Η υγιής δημοκρατία της Νότιας Αφρικής
Η δημοκρατία δεν εγγυάται την επιλογή ειλικρινών ή ικανών ηγετών. Παρέχει, ωστόσο, μηχανισμούς στις κοινωνίες για να απομακρύνουν τους κακούς ηγέτες, είτε μέσω ανοικτών εκλογών είτε μέσω εσωτερικών κομματικών διαδικασιών.
Ο DANIEL DE KADT είναι επίκουρος καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Merced.
Ο EVAN LIEBERMAN είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών και Σύγχρονης Αφρικής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ).
Ο PHILIP MARTIN είναι υποψήφιος διδάκτορας Πολιτικών Επιστημών, επίσης στο MIT.
ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ
Την στιγμή της συγγραφής αυτού του κειμένου, το πολιτικό μέλλον της Νοτίου Αφρικής παραμένει αβέβαιο. Ο πολιτικός μήνας του μέλιτος του Ramaphosa είναι πιθανό να εξατμιστεί γρήγορα. Παρόλο που ο Ramaphosa ήταν ένας κατά του απαρτχάιντ πρώην ηγέτης εργαζομένων και φαινομενικά κληρονόμος του Μαντέλα, θεωρείται επίσης ως αντι-λαϊκιστής πολιτικός και ένας από την πλούσια ελίτ μετά το απαρτχάιντ. Οι επικριτές του δεν θα αφήσουν τους ανθρώπους να ξεχάσουν ότι, ως αναπληρωτής πρόεδρος, είχε θέση στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας εξόρυξης Lonmin και ενεπλάκη σε έντονη ιδιωτική άσκηση πίεσης (lobbying) [11] για να καταστείλει μια ξαφνική απεργία στο ορυχείο Marikana το 2012. Το επεισόδιο είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 34 ανθρακωρύχων στα χέρια της αστυνομίας και πολλοί βλέπουν το αίμα τους στα χέρια του Ramaphosa. Τα οργανωμένα εργατικά συνδικάτα και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών θα παρακολουθούν στενά τον Ramaphosa για να προφυλαχθούν από οποιεσδήποτε στρατηγικές υπέρ του κεφαλαίου που φαίνεται να χτίζονται στην πλάτη τους.
Με δεδομένους αυτούς τους περιορισμούς, υπάρχει λόγος να είμαστε αισιόδοξοι για την δημοκρατία της Νότιας Αφρικής; Η χώρα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σοβαρές πολιτικές προκλήσεις, όπως η τεράστια ανισότητα, ένα αδύναμο εκπαιδευτικό σύστημα και χαμηλή οικονομική ανάπτυξη. Και δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι η νέα ηγεσία της χώρας θα επιτύχει να επιλύσει αυτά τα προβλήματα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Πράγματι, είναι πιθανό ο Ramaphosa να αντιμετωπίσει δημοκρατικές πιέσεις που δυσχεραίνουν την αντιμετώπιση ορισμένων οικονομικών ή κοινωνικών προβλημάτων.
Αλλά η δημοκρατία δεν πρέπει να συγχέεται με την ορθή χάραξη πολιτικής. Το επεισόδιο Zuma -μια αλλαγή στην ηγεσία που εξαναγκάστηκε μέσω ρητορικής και ψηφοδελτίων, και όχι με σφαίρες- απεικονίζει την αυξανόμενη ωριμότητα του κυβερνητικού συστήματος. Με άλλα λόγια, η δημοκρατία της Νότιας Αφρικής μόλις επέζησε από μια σοβαρή δοκιμή αντοχής.
Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/south-africa/2018-02-20/south-af...
Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/south-africa/2016-05-12/has-sout...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/south-africa/2017-12-12/all-not-...
[3] https://www.nytimes.com/2018/02/14/opinion/jacob-zuma-resign-south-afric...
[4] https://www.theglobeandmail.com/news/world/parallels-abound-between-the-...
[5] https://www.foreignaffairs.com/articles/world/2016-06-13/democracy-decline
[6] http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/7163332.stm
[7] http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/4879822.stm
[8] https://mg.co.za/article/2005-06-14-deputy-president-sacked
[9] https://www.foreignaffairs.com/articles/south-africa/2016-08-07/will-sou...
[10] https://www.nytimes.com/2017/11/19/world/africa/robert-mugabe-zimbabwe.html
[11] http://theconversation.com/cyril-ramaphosas-marikana-massacre-apology-is...