Τερματίζοντας τον ατελείωτο πόλεμο της Αμερικής | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Τερματίζοντας τον ατελείωτο πόλεμο της Αμερικής

Πρέπει να σταματήσουμε να προσφέρουμε στους τρομοκράτες ακριβώς αυτό που θέλουν

Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας ήταν επίσης καταστροφικός. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη μελέτη [4] από το Πρόγραμμα Κόστους Πολέμου (Costs of War Project) στο Πανεπιστήμιο Brown, θα έχει κοστίσει στους Αμερικανούς φορολογούμενους περισσότερα από 4,9 τρισ. δολάρια μέχρι το τέλος αυτής της οικονομικής χρήσης. Παραγοντοποιώντας το μελλοντικό κόστος υγειονομικής περίθαλψης των βετεράνων που τραυματίστηκαν στους πολέμους μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ο λογαριασμός θα είναι πιο κοντά στα 6 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ακόμη και μετά από αυτές τις τεράστιες δαπάνες, ο κόσμος έχει τώρα περισσότερους τρομοκράτες, όχι λιγότερους. Σύμφωνα με το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (Center for Strategic and International Studies), υπήρχαν σχεδόν τέσσερις φορές περισσότεροι σουνίτες Ισλαμιστές μαχητές που επιχειρούσαν σε ολόκληρο τον κόσμο τον Νοέμβριο του 2018 από όσοι στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. Δεν είναι τυχαίο: Ο τρόπος με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι συνεργάτες τους διεξήγαγαν τον πόλεμο έχει προκαλέσει εκτεταμένη δυσαρέσκεια και θυμό, που βοηθά αυτούς τους τρομοκράτες να στρατολογούν.

Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας ήρθε επίσης με ένα τεράστιο κόστος ευκαιρίας -πράγματα που δεν μπορούσαμε να κάνουμε επειδή είχαμε βυθιστεί σε δαπανηρές υπερπόντιες συγκρούσεις. Ανταγωνιστές όπως η Κίνα και η Ρωσία έχουν εκμεταλλευτεί τους αέναους πολέμους μας για να επεκτείνουν την οικονομική και πολιτική επιρροή τους σε όλο τον κόσμο. Στην Κίνα, ένας εσωτερικός κύκλος με επικεφαλής τον πρόεδρο Xi Jinping έχει σταθερά εδραιώσει την εξουσία, περιορίζοντας την εγχώρια πολιτική ελευθερία ενώ προωθεί επιθετικά την εκδοχή του αυταρχικού καπιταλισμού στο εξωτερικό. Ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, έχει ένα μεγαλειώδες όραμα για την αποκατάσταση της ισχύος που διέθετε η Μόσχα στην σοβιετική εποχή, κάτι που ξέρει ότι δεν μπορεί να επιτύχει. Αλλά αυτό που μπορεί να κάνει, αυτό που προσπαθεί να κάνει, είναι να καταστρέψει την συμμαχία των φιλελεύθερων δημοκρατιών στην Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική που στέκονται [ως εμπόδια] στον δρόμο της αναγέννησης της Ρωσίας.

ΕΝΑΣ ΔΑΠΑΝΗΡΟΣ ΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟΣ

Οι ατελείωτοι πόλεμοι βοηθούν τους ισχυρούς να προσελκύσουν την προσοχή μακριά από την οικονομική διαφθορά. Στην σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία, ο πλούτος και η εισοδηματική ανισότητα είναι τεράστια και αυξανόμενα. Το 1% του κόσμου έχει περισσότερο πλούτο από το κατώτατο 99% και ένας μικρός αριθμός κολοσσιαίων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ασκεί τεράστια δύναμη στην ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Οι πολυεθνικές εταιρείες και οι πλούσιοι έχουν συσσωρεύσει περισσότερα από 21 τρισεκατομμύρια δολάρια σε υπεράκτιους τραπεζικούς λογαριασμούς προκειμένου να αποφύγουν να πληρώσουν το δίκαιο μερίδιό τους σε φόρους. Στην συνέχεια, γυρίζουν και απαιτούν από τις κυβερνήσεις τους να επιβάλλουν ατζέντες λιτότητας στις εργαζόμενες οικογένειες. Στις βιομηχανικές χώρες, πολλοί έχουν αρχίσει να αμφισβητούν το εάν η δημοκρατία μπορεί πραγματικά να τους προσφέρει. Δουλεύουν περισσότερες ώρες για χαμηλότερους μισθούς από όσο συνηθιζόταν. Ταυτόχρονα, βλέπουν το μεγάλο κεφάλαιο να αγοράζει εκλογές, και την πολιτική και οικονομική ελίτ να γίνεται πλουσιότερη, ακόμη και καθώς το μέλλον των δικών τους παιδιών φθίνει.

Πολύ συχνά, οι πολιτικοί ηγέτες εκμεταλλεύονται αυτούς τους φόβους, υποδαυλίζοντας την δυσαρέσκεια και ενισχύοντας το εθνοτικό και φυλετικό μίσος μεταξύ εκείνων που αγωνίζονται [στμ: να τα καταφέρουν στην ζωή]. Αυτό το βλέπουμε πολύ καθαρά στην χώρα μας, να προέρχεται από το υψηλότερο επίπεδο της κυβέρνησής μας. Όταν οι εκλεγμένοι ηγέτες, οι ειδήμονες και οι προσωπικότητες της καλωδιακής τηλεόρασης προωθούν αμείλικτα την δημιουργία φόβου για τους Μουσουλμάνους τρομοκράτες, δημιουργούν αναπόφευκτα ένα κλίμα φόβου και υποψίας γύρω από Μουσουλμάνους Αμερικανούς πολίτες -ένα κλίμα στο οποίο μπορούν να ευδοκιμήσουν δημαγωγοί όπως ο Τραμπ. Με το να μετατρέπουμε την συζήτηση για τη μετανάστευση σε μια συζήτηση για την προσωπική ασφάλεια των Αμερικανών, έχουμε συγχωνεύσει ένα πολιτικό αίνιγμα με ένα άλλο και υποβάλαμε όλους εκείνους που αναζητούν μια καλύτερη ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες στην ξενοφοβία και την δυσφήμιση. Υπάρχει μια ευθεία γραμμή από την απόφαση να αναπροσανατολιστεί η στρατηγική εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ γύρω από την τρομοκρατία μετά την 11η Σεπτεμβρίου μέχρι το να τοποθετούνται παιδιά μεταναστών σε κρατητήρια στα νότια σύνορά μας.

Μέχρι στιγμής, αληθινά σοβαρές απειλές όπως η κλιματική αλλαγή απέτυχαν να προσελκύσουν την απαιτούμενη προσοχή και δέσμευση. Η επιστημονική κοινότητα είναι ουσιαστικά ομόφωνη στο να λέει ότι η αλλαγή του κλίματος είναι πραγματική, ότι προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα και ότι ήδη κάνει καταστροφικές ζημιές σε ολόκληρο τον κόσμο. Εάν δεν ενεργήσουμε με τόλμη για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση, είμαστε όλοι βέβαιοι ότι θα δούμε περισσότερη ξηρασία, περισσότερες πλημμύρες, πιο ακραίες καιρικές διαταραχές, περισσότερη οξίνιση των ωκεανών των οποίων η στάθμη αυξάνεται, και, λόγω της επακόλουθης μαζικής μετανάστευσης, περισσότερες απειλές στην παγκόσμια σταθερότητα και ασφάλεια. Σύμφωνα με την Διακυβερνητική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, έχουμε μόνο περίπου 12 χρόνια για να αναλάβουμε δράση πριν μια άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη προκαλέσει μη αναστρέψιμες ζημιές.

Η κλιματική αλλαγή αποτελεί σαφές παράδειγμα ενός θέματος στο οποίο η αμερικανική ηγεσία μπορεί να κάνει την διαφορά -και από την οποία οι ατελείωτες εμπλοκές μας στη Μέση Ανατολή έχουν εκτρέψει κρίσιμους πόρους και προσοχή. Η Ευρώπη δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα μόνη της. Ούτε η Κίνα. Ούτε και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή η κρίση απαιτεί ισχυρή διεθνή συνεργασία, αν θέλουμε να αφήσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας έναν πλανήτη που να είναι υγιής και κατοικήσιμος. Η αμερικανική ηγεσία -και τα οικονομικά και επιστημονικά πλεονεκτήματα που μόνο η Αμερική μπορεί να προσφέρει- μπορούν και πρέπει να διευκολύνουν αυτήν την προσπάθεια.