Secure Connection

Εθνική ταυτότητα και πολιτική εξουσία

Πώς η εκπροσώπηση θρέφει τον πατριωτισμό

Andreas Wimmer

17/04/2018

Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα

Η απλή εθνικιστική προπαγάνδα που μεταφέρεται στα σχολικά εγχειρίδια ή μέσω ύμνων, δημόσιων τελετουργιών και τα τοιαύτα, είναι λιγότερο αποτελεσματική στην δημιουργία εθνικής συνείδησης από ό, τι πιστεύουν πολλοί πολιτικοί σε όλο τον κόσμο.

Ο ANDREAS WIMMER είναι καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, μέλος του Council on Foreign Relations και συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο Nation Building: Why Some Countries Come Together While Others Fall Apart [1] (Princeton University Press, 2018).

Εμφάνιση άρθρου σε μία σελίδα

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να γράψετε το σχόλιο σας. Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε ενημέρωση από το ForeignAffairs.gr.

Εάν η πολιτική εκπροσώπηση οδηγεί στην εθνική συνταύτιση, τι σημαίνει αυτό για τις πολιτικές οικοδόμησης του έθνους; Οι πολίτες δεν θα αγκαλιάσουν το έθνος ως κοινότητα κοινής αλληλεγγύης εάν δεν έχουν καθιερώσει επωφελείς σχέσεις συναλλαγής με το κράτος. Οι πολιτικές που αποσκοπούν στην ενίσχυση μιας αίσθησης εθνικής συμμετοχής σε έντονα διχασμένες κοινωνίες θα πρέπει να επικεντρωθούν σε θέματα εξουσίας, εκπροσώπησης και διακυβέρνησης. Ο καταμερισμός της εξουσίας παραμένει το πιο αποτελεσματικό εργαλείο για την ενίσχυση της εθνικής ταυτότητας, ακόμη και αν τα καθεστώτα συνασπισμού αντιμετωπίζουν προκλήσεις στο να δημιουργούν εμπιστοσύνη. Για παράδειγμα, το καθεστώς μετά το απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής κατάφερε να ενσωματώσει τους πρώην κυρίαρχους λευκούς σε έναν συνασπισμό που περιλαμβάνει όλες τις μεγάλες αφρικανικές ομάδες υπό την αιγίδα του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου. Και πράγματι, παρά τις παρατεταμένες δυσαρέσκειες και εχθρότητες, έχει εξαπλωθεί στους πολίτες μια αίσθηση κοινού εθνικού σκοπού.

Η προώθηση των ρυθμίσεων κατανομής της εξουσίας, όπως έκαναν οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Ιρλανδία και προσπάθησαν να κάνουν στο Ιράκ, παραμένει η καλύτερη εξωτερική πολιτική για την ενίσχυση της οικοδόμησης έθνους. Οι διεθνείς αναπτυξιακοί οργανισμοί θα πρέπει να ενισχύσουν την ικανότητα των εθνικών κυβερνήσεων να παρέχουν δημόσια αγαθά και έτσι να σφυρηλατήσουν δεσμούς συμμαχίας και υποστήριξης με τους πολίτες τους -αντί να αναθέτουν τα καθήκοντα αυτά σε μη κυβερνητικές οργανώσεις ή σε ιδιωτικές εταιρείες.

Αντιστρόφως, η απλή εθνικιστική προπαγάνδα που μεταφέρεται στα σχολικά εγχειρίδια ή μέσω ύμνων, δημόσιων τελετουργιών και τα τοιαύτα, είναι λιγότερο αποτελεσματική από ό, τι πιστεύουν πολλοί πολιτικοί σε όλο τον κόσμο. Ένα ακραίο παράδειγμα είναι η προώθηση από το απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής των «Bantustans» -κατ’ όνομα μαύρες πατρίδες [στμ: θύλακες μόνο για μαύρους κατοίκους, στο πλαίσιο του απαρτχάιντ]- οι οποίοι απέτυχαν να δημιουργήσουν μια αίσθηση εθνικής υπερηφάνειας στους πολίτες τους. Τα σύμβολα δεν αρκούν για να αναπτύξουν οι πολίτες μια ισχυρή αίσθηση εθνικής κοινότητας εάν δεν συνοδεύονται από πολιτική εκπροσώπηση και αποτελεσματική ένταξη στην δομή της εξουσίας. Στην οικοδόμηση έθνους όπως και σε πολλά άλλα, η πολιτική ουσία έχει μεγαλύτερη σημασία από την συμβολική μορφή.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/world/2018-04-16/national-identi...

Εμφάνιση άρθρου σε μία σελίδα

Εθνική ταυτότητα και πολιτική εξουσία

Αναζήτηση

Δημοφιλή Άρθρα

Περιοχή Μελών