Οι χειρότερες συμφωνίες που έγιναν ποτέ

Αγνοώντας αυτές τις πραγματικότητες, ο Trump ανακοίνωσε πολλαπλές αυξήσεις των δασμών τόσο σε συμμάχους όσο και σε αντιπάλους. Τον Μάρτιο, ανακοίνωσε γενικούς δασμούς ύψους 25% και 10% στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου, αντίστοιχα. (Αργότερα απέσυρε μια αρχική απόφαση για απαλλαγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Μεξικού, του Καναδά και άλλων συμμάχων). Ο Trump συνέχισε με το να αυξήσει τους δασμούς για εισαγωγές από την Κίνα αξίας 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Όταν το Πεκίνο προέβη σε αντίποινα με δικούς του δασμούς, η Ουάσιγκτον απείλησε να πλήξει επιπλέον κινεζικές εισαγωγές αξίας 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων, και άλλα 200 δισεκατομμύρια δολάρια -αρκετά για να καλύψουν όλες τις κινεζικές εξαγωγές προς τις Ηνωμένες Πολιτείες- εάν το Πεκίνο δεν αναλάμβανε δράση για να κλείσει το εμπορικό έλλειμμα με τις Ηνωμένες Πολιτείες και δεν χαλιναγωγούσε την κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας. Ο Trump απείλησε επίσης να θέσει νέους εμπορικούς φραγμούς στο Μεξικό και τον Καναδά αν δεν συμφωνήσουν στην επαναδιαπραγμάτευση της Συμφωνίας Βορειοαμερικανικού Ελεύθερου Εμπορίου (North American Free Trade Agreement, NAFTA), μια συμφωνία που δημιούργησε εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας και μείωσε το κόστος των αγαθών για τους Αμερικανούς παραγωγούς και καταναλωτές για πάνω από δύο δεκαετίες.

Ο Τραμπ διαβοήτως δήλωσε ότι οι εμπορικοί πόλεμοι «είναι εύκολο να κερδηθούν», αλλά μέχρι στιγμής οι Ηνωμένες Πολιτείες χάνουν. Ήδη, οι δασμοί των ΗΠΑ -ένας φόρος που καταβάλλεται από τους εισαγωγείς των ΗΠΑ- εφαρμόζονται σε κινεζικής κατασκευής πλυντήρια ρούχων, ηλιακούς συλλέκτες, αυτοκίνητα, κονσερβοποιημένα προϊόντα, οικιακές συσκευές, παιχνίδια, ημιαγωγούς και ένα ευρύ φάσμα απαραίτητων ανταλλακτικών. Επειδή οι εισαγωγείς των ΗΠΑ συχνά μεταβιβάζουν το κόστος αυτού του φόρου στους καταναλωτές και τους μεταποιητές, πολλά από αυτά τα προϊόντα είναι πιθανό να γίνουν πιο ακριβά για τους Αμερικανούς -μια αλλαγή που ήδη συμβαίνει [7] σε τομείς που εξαρτώνται από το φθηνό αλουμίνιο και χάλυβα.

Προφανώς, η απάντηση της Κίνας στην πίεση των ΗΠΑ δεν ήταν να περιορίσει την κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας ή να δώσει εντολή στους πολίτες της να αγοράσουν περισσότερα αμερικανικά αγαθά. Αντ’ αυτού, το Πεκίνο προχώρησε σε αντίποινα με υψηλότερους δικούς του δασμούς, ιδιαίτερα στις εξαγωγές γεωργικών προϊόντων των ΗΠΑ, όπως το καλαμπόκι, η σόγια και το σιτάρι. Η ζημιά στον τομέα της γεωργίας των ΗΠΑ ήταν σημαντική. Ο Ιούλιος κατέγραψε τη μεγαλύτερη πτώση στις τιμές των εξαγωγών της αμερικανικής γεωργικής αγοράς για περισσότερα από έξι χρόνια, και οι τιμές ενδέχεται να μειωθούν πολύ περισσότερο αν συνεχιστεί η κατάσταση και οι Κινέζοι εισαγωγείς στραφούν σε άλλες χώρες, όπως η Βραζιλία, για νέους και πιο αξιόπιστους προμηθευτές. Ήδη η κατάσταση είναι αρκετά δύσκολη ώστε ο Trump έπρεπε να προσφέρει 12 δισεκατομμύρια δολάρια σε επιδοτήσεις έκτακτης ανάγκης στους αγρότες των ΗΠΑ για να τους αποζημιώσει για τις συνέπειες της δικής του εμπορικής πολιτικής -με έξοδα των φορολογουμένων.

