Αναγνωρίζοντας την πολιτική του Τραμπ για την Μέση Ανατολή

Αυτό κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχιστεί. Για τις περισσότερες χώρες και τους ηγέτες, ωστόσο, η αντιστάθμιση δεν είναι η προτιμώμενη επιλογή. Θα εξακολουθήσουν μάλλον να στερεοποιούν τις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, με την προϋπόθεση ότι εκείνες θα δείχνουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ηγεσίας και ευαισθησία για τα συμφέροντα και τις ανάγκες τους. Βλέπουν τον Trump ως μια ισχυρογνώμονα προσωπικότητα εξ ολοκλήρου σε θέση να λαμβάνει και να τιμά συμφωνίες που έχουν επιτευχθεί με ισχυρούς άνδρες όπως οι ίδιοι. Το Κάιρο θα ήθελε να πιστεύει ότι ο Trump θα είναι κάποιος με τον οποίον θα μπορούν να κάνουν δουλειές και που δεν θα καταφέρεται κατά των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι ο Αιγύπτιος πρόεδρος Abdel-Fattah al-Sisi εξέδωσε μια δήλωση για να συγχαρεί τον Trump, λέγοντας ότι ήταν βέβαιος ότι η προεδρία του θα εισφέρει «νέα ζωή» [11] στις αιγυπτο-αμερικανικές σχέσεις. Γι’ αυτόν, «νέα ζωή» σημαίνει να σαρωθεί η κληρονομιά του Ομπάμα και της Κλίντον, οι οποίοι ευρέως θεωρείται ότι έχουν υποστηρίξει την Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Υπάρχουν επίσης εκείνοι που πιστεύουν ότι η επιθυμία του Trump (και, μάλιστα, του αμερικανικού κοινού) να αποστασιοποιηθεί από την Μέση Ανατολή θα αποδειχθεί πάρα πολύ ισχυρή για να αγνοηθεί. Ωστόσο, η Μέση Ανατολή έχει αποδείξει την ικανότητά της να επιβάλλεται σε αυτούς. Οι παγκόσμιες προκλήσεις, όπως η πρόληψη της εξάπλωσης των όπλων μαζικής καταστροφής και η καταπολέμηση της τρομοκρατίας θα εξακολουθούν να επικεντρώνονται στην Μέση Ανατολή. Προβλήματα που προέρχονται από την περιοχή μπορεί ρεαλιστικά να αναμένεται να διαχυθούν στον υπόλοιπο κόσμο, σε κάποιο σημείο στα επόμενα τέσσερα έως οκτώ χρόνια. Αυτό θα αναγκάσει τον πρόεδρο να αντιδράσει με κάποιον τρόπο -ενδεχομένως ακόμη και κατά των δικών του καλύτερων ενστίκτων και της υπόσχεσής του «Πρώτα η Αμερική» ("America First").

Η Μέση Ανατολή είναι από τις λιγότερο σταθερές περιοχές του κόσμου. Η μείωση της παρουσίας των ΗΠΑ δεν θα προσθέσει στην σταθερότητά της, καθώς και κάθε δραματική αλλαγή στις δεσμεύσεις των συμμαχιών της Ουάσινγκτον ενδέχεται να έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες -για τους περιφερειακούς συμμάχους, για τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και για το διεθνές σύστημα. Με έναν αποσυντιθέμενο αραβικό κόσμο, την Ρωσία και το Ιράν πιο δυναμικούς και τέσσερις πολέμους να μαίνονται ταυτόχρονα στην περιοχή, ο 45ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών αντιμετωπίζει ήδη ένα δύσκολο σύνολο μοιραίων αποφάσεων για την αντιμετώπιση μιας δυσλειτουργικής Μέσης Ανατολής.

Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2016-11-17/reading...