Η επόμενη πρόκληση για την Μέρκελ | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η επόμενη πρόκληση για την Μέρκελ

Πώς θα προχωρήσει ως τις γερμανικές εκλογές
Περίληψη: 

Για να διατηρήσει την εκλογική της δυναμική, η Μέρκελ θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον σκεπτικισμό μέσα στο ίδιο της το κόμμα σχετικά με την εγχώρια ασφάλεια και την φερεγγυότητα των εταίρων της Γερμανίας στην ΕΕ, ενώ θα συνεχίζει να τοποθετείται στους Γερμανούς ψηφοφόρους ως το προπύργιο απέναντι στον Trump.

Η SUDHA DAVID-WILP είναι ανώτερη διατλαντική συνεργάτις και αναπληρώτρια διευθύντρια του German Marshall Fund of the United States στο γραφείο του Βερολίνου.

Μετά από ένα G-20 με άφθονο δράμα αλλά με λίγη ουσία, η Γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel [1] πρέπει τώρα να αντιμετωπίσει την απόλυτη δοκιμασία. Πρέπει να βγει από την διεθνή σκηνή και να αρχίσει να μιλάει στους Γερμανούς ψηφοφόρους σε μια προσπάθεια να επανεκλεγεί για τέταρτη θητεία. Παρ' όλο που το G-20 δεν ήταν η καλύτερη βιτρίνα για την καγκελάριο λόγω των διαδηλώσεων στους δρόμους του Αμβούργου, το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) τα πήγε πολύ καλά στις δημοσκοπήσεις τους τελευταίους μήνες, δίνοντας στην Μέρκελ σημαντικό προβάδισμα περίπου 15 ποσοστιαίων μονάδων έναντι του αμφισβητία από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD), Martin Schulz [2]. Για να διατηρήσει την δυναμική, η Μέρκελ θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον σκεπτικισμό μέσα στο ίδιο της το κόμμα σχετικά με την εγχώρια ασφάλεια και την φερεγγυότητα των εταίρων της Γερμανίας στην ΕΕ, ενώ θα συνεχίζει να τοποθετείται στους Γερμανούς ψηφοφόρους ως το προπύργιο απέναντι στον Trump.

13072017-1.jpg

Ο Γάλλος πρόεδρος, Emmanuel Macron, η Γερμανίδα καγκελάριος, Angela Merkel, και ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, στο Αμβούργο της Γερμανίας, τον Ιούλιο του 2017. JOHN MACDOUGALL / POOL / REUTERS
-----------------------------------------------------------------

Κατά την διάρκεια των δώδεκα ετών της θητείας της, η Μέρκελ με επιδέξιο τρόπο υιοθέτησε θέματα από άλλα κόμματα για να μειώσει την εκλογική τους βάση. Με την επιτάχυνση του χρονοδιαγράμματος για την σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας και το άνοιγμα του δρόμου για τον γάμο των ομοφυλοφίλων, για παράδειγμα, έκλεψε από τους Πράσινους το κύριο δέλεάρ τους στους προοδευτικούς ψηφοφόρους. Εν τω μεταξύ, όταν βάζει τα αντίπαλα κόμματα να εισέρχονται στον κυβερνητικό συνασπισμό της, το κάνουν με δικό τους ρίσκο. Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες [3] (FDP) συντάχθηκαν με την Μέρκελ το 2009 για να διαμορφώσουν μια παραδοσιακή κεντροδεξιά κυβέρνηση. Στις επόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές το 2013, το FDP δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει το όριο των ψήφων του 5% για να μπει στο κοινοβούλιο, πράγμα που δεν συνέβη ποτέ άλλοτε στην μεταπολεμική Γερμανία. Ομοίως, μετά από δύο θητείες ως εταίρος του συνασπισμού με το CDU, το SPD αρχίζει να αιμορραγεί από υποστήριξη και από τις δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος.

Όλα αυτά είναι ωφέλιμα για την Μέρκελ, της οποίας το CDU ηγείται αφότου έχασε έδαφος έναντι του SPD στις αρχές του έτους, όταν τα δύο κόμματα ήταν στήθος με στήθος, με περίπου το ένα τρίτο των ψηφοφόρων το κάθε ένα. Από τις αρχές Ιουλίου, το γερμανικό ινστιτούτο Infratest Dimap υπολόγισε στο 39% την στήριξη για το CDU και στο 23% για το SPD. Πράγματι, με τον άνεμο στα πανιά της, η Μέρκελ θα αγγίξει την νίκη στα τέλη Σεπτεμβρίου αν αντιμετωπίσει τρία ζητήματα που έχουν σημασία για τους βασικούς ψηφοφόρους της και πέραν αυτών.

Προς απογοήτευσιν της καγκελαρίου, οι εικόνες των καιόμενων αυτοκινήτων και των έντονων διαμαρτυριών θα είναι αυτό που πολλοί θυμούνται από την συνάντηση του G-20 στο Αμβούργο [4]. Το δράμα ήρθε λίγο μετά αφότου η Μέρκελ κατάφερε τελικά να αποβάλει την αποδοκιμασία για την έλλειψη νόμου και τάξης κατά την διάρκεια της εισροής μεταναστών [5] πριν από δύο χρόνια, η οποία σύντομα ακολουθήθηκε από απείθαρχες ομάδες που διατάραξαν την γιορτή της Πρωτοχρονιάς στην Κολωνία. Τώρα θα πρέπει να διαβεβαιώσει τους ψηφοφόρους ότι έχει τον έλεγχο και ότι μπορεί να προσφέρει βασική ασφάλεια στους πολίτες της, και η καμπάνια του κόμματός της σχετικά με το να αυξηθεί η αστυνομική δύναμη κατά 15.000 [άτομα] ενδέχεται να μην είναι αρκετή εάν υπάρξει ένα άλλο περιστατικό στην πορεία προς τις εκλογές.

13072017-2.jpg

Ο Martin Schulz στο Βερολίνο, τον Ιούνιο του 2017. FABRIZIO BENSCH / REUTERS
----------------------------------------------------

Για το μισό της [μέχρι τώρα] θητείας της Μέρκελ, το φάσμα του ελληνικού χρέους εγγυήθηκε μια σταθερή ισορροπία ανάμεσα στην παροχή πίστωσης ως υπεύθυνος εταίρος και την παρακίνηση των Ελλήνων να εφαρμόσουν μέτρα λιτότητας για να μετριάσουν τις ανησυχίες των Γερμανών φορολογουμένων που απεχθάνονται την οικονομική ανηθικότητα. Η αυστηρή τήρηση του σφιξίματος της ζώνης φαίνεται μάταιη σε μια χώρα που αντιμετωπίζει χρέη ύψους περίπου 300 δισεκατομμυρίων ευρώ, αλλά η Μέρκελ δεν μπορεί να αντέξει να προσφέρει οποιαδήποτε ανακούφιση στην Ελλάδα παρά μόνο μετά τις εκλογές του φθινοπώρου. Το δεξιόστροφο λαϊκίστικο [κόμμα] Eναλλακτική για την Γερμανία (AfD) [6] ξεκίνησε ως κόμμα ενάντια στην ευρωζώνη αντιτιθέμενο έντονα στην διάσωση των κρατών-μελών της ΕΕ. Η δημοτικότητα του κόμματος έχει εξαφανιστεί εξαιτίας της εσωτερικής φαγωμάρας του, αλλά οποιοιδήποτε υπαινιγμοί επιείκειας θα δώσουν την ευκαιρία στο AfD να αποκόψει συντηρητικούς ψηφοφόρους από το CDU. Οι συντηρητικοί ψηφοφόροι κοιμούνται καλά τη νύχτα γνωρίζοντας ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Wolfgang Schaeuble, ο οποίος διατήρησε μια σκληρή γραμμή σχετικά με την λιτότητα παραβλέποντας τις επικρίσεις για τις οικονομικές πολιτικές της Γερμανίας, διασφαλίζει το θησαυροφυλάκιο της Γερμανίας. Το CDU θα πρέπει να σηματοδοτήσει ότι δεν θα αλλάξει πορεία ακόμη και μετά από μια αναδιάταξη του υπουργικού συμβουλίου μετά τις εκλογές.