοκρατικής Δραστηριότητας» («στρατολόγηση τρομοκρατών», «εκπαίδευση τρομοκρατών» ή «τρομοκρατικές τακτικές και διαδικασίες») σε ολόκληρο το Αφγανιστάν, Ιανουάριος 2002 - Δεκέμβριος 2015.
------------------------------------

Εβδομαδιαίες Περιπτώσεις Άλλων Μεγάλων Ανταρτικών Δραστηριοτήτων («παράνομα σημεία ελέγχου», «απαγωγές», «ναρκωτικά», «λαθρεμπόριο», «πωλήσεις όπλων», «βίαιος εκφοβισμός») σε ολόκληρο το Αφγανιστάν, Ιανουάριος 2002 - Δεκέμβριος 2015.
------------------------------------------

Άλλοι δείκτες της δραστηριότητας των ανταρτών που καταγράφονται στα στοιχεία του Πενταγώνου αποκαλύπτουν παρομοίως σημαντική, συνεχή δραστηριότητα των Ταλιμπάν. Για παράδειγμα, ο αριθμός των περιπτώσεων όπου ανιχνεύτηκε τρομοκρατική δραστηριότητα έχει αυξηθεί από τότε που άρχισε ο πόλεμος, όπως και οι περιπτώσεις άλλων δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τις επιχειρήσεις των Ταλιμπάν- από την λειτουργία των παράνομων σημείων ελέγχου και τις προσπάθειες λαθρεμπορίου μέχρι τις πωλήσεις όπλων.

Ωστόσο, οι πιο ενδιαφέρουσες τάσεις στα στοιχεία αυτά μάλλον σχετίζονται με την ύπαρξη θυμάτων κατά την διάρκεια βίαιων συμπλοκών μεταξύ των δύο πλευρών. Αυτά τα συγκεκριμένα στοιχεία δεν παρακολουθούντο συστηματικά από τις δυνάμεις της ISAF μέχρι το 2010. Όμως, για την περίοδο των τεσσάρων ετών για την οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, οι τάσεις είναι ξεκάθαρες. Οι αφγανικές στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις έχουν δει μια απότομη αύξηση του αριθμού των θανατηφόρων συμπλοκών από τότε που άρχισε η υποβολή εκθέσεων. Οι αψιμαχίες στις οποίες υπήρχαν θάνατοι ανταρτών έχουν επίσης αυξηθεί. Τέλος, η συχνότητα ύπαρξης θυμάτων της ISAF έχει μειωθεί σταθερά, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι πολυεθνικοί εταίροι τους έχουν αποσύρει τις δυνάμεις τους από το πεδίο της μάχης και [τις έχουν τοποθετήσει] σε βάσεις ή τις έχουν απομακρύνει από την χώρα συνολικά.

Εβδομαδιαία Συχνότητα Θανάτων Αφγανών Στρατιωτών και Αστυνομικών σε Ολόκληρο το Αφγανιστάν, Ιανουάριος 2010 - Νοέμβριος 2014.
-------------------------------

Εβδομαδιαία συχνότητα Θανάτων Ανταρτών σε Ολόκληρο το Αφγανιστάν, Ιανουάριος 2010 - Νοέμβριος 2014.
--------------------------------------

Εβδομαδιαία συχνότητα Θανάτων της ISAF σε Ολόκληρο το Αφγανιστάν, Ιανουάριος 2010 - Νοέμβριος 2014.
------------------------------------

ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ

Τα δεδομένα σχετικά με τις αντάρτικες επιθέσεις μπορεί να αντιπροσωπεύουν μόνο ένα κλάσμα των στρατιωτικών δυνατοτήτων των Ταλιμπάν. Για χρόνια, η ηγεσία της ομάδας έχει ακολουθήσει την στρατηγική [11] απλά να ξεπερνά την στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν. Η προσέγγιση, λοιπόν, εγείρει ένα σημαντικό ερώτημα: Οι Ταλιμπάν επιχειρούν σήμερα στην, ή κοντά στην, πλήρη δυναμικότητά τους;

Επειδή οι Ταλιμπάν έχουν πρόσβαση σε ένα σχετικά ασφαλές καταφύγιο πίσω από τα πακιστανικά σύνορα και μπορούν να βρουν καταφύγιο στο τραχύ έδαφος μεταξύ του Αφγανιστάν και του Πακιστάν, είναι πιθανόν ότι η ομάδα δεν χρειάζεται την πλήρη στρατιωτική ικανότητά της για να ξεπεράσει την ISAF. Αντί γι’ αυτό, η οργάνωση θα μπορούσε να μετριάζει στρατηγικά την χρήση της βίας σε μια προσπάθεια να εξισορροπήσει το κόστος και τα οφέλη της πραγματοποίησης επιθέσεων.

