Γιατί η αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν δεν θα λειτουργούσε

Τα τελευταία 14 χρόνια, οι Αμερικανοί έχουν μάθει με σκληρό τρόπο ότι η αλλαγή καθεστώτος μέσω στρατιωτικών μέσων δεν είναι μια γρήγορη και εύκολη λύση. Στην πραγματικότητα, για να επιτευχθεί μια βιώσιμη αλλαγή καθεστώτος, η μετάβαση της εξουσίας είναι συχνά μόνο η αρχή μιας πιο διαρκούς στρατιωτικής εκστρατείας. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να δημιουργήσουν ένα πιο φιλικό και πιο συγκαταβατικό κράτος, θα πρέπει αντ’ αυτού να χρησιμοποιήσουν τα άλλα εργαλεία από την εργαλειοθήκη της εξωτερικής πολιτικής, που δεν συνεπάγονται την ίδια δέσμευση αίματος και πόρων και θέλησης, και τα οποία αποδείχθηκαν πολύ πιο αποτελεσματικά μακροπρόθεσμα.

Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση οικοδομεί πάνω στην πυρηνική συμφωνία για να δεσμεύσει την Τεχεράνη σχετικά με τις άλλες άνομες δραστηριότητες της, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης της τρομοκρατίας, των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του προγράμματος των βαλλιστικών πυραύλων. Τόσο οι Βρυξέλλες όσο και άλλες μεγάλες πρωτεύουσες, όπως το Βερολίνο, το Παρίσι και η Ρώμη, έχουν πολλά ανοιχτά κανάλια με την Τεχεράνη για να συζητήσουν [19] τα θέματα αυτά. Όπως ανέφερε η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ για τις Εξωτερικές Υποθέσεις, Φεντερίκα Μογκερίνι, «πάντα αναζητούμε κοινό έδαφος. Πιστεύουμε ότι υπάρχει πάντα η δυνατότητα να συνεργαστούμε και να βρούμε λύσεις που δεν είναι λύσεις μηδενικού αθροίσματος». Και αυτές οι προσπάθειες έχουν ήδη καρπούς, καθώς ακόμη και τα πιο συντηρητικά στοιχεία της Ισλαμικής Δημοκρατίας συμφώνησαν να συνεργαστούν με τους Ευρωπαίους, όπως στην περίπτωση του συντηρητικού υπουργού Δικαιοσύνης του Ιράν, Sadegh Larijani, ο οποίος δέχτηκε συνομιλίες σχετικά με τις επιδόσεις της χώρας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Αυτό είναι το παράδειγμα προς μίμηση. Η Ουάσιγκτον πρέπει να χρησιμοποιήσει την μόχλευση που έχει για να προσπαθήσει να ωθήσει το Ιράν να αλλάξει τις πολιτικές του. Οι διπλωματικές οδοί δεν έχουν εξαντληθεί. Τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του Ιράν ευθυγραμμίζονται πιο συχνά από όσο ενδιαφέρονται να παραδεχθούν τα γεράκια της Ουάσιγκτον. Για παράδειγμα, και οι δύο χώρες ενδιαφέρονται να νικήσουν το Ισλαμικό Κράτος (γνωστό και ως ISIS), κάτι που είναι βασική προτεραιότητα για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ήττα της οργάνωσης και η διασφάλιση της σταθερότητας και της ασφάλειας στην περιοχή απαιτούν την συμμετοχή της χώρας. Βεβαίως, οι δύο χώρες δεν συμφωνούν στα πάντα και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να αφήνουν αναπάντητες τις κρίσιμες ιρανικές απειλές. Αλλά η εγκατάλειψη των διπλωματικών οδών πριν να έχουν την ευκαιρία να πετύχουν θα ήταν ανόητη.

Copyright © 2017 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/persian-gulf/2017-07-20/why-regi...