Τον Μάρτιο, ο Trump υποστήριξε ότι είχε επιτυχία αφότου η διοίκησή του πέτυχε μια μικρή τροποποίηση μιας υπάρχουσας συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου με τη Νότια Κορέα, που θα έκανε κάπως πιο εύκολο για τις Ηνωμένες Πολιτείες να πουλήσουν αυτοκίνητα εκεί. Αλλά πέντε μήνες αργότερα, η νέα συμφωνία δεν έχει ακόμη επικυρωθεί, εν μέρει εξαιτίας των φόβων της Νότιας Κορέας ότι ακόμα και αυτή η συμφωνία ενδέχεται να μην την προστατεύσει από περισσότερους αμερικανικούς δασμούς στο μέλλον. Όπως και άλλοι βασικοί εμπορικοί εταίροι, η Νότια Κορέα κατέθεσε επίσης μια καταγγελία για τους τρέχοντες δασμούς των ΗΠΑ στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.

Η Ευρώπη αντεπιτέθηκε επίσης σκληρά, στοχεύοντας σε αμερικανικά εμπορεύματα αξίας περίπου 3,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων με δασμούς ως αντίποινα, συμπεριλαμβανομένων των προϊόντων που παράγονται σε πολιτείες-κλειδιά όπως η Φλόριντα (χυμός πορτοκαλιού), το Kentucky (bourbon) και το Wisconsin (μοτοσικλέτες). Τον Ιούλιο, ο Τραμπ υποχώρησε από τις απειλές του για περαιτέρω κλιμάκωση κατά της ΕΕ, αφού ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ έκανε μια αόριστη δέσμευση να «συνεργαστούν προς τους μηδενικούς δασμούς» και δεσμεύθηκε να αγοράσει περισσότερα αμερικανικά γεωργικά προϊόντα και υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG). Στην πραγματικότητα, όμως, αυτές οι αγοραπωλησίες αποφασίζονται κυρίως από τις δυνάμεις της αγοράς και όχι από τους γραφειοκράτες της ΕΕ. Οι δασμοί της ΕΕ για την σόγια, για παράδειγμα, δεν μπορούν να μειωθούν περαιτέρω -είναι ήδη μηδενικοί. Ομοίως, παρόλο που ο Juncker υποσχέθηκε ότι η ΕΕ θα κατασκευάσει περισσότερους τερματικούς σταθμούς LNG, οι υφιστάμενοι τερματικοί σταθμοί της δεν χρησιμοποιούνται καθόλου, οπότε η κατασκευή περισσότερων δεν θα οδηγήσει σε μεγαλύτερες εξαγωγές από τις ΗΠΑ σύντομα. Εν τω μεταξύ, οι αμερικανικοί δασμοί χάλυβα και αλουμινίου παραμένουν σε ισχύ και μια προηγούμενη απειλή της διοίκησης Trump να θέσει δασμούς στα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα δεν βρίσκεται εκτός του τραπεζιού. Μέχρι στιγμής, η στρατηγική του Trump έχει μειώσει τις εξαγωγές των ΗΠΑ, έκανε τις εισαγωγές από την Ευρώπη πιο ακριβές και διακινδύνευε τη μεγαλύτερη εμπορική και επενδυτική σχέση στον κόσμο. Το καθαρό αποτέλεσμα δεν ήταν καλύτερες συναλλαγές αλλά διαταραγμένες αλυσίδες εφοδιασμού, αμερικανικές εταιρείες να μετακομίζουν την παραγωγή τους στο εξωτερικό, νέες συμφωνίες που τίθενται σε αναμονή, και μια επιβάρυνση στην χρηματιστηριακή αγορά και τη μελλοντική ανάπτυξη. Και παρά τον ισχυρισμό του Trump [6] ότι οι δασμοί "μας οδηγούν σε υπέροχες νέες εμπορικές συμφωνίες", δεν έχει ακόμη διαπραγματευτεί ούτε μια.

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