Στο κάτω-κάτω, οι επιθέσεις στις δυνάμεις της ISAF -αν και δυνητικά επιταχύνουν την απόσυρση των ΗΠΑ- έχουν υψηλό κόστος. Δεδομένης της διαφοράς στις στρατιωτικές δυνατότητες μεταξύ των δύο πλευρών, οι αψιμαχίες μεταξύ της ISAF και των δυνάμεων των Ταλιμπάν είναι πολύ πιο πιθανό να οδηγήσουν σε απώλειες των Ταλιμπάν. Για παράδειγμα, από τα στοιχεία του Πενταγώνου υπολογίζουμε ότι, από τις πολλές χιλιάδες θανατηφόρες συμπλοκές μεταξύ της ISAF και των ανταρτικών δυνάμεων σε όλο τον πόλεμο, μόνο σε περίπου 6% των περιπτώσεων όντως η ISAF υπέστη έναν ή περισσότερους θανάτους. Περίπου στο 95% των περιπτώσεων, οι αντάρτες υπέστησαν απώλειες. (Οι αριθμοί δεν φθάνουν ως το 100%, επειδή σε ένα μικρό αριθμό εμπλοκών, υπήρξαν θάνατοι και στις δύο πλευρές).

Για να καθοριστεί εάν οι Ταλιμπάν όντως μετριάζουν την χρήση βίας, μπορούμε να ψάξουμε για αποδείξεις στις εκλογικές περιόδους στο Αφγανιστάν. Παρά το γεγονός ότι η οργάνωση μπορεί να περιμένει την ώρα της, ωστόσο επιδιώκει επιθετικά να ελαχιστοποιηθεί η προσέλευση των ψηφοφόρων. Τα δεδομένα αποκαλύπτουν ότι τις ημέρες των εκλογών οι Ταλιμπάν αυξάνουν τα έμμεσα πυρά και άλλες επιθέσεις με πολύ μεγάλη διαφορά σε σχέση με τις μέρες που δεν γίνονται εκλογές. Ειδικότερα, οι Ταλιμπάν δεν ήταν μόνο σε θέση να πραγματοποιούν σημαντικές εντάσεις της βίας σε εκείνες τις ημέρες, αλλά στις επόμενες ημέρες και εβδομάδες μετά τις εκλογές, δεν υπάρχει προφανής πτώση στις έμμεσες επιθέσεις με πυρά σε σχέση με τις κανονικές ημέρες μάχης. Αυτή η φαινομενική επιστροφή στην συνήθη μαχητική δραστηριότητας δείχνει ότι οι πόροι του οργανισμού δεν είχαν εξαντληθεί μέσα από έντονες προσπάθειες κατά τις ημέρες των εκλογών, όπως θα μπορούσε να υπονοηθεί [αν τα πράγματα εξελίσσονταν] διαφορετικά.

ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ

Αν τα ακυβέρνητα εδάφη αποτελούν το επίκεντρο της στρατηγικής της αντιτρομοκρατίας των ΗΠΑ, οι αυξήσεις των στρατευμάτων στο Αφγανιστάν δεν είναι η λύση. Πολλά ακυβέρνητα εδάφη έχουν προκύψει από τότε που οι Ηνωμένες Πολιτείες πρωτο-εισέβαλαν στο Αφγανιστάν. Μεγάλα κομμάτια του Ιράκ έχουν χαθεί υπέρ του ISIS. Στην Συρία, η πολιορκούμενη κυβέρνηση εκτιμάται ότι δεν έχει κανέναν έλεγχο [12] στο περίπου 83% του εδάφους της χώρας. Παρόμοιοι χώροι έχουν αναπτυχθεί στην Λιβύη, στην χερσόνησο του Σινά στην Αίγυπτο, και σε τμήματα του Μάλι. Με άλλα λόγια, μια πραγματική στρατηγική για τα ακυβέρνητα εδάφη θα απαιτήσει πολύ περισσότερα από ό, τι στρατεύματα στο Αφγανιστάν.

Καθημερινές Έμμεσες Επιθέσεις με Πυρά σε Ολόκληρο το Αφγανιστάν, Ιανουάριος 2002 - Δεκέμβριος 2015. Οι τέσσερις σημαντικές αιχμές του αριθμού των επιθέσεων συμβαίνουν στις ημέρες των εκλογών.
------------------------------

Επιπλέον, υπάρχουν και άλλα κόστη που συνδέονται με την συνεχιζόμενη εμπλοκή στο Αφγανιστάν. Μιάμιση δεκαετία στρατιωτικής εμπλοκής στο Ιράκ και το Αφγανιστάν έχουν θέσει μια σημαντική επιβάρυνση στα στρατεύματα των ΗΠΑ. Ο παρατεταμένος πόλεμος έχει επιβάλει σημαντική πίεση στους προϋπολογισμούς λειτουργίας και συντήρησης του στρατού. Και από αμφότερες τις νομικές και ηθικές προοπτικές, η παγκόσμια αντιτρομοκρατική εκστρατεία των ΗΠΑ συνεχίζει να θέτει δύσκολα ερωτήματα, ιδιαίτερα εκείνα που σχετίζονται με τις απώλειες αμάχων [13].

Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι συνεργάτες τους επιταχύνουν την απόσυρσή τους από το Αφγανιστάν, παρ’ όλα αυτά υπάρχουν μέτρα που θα μπορούσαν να λάβουν για να αποτρέψουν την άσκοπη απώλεια ζωών καθώς οι Ταλιμπάν συνεχίζουν να εξαπολύουν την εκστρατεία τους.

Δεκάδες χιλιάδες Αφγανοί πολίτες διακινδύνευσαν τις ζωές τους και, σε πολλές περιπτώσεις, αυτές των μελών των οικογενειών τους για να υποστηρίξουν τις προσπάθειες των ΗΠΑ στην χώρα τους. Πολλά από αυτά τα άτομα αντιμετωπίζουν τώρα την προοπτική θανατηφόρων αντιποίνων καθώς οι Ταλιμπάν συνεχίζουν να επεκτείνουν την επιρροή τους σε ολόκληρη την χώρα. Μια τέτοια ομάδα περιλαμβάνει τους Αφγανούς διερμηνείς, οι οποίοι, όπως έγραψε η συντακτική ομάδα της εφημερίδας New York Times τον Αύγουστο του [14], «παραμένουν σε θανάσιμο κίνδυνο», ωστόσο, «όπως έχουν τα πράγματα, υπάρχουν περίπου 12.600 αιτούντες [βίζα] με εκκρεμείς αιτήσεις και μόνο περίπου 2.500 βίζες που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει δικαίωμα να εκδώσει ... 10.100 Αφγανοί, οι οποίοι είχαν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι η υπηρεσία τους προς τις Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ανταμείβεται με ένα ασφαλές καταφύγιο, μπορεί να μείνουν πίσω». Το να παρασχεθεί η ευκαιρία σε αυτά και σε άλλα άτομα που διατρέχουν τα υψηλότερα επίπεδα κινδύνου να ξεφύγουν από την πιθανή δίωξη, προσφέρει στις Ηνωμένες Πολιτείες την ευκαιρία να βγουν από το Αφγανιστάν με χάρη.

Το να εγκαταλειφθεί χωρίς αποδεκτό αποτέλεσμα στον ορίζοντα ένα σχέδιο στο οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους έχουν επενδύσει 15 χρόνια, δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων δολάρια και χιλιάδες ζωές, είναι οδυνηρό. Αν και η εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών στο Αφγανιστάν δεν έχει οδηγήσει σε πολλά από τα αποτελέσματα που θα ήταν προτιμητέα, η πραγματική αποτυχία θα είναι η διατήρηση της τρέχουσας πορείας γνωρίζοντας ότι κάτι τέτοιο είναι πιθανό να παρατείνει την τελική ήττα.

Ο Astro Teller, ο διευθύνων σύμβουλος της Google X, το τοποθετεί καλά [15]. Η αποτυχία είναι «το σημείο στο οποίο ξέρεις ότι αυτό που δουλεύεις είναι το λάθος πράγμα για να δουλεύεις ή ότι δουλεύεις σε αυτό με λάθος τρόπο. Δεν μπορείς να συμμαζέψεις την δουλειά σ εκείνη την στιγμή ... ‘αποτυχία’ -αυτό ονομάζεται ‘μάθηση’. Και μόλις την βάλεις σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχει εκείνη η στιγμή, όπου και αν σταματήσεις τώρα, εάν διορθώσεις την πορεία σου τώρα, μπορείς να μην ντροπιαστείς. Αλλά αν συνεχίζεις προς τα εμπρός, η ντροπή αρχίζει να οικοδομείται».

Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/afghanistan/2016-09-22/losing-af...

Σύνδεσμοι:
[1] http://www.reuters.com/article/us-usa-afghanistan-idUSKCN0ZM1HT
[2] http://nationalinterest.org/feature/keep-troop-levels-steady-afghanistan...
[3] http://journals.cambridge.org/action/displayAbstract?fromPage=online&aid...
[4] http://www.nytimes.com/2009/10/19/world/asia/19taliban.html?_r=0
[5] http://www.csmonitor.com/World/Security-Watch/Backchannels/2014/0702/The...
[6] http://www.nytimes.com/interactive/2016/06/18/world/middleeast/isis-cont...
[7] http://press.princeton.edu/titles/10146.html
[8] https://www.washingtonpost.com/world/asia_pacific/with-new-tactics-talib...
[9] https://www.sigar.mil/pdf/quarterlyreports/2016-07-30qr-section3-securit...
[10] http://www.nytimes.com/interactive/2015/09/29/world/asia/afghanistan-tal...
[11] https://www.amazon.com/World-Order-Henry-Kissinger/dp/1594206147
[12] http://www.janes.com/article/53771/syrian-government-no-longer-controls-...
[13] https://www.washingtonpost.com/world/national-security/white-house-relea...
[14] http://www.nytimes.com/2016/08/18/opinion/dimming-hope-for-afghan-transl...
[15] http://www.npr.org/programs/ted-radio-hour/487606750/failure-is-an-option

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition