Οι δικαστικές περιπέτειες του Νετανιάχου και οι επερχόμενες εκλογές

Πράγματι, στο πόρισμα υπάρχουν σημαντικά κενά: Με ποιόν συγκεκριμένο τρόπο ικανοποιήθηκαν τελικά τα επιχειρηματικά συμφέροντα των γενναιόδωρων φίλων επιχειρηματιών του πρωθυπουργού; Εξυπηρετήθηκαν τα συμφέροντά τους στην ισραηλινή αγορά –και εάν ναι, με ποιόν τρόπο; Τελικά, ανταποκρίθηκε ο Νετανιάχου στο ιδιότυπο πάρε-δώσε που του πρότεινε ο μεγαλοεκδότης Νόνι Μόζες -και εάν ναι, πώς; Η ειδησεογραφική ιστοσελίδα WallaNews άλλαξε την αντικυβερνητική της γραμμή ή όχι; Από την άλλη, οποιαδήποτε κριτική στο κείμενο του πορίσματος είναι αμφίβολης αξίας, μιας και το αποδεικτικό υλικό πρόκειται να δημοσιοποιηθεί μετά τις εκλογές της 9ης Απριλίου. Το τρίτο ερώτημα όμως, ήδη από τώρα εύκολα βρίσκει την απάντησή του: Αρκεί να ανατρέξει κανείς στην αρθρογραφία της ιστοσελίδας WallaNews και να δει ότι η γραμμή που ακολουθεί ως προς τον Νετανιάχου και την πολιτική του δεν είχε μεταβληθεί ούτε κατά το κρίσιμο διάστημα, ούτε σήμερα. Όσο για την μετάθεση της δημοσιοποίησης του ανακριτικού υλικού για μετά τις εκλογές, οι εισαγγελικές αρχές το αποφάσισαν «προκειμένου να μην επηρεασθεί η ομαλή διεξαγωγή της προεκλογικής περιόδου από τυχόν διαρροές στον Τύπο».

O ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ

Ουσιαστικά, τίποτα το πραγματικά καινούργιο δεν προέκυψε από το πόρισμα. Οι δημοσιογράφοι (με επικεφαλής τους πολιτικούς σχολιαστές της κρατικής (!) τηλεόρασης) αμέσως μετά την ανακοίνωση του περιεχομένου του δεν μπορούσαν να κρύψουν την ικανοποίησή τους. Οι πληροφορίες που διέρρεαν επί μήνες επιβεβαιώθηκαν και όπως ήταν αναμενόμενο, οι δημοσκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν την αμέσως επομένη ημέρα (1/3) δεν ήταν ευχάριστες για τον Νετανιάχου, χωρίς όμως να είναι καταστροφικές ούτε για τον ίδιο, ούτε και για το κόμμα του. Θα μπορούσε μάλιστα κανείς να πει ότι ο Νετανιάχου στάθηκε «τυχερός εν τη ατυχία του»: Οι εσωκομματικές εκλογές για την κατάρτιση του ψηφοδελτίου του Λικούντ είχαν ήδη πραγματοποιηθεί προ εβδομάδων. Η συσπείρωση που είχε σημειωθεί τότε γύρω από το πρόσωπό του απέτρεψε τους εσωκομματικούς δελφίνους να αμφισβητήσουν την ηγετική του θέση. Ακόμα και ο χρόνος που δημοσιοποιήθηκε το πόρισμα του Νομικού Επιτρόπου δεν θεωρείται καθοριστικός για την απόδοση του Λικούντ στις κάλπες, αφού απομένουν σαράντα ολόκληρες ημέρες προεκλογικού αγώνα, χρόνος ικανός για να αποκαταστήσει το Λικούντ την πρωτιά στις δημοσκοπήσεις.

Ωστόσο, οι κυριότερες επιπτώσεις της ανακοίνωσης του πορίσματος είναι οι εξής: Πρώτον, εδώ και τρία χρόνια, ο ισραηλινός Τύπος καλύπτει λεπτομερώς την πρόοδο των ανακριτικών ερευνών, δημιουργώντας αρνητικό κλίμα με στόχο τον Νετανιάχου και το περιβάλλον του. Παράλληλα, όμως, η αξιωματική αντιπολίτευση του Κόμματος των Εργατικών και της Αριστεράς γενικότερα δεν κατάφερναν να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά την δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης. Η πεποίθηση του κόσμου ότι «δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική πλην του Νετανιάχου» ισχυροποιείτο ολοένα και περισσότερο, κυρίως εξ αιτίας έλλειψης κατάλληλων πολιτικών προσωπικοτήτων στον χώρο της αντιπολίτευσης.

Ένας άνδρας περνά μπροστά απόπροεκλογική αφίσα του Λικούντ που δείχνει τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ σε χειραψία με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Βενιαμίν νετανιάχου, στην Ιερουσαλήμ, στις 4 Φεβρουαρίου 2019. REUTERS/Ammar Awad
---------------------------------------------------------------------------

Η δημοτικότητα του Νετανιάχου ανέβηκε στα ύψη με την απόφαση του προέδρου Τραμπ να μεταφέρει την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, προκαλώντας περισσότερη αμηχανία στους πολιτικούς του αντιπάλους. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν πλησίαζαν οι μέρες της ανακοίνωσης του πορίσματος, στις δημοσκοπήσεις εμφανιζόταν ο Νετανιάχου να συγκεντρώνει ποσοστά άνω του 40% στην ερώτηση «ποιος είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός» και τα κόμματα της κυβερνώσας Δεξιάς συγκέντρωναν πάνω από τις μισές έδρες στο κοινοβούλιο. Στις δημοσκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν την αμέσως επομένη ημέρα της ανακοίνωσης του πορίσματος, η απόδοση του Λικούντ μειώθηκε, χάνοντας 6-7 κοινοβουλευτικές έδρες και τα κόμματα της κυβερνώσας Δεξιάς έχασαν την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών. Από την άλλη όμως, στον χώρο της Δεξιάς, κερδισμένα βγήκαν τα εθνικιστικά δεξιά κόμματα που δεν έχουν έτσι κι αλλιώς καμία ελπίδα να ξεπεράσουν το 3,5% (που είναι το ελάχιστο απαραίτητο ποσοστό για να μπουν στο κοινοβούλιο). Την ίδια στιγμή, το ποσοστό που συγκεντρώνει το Κόμμα των Εργατικών αντί να αυξάνεται, μειώθηκε ακόμα περισσότερο. Έτσι, η παραδοσιακή ισραηλινή - εβραϊκή Αριστερά, ακόμα και σε αυτήν την εξαιρετικά δυσάρεστη συγκυρία για τον ισραηλινό πρωθυπουργού, δεν καταφέρνει να αποκτά ένα κάποιο προβάδισμα.

Δεύτερον, αντιθέτως, την δυσαρέσκεια του κόσμου εναντίον του Νετανιάχου, καταφέρνει να κεφαλαιοποιήσει το κόμμα «Γαλανόλευκο», του οποίου ηγούνται ο πρώην αρχηγός του στρατού, στρατηγός Μπένι Γκαντς, και ο πολιτικός του εταίρος Γιαΐρ Λαπίντ, αρχηγός του κεντροαριστερού κόμματος «Yesh Atid» («Υπάρχει Μέλλον»). Στις δημοσκοπήσεις αμέσως μετά την ανακοίνωση του πορίσματος, για πρώτη φορά το «Γαλανόλευκο», το λεγόμενο «κόμμα των στρατηγών» έρχεται πρώτο στα ποσοστά. Αν και τα τοπικά μέσα θεωρούν ότι το «Γαλανόλευκο» εκφράζει τον χώρο της Αριστεράς, κάτι τέτοιο δεν προκύπτει σαφώς από τις συγκρατημένες δηλώσεις του αρχηγού του. Ποτέ δεν ακούστηκε ξεκάθαρα από τον ίδιο ότι το κόμμα του ανήκει στην Αριστερά. Μάλιστα, μιλώντας στα τοπικά ΜΜΕ αμέσως μετά την ανακοίνωση του πορίσματος, φρόντισε επανειλημμένως να τονίσει ότι όταν ήταν αρχηγός του στρατού και έχοντας ο ίδιος συνεργαστεί με τον πρωθυπουργό «αναγνωρίζει ότι ο Βενιαμίν Νετανιάχου είναι πατριώτης –αλλά τώρα, επειδή έχει να αντιμετωπίσει την δικαιοσύνη, η μόνη πραγματικά πατριωτική επιλογή του είναι να παραιτηθεί από την πολιτική και όταν καθαρίσει το όνομά του από τις κατηγορίες, τότε να επιστρέψει, αν το επιθυμεί..».