Ο Βίκτορ Όρμπαν θέλει την βοήθεια του Trump στις ευρωπαϊκές εκλογές | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Ο Βίκτορ Όρμπαν θέλει την βοήθεια του Trump στις ευρωπαϊκές εκλογές

Το «Πρώτα η Αμερική» συναντά το «Πρώτα η Ουγγαρία»
Περίληψη: 

Οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν στο τέλος της εβδομάδας, προσφέρουν στον Orban την ευκαιρία να οικοδομήσει έναν δεξιό λαϊκιστικό συνασπισμό σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ο Orban βλέπει μια έγκριση από τον Trump, ή ακόμα και απλώς μια φωτογράφηση με τον Trump, ως κρίσιμη για αυτή την προσπάθεια.

Η KIM LANE SCHEPPELE είναι καθηγήτρια Κοινωνιολογίας και Διεθνών Υποθέσεων στην έδρα Laurance S. Rockefeller στην Σχολή Woodrow Wilson στο Πανεπιστήμιο Princeton.

Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, Βίκτορ Όρμπαν, επισκέφθηκε τον Λευκό Οίκο για μια από μακρού χρόνου επιδιωκόμενη συνάντηση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε επικρίνει επισήμως τον Orban για τις θερμές σχέσεις του με την Κίνα και την Ρωσία [1] και τις προσπάθειές του να εμποδίσει τις ασκήσεις του ΝΑΤΟ με την Ουκρανία [2]. Σε μια επίσκεψή του στην Ουγγαρία τον Φεβρουάριο [3], ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, προσπάθησε και απέτυχε να κάνει τον Orban να επιστρέψει στην διατλαντική ομάδα. Αλλά παρ’ όλη την διαφωνία του με τις ΗΠΑ, ο Orban θα προσφέρει στον Trump ιδέες τις οποίες μοιράζονται: Μια διεθνή συμμαχία κατά της μετανάστευσης και μια διαταραχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Τραμπ μπορεί να βρει ότι αισθάνεται πιο κοντά στον Orban παρά στην εξωτερική πολιτική της ίδιας της δικής του διοίκησης.

22052019-1.jpg

Ο Salvini και ο Orban σε συνέντευξη Τύπου στην Βουδαπέστη, τον Μάιο του 2019. BERNADETT SZABO / REUTERS
------------------------------------------------------------------

Η συμμαχία του Trump με τον Orban ξεκινά από την προεκλογική εκστρατεία του 2016, όταν ο Orban ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος ηγέτης που υποστήριξε τον Ρεπουμπλικανό υποψήφιο [4]. Σε μια τηλεφωνική κλήση μετά τις εκλογές, οι δύο άνδρες δέθηκαν λόγω της κοινής τους θέσης ως «μαύρα πρόβατα» [5] υπό την διοίκηση Ομπάμα. Αλλά ο Τραμπ και ο Όρμπαν δεν είχαν συναντηθεί αυτοπροσώπως -μέχρι τώρα.

Έχουν πολλά κοινά. Ο Τραμπ και ο Όρμπαν αμφότεροι έχουν οικοδομήσει την πολιτική τους μοίρα στην παρεμπόδιση της μετανάστευσης [6], την κατασκευή συνοριακών τειχών, την απόρριψη των αιτούντων άσυλο, και την στομφώδη ρητορική κατά των μεταναστών. Αμφότεροι ισχυρίζονται ότι βάζουν τις χώρες τους πρώτα [7] με το να απορρίπτουν μακροχρόνιες δημοκρατικές συμμαχίες υπέρ της συνεργασίας με δικτατορίες. Ο Orban, όπως κι ο Trump, εξιδανικεύει μια εποχή πριν από την «πολιτική ορθότητα» [8] και απευθύνει συχνά σήματα προς την άκρα δεξιά [9]. Ελπίζει να κερδίσει την υποστήριξη του Trump για τον συνασπισμό που χτίζει μεταξύ των κεντροδεξιών και των ακροδεξιών κομμάτων για τις προσεχείς εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΥΣ

Παρ’ όλα όσα ο Trump μοιράζεται με τον Orban προσωπικά, η εξωτερική πολιτική του Ούγγρου πρωθυπουργού έχει γίνει πηγή απογοήτευσης στην Ουάσινγκτον. Η Ουγγαρία είναι πλέον ο στενότερος φίλος της Ρωσίας στην Ευρώπη. Ο Όρμπαν, ο οποίος υιοθέτησε μια πολιτική στην οποία αναφέρεται ως «Ανατολικό Άνοιγμα», είναι ο μόνος ηγέτης της ΕΕ που καλωσορίζει επανειλημμένα [10] τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν σε επίσημες επισκέψεις. Το 2015, ο Orban υπέγραψε συμφωνία με την Ρωσία [11] για την επέκταση της ικανότητας πυρηνικής ενέργειας της Ουγγαρίας. Τον περασμένο Νοέμβριο, η ουγγρική κυβέρνηση έστειλε δύο υπόπτους ως εμπόρους όπλων πίσω στην Ρωσία, αγνοώντας το αίτημα της Ουάσιγκτον [12] να εκδοθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες [13]. Τον Ιανουάριο, ο Orban οριστικοποίησε την συμφωνία ώστε η ρωσική τράπεζα ανάπτυξης να εδράσει τα ευρωπαϊκά κεντρικά γραφεία της στην Βουδαπέστη. Η Ουγγαρία μέχρι που προσπάθησε να περιορίσει την σχέση [2] μεταξύ Ουκρανίας και ΝΑΤΟ, κάτι για το οποίο ορισμένοι αναλυτές θεωρούν ότι οφείλεται στην φιλία του Όρμπαν με τη Μόσχα.

Η Κίνα, επίσης [14], έχει γίνει ισχυρός παίκτης στην Ουγγαρία. Ο Ούγγρος ηγέτης υποστήριξε με ενθουσιασμό την πρωτοβουλία «16+1» [15] που συνδέει την Κίνα με 16 χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και η Κίνα τον έχει ανταμείψει πλουσιοπάροχα με το μερίδιο του λέοντος [16] των επενδύσεών της στην περιοχή. Όταν ο Pompeo κάλεσε πρόσφατα τον Orban να απορρίψει την κατασκευή του δικτύου 5G στην Ουγγαρία από την Huawei, ο Orban τον αγνόησε [17] και αντί γι’ αυτό έστειλε τον Υπουργό Οικονομικών της Ουγγαρίας στην Κίνα [18] για μια συνάντηση με τα στελέχη της Huawei.

Η συνάντηση με τον Trump είναι απίθανο να οδηγήσει την Ουγγαρία να ευθυγραμμιστεί με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, αλλά ο Orban μπορεί να έχει μεγαλύτερη επιτυχία να κερδίσει τον Trump [και να τον φέρει πιο κοντά] στην προσέγγιση του Ούγγρου πρωθυπουργού ως προς την ΕΕ. Οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν στο τέλος της εβδομάδας, προσφέρουν στον Orban την ευκαιρία να οικοδομήσει έναν δεξιό λαϊκιστικό συνασπισμό σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ο Orban βλέπει μια έγκριση από τον Trump -ή ακόμα και απλώς μια φωτογράφηση με τον Trump- ως κρίσιμη για αυτή την προσπάθεια.

Ο Όρμπαν έφτασε στο λαϊκιστικό πανευρωπαϊκό σχέδιό του αφότου αψήφησε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), το κεντροδεξιό ευρωπαϊκό πολιτικό κόμμα στο οποίο προσχώρησε το εθνικό κόμμα του, Fidesz, όταν η Ουγγαρία εισήλθε στην ΕΕ. Για χρόνια, το ΕΛΚ, και ιδιαίτερα ο Manfred Weber, ο ηγέτης του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προστάτευε τον Orban, ενώ ο Orban καταλάμβανε την ουγγρική δικαιοσύνη˙ επιτίθετο στον πλουραλισμό των μέσων ενημέρωσης˙ πίεζε την κοινωνία των πολιτών˙ απογύμνωνε την ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας, της εκλογικής επιτροπής και του εισαγγελέα˙ και στην συνέχεια έστησε την ίδια την επανεκλογή του. Όμως, ο Orban φάνηκε να αγγίζει τις κόκκινες γραμμές του ΕΛΚ όταν η κυβέρνησή του αποφάσισε να διώξει από την Ουγγαρία το Κεντρο-ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο που έδρευε στην Βουδαπέστη. Το ΕΛΚ υποχώρησε και σε αυτή την διαμάχη. Αλλά αυτή την άνοιξη, ο Όρμπαν τελικά έκανε κάτι που το ΕΛΚ βρήκε ασυγχώρητο. Ηγήθηκε μιας καμπάνιας στην Ουγγαρία εναντίον του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Jean-Claude Juncker, ενός μέλους του ΕΛΚ. Η εκστρατεία κατά του Juncker δίχασε το ΕΛΚ μεταξύ των κομμάτων-μελών που έφτασαν στα όρια της ανοχής τους με τον Όρμπαν και εκείνων που ήθελαν το ΕΛΚ να διατηρήσει τις ψήφους του Fidesz. Τον Μάρτιο, αντιμετωπίζοντας αρκετή αντίθεση ώστε να αποβληθεί από το EΛΚ, ο Orban συμφώνησε σε μια «αυτο-αναστολή» [19].