Γιατί ο Πούτιν δεν παρενέβη στην βελούδινη επανάσταση της Αρμενίας;

Θα μπορούσαν τα πρόσφατα γεγονότα να προκαλέσουν ένα αναδυόμενο μοντέλο εκδημοκρατισμού υπό ρωσική εξωτερική ηγεμονία; Με το να αποφεύγουν τις ανοικτές προκλήσεις κατά των ρωσικών εξωτερικών πολιτικών, ακόμη και οι μικρές και εξαρτημένες χώρες όπως η Αρμενία μπορεί να είναι σε θέση να εκδημοκρατισθούν χωρίς τον φόβο παρεμβάσεων. Η σχετικά δημοκρατική και φιλο-ρωσική Κιργιζία, η οποία είδε μια ειρηνική και ανταγωνιστική μεταβίβαση εξουσίας με εκλογές στα τέλη του 2017, μπορεί να αποτελέσει άλλο ένα παράδειγμα. Ένα τέτοιο μοντέλο, φυσικά, στερεί τις χώρες από την δικαιωματική τους ικανότητα να επιλέγουν εξωτερικούς συμμάχους. Αλλά εξακολουθεί να είναι προτιμότερο από μια κατάσταση στην οποία οι χώρες δεν θα έχουν ούτε εξωτερική αυτονομία ούτε εσωτερική δημοκρατία.

Τελικά, η μοίρα της δημοκρατίας στην Αρμενία θα εξαρτηθεί πολύ περισσότερο από τους εγχώριους παράγοντες παρά από τις ενέργειες της Ρωσίας. Πράγματι, η αποτυχία της δημοκρατίας στις κυριαρχούμενες από την Ρωσία χώρες είχε πολύ περισσότερο να κάνει με τους εγχώριους παράγοντες στις χώρες αυτές παρά με ό, τι έκανε η Ρωσία. Δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο εάν ο Πασινιάν θα μετακινήσει την Αρμενία πιο κοντά στην δημοκρατία ή θα συνεχίσει τις αυταρχικές πρακτικές του παλιού κυβερνώντος κόμματος. Ταυτόχρονα, υπάρχουν πολλά θετικά σημάδια. Πρώτον, ο Πασινιάν, ένας πρώην αντιπολιτευόμενος δημοσιογράφος, είναι ένας από τους λίγους πραγματικούς αουτσάιντερ που αναλαμβάνουν την εξουσία στη μετασοβιετική περιφέρεια, όπου οι ηγέτες της αντιπολίτευσης εμφανίζονταν συνήθως ως αποσκιρτήσαντες από το παλιό αυταρχικό καθεστώς. Επιπλέον, ο Pashinyan σχεδόν δεν έχει κομματική οργάνωση για την οποία μιλά και επομένως είναι πιθανό να έχει πρόβλημα να μονοπωλήσει τον έλεγχο ακόμα κι αν το ήθελε. Τέλος, και ίσως το πιο σημαντικό, το παλιό κυβερνών RPA έχει υποσχεθεί να παραχωρήσει τον έλεγχο της κυβέρνησης και να πάει στην αντιπολίτευση. Δεν είναι ακόμα σαφές εάν το κόμμα θα παραμείνει άθικτο ή αν τελικά θα συμμετάσχει στη νέα ηγεσία. Αλλά η δημοκρατία της Αρμενίας θα υπηρετηθεί καλά από ένα συνεκτικό και αντιπολιτευόμενο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα που να μπορεί να υποβάλει σε έλεγχο την εξουσία της νέας κυβέρνησης.

Υπάρχουν γενικώς λίγα πράγματα που μπορεί να κάνει η Αρμενία ή οι μετασοβιετικοί γείτονές της για να απαλλαγούν από τον Πούτιν ή να μειώσουν την στρατιωτική και οικονομική κυριαρχία της Ρωσίας στην περιοχή. Αλλά τίποτα από αυτά δεν εμποδίζει αυτές τις χώρες να γίνουν δημοκρατίες εντός των δικών τους συνόρων.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/armenia/2018-05-17/why-didnt-put...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.amazon.ca/Pluralism-Default-Autocrats-Competitive-Politics/d...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2005-03-01/ukraines-o...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition