Γιατί οι διαδηλώσεις δεν θα αλλάξουν την εξωτερική πολιτική του Ιράν
Αν και ορισμένοι διαδηλωτές αμφισβήτησαν την εξωτερική πολιτική του Ιράν τις τελευταίες ημέρες, οι περισσότεροι επικεντρώθηκαν στα οικονομικά θέματα και τα πολιτικά ζητήματα που επηρεάζουν την οικονομική τους ευημερία, όπως η διαφθορά, η έλλειψη διαφάνειας και η κακή διαχείριση.
Η ARIANE M. TABATABAI είναι διευθύντρια Σπουδών και επισκέπτης επίκουρη καθηγήτρια στην Σχολή Edmund A. Walsh Εξωτερικών Υπηρεσιών στο Πρόγραμμα Σπουδών Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο Georgetown, και συνεργάτις του Διεθνούς Προγράμματος Ασφαλείας στο Κέντρο Belfer της Σχολής Kennedy του Πανεπιστημίου Harvard.
Πράγματι, αν και ορισμένοι διαδηλωτές αμφισβήτησαν την εξωτερική πολιτική του Ιράν τις τελευταίες ημέρες, οι περισσότεροι επικεντρώθηκαν στα οικονομικά θέματα και τα πολιτικά ζητήματα που επηρεάζουν την οικονομική τους ευημερία, όπως η διαφθορά, η έλλειψη διαφάνειας και η κακή διαχείριση. Η αντίδραση της κυβέρνησης είναι πιθανό να προσαρμοστεί αναλόγως. Οι διεθνείς παρατηρητές μπορεί να επισημάνουν γρήγορα ότι ορισμένα από τα συνθήματα που ακούγονται τώρα στους δρόμους του Ιράν αφορούν ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά δεν είναι κάτι καινούργιο. Το 2009, οι Ιρανοί ήδη φώναζαν: «Ούτε για την Γάζα ούτε για τον Λίβανο, δίνω την ζωή μου στο Ιράν». Τα συνθήματα σίγουρα εκφράζουν την οργή των Ιρανών για πολλές από τις πολιτικές της ηγεσίας τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων για πέρα από τα σύνορά τους. Ωστόσο, οι σκέψεις περί την εξωτερική πολιτική βρίσκονται συνήθως χαμηλά στον κατάλογο των προτεραιοτήτων τους, σε σύγκριση με ζητήματα που επηρεάζουν την καθημερινή τους ζωή μετωπικά.
Η υποστήριξη του Ιράν προς τις τρομοκρατικές ομάδες εμφανίζεται συχνά στον κατάλογο των παραπόνων των Ηνωμένων Πολιτειών με την Ισλαμική Δημοκρατία. Στο κάτω-κάτω, τα στρατεύματα των ΗΠΑ έχουν παλέψει για πολύ καιρό με αυτούς τους δρώντες σε βασικά θέατρα όπως το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Οι Ιρανοί έχουν επί μακρόν επίσης αμφισβητήσει τις σχέσεις της χώρας τους με αυτές τις ομάδες. Ωστόσο, στο τέλος, το ιρανικό πολιτικό κατεστημένο και το κατεστημένο της ασφάλειας βλέπουν το τίμημα που καταβάλλει η χώρα τους για τις σχέσεις αυτές ως λιγότερο από τα οφέλη που αποφέρουν. Ως εκ τούτου, οι διαδηλωτές ενδέχεται να μην αλλάξουν τις πολιτικές του καθεστώτος έναντι των μη κρατικών δρώντων. Καθώς η Ουάσιγκτον εκτιμά το τι πρέπει να κάνει στην συνέχεια σχετικά με τις διαμαρτυρίες στο Ιράν, θα πρέπει να προσαρμόσει τις προσδοκίες της για την έκταση της αλλαγής που αυτές μπορούν να επιφέρουν.
Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/iran/2018-01-05/why-protests-won...
Σύνδεσμοι:
[1] https://www.nytimes.com/2017/12/29/world/middleeast/scattered-protests-e...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/2017-10-24/why-regime-change-wou...
[3] https://www.nytimes.com/2018/01/02/world/middleeast/iran-protests-khamen...
[4] http://iranprimer.usip.org/resource/green-movement
[5] https://www.foreignaffairs.com/articles/iran/2016-06-16/ahmadinejads-com...
[6] https://www.theatlantic.com/international/archive/2018/01/donald-trump-d...
[7] https://twitter.com/realDonaldTrump/status/946949708915924994
[8] https://www.washingtonpost.com/politics/how-far-is-trump-willing-to-go-o...
[9] http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/01402390.2017.1283613
[10] http://thehill.com/policy/defense/367087-haley-us-will-call-for-emergenc...