Το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας δεν έχει αλλάξει | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας δεν έχει αλλάξει

Δύο μήνες μετά την Σιγκαπούρη, ο Kim έχει ξεκάθαρα το πάνω χέρι
Περίληψη: 

Τι μπορούν να κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες για να ανακάμψουν από το να είναι με την πλάτη στον τοίχο; Πάνω απ’ όλα, μπορούν να επικεντρωθούν στην προσπάθεια να θεσπίσουν ένα σταθερό καθεστώς αποτροπής παρά να πιέσουν για άμεσο μονομερή αφοπλισμό, διασφαλίζοντας ότι οι πυρηνικοί κίνδυνοι στην κορεατική χερσόνησο τυγχάνουν υπεύθυνης διαχείρισης.

Ο ANKIT PANDA είναι ανώτερος συντάκτης του The Diplomat και ανώτερος Συνεργάτης στην Federation of American Scientists.
Ο VIPIN NARANG είναι αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Massachusetts Institute of Technology (ΜΙΤ).

Πριν από δύο μήνες, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, πραγματοποίησε μια ιστορική σύνοδο κορυφής [1] με τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας, Kim Jong Un, στην Σιγκαπούρη. Για τον Trump, ο βασικός στόχος της συνάντησης ήταν να αποσπάσει μια δέσμευση από τον Kim για «αποπυρηνικοποίηση», η οποία για τον Trump σημαίνει ότι ο Κιμ θα παραδώσει μονομερώς τα πυρηνικά του όπλα. Για τον Κιμ, ο στόχος της συνόδου κορυφής ήταν να σφίξει το χέρι του Τραμπ ως ισότιμος και ως ηγέτης μιας πυρηνικής δύναμης. Ήταν επίσης μια προσπάθεια να αποσυμπιέσει την αμερικανική εκστρατεία "μέγιστης πίεσης", δείχνοντας στην Κίνα [2] και την Ρωσία ότι ο Κιμ έκανε καλόπιστη προσπάθεια να διαπραγματευτεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Kim δεν είχε καμία πρόθεση να παραδώσει μονομερώς τα πυρηνικά όπλα του, τα οποία έχει χαρακτηρίσει ως το «πολύτιμο σπαθί της δικαιοσύνης» της Βόρειας Κορέας και ποτέ δεν δεσμεύθηκε να το πράξει.

14082018-1.jpg

Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Kim Jong Un επιθεωρεί το αγρόκτημα Chunghung στην κομητεία Samjiyon της Βόρειας Κορέας, σε αυτή την αχρονολόγητη φωτογραφία που δημοσιοποιήθηκε από την Κεντρική Υπηρεσία Τύπου της Βόρειας Κορέας (KCNA), τον Ιούλιο του 2018. KCNA VIA REUTERS
----------------------------------------------------------------------

Εξήντα ημέρες μετά τη συνάντηση αυτή, τα πράγματα πάνε καλά -για τον Κιμ. Αν και ο Τραμπ είναι απελπισμένος να συνεχίσει να ισχυρίζεται ότι «επίλυσε» την βορειοκορεατική πυρηνική απειλή στην Σιγκαπούρη, όπως πολλοί προέβλεπαν, η Βόρεια Κορέα εξακολουθεί να επεκτείνει τα οπλοστάσιά της από πυρηνικά και βαλλιστικούς πυραύλους και έχει παίξει εξαιρετικά το διπλωματικό της παιχνίδι. Έχει καταναλώσει αρκετό καιρό ενώ παράλληλα έχει κάνει αισθητικά βήματα στο πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της, όπως η μερική καταστροφή του πυρηνικού σταθμού δοκιμών και της εγκατάστασης δοκιμών [πυραυλικών] κινητήρων, τίποτα από τα οποία δεν χρειάζεται για να παράγει μαζικά πυρηνικά όπλα και βαλλιστικούς πυραύλους. Αυτά τα βήματα κάνουν όσα ακριβώς χρειάζονται για να κρατήσουν το Τραμπ σε απόσταση και να επιτρέψουν στο Πεκίνο και τη Μόσχα να παράσχουν στην Πιονγκγιάνγκ εμπόριο και ενέργεια, μειώνοντας έτσι τη μέγιστη πίεση. Πώς έφτασε η Βόρεια Κορέα σε αυτό το σημείο, και πού πάμε από εδώ και πέρα;

ΤΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Στην Σιγκαπούρη, ο Κιμ υπέγραψε μια διακήρυξη [3] που τον δεσμεύει "να εργαστεί για την πλήρη αποπυρηνικοποίηση της Κορεατικής Χερσονήσου". Ωστόσο, η αποπυρηνικοποίηση ήταν το τρίτο βήμα στην σειρά των δεσμεύσεων, μετά την καθιέρωση "νέων σχέσεων ΗΠΑ-ΛΔΚ" (Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας) και την οικοδόμηση ενός "ειρηνικού καθεστώτος" με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Πιονγιάνγκ υπενθυμίζει τώρα στην Ουάσινγκτον ότι αυτή η αλληλουχία έχει σημασία: Η εργασία προς την αποπυρηνικοποίηση θα ακολουθήσει μόνο αφού καταβληθούν προσπάθειες προς αυτούς τους πρώτους δύο στόχους, οι οποίοι συνεπάγονται μια συνολική μεταμόρφωση της σχέσης ΗΠΑ-Βόρειας Κορέας. Επομένως, δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι υπάρχουν ελάχιστα που να μπορεί να δείξει κανείς στο βορειοκορεατικό μέτωπο αφοπλισμού. Ό,τι και αν θα μπορούσε να σημαίνει η "πλήρης αποπυρηνικοποίηση της Κορεατικής Χερσονήσου" για έναν απλό παρατηρητή, ή τον Trump, έχει ένα συγκεκριμένο νόημα για την Βόρεια Κορέα -ένα νόημα που έδωσε την δυνατότητα στον Kim να υπογράψει μια τέτοια δήλωση αφού πανηγύρισε την λεγόμενη ολοκλήρωση του πυρηνικού αποτρεπτικού μέσου του πριν από λίγους μήνες.

Για τον Κιμ, η πλήρης αποπυρηνικοποίηση της χερσονήσου θα συνεπαγόταν τουλάχιστον μια δέσμη παραχωρήσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, της άρσης των εκτεταμένων διασφαλίσεων αποτροπής από τη Νότια Κορέα, εγγυήσεις ασφαλείας για το καθεστώς της Βόρειας Κορέας, και μέχρι και μια ζώνη χωρίς πυρηνικά όπλα στην κορεατική χερσόνησο. Θα μπορούσε επίσης να αναφέρεται κυριολεκτικά στον παγκόσμιο αφοπλισμό -η Βόρεια Κορέα θα εγκαταλείψει τα πυρηνικά της όπλα όταν θα το κάνουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Είτε έτσι είτε αλλιώς, η φράση που συμφωνήθηκε στην Σιγκαπούρη δεν ισοδυναμεί με μονομερή αφοπλισμό και σίγουρα όχι την "τελική, πλήρως ελεγχόμενη αποπυρηνικοποίηση της Βόρειας Κορέας" -η τελευταία αναδιατύπωση του υπουργού Εξωτερικών, Mike Pompeo, για την "πλήρη, επαληθεύσιμη και μη αναστρέψιμη διάλυση" (complete, verifiable, and irreversible dismantlement, CVID), η οποία επανειλημμένα απορρίφθηκε από την Βόρεια Κορέα από τότε που συντάχθηκε [ως έννοια] κατά την πρώτη δεκαετία του αιώνα. Ως μια καλόπιστη χειρονομία της αφοσίωσής του στον αφοπλισμό, ο υπουργός Pompeo φέρεται να ζήτησε [4] η Βόρεια Κορέα να παραδώσει το 60%-70% του πυρηνικού οπλοστασίου στο επακόλουθο ταξίδι του τον Ιούλιο στην Πιονγκγιάνγκ. Δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι το υπουργείο Εξωτερικών της Βόρειας Κορέας απάντησε χαρακτηρίζοντας δημόσια τις απαιτήσεις του Pompeo "σαν γκανγκστερικές" και ως ότι δεν ευθυγραμμίζονται με το πνεύμα της Σιγκαπούρης. Με απλά λόγια, ο Kim δεν συμφώνησε να παραιτηθεί μονομερώς από οποιοδήποτε από τα πυρηνικά του όπλα -ούτε μία φορά.