Η μάχη της Αυστραλίας κατά των κινεζικών πολιτικών παρεμβάσεων

Εκτός από την διεύρυνση του ορισμού της κατασκοπείας, η νέα νομοθεσία για τις εξωτερικές παρεμβάσεις απαγορεύει κάποιες λιγότερο άμεσες μορφές επιρροής. Απαγορεύει τις συμπεριφορές που κατευθύνονται, χρηματοδοτούνται ή εποπτεύονται από ξένο εντολέα (ή κάποιον που ενεργεί εξ ονόματός του) και έχει σκοπό να επηρεάσει μια πολιτική ή κυβερνητική διαδικασία ή την άσκηση δημοκρατικού ή πολιτικού δικαιώματος ή να βλάψει την εθνική ασφάλεια και είναι συγκεκαλυμμένη ή περιλαμβάνει εξαπάτηση ή απειλές.

Η πρώτη εκδοχή του νομοσχεδίου δεν έκανε αρκετά για να προστατεύσει τα δικαιώματα των δημοσιογράφων, των ακαδημαϊκών και των πληροφοριοδοτών, αλλά μετά από ενδελεχή κοινοβουλευτική αναθεώρηση, το νομοσχέδιο τροποποιήθηκε εκτενώς για να ικανοποιήσει τους επικριτές του, προτού ψηφιστεί σε νόμο τον Ιούνιο.

Ορισμένα παραδείγματα, βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα, δίνουν μια ιδέα για τα είδη δραστηριοτήτων που πιθανώς θα γίνουν ποινικά αδικήματα στο πλαίσιο της νέας νομοθεσίας και θα υπόκεινται σε βαρείς όρους φυλάκισης. Ένας πλούσιος δωρητής με εμφανείς δεσμούς με υπηρεσίες του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος απειλεί κατ’ ιδίαν να αποσύρει μια υπεσχημένη μεγάλη δωρεά σε ένα πολιτικό κόμμα, εκτός εάν [το κόμμα] αλλάξει την πολιτική του σχετικά με την Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Ένας οργανισμός που ενεργεί κατ’ εντολή ενός κινεζικού προξενείου, κινητοποιεί τα μέλη του για να διαταράξει μια νόμιμη διαδήλωση από υποστηρικτές της αυτονομίας του Θιβέτ και να εκφοβίσει τους συμμετέχοντες. Στη μέση μιας προεκλογικής εκστρατείας, ένα πρόσωπο ευθυγραμμισμένο με μια ομάδα του Ενιαίου Μετώπου και σε διαβούλευση με ένα κινεζικό προξενείο, κυκλοφορεί μια επιστολή εντός της εθνοτικά κινεζικής κοινότητας καταγγέλλοντας έναν υποψήφιο ή κόμμα ως «αντι-κινεζικό» και προτρέποντας την κοινότητα να ψηφίσει για τον αντίπαλό του.

Ο νέος νόμος δίνει έναν ευρύ ορισμό της ξένης παρέμβασης, αλλά δεν θα καλύψει τα πάντα. Μια σειρά ξένων παρεμβολών ή επιχειρήσεων επιρροής που είναι εχθρικές προς τα εθνικά συμφέροντα της Αυστραλίας θα του διαφύγουν. Ένας πλούσιος άνθρωπος με στενούς αλλά μυστικούς δεσμούς με το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα θα μπορούσε ακόμα να χρηματοδοτήσει την δημιουργία ενός think tank σε ένα αυστραλιανό πανεπιστήμιο και να επιλέξει τον διευθυντή του χωρίς να παραβιάσει τον νόμο. Αυτό θα συνέβαινε ακόμη και αν οι ιδρυτικές αρχές, οι προσδοκίες και η δομή του think tank είναι όλα ευνοϊκά για το Πεκίνο.

Σε ένα άλλο σενάριο, φανταστείτε ότι ένας πρώην πρωθυπουργός έχει προσκληθεί [να συμμετάσχει] στο διοικητικό συμβούλιο ενός σημαντικού θεσμού στην Κίνα. Σύντομα αρχίζει να βλέπει τον κόσμο μέσα από "κινεζικά" μάτια. Όντας κορυφαίος διαμορφωτής γνώμης εγχωρίως, υποστηρίζει την υπόθεση του Πεκίνου με συνέπεια, συχνά αναπαράγοντας σημεία προπαγάνδας από επίσημα κρατικά μέσα ενημέρωσης. Παρόλο που δεν θα εμπίπτει στο νόμο περί παρεμβολών, μπορεί να υποχρεωθεί να εγγραφεί στο νέο σύστημα διαφάνειας.

Ή μια πλούσια επιχειρηματίας με στενούς δεσμούς με το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα που αγοράζει κινεζόφωνες εφημερίδες και αλλάζει τον εκδοτικό προσανατολισμό τους για να προωθεί κινεζικά συμφέροντα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έρχονται σε σύγκρουση με την επίσημη θέση της Αυστραλίας. Η εφημερίδα κινητοποιεί πατριωτικούς Κινέζους φοιτητές ώστε να αναφέρουν τους καθηγητές τους και ενθαρρύνει τους αναγνώστες της να συμμετάσχουν σε διαδηλώσεις υπέρ του Πεκίνου. Και εδώ, η επιχειρηματίας δεν θα είχε κάνει τίποτα παράνομο.

Τέλος, φανταστείτε ότι ένας αξιωματούχος από ένα κινεζικό προξενείο διαμαρτύρεται σε ένα πανεπιστήμιο για μια λέκτορα η οποία αναφέρθηκε στην Ταϊβάν ως ανεξάρτητη χώρα. Εάν το πανεπιστήμιο υπενθύμιζε στην λέκτορα ότι παρότι είναι ελεύθερη να λέει ό,τι της αρέσει στην τάξη, θα πρέπει να θυμάται ότι το πανεπιστήμιο απέκτησε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από Κινέζους φοιτητές, [η λέκτορας] δεν θα αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα στο πλαίσιο του νέου νόμου.

Αν και αυτές οι περιπτώσεις δεν περιλαμβάνουν παρανομία, υπάρχουν πράγματα που μπορεί να κάνει η αυστραλιανή κυβέρνηση. Μπορεί να εκδώσει μια αυστηρή προειδοποίηση προς τα πανεπιστήμια. Μπορεί να καλέσει τον Κινέζο πρεσβευτή για να επαναλάβει ότι η παρέμβαση στις εγχώριες υποθέσεις της Αυστραλίας δεν θα γίνει ανεκτή. Κατά την διάρκεια του περασμένου έτους, η εκτεταμένη προσοχή των μέσων ενημέρωσης στην κινεζική παρέμβαση και επιρροή έχει καταστήσει τους Αυστραλούς πολύ πιο ενήμερους για τις συγκεκαλυμμένες δραστηριότητες της Κίνας και είναι πιο έτοιμοι να τις αντιμετωπίσουν.

ΤΙ ΕΠΕΤΑΙ;

Κάποιες από τις πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ της Αυστραλίας, ακόμα και μερικοί από τους μελετητές της Κίνας, παραμένουν τυφλοί σε σχέση με τους κινδύνους, παρά το βουνό των αποδεικτικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των προειδοποιήσεων του επικεφαλής της ASIO, Duncan Lewis, ότι οι ξένες παρεμβάσεις και η κατασκοπεία είναι "εκτεταμένες, ασίγαστες και αυξανόμενα εξελιγμένες". Κάθε μεγάλη αποκάλυψη κάνει εκείνους [4] που, σύμφωνα με τα λόγια μιας ανοικτής επιστολής από αρκετούς μελετητές της Κίνας," δεν βλέπουν κανένα στοιχείο" για κινεζικές παρεμβάσεις, πιο απομακρυσμένους από την αλήθεια και περιθωριοποιημένους από την συζήτηση.

Η αυστραλιανή κυβέρνηση έχει κάνει λίγα πράγματα για να εξηγήσει στο κοινό γιατί είναι απαραίτητοι αυτοί οι νόμοι. Παρόλα αυτά, οι παρεμβατικές δραστηριότητες του Πεκίνου έλαβαν έντονη κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης, γεγονός που εξηγεί γιατί το αντιπολιτευτικό Εργατικό Κόμμα αποφάσισε να μην αντιταχθεί [στους νόμους], παρόλο που ισχυρά στοιχεία εντός του κόμματος έχουν πέσει υπό την επιρροή του Πεκίνου.

Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και την άνοδο της ισλαμικής τρομοκρατίας, η ASIO κατηύθυνε τις αντικατασκοπικές της ικανότητες υπέρ της αντιτρομοκρατίας. Αλλά αυτή η κίνηση επέτρεψε σε νέες μορφές υπονόμευσης να ευδοκιμήσουν ανεξέλεγκτα. Ο οργανισμός μετατοπίζει τώρα τις προτεραιότητές του στην αντιμετώπιση της ξένης υπονόμευσης